ဝင်းသိန်းဦး - စီးပွားရေးစီမံခန့်ခွဲမှုနှင့်ဆွန်ဇူး၏စစ်ရေးဗျူဟာ

 

၁. ၁။ ဆွန်ဇူးမှသည် မော်စီတုံးဆီသို့

          ဆွန်ဇူးရဲ့စစ်ရေးဗျူဟာကျမ်းဟာရှေးအကျဆုံးတရုတ်ဂန္ထဝင်စာပေလက်ရာတစ်ဆူအဖြစ်ကျော်ကြားခဲ့ပါတယ်။တရုတ်ပြည်ပြင်ပမှာလည်းကြည်ညိုလေးစားမှုအခံရဆုံးနဲ့အကျော်ကြားဆုံးစစ်ပညာပြဌာန်းစာအုပ်တစ်အုပ်အဖြစ်လူသိများလှပါတယ်။ဒီကျမ်းရဲ့မူလအစနဲ့မူရင်းစာရေးဆရာဘယ်သူဘယ်ဝါဖြစ်တယ်ဆိုတာကိုတော့ အငြင်းပွားနေရဆဲပါ။ သို့ပေမဲ့ တရုတ်ဒဿနပညာရှင်ကြီး နှစ်ဦးဖြစ်တဲ့ လောက်ဇူနဲ့ ကွန်ဖြူးရှပ်တို့ ဖွားမြင်ပြီးနောက်နှစ်ပေါင်း၁၀၀ခန့်အကြာ ဘီစီ၄၀ဝမှ၃၂ဝဝန်းကျင် မှာ ပေါ်ပေါက်ခဲ့ဖွယ်ရှိတယ်လို့ စစ်သမိုင်းပညာရှင်တို့က တစ်ညီတစ်ညွတ်တည်း လက်ခံထားကြပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ဆွန်ဇူးရဲ့ စစ်ရေးဗျူဟာ ကျမ်းဟာ ယခုအခါ နှစ်ပေါင်း (၂,၃၀၀) သက်တမ်း ရှိခဲ့ပါပြီ။ 

          စစ်ရေးအတွေးအမြင်တို့အပေါ်မှာ ဩဇာညောင်းလှတဲ့ ဒီကျမ်းရဲ့ထူးခြားအရေးပါလှပုံကတော့အံ့မခန်းပဲလို့ ဆိုရမှာပါ။ ဥပမာ မျက်မှောက်ခေတ်စစ်ပညာစာပေနဲ့အတွေးအခေါ်တို့သည်ပင်လျှင်ဒီကျမ်းလာအဆိုအမိန့်တွေကို ကိုးကား တီထွင်ကြံဆနေရဆဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဆွန်ဇူးရဲ့ စစ်ရေးဗျူဟာတွေကို စစ်ဘုရင်များ ကြီးစိုးရာပြည်နယ်တွေ ထွန်းကားခဲ့တဲ့ ခေတ်ကာလ (ဘီစီ၄၅၃မှ၂၂၁ဝန်းကျင်)မှာကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်အသုံးချခဲ့ကြပါတယ်။တကယ်တော့ တခြားနာမည်ကျော် တရုတ်ဂန္ထဝင်စစ်ကျမ်းတစ်ဆူ ဖြစ်တဲ့ “ဘုရင့်နိုင်ငံတော်သုံးခု၏ နှစ်စဉ်မှတ်တမ်းများ” ဆိုတဲ့ စာအုပ်မှာပါရှိတဲ့ သေနင်္ဂဗျူဟာအတော်များများမှာလည်း ဆွန်ဇူးရဲ့အဆိုအမိန့်တွေ ထင်ဟပ်ပေါ်လွင်လျက် ရှိတာကို တွေ့ရပါတယ်။ 

