Skip to product information
1 of 5

စိတ်ကူးချိုချိုစာပေ

လင်းယုန်မောင်မောင် - သစ္စာဖေါက်နှင့်ကမ္ဘာကျော်စပိုင်ဇတ်လမ်းများ

Regular price 2,500 MMK
Regular price Sale price 2,500 MMK
Sale Sold out
Type
သစ္စာဖောက် 
The TRAITOR

                                                             (By Somerset Maugham)

    

           အက်ရှင်ဒန်သည် ဆွစ်ဇာလန်နိုင်ငံရှိ မြောက်မြားစွာလှစွာသော စပိုင်များကို ကြီးကြပ်ရန် ရောက်ရှိလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စပိုင်ဌာနချုပ်မှ အကြီးအကဲ ဖြစ်သူ အာရ်က အက်ရှင်ဒန်အား ဆွစ်ဇာလန်သို့ စေလွှတ်ခဲ့စဉ် ဦးစွာရနိုင် သမျှသော အစီရင်ခံစာများ ဖတ်ကြားစေခဲ့သည်။ ပြီးမှ သူဆက်သွယ်ရမည့် သူများ၏ လိပ်စာများနှင့်အတူ လက်နှိပ်စက်ရိုက်ထား သည့် စာရွက်အထပ်ကြီးတစ်ထပ်ကို ပေးခဲ့သည်။ သည့်နောက် အဓိကထား ၍ ဆက်သွယ်ရမည့် လျှို့ဝှက်ထောက်လှမ်းရေးအဖွဲ့ ဝင် ဂုစတပ်ဆိုသူ အကြောင်းကို အာရ်က ပြောခဲ့သည်။

          “ကျုပ်တို့လူတွေထဲမှာ ဒီလူဟာ အတော်ဆုံးပဲ”ဟု အာရ်က ဆို သည်။ “သူ့ဆီကရတဲ့ သတင်းတွေဟာ အမြဲတမ်းအကြောင်းအရာ ပြည့်ပြည့် စုံစုံနဲ့ အချက်အလက် ခိုင်ခိုင်လုံလုံတွေချည်းပဲ၊ အဲဒီတော့ သူ့ဆီကရတဲ့ အစီရင်ခံစာတွေကို ခင်ဗျားအတတ်နိုင်ဆုံး ဂရုစိုက်ဖတ်ပါ။ တကယ်တော့ ဂုစတပ်ဟာ လူတော်တစ်ယောက်ပဲ၊ သူနဲ့ ယှဉ်တိုက်ရင် တခြားထောက်လှမ်း ရေးသမားတွေဆီက သူ့လိုအဖိုးတန်တဲ့ အစီရင်ခံတွေ ဘာကြောင့်မရသလဲ ဆိုတာ ကျုပ်တို့ စဉ်းစားလို့မရဘူး၊ ဒီနေရာမှာ ကျုပ်တို့လိုချင်တဲ့ အချက် အလက်တွေဟာ ဘာတွေလဲဆိုတာ တိတိကျကျသိဖို့ အရေးကြီးတယ်”

          သို့ဖြင့် အက်ရှင်ဒန်သည် ဆွစ်ဇာလန်သို့ ရောက်လာခဲ့ပြီး ဂုစတပ်နှင့် အဆက်အသွယ်ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

          ဂုစတပ်သည် ဆွစ္စစီးပွားရေးလုပ်ငန်းကြီးတစ်ခု၏ ကိုယ်စားလှယ် အဖြစ် ဘာဆဲလ်မြို့တွင် နေထိုင်လျက်ရှိသည်။ ထိုလုပ်ငန်းကြီးမှာ ဖရင့်ဖက်၊ မန်းဟိန်းနှင့် ကိုလုံးမြို့များတွင် ဌာနခွဲများထားရှိသည်။ ဤဌာနခွဲများ ရှိနေသည့်အတွက် ဂုစတပ်သည် ဂျာမနီနိုင်ငံသို့ တံခါးမရှိ ဓားမရှိ အချိန် မရွေး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် သွားချည်လာလှည့် လုပ်ခွင့်ရနေခဲ့သည်။

          သူသည် ရိုင်းမြစ်ကြောင်းတစ်လျှောက် အစုန်အဆန်သွားကာ ဂျာမန်တပ်များ၏ လှုပ်ရှားမှု၊ စစ်လက်နက် ခဲယမ်းမီးကျောက်များ ထုတ်လုပ်မှု၊ ပြည်သူလူထု၏ စိတ်ဓာတ်အခြေအနေ (ဒါကို အာရ်က အလေး အနက်ထား၍ မှာကြားခဲ့သည်)စသည်များနှင့် မဟာမိတ်တို့ အလိုရှိသည့် သတင်းအချက်အလက်များ စုံစမ်းစုဆောင်းနိုင်ခဲ့သည်။

