အထောက်တော်လှအောင် - အမှောင်ကိုလွန်မြောက်သော်

[ ၁ ]

ကြက်သွန်ခင်းထဲမှ အရေးအခင်းသည် စနေတစ်ညတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့ ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

ဟောလီးဝုဒ်ရုပ်ရှင်မြို့တော်၏ စနေနေ့ညမှာ မော်တော်ကားသူခိုးများ ထကြွသောင်းကျန်းစမြဲ ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် ပုလိပ်အဖွဲ့ဝင်များက စနေနေ့ညရောက်ပြီဆိုလျှင် ဆန်းဆက်ဘူလဗား လမ်းကျယ်ကြီးတစ်ဝိုက်ကို ပိုမိုအာရုံစိုက်ကြရသည်။ ထိုနေရာတစ်ဝိုက်တွင် မော်တော်ကားသူခိုးများ ပိုမိုသောင်းကျန်းတတ်လေသည်။

ထိုနေရာတစ်ဝိုက်တွင် လူတွေကလည်း စုံသည်။ သူခိုးများ၊ ခါးပိုက်နှိုက်များ၊ လူဆိုးဂိုဏ်းဝင်များ၊ ပြည့်တန်ဆာများ၊ ထောင်ထွက်များ၊ သင်္ဘောသားများ၊ မရိန်းတပ်သားများ လူမျိုးတစ်ရာ့တစ်ပါး ရှိနေကြမြဲ ဖြစ်သည်။ အတော်ကလေး ညဉ့်နက်လာပြီဆိုလျှင် နာမည်ကြီးကလပ်များ က ပိတ်ကြသည်။ ထိုအချိန်မျိုးတွင် အရက်ဆိုင်သေးသေးနှင့် စားသောက် ဆိုင်သေးသေးကလေးများသာ ကျန်တော့လေရာ လူဆိုးများ အကြိုက်အတွေ့ဆုံးသော အချိန်ဖြစ်သည်။

လူဆိုးများ အကြိုက်တွေ့ကြသကဲ့သို့ပင် လုပ်သက်ရင့်ပြီး ဖြစ်ကြ သော ပုလိပ်အဖွဲ့ဝင်များကလည်း အကြိုက်တွေ့ကြသည်။ သည်နေရာမှာ လူဆိုးများနှင့် သူတို့ ဉာဏ်ရည်ပြိုင်ကြခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။

အီယန်ကင်းဘဲလ်သည် အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်သော ပုလိပ်အရာရှိ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ “ဘယ်နေရာမှာ လူဆိုးတွေ စုနေပါပြီ'ဟု မမှန်သတင်းပေးမှု များနှင့်လည်း အကြိမ်ကြိမ် ကြုံကြိုက်ခဲ့ရဖူးသည်။

မမျှော်လင့်သော အန္တရာယ်များနှင့်လည်း အချိန်မရွေး ကြုံတွေ့ရတတ် သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ပုလိပ်အဖွဲ့တွင် အန္တရာယ်ကို မချစ်မြတ်နိုးသော သူဟူ၍ မရှိသလောက် ရှားလေသည်။

ကားလ်ဟက်တင်ဂျာသည် မော်တော်ကားသူခိုး ဖမ်းသည့်အဖွဲ့ တွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ရန် ပူပူနွေးနွေး ရောက်လာသော ပုလိပ်အရာရှိတစ်ဦး ဖြစ်လေသည်။

ထို့ကြောင့် အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်ပြီးဖြစ်သည့် အီယန်က သူ့ကို ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထ ရှိသည်များ၊ ကြုံတွေ့ရတတ်သည်များကို ကြိုတင်ရှင်းပြထား သည်။ ။

“ခင်ဗျားလည်း မရိန်းတပ်ဖွဲ့ ထဲမှာ အမှုထမ်းခဲ့ဖူးတယ် မဟုတ်လား” ဟု တာဝန်ပူးတွဲကျသည့် ပထမဆုံးညမှာပင် အီယန်က ကားလ်ကို မေးခွန်း ထုတ်ခဲ့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး နံပါတ်မပါသော ကားကို မောင်းကာ ယူနီဖောင်းမဝတ်ဘဲ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေကြသည့် အချိန်ဖြစ်သည်။