          တရုတ်ဧကရာဇ်ရဲ့ကိုယ်လုပ်တော်မောင်းမမိဿံတွေကိုစစ်ရေးပြလေ့ကျင့်ပေးခဲ့ပုံဒဏ္ဍာရီတစ်ခုက ဆွန်ဇူးရဲ့ ထူးချွန်ထက်မြက်မှုနဲ့ စွမ်းဆောင်ရည် ရှိမှုတို့ကို သရုပ်ဖော်ပြသနေပါတယ်။ ဝူဧကရာဇ် “ဟိုလူ” က ဆွန်ဇူးရဲ့ စစ်ရေး ဗျူဟာကျမ်းကို ဖတ်ရှုပြီးတဲ့နောက် ဒီကျမ်းလာအဆိုအမိန့်တွေဟာ သူ့ရဲ့ကိုယ်လုပ်တော် မိန်းမပျိုလေးတွေကို စစ်ရေးပြလေ့ကျင့်ရာမှာ အသုံးကျ-မကျ လက်တွေ့ပြဖို့ ဆွန်ဇူးကို တောင်းဆိုခဲ့ပါတယ်။ ဒီတော့ ဆွန်ဇူးက သူ့ကို ဘုရင်ချစ်ခင် နှစ်သက်မှုအရှိဆုံး မိန်းမပျိုလေးနှစ်ဦးအပါအဝင် ကိုယ်လုပ်တော် ၁၈ဝ နဲ့အတူ သူတို့အပေါ် စီရင်ဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့် အချုပ်အခြာအာဏာကုန် လွှဲပြောင်းပေးအပ်ဖို့တောင်းဆိုခဲ့ပါတယ်။ သူ့တောင်းဆိုချက်အတိုင်း ရလာတဲ့အခါ ကိုယ်လုပ်တော်တွေကို အုပ်စုနှစ်စုခွဲလိုက်ပါတယ်။ဘုရင့်အချစ်ဆုံး ကိုယ်လုပ်တော်နှစ်ဦးကို အုပ်စုနှစ်စုရဲ့ဦးစီးခေါင်းဆောင်တွေအဖြစ်ခန့်အပ်လိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့သူကအချက်ပြစည်ကိုဘယ်လိုတီးခတ်လိုက်ရင်ဘယ်လိုစစ်ရေးပြလှုပ်ရှားကြရမယ် ဆိုတာကို အဲဒီအမျိုး သမီးတွေကိုအသေးစိတ်ရှင်းလင်းသင်ကြားပေးခဲ့ပါတယ်။ ဆွန်ဇူးကဒီကိစ္စအပေါ်သူဘယ်လောက်အလေးအနက်ထားတယ်ဆိုတာ(အမိန့်မနာခံရင်ပြင်းထန်စွာအရေးယူမယ်ဆိုတာ)သိသာစေဖို့သူတို့အနီးအနားမှာလူသတ်လက်နက်ပြည့်အစုံနဲ့လက်မရွံ့ပါးကွက်အာဏာသားတွေကို အသင့်အနေအထားနဲ့ ရှိနေစေခဲ့ ပါတယ်။ အဲဒီနောက် ဆွန်ဇူးကသူပြောထားတဲ့အတိုင်းအချက်ပြစည်ကိုစတင်တီးခတ်လိုက်တယ်။ဒါပေမဲ့ကိုယ်လုပ်တော်မိန်းမပျိုလေးတွေဟာ သူသင်ကြားထား သလို မလုပ်တဲ့အပြင် တခစ်ခစ်ရယ်သူကရယ်၊ ဟားသူကဟားနဲ့ အမိန့်ကို ဘယ်သူမှ မနာခံခဲ့ကြပါဘူး။ဆွန်ဇူးက“မိန်းမပျိုလေးတွေယခုလိုအမိန့်ညွှန်ကြားချက်အတိုင်းမနာခံခြင်းဟာ စစ်သေနာပတိရဲ့အမိန့်ညွှန်ကြားချက်မပြတ်သားမှုနဲ့အသေးစိတ်ရှင်းပြမှုမရှိခဲ့တာကြောင့်ဖြစ်တယ်” လို့ဆိုပြီး အချက်ပြစည်ကို ဘယ်လို တီးခတ် လိုက်ရင် မိန်းမပျိုလေးတွေအနေနဲ့ ဘယ်လို လှုပ်ရှားရမယ်ဆိုတာကို နောက်ထပ် တစ်ခါ အသေးစိတ်ရှင်းပြပြန်ပါတယ်။ ဆွန်ဇူးဟာ မိန်းမပျိုလေးတွေကို ပြန်ခေါ်စုစည်းလိုက်ပြီးသူညွှန်ပြထားတဲ့အတိုင်း သတိပြုလိုက်နာ လှုပ်ရှားကြဖို့ အချက်ပြစည်ကိုတီးခတ်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ဒီတစ်ခါမှာလည်းမိန်းမပျိုလေးတွေဟာ သူ့အမိန့် ကို မနာခံဘဲ တစ်ခစ်ခစ်ရယ်သူကရယ် ဟားသူကဟား လုပ်ကြပြန်ပါတယ်။ 

           ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ဆွန်ဇူးက“သေနာပတိချုပ်က သူ့အမိန့်ကိုနားလည်အောင် ရှင်းလင်းပြောဆိုပြီးတဲ့နောက်ထပ်မံအမိန့်ပေးသည့်တိုင်အောင် ရဲမက်တွေက နာခံမှုမရှိခဲ့ဘူးဆိုရင်အဲဒါဟာသေနာပတိချုပ်ရဲ့အပြစ်မဟုတ်ဘဲ စစ်မြေပြင်မှ ကြီးကြပ်သူစစ်ကဲတို့ရဲ့ အပြစ်သာဖြစ်တယ်” လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ ယခုကိစ္စမှာဧကရာဇ်ရဲ့ အချစ်ဆုံး ကိုယ်လုပ်တော်လေးနှစ်ဦးက အုပ်စုနှစ်စုရဲ့ အကြီးအကဲ ဖြစ်နေလေတော့ သူတို့ဟာ စစ်မြေပြင်မှ ကြီးကြပ်သူစစ်ကဲတွေအဖြစ် တာဝန်ရှိကြောင်းပြောပါတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ အဲဒီကိုယ်လုပ်တော်နှစ်ဦးကို အပြစ် ပေးတဲ့အနေနဲ့ “ခေါင်းဖြတ်သတ်စေ” လို့ အမိန့်ချမှတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီအမိန့်ကို ဧကရာဇ်ကြီး ကြားသိသွားတဲ့အခါ သူ့အချစ်ဆုံးကိုယ်လုပ်တော် မိန်းမချောလေး နှစ်ဦးရဲ့ အသက်ကို ချမ်းသာပေးဖို့ ဆွန်ဇူးထံ ပန်ကြားရှာပါတယ်။ ဧကရာဇ်ရဲ့ ပန်ကြားချက်ကို ဆွန်ဇူးက ငြင်းပယ်လိုက်ရုံသာမက “စစ်တပ်ရဲ့ အကြီးအကဲ သေနာ ပတိချုပ်အဖြစ် ခန့်အပ်ခြင်းခံရသူဟာ သူ့စစ်တပ်နဲ့ ပတ်သက်လို့ ဘယ်အာဏာပိုင် ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့ အမိန့်ကိုမှ နာခံစရာမလိုတော့ဘူး” လို့တုံ့ပြန်ပြောဆိုလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဧကရာဇ်ရဲ့ကိုယ်လုပ်တော်မိန်းမချောနှစ်ဦး အပေါ် ချမှတ်ထားတဲ့ သေဒဏ် အမိန့်ကို အတည်ပြုစေလိုက်ခြင်းအားဖြင့် ကျန်ရှိတဲ့ ကိုယ်လုပ်တော်တွေအတွက် မှတ်သားလောက်စရာ စံနမူနာ ဖြစ်သွားစေခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနောက် တခြား ကိုယ်လုပ်တော်နှစ်ဦးကို အုပ်စုနှစ်စုရဲ့ ခေါင်းဆောင်တွေအဖြစ် အစားထိုးခန့်အပ် လိုက်ပြီး အချက်ပြစည်ကို တီးခတ်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ အချက်ပြစည် တီးခတ်သံ ပေါ်ထွက်လာတာနဲ့ မိန်းမပျိုလေးတွေဟာ ဆွန်ဇူး သင်ပြထားတဲ့အတိုင်း ဘယ်လှည့်၊ ညာလှည့်၊ ရှေ့ကြည့်၊ သတိ၊ဒူးထောက်၊ ပြန်ထစသည်ဖြင့် တစ်သဝေမတိမ်း လိုက်နာ လှုပ်ရှားကြပါတော့တယ်။ မိန်းမပျိုလေးတွေအားလုံး တိတ်ဆိပ်ငြိမ်သက်စွာ အမိန့်ကို နာခံလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဘယ်သူမှ အသံမထွက်ဝံ့ကြတော့ပါဘူး။