          ရံဖန်ရံခါ ဂုစတပ်က သူ့ ဇနီးထံသို့ စာများရေးသားပေးပို့ခဲ့ရာ ထိုစာများတွင် သင်္ကေတများနှင့် စကားဝှက်များ ပါရှိသည်။ ဂုစတပ်၏ ဇနီးသည် ထိုစာများကို ရလျှင်ရချင်း ဂျီနီဗာရှိ အက်ရှင်ဒန်ထံသို့ အမြန်ဆုံး ပေးပို့ခဲ့သည်။ အက်ရှင်ဒန်က ထိုစာများထဲမှ အရေးကြီးသည့်အချက်များကိုကောက်နုတ်ကာ သက်ဆိုင်ရာ ထောက်လှမ်းရေးဌာနများသို့ ပို့ပေးခဲ့သည်။ ဂုစတပ်သည် နှစ်လတစ်ကြိမ် သူ့အိမ်သို့ပြန်လာပြီး အစီရင်ခံစာများ ရေးလေ့ ရှိသည်။ သူ့အစီအရင်ခံစာများသည် အာရ် ပြောသည့်အတိုင်း ဤနယ်မြေ ဤဒေသရှိ အခြားအခြားသော စပိုင်များအတွက် စံနမူနာယူလောက်သည့် အစီရင်ခံစာများ ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်၍လည်း သူ့လုပ်ဆောင်ချက်များမှာ ထိရောက်သလောက် အကျိုးရှိသဖြင့် သူသည် အခြားစပိုင်များထက်ပို၍ အခကြေးငွေ ရရှိခဲ့သည့်အပြင် အချို့သော သတင်းထူးများအတွက်လည်း ရံဖန်ရံခါ ဘောနပ်စ်ဆုကြေးများ မကြာခဏရခဲ့သည်။

          သည်ပုံသည်နည်းဖြင့် တစ်နှစ်ကျော်မျှ အချိန်ကြာသွားခဲ့သည်။ သည်အချိန် သည်အခိုက်တွင်မှ ဌာနချုပ်အကြီးအကဲဖြစ်သူ အာရ်သည် တစ်စုံတစ်ရာ သံသယဖြစ်ဖွယ်ရာအချက်များကို လျှပ်စီးလက်သလို ဖျတ်ခနဲ တွေးလိုက်မိသည်။ ဂုစတပ်သည် အံ့ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် သွက်လက် ထက်မြက်သူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်မှာ မှန်သည်။ သို့သော် ဤသည်မှာ သူ့အတွက် အထူးဝါယမ စိုက်ထုတ်လုပ်ကိုင်ရသည် မဟုတ်ဘဲ ပင်ကိုစရိုက် အားဖြင့် သွက်လက်ဖျတ်လတ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအချက်ကို အကြောင်း ပြု၍ အာရ်၏ ခေါင်းထဲတွင် တစ်စုံတစ်ရာ မတော်မလျော်ဖြစ်နေပြီဟူ၍ အတွေးတစ်ခု ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ သည်လို အတွေးတစ်ခု ဝင်ရောက်လာ ခဲ့သည်ကို အာရ်က အက်ရှင်ဒန်အား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြခြင်း မပြုခဲ့ (အာရ်သည် မရေရာမသေချာသည့် အတွေးမှန်သမျှ သူ့စိတ်ထဲတွင်သာ ထားတတ်သူ ဖြစ်သည်။)

          သို့သော် သည်လို တွေးလိုက်မိသည်ကို အကြောင်းပြု၍ အာရ်က အက်ရှင်ဒန်အား လောလောဆယ် ဂုစတပ် ဂျာမနီတွင် ရှိနေခိုက် ဆွစ်ဇာလန် နိုင်ငံ ဘာဆဲလ်မြို့တွင် နေထိုင်လျက်ရှိသော ဂုစတပ်၏ ဇနီးနှင့် အမြန်ဆုံး သွားတွေ့ရန် ညွှန်ကြားလိုက်သည်။ သူမနှင့်တွေ့လျှင် ဘာပြောရမည်။ ဘယ်လိုပြောရမည် စသည်တို့ကိုမူ အက်ရှင်ဒန်၏ သဘောအတိုင်း သင့် တော်သလိုပြောရန် အာရ်က ခွင့်ပြုသည်။                    

           ဘာဆဲလ်မြို့သို့ရောက်သွားပြီးနောက် အက်ရှင်ဒန်သည် သူ၏ အဝတ်အစားထည့်သည့်အိတ်ကို ဘူတာရုံတွင် ထားပစ်ခဲ့ပြီး ဓာတ်ရထား စီး၍လာခဲ့သည်။ အဝတ်အစားအိတ်ကို ထားခဲ့သည်မှာ သူ့အနေဖြင့် ချက်ချင်းပြန်ရမည်လား၊ ကြာကြာနေရဦးမည်လား၊ မသေချာသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