“မရိန်းတပ် ဆက်သွယ်ပို့ဆောင်ရေးမှာပါ” ဟု ကားလ်က ခေါင်း ညိတ်ပြယင်း ပြန်ဖြေသည်။

“ဟုတ်လား ကျုပ်လည်း ပို့ဆောင်ဆက်သွယ်ရေး တပ်မှာပဲ”

ထိုနေ့ညမှစပြီး သူတို့နှစ်ယောက် အကြောင်းအပေါင်းသင့် သွားကြ လေသည်။ တစ်ယောက်အကြောင်းကိုလည်း တစ်ယောက် မေးမြန်း မှတ် သားကြသည်။

“ခင်ဗျား ဘွဲ့ ရခါနီးမှ ကောလိပ်ကျောင်းက ထွက်ခဲ့တာမဟုတ်လား၊

ကျုပ်လည်း အတူတူပဲ၊ ခင်ဗျားက ဘယ်ဘာသာတွေ အဓိက ယူခဲ့သလဲ”

တတိယမြောက်ည အတူပူးတွဲတာဝန်ထမ်းဆောင်ရသည်တွင် အီယန်ကပင် မေးပြန်သည်။

“စိုက်ပျိုးရေး ဘီယာ ဖဲဝိုင်းဆိုပါတော့ဗျာ၊ အဲဒီအစီအစဉ်အတိုင်းတော့ မဟုတ်ဘူး၊ ကြုံရာ အဓိကထားလုပ်တာပဲ ဟီး ဟီး”

ကားလ်က ပြန်ဖြေရင်း ရယ်သည်။ အီယန်ကလည်း သူနှင့်အတူ ရောရယ်သည်။

“ကျုပ်ကတော့ ဇီဝဗေဒနဲ့ အကြိုဆေးတက္ကသိုလ်သင်တန်းတက်ခဲ့ တယ်၊ အခုတော့ ကျုပ်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ် ယူခဲ့တဲ့ ဘာသာနဲ့ လက်တွေ့ လုပ်နေရတဲ့အလုပ် တခြားစီပဲနော်”

ကားဆက်မောင်းလာရင်း နှစ်ယောက်စလုံး အတွေးကိုယ်စီဖြင့် ငြိမ် သက်နေကြသည်။

အီယန်ကင်းဘဲလ်၏ အဖေသည် ဆရာဝန်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ အီယန် ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆုံးသွားသည်။

ထို့ကြောင့် အမေဖြစ်သူ ခရစ္စစီက တစ်ဦးတည်းသော သားကလေး လူတစ်လုံး သူတစ်လုံး ဖြစ်အောင် ပင်ပန်းကြီးစွာ ရုန်းကန်ပြီး မြေတောင် မြှောက်ခဲ့ရလေသည်။

အီယန်မှာ ပညာဆုံးခန်းတိုင် မသင်နိုင်တော့ဘဲ စစ်တပ်ထဲဝင်ပြီး ကိုရီးယားစစ်မြေပြင်သို့ ရောက်ခဲ့သည်။ စစ်ထဲမှ ထွက်ပြီးသောအခါ ပုလိပ်အဖွဲ့ အတွင်းသို့ ဝင်ရောက် အမှု ထမ်းနေခဲ့လေသည်။ ပုလိပ်အဖွဲ့သို့ ဝင်ရောက်အမှုထမ်းခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ သူ့မိခင် ခရစ္စစီက ကန့်ကွက်မှု လုံးဝမပြုလုပ်ခဲ့ချေ။

သို့သော်လည်း အီယန် အိမ်ထောင်ပြုတော့မည်ဆိုသောအခါ သူ့ အမေက ရုတ်တရက် သဘောမတူနိုင်ခဲ့ဘဲ ရှိနေခဲ့သည်။