          မျက်မှောက်ခေတ်မှာ ဆွန်ဇူးရဲ့ စစ်ရေးဗျူဟာကျမ်းဟာ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းက စစ်တက္ကသိုလ်ကြီးတွေမှာ မသင်မနေရပြဋ္ဌာန်းစာအုပ်တစ်အုပ်အဖြစ်တည်ရှိနေပြီးစစ်ဘက်ဆိုင်ရာအတွေးအခေါ်တို့အပေါ်မှာသြဇာလွှမ်းမိုးနေတယ်ဆိုတဲ့ အချက် ကတော့ အငြင်းပွားစရာ မရှိပါဘူး။ “သင့်ရန်သူအကြောင်းကို သင်သိပါစေ၊ သင်၏ အကြောင်းကိုလည်း သင်သိပါစေ၊ တိုက်ပွဲတစ်ရာရှိလျှင် အောင်ပွဲတစ်ရာရပါလိမ့်မည်”ဆိုတဲ့မော်စီတုံးရဲ့စကားဟာ တကယ်တော့အောက်ဖော်ပြပါ ဆွန်ဇူးရဲ့အဆိုအမိန့်တွေထဲက တစ်စိတ်တစ်ဒေသကို ကောက်နှုတ် ကိုးကားထားတာ ဖြစ်ပါတယ်။

          “မိမိအကြောင်းနှင့် ရန်သူ့အကြောင်းကို ကောင်းစွာသိသော 

          သူသည် စစ်ပွဲတိုင်းတွင် အောင်မြင်ရန် သေချာပေသည်။”

 

          “မိမိအကြောင်းကိုသာသိပြီး ရန်သူ့အကြောင်းကို မသိသော 

           သူသည် အောင်နိုင်ရန် အခွင့်အရေးရှိသူဖြစ်သည်။”

 

          “မိမိအကြောင်းကိုလည်းမသိ၊ ရန်သူ့အကြောင်းကိုလည်း မသိသော 

          သူသည်ကား စစ်ပွဲတိုင်းတွင် ရှုံးနိမ့်ရန် သေချာလှပေသည်။”

 

           “သင့်ရန်သူအကြောင်းကို သိအောင်လုပ်ပါ၊ သင့်အကြောင်းကို 

           သင်သိအောင်လုပ်ပါ။ သင့်အောင်မြင်မှုကို မခြိမ်းခြောက်နိုင်ပါ။”

 

           “ရေမြေအနေအထားကို သိအောင်လုပ်ပါ၊ ရာသီဥတုအခြေ အနေကို 

            သိအောင်လုပ်ပါ။ ပြီးပြည့်စုံသော အောင်မြင်မှုကို ရပါလိမ့်မည်။”

 

၁. ၂။ ဂျပန်စစ်ရေးအတွေးအခေါ်နဲ့ ဆွန်ဇူး

          ဆွန်ဇူးရဲ့စစ်ပညာရေးဗျူဟာကျမ်းဟာဂျပန်တို့ရဲ့စစ်ရေးအတွေးအခေါ်အပေါ်မှာလည်းသြဇာညောင်းတာကို တွေ့ရပါတယ်။ အဲဒီကျမ်းဟာ ဂျပန်ပြည်ကိုအေဒီ ၇၁၆ - ၇၃၅ ဝန်းကျင်မှာ စတင်ရောက်ရှိလာခဲ့ပါတယ်။ ပထမဦးဆုံး အနောက်တိုင်းဘာသာနဲ့ ပြန်ဆိုချက်ကတော့ အဲဒီနောက်နှစ်ပေါင်း တစ်ထောင်လောက်ကြာညောင်းတဲ့အထိ မပေါ်ပေါက်သေးပါဘူး။ အင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်မူ အနေနဲ့ ၁၉ဝ၅ ခုနှစ် တိုင်အောင် မပေါ်ပေါက်သေးပေမဲ့ ပထမဦးဆုံး အနောက်တိုင်း ဘာသာပြန်မူအဖြစ် ပြင်သစ်ဘာသာနဲ့ ၁၇၇၂ ခုနှစ် ဝန်းကျင်မှာ ထုတ်ဝေခဲ့ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်မူကိုတော့ ဂျပန်နိုင်ငံမှာ လာရောက်ပညာသင်ယူနေတဲ့ ဗြိတိသျှတပ်မတော်က ကပ္ပိတိန်အီး- အက်ဖ်ကယ်ထရော့က ပြန်ဆိုခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ မျက်မှောက်ခေတ်မှာတော့ရုရှား၊ ဂျာမန်စတဲ့တခြားဘာသာတွေနဲ့ ပြန်ဆိုထားတဲ့စာအုပ်တွေ ထွက်ပေါ်နေပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ ဘာသာပြန်မူအများစုက ဂျပန်ဘာသာနဲ့သာဖြစ်ပြီး (၁၃) မျိုးထက်မက ရှိနေပါပြီ။

          စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတာက(၁၆)ရာစုထက်စောတဲ့ကာလတွေကတည်းကဆွန်ဇူးရဲ့ဒဿနတွေကိုဂျပန်တို့ကစစ်မြေပြင်မှာအောင်မြင်စွာ အသုံးချနိုင်ခဲ့တာပါပဲ။ အဲဒီခေတ်ကကျော်ကြားတဲ့ စစ်သူကြီးလေးဦးထဲက တစ်ဦး ဖြစ်တဲ့ တာကေဒါရှင်ဂျင်ကသူ့ရဲ့တိုက်ပွဲဝင်တံခွန်အလံမှာ အောက်ဖော်ပြပါစာပိုဒ်တွေကို ရေးထိုးထားလေ့ရှိပါတယ်။

          “လေလို မြန်စွာလှုပ်ရှား ..

           တောအုပ်ကြီးအလား တည်ငြိမ် .. 

           မီးလျှံလို ဝါးမြိုဖျက်ဆီး ...

           တောင်ကြီးပမာ ခိုင်စွာရပ် ...”

          ဂျပန်စစ်သူကြီးရဲ့စာပိုဒ်တွေဟာဆွန်ဇူးရဲ့စစ်ပညာကျမ်းလာစစ်ဗျူဟာခင်းကျင်းမှုဆိုင်ရာအခြေခံမူတွေဖြစ်တဲ့ အောက်ပါအဆိုအမိန့်တွေနဲ့ အတော်လေး တူညီနေတာကိုတွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

          “လှုပ်ရှားပြီဆိုရင် လေလိုမြန်ပါစေ။ 

           အနှေးချီတဲ့အခါ တောအုပ်ပမာ တည်ငြိမ်ခံ့ငြားပါစေ။ 

           စီးနင်းတိုက်ခိုက်တဲ့အခါ မီးလိုခက်ထန်ပါစေ။ 

           ခုခံကာကွယ်ရတဲ့အခါ တောင်ကြီးတွေလို တောင့်တင်းခိုင်မာပါစေ။ 

           တပ်ဖျောက်တဲ့အခါ အမှောင်ထုလို ပျောက်ကွယ်နေပါစေ။ 

           တိုက်ခိုက်ပြီဆိုမှဖြင့် ဝရဇိန်လက်နက် မိုးကြိုးစက်လို ခြောက်ချား 

           သွားပါစေ။”

          ဂျပန်စစ်ပညာဆိုင်ရာစာအုပ်စာတမ်းအတော်များများဟာလည်းဆွန်ဇူးရဲ့ဩဇာရိပ်ကမလွတ်ကင်းနိုင်ကြပါဘူး။ ဥပမာ အေဒီ ၁၆၄၅ ခုနှစ် ဝန်းကျင်က ပေါ်ထွက်ခဲ့တဲ့ The Book of Five Rings ဆိုတဲ့ ဂျပန်စစ်ပညာ ဂန္ထဝင် ကျမ်းစာပါ အချက်အလက်တွေဟာ မြေ၊ ရေ၊ မီး၊ လေနဲ့ အာကာသအပါအဝင်ဆွန်ဇူးရဲ့ရေးသားချက်တွေနဲ့ အတော်လေးတူနေတာကို တွေ့ကြရပါတယ်။ 