          အက်ရှင်ဒန်သည် ဂုစတပ်နေသည့် လမ်းထိပ်သို့ ရောက်လာသော အခါ ဓာတ်ရထားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ သူ့နောက်မှ နောက်ယောင် ခံ၍လိုက်လာသူမရှိကြောင်း သေချာမှ လမ်းထဲသို့ ခပ်မှန်မှန် လျှောက်လာခဲ့ သည်။ လမ်းဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်တွင် အခန်းဖွဲ့ ထားသည့် တိုက် တန်းလျားများကို ကြည့်ရသည်မှာ အတော်ကလေး ဆင်းရဲကြပုံရသည်။စာရေးစာချီများနှင့် ကုန်သည်အသေးစားကလေးများ နေထိုင်သည့် ရပ်ကွက် ဖြစ်ဟန်တူသည်။ ဖိနပ်ချုပ်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့အရောက်တွင် အက်ရှင်ဒန်က ရုတ်တရက်ရပ်လိုက်သည်။

          “ဒီမှာ..ဂရာဘောင်းဆိုတဲ့လူ ရှိပါသလား ခင်ဗျာ”သူက ဂျာမန်သံ လုံးဝမဝဲဘဲ မေးလိုက်သည်။

          “ဟုတ်ကဲ့၊ ရှိပါတယ်ခင်ဗျာ၊ စောစောလေးကပဲ အပေါ်တက်သွား တာတွေ့ လိုက်ပါတယ်၊ သူနဲ့ တွေ့ချင်ရင် အပေါ်ထပ်ကို ကြွပါ”

           အက်ရှင်ဒန်သည် ရုတ်တရက် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိအောင် ကြောင် သွားမိသည်။ ဘာကြောင့်ဆိုသော် ဂုစတပ်၏ဇနီးမှတစ်ဆင့် ဂျာမနီနိုင်ငံ မန်းဟိန်းမြို့မှပို့လိုက်သည့် စာတစ်စောင်ကို မနေ့ကပင် သူရခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထိုစာထဲတွင် လျှို့ဝှက်သင်္ကေတဖြင့် ဂျာမန်တပ်များ ရိုင်းမြစ်ကို ဖြတ်ကျော်ချီတက်သွားကြကြောင်း အတိအကျပါရှိခဲ့သည်။ သို့ဖြင့် အက်ရှင် ဒန်သည် ဖိနပ်ချုပ်ဆိုင်ပိုင်ရှင်အား တစ်စုံတစ်ခု ပြောလိုက်မိတော့မလို ဖြစ် သွားပြီးမှ သတိရ၍ စိတ်ကိုထိန်းလိုက်ပြီး ကျေးဇူးတင်ကြောင်းကိုသာ တိုတိုတုတ်တုတ် ပြောကာ၊ ဂုစတပ်နေသည့် တတိယထပ်သို့ ဣန္ဒြေမပျက် တက်လာခဲ့သည်။

           အခန်းဝမှ ဧည့်ခေါင်းလောင်းကို နှိပ်လိုက်သောအခါ ချက်ချင်းလို ပင် တံခါးပွင့်လာပြီး ညှက်ညှက်သေးသေး လူဖလံကလေးတစ်ယောက် ပေါ်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ခေါင်းတုံးပြောင်အောင်ရိတ်ထား၍ မျက်မှန်နှင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကလေးသည် အိမ်တွင်းသုံးညှပ်ဖိနပ်ကို စီးထားသည်။

          “ဟာရ် ဂရာဘောင်းပါလားခင်ဗျာ” အက်ရှင်ဒန်က စတင်မေးလိုက် သည်။

          “ဟုတ်ပါတယ်၊ ဘာများအလိုရှိပါသလဲ”ဂုစတပ်က ပြန်ပြောလိုက် သည်။

          “ကျွန်တော့်ကို ဝင်ခွင့်ပြုပါ”

           ဂုစတပ်သည် အလင်းရောင်ကို ကျောပေးလျက်ရှိရာ သူ့မျက်နှာ ပေါ်မှ အမူအရာကို အက်ရှင်ဒန် မမြင်ရဘဲ  ဖြစ်နေသည်။ သို့ဖြင့် ရုတ်တရက် ခပ်ဆိုင်းဆိုင်းဖြစ်နေပြီးမှ အက်ရှင်ဒန်က ဂျာမနီမှရေးလိုက်သည့် ဂုစတပ်၏ စာထဲတွင်ပါသည့် အမည်ကို ပြောလိုက်ရသည်။ သည်တော့မှ ဂုစတပ်က... “