“အဒါးဟာ အမေနဲ့တော့ စရိုက်ချင်း မတူတာ အမှန်ပဲ အမေ၊ စရိုက် ချင်းမတူဘူးဆိုတာက ပညာမတတ်ဘူးလို့ ဆိုလိုတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ကောလိပ်ပညာတော့ မတတ်ဘူးပေါ့ အမေရယ်။ အထက်တန်းကျောင်းက ထွက် ခဲ့တာ၊ ဒါပေမဲ့ ဒီပလိုမာလက်မှတ်တစ်ခုရအောင် စာပေးစာယူ သင်တန်း တက်နေပါတယ်။ သိပ်ရှက်တတ်တယ်။ စကားကို ဘယ်တော့မှ ဟဟ မပြောဘူး။ ရိုးလည်း ရိုးသားပါတယ်။ အမေ့ကို ကျွန်တော် မဟုတ်တာတွေ ပြောနေတာ မဟုတ်ပါဘူး အမေ”

သို့သော်လည်း အဒါးသည် အခြား သူလိုငါလို မိန်းကလေးတစ်ဦး သာ ဖြစ်ပါသည်။ ပိန်လွန်းသည်။ အဝတ်အစားများ အောက်မှ အရိုးများ ငေါထွက်နေသလား ထင်မှတ်ရလောက်သည်။ ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်စီးလိုက်လျှင် အရပ်က ခြောက်ပေ တစ်လက်မမျှ မြင့်သွားလေရာ ပိုလိုပင် ဆိုးတော့သည်။

အဒါးသည် မိန်းမချောကလေး မဟုတ်ပါ။ သို့သော်လည်း ချစ်စရာ ကောင်းသော မိန်းကလေးတစ်ဦး ဖြစ်ပါသည်။

အီယန်နှင့် တွေ့စတုန်းက အဒါးက အီယန်ကို လန့်နေသေးသည်။ အီယန်သည် အမေ၏ စရိုက်များကို အမွေရထားလေရာ စည်းကမ်းကြီးသူ ဖြစ်နေသည်။ သူတို့မိသားစု၏ စရိုက်နှင့် အီယန်၏ စရိုက် ကိုက်ညီပါ့မလား ဟုလည်း တွေးတော စိုးရိမ်ပူပန်ခဲ့ရသေးသည်။

တကယ်ဆိုတော့ အဒါးကိုယ်တိုင်ကလည်း သူ့မိသားစုနှင့် အသွင် ချင်း စရိုက်ချင်း သိပ်မတူညီလှပေ။

နောက်တစ်ခုက ဆေးတက္ကသိုလ်သို့ အီယန် ဆက်လက်မတက်ဖြစ် ခြင်းသည် မိမိကြောင့်ဟု အီယန့်အမေ စွပ်စွဲမှာကိုလည်း တွေးလန့်နေခဲ့ သည်။

“အီယန် ဆေးတက္ကသိုလ် ဆက်မတက်တာ ကျွန်မနဲ့ ဘာမျှမဆိုင်ပါ ဘူးရှင်၊ အီယန်ကိုယ်တိုင်က ဆေးတက္ကသိုလ် တက်ရမှာကို စိတ်ကုန်နေ တာပါ” ဟုလည်း အပေါင်းအသင်းများနှင့် ကြုံကြိုက်တိုင်းလိုလို ဖြေရှင်း ချက် ထုတ်ပြနေရသည်မှာ အမောပင်။

နောက်ဆုံးတော့ သူတို့နှစ်ယောက် လက်ထပ်ဖြစ်ကြသည်။

လက်ထပ်ပြီး တစ်ပတ်ခန့်အကြာတွင် အီယန်၏မိခင် ခရစ္စစီက အဒါးကို မေးခွန်းထုတ်လာသည်။

“အဒါး မင်းရဲ့ အိမ်ထောင်သည်ဘဝကို ဘယ်လိုသဘောရသလဲ”

“အိုး အီယန်စာတွေ နင်းကန်ဖတ်နေတာကလွဲပြီး သိပ်ကို စိတ်ချမ်း သာစရာ ကောင်းပါတယ်ရှင်”

အီယန်နှင့် သူတို့နှစ်ယောက် လက်ထပ်ပြီးသောအခါ ဟောလီးဝုဒ် မှာပင် အိမ်ခန်းတစ်ခု သီးခြား ရှာငှားပြီး အိမ်ခွဲနေကြလေသည်။