          ခေတ်သစ်စစ်ရေးစစ်ရာမှာဆွန်ဇူးရဲ့ရေးသားချက်တွေဟာဂျပန်တို့ရဲ့စစ်ရေးမဟာဗျူဟာနဲ့အပြုအမူတွေအပေါ်သြဇာသက်ရောက်မှုရှိတယ်ဆိုတာသိသာထင်ရှားလှပါတယ်။ဥပမာဒုတိယကမ္ဘာစစ်တုန်းက“အမေရိကန်တို့ရဲ့ပုလဲဆိပ်ကမ်းဟာဘယ်သောအခါမှတိုက်ခိုက်ခြင်းခံရမှာမဟုတ်ပါဘူး”လို့ဂျပန်တို့ကထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။ တကယ်တော့ အဲဒီအချိန်မှာ ဂျပန်တို့ဟာ ပုလဲ ဆိပ်ကမ်းကို ဗုံးကြဲတိုက်ခိုက်ဖို့ ဦးတည်ပြင်ဆင်နေကြပါပြီ။ ဂျပန်တွေလာတိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အမေရိကန်တို့ဟာ လုံးဝဥဿုံအကာကွယ်မဲ့စွာ မရှုမလှခံခဲ့ကြရပြီး အထိအခိုက်အဆုံးအရှုံးလည်းများပြားခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီတုန်းက ဂျပန်တို့ရဲ့ဗြောင်ကျကျ မုသားပြောဆိုခဲ့မှုအပေါ်မှာလူအတော်များများကယနေ့ထက်တိုင်မယုံကြည်နိုင်အောင်ဖြစ်ခဲ့ကြရပါတယ်။တကယ်တော့ဂျပန်တို့ဟာဆွန်ဇူးရဲ့စစ်ရေးဗျူဟာကျမ်းထဲက“လှည့်စားခြင်း”ဆိုတဲ့အခြေခံမူကိုလက်တွေ့ကျင့်သုံးခဲ့ခြင်းသာဖြစ်ပါတယ်။တခြားဥပမာတစ်ခုကတော့ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်းက စင်ကာပူကို ဂျပန်တို့ကပင်လယ်ရေကြောင်းကနေလာရောက် တိုက်ခိုက်လိမ့် မယ်လို့ ဗြိတိသျှတပ်မတော်က မျှော်လင့်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့်သူတို့ရဲ့အမြောက်တွေကိုပင်လယ်ဘက်ဆီ ဦးတည်ပြောင်းလှည့်ထားခဲ့ကြပါတယ်။ ကြောင်းကျိုးကျကျ စဉ်းစားဆင်ခြင်ကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ဂျပန်တို့ဟာ စင်ကာပူကို ပင်လယ်ရေကြောင်း ကနေ လာရောက်စီးနင်းတိုက်ခိုက်မှသာ ထိရောက်အောင်မြင်မှာ ဖြစ်ပါ တယ်။ သို့ပေမဲ့လက်တွေ့မှာဂျပန်တပ်မတော်ဟာ ဗြိတိသျှတို့လုံးဝမျှော်လင့်မထားတဲ့ မလေးယားကျွန်းဆွယ်ဘက်ဆီကတစ်ဆင့် ကြည်းကြောင်းနဲ့ချီတက် ဝင်ရောက်လာပြီး အလစ် အငိုက်ယူစီးနင်းတိုက်ခိုက်ခဲ့ကြပါတယ်။ဒါဟာလည်း ဆွန်ဇူးရဲ့ အလစ်အငိုက် ရယူခြင်း” ဆိုတဲ့ စစ်ပညာအခြေခံမူကို လက်တွေ့အသုံးချခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

 

