သစ္စာနီ - ငယ်အိပ်မက်၁၈

        အစိမ်းရောင်မီးတောက်ပေါ်မှာ ငံ့နေတဲ့ အချစ်နု

         အချစ်ရယ် .

         ဇွန်လနေလို၊ မှုန်တေတေနဲ့

         ရွှေရောင်နေ့များ၊ ခိုးမထားနဲ့

         ရင်ကြားစကား၊ ပတ္တမြားကို 

         နှုတ်ဖျားမှာဖြစ်၊ နှင်းဆီမြစ်ဟု

         ခွေရစ်စီးဆင်း၊ ချိုသင်းစမ်းပါ့

        သောကပြက္ခဒိန်၊ အချိန်လွန်ပြီ။

        အသဲရယ် …

        လထီးရိပ်အောက်၊ နှစ်ယောက်ထိုင်လျက်

        အိပ်မက်ချောကလက်၊ စားလျက်ပြုံးရွှင် 

        နေချင်ပါတယ် .. 

        သစ်ပင်များလို၊ မြနားတစ်ထောင်

        ရှိသယောင်ကွယ်၊ လေကွယ်ဝှက်ထား

        မောင့်စကားတွေ၊ ပျောက်ဆုံးနေသလား 

        ဒီနေ့များကို၊ လျှာဖျားပေါ်တွင်

        တင်သားထားရ၊ ခါးသက်လှမယ် ။

        အသက်ရယ်

       သိပ်ပြီးရိုးတဲ့၊ သိုးကလေးတွေဖြစ်ဖြစ်

       ချစ်ဖို့ သိတယ်၊ နွယ်ကလေးတွေလည်း

       မတွယ်ပဲမနေ၊ မောင်တို့တွေမှ

       မြလေလေးသွေး၊ ဝေးရမလား

       နေလကြားမှာ၊ အပြာရောင်သစ်

       အချစ်စပျစ်သီး၊ စားပြီးနေသဖြင့်

       မအိုရင့်ရင်း ...။

       မင်းမျက်နှာသာ၊ ငါဖတ်စရာ

       စာအုပ်ပါကွယ်၊ ပညာဆိုတာ

       ဒါပဲ မဟုတ်လား၊ တခြားထပ်ပြီး

       မရှာမှီးချင်။

                                               သပြေမဂ္ဂဇင်း။