၁. ၃။ ဂျပန်တို့က စီးပွားရေးအလေ့အထများကို စစ်ရေးဆန်စွာကျင့်သုံးခဲ့ခြင်း

          ဂျပန်တို့ရဲ့ စစ်ရေးအတွေးအခေါ်နဲ့ မဟာဗျူဟာများဟာ သူတို့ရဲ့ စီမံခန့် ခွဲမှုဆိုင်ရာအလေ့အထတွေအပေါ် ထူးထူးကဲကဲမယုံကြည်နိုင်စရာကောင်းလောက်အောင်ဩဇာလွှမ်းမိုးခဲ့ပါတယ်။ဥပမာပြရမယ်ဆိုရင်ဂျပန်စတိုင်စီမံခန့်ခွဲမှု ပညာကို လေ့လာသင်ယူဖို့ အရူးအမူးအဖြစ်ဆုံး ကာလတွေဖြစ်တဲ့ ၁၉၇၀ ပြည့်လွန်နှစ်များနဲ့ ၁၉၈၀ ပြည့် အစောပိုင်းကာလတွေမှာဂျပန်တို့ရဲ့မဟာဗျူဟာမြောက်တွေးခေါ်မြော်မြင်မှုအလေ့အထတို့အပေါ်သြဇာညောင်းလှတဲ့ ဂျပန်ဆာမူရိုင်း မီယာမိုတိုမူဆာချီ ရေးသားတဲ့ The Book of Five Rings စာအုပ်ကို လက်စွဲပြုခဲ့ကြခြင်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။အဲဒီစာအုပ်ဟာဂျပန်အမှုဆောင်အရာရှိချုပ်တိုင်း“မဖတ်မနေရစာအုပ်”တစ်အုပ်အဖြစ်နဲ့လည်းဂုဏ်သတင်းကျော်စောခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့အင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်စာအုပ်ဟာလည်း ရောင်းရအစွံဆုံး ဘက်ဆဲလား ဖြစ်ခဲ့ပါ တယ်။ အဲဒီစာအုပ်မှာပါရှိတဲ့ အချက်အလက်အတော်များများဟာ ဆွန်ဇူးရဲ့စစ်ရေးဗျူဟာကျမ်းထဲက တုပကူးယူဖော်ပြထားခြင်းသာ ဖြစ်ပါတယ်။

          ဂျပန်စစ်ပညာ ပြဋ္ဌာန်းစာအုပ်တို့မှအပ ဂျပန်အမှုဆောင်အရာရှိချုပ်တိုင်း ဖတ်သင့်တယ်လို့ရည်ညွှန်းခံရတဲ့ တရုတ်ဂန္ထဝင်စာအုပ်သုံးအုပ်လည်းရှိပါသေးတယ်။အဲဒီစာအုပ်သုံးအုပ်စာရင်းရဲ့ထိပ်ဆုံးမှာ“ဆွန်ဇူးရဲ့ စစ်ရေးဗျူဟာ”ကရှိနေပြီး၊“ဘုရင့်နိုင်ငံတော်သုံးခုအရေးတော်ပုံမှတ်တမ်း”(သေနင်္ဂဗျူဟာနဲ့စပ်လျဉ်းပြီးထင်ပေါ်ကျော်ကြားတဲ့တခြားဂန္ထဝင်စစ်ပညာစာအုပ်)နဲ့“အနောက်သို့ခရီးသွားခြင်း”(မျောက်မင်းဝူခုန်းအကြောင်းဂန္ထဝင်ဒဏ္ဍာရီမှတ်တမ်း) တို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

          အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်မဖတ်ဖြစ်ကြပေမဲ့ဂျပန်စီအီးအိုတို့ဖတ်ရှုသင့်တဲ့စိတ်ဝင်စားစရာတခြားတရုတ်ဂန္ထဝင်စာအုပ်တစ်အုပ်ရှိပါသေးတယ်။အဲဒီစာအုပ်ကတော့“ရေပြင်နယ်နိမိတ်”လို့အမည်ရပြီးစစ်ပွဲများအောင်နိုင်ဖို့ မဟာဗျူဟာမျိုးစုံကို ဘယ်နည်းဘယ်ပုံ အသုံးချရမယ်ဆိုတာကိုသရုပ်ဖော်ရေးသားထားပါတယ်။အဲဒီစာအုပ်မှာ အခြေတကျတိုင်းပြည်ထူထောင်မှုကို ဆန့်ကျင်တဲ့ပုန်ကန်သူ လူကောင်းတွေအကြောင်း သရုပ်ဖော်ရေးသားထားပါတယ်။(အနောက်တိုင်းစာပေကတောပုန်းကြီးရော်ဘင်ဟုဒ်သဘောမျိုးပါ)ဒီစာအုပ်ပါပုန်ကန်သူတွေဟာရိုးသားဖြောင့်မတ်ကြပေမဲ့ အခြေတကျတိုင်းပြည်ထူထောင်မှုကို ဆန့်ကျင်တာကြောင့်ဂျပန်မန်နေဂျာတို့ရဲ့စီမံခန့်ခွဲမှုဆိုင်ရာတန်ဖိုးထားမှုစနစ်နဲ့မကိုက်ညီလှပါဘူး။ တရုတ်ဂန္ထဝင်စာပေနဲ့ ယဉ်ပါးသူတွေကတော့“အနောက်သို့ခရီးသွားခြင်း”စာအုပ်ထဲကမျောက်ဘုရင်ဝူခုန်းကိုလည်းပုန်ကန်တတ်သူတစ်ဦးအဖြစ် ငြင်းပယ်ကောင်းငြင်းပယ် ကြပါလိမ့်မယ်။ သို့ပေမဲ့ဒီနေရာမှာကြီးမားတဲ့ကွာခြားချက်တစ်ခုရှိနေပါတယ်။ အဲဒါကတော့ မျောက်ဘုရင်ဝူခုန်းဟာ“ရေပြင်နယ်နိမိတ်”စာအုပ်မှာပါရှိတဲ့ သူပုန်တွေနဲ့မတူဘဲ ထိန်းချုပ်မှုတစ်ခုအောက်မှာ ရှိနေခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ မျောက်ဘုရင် ကအမိန့်မနာခံတဲ့အခါမှာ သူ့ဆရာသခင်ဗုဒ္ဓဘာသာ ဘုန်းတော်ကြီးက ဂါထာမန္တာန်တွေရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ခြင်းအားဖြင့် မျောက်ဘုရင်ခမျာ မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်ကိုက်ခဲမှုဝေဒနာခံစားရပါတယ်။ဒီလိုနည်းနဲ့မျောက်ဘုရင်ကို သူ့ဆရာသခင် လက်မခံနိုင်တဲ့အပြုအမူမျိုး မကျူးလွန်မိအောင် တင်ကြိုကာကွယ်မှု ပြုထားပါတယ်။

          စစ်ရေးဆန်ဆန်လုပ်ကိုင်မှု အလေ့အထက ဂျပန်တို့ရဲ့စီးပွားရေးဆောင်ရွက်ချက်တွေအပေါ်သြဇာလွှမ်းမိုးမှု ရှိလိုက်ပုံကတော့ ဂျပန်စီးပွားရေး သမားတွေဟာ စစ်ပညာစာအုပ်တွေကို လေ့လာဖတ်ရှုရုံတင်မကပါဘူး။ ဂျပန် ကုမ္ပဏီတွေကလည်းသူတို့ရဲ့အလုပ်သမားနဲ့မန်နေဂျာတွေကိုနှစ်စဉ်”သို့မဟုတ်“ပုံမှန်”စီမံခန့်ခွဲမှုဆိုင်ရာစခန်းသွင်းလေ့ကျင့်ရေးအစီအစဉ်တွေမှာ ပါဝင် တက်ရောက်စေခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီစခန်းသွင်းလေ့ကျင့်မှု အစီအစဉ်တွေဟာ စစ်သင်တန်းဆန်လှတဲ့အပြင် သမထကျင့်စဉ်တွေ၊ တပ်စုလိုက်လေ့ကျင့်ခန်းတွေ၊ အခက်အခဲမျိုးစုံကြားမှာ ဘဝရှင်သန်ရပ်တည်ရေးဆိုင်ရာ လက်တွေ့လေ့ကျင့်ခန်း တွေကိုပါ လုပ်ကြရပါတယ်။ အဲဒီလေ့ကျင့်ခန်းတွေဟာ အလွန်တရာ ပြင်းထန်ခက်ခဲ လွန်းတာကြောင့် ဒဏ်မခံနိုင်သူတချို့ နှုတ်ထွက်သွားကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ စခန်းသွင်း လေ့ကျင့်ခန်းတွေက အောင်မြင်ပြီးမြောက်လာသူများဟာ ဒေါင်ဒေါင်မြည် စွမ်းဆောင်ရည်ပြည့်ဝတဲ့ မန်နေဂျာတွေ၊ ဆုံးဖြတ်ချက် ချမှတ်နိုင်စွမ်းရှိသူတွေနဲ့ အလားအလာကောင်းတဲ့ စီမံခန့်ခွဲရေးမှူးတွေ ဖြစ်လာကြပါတယ်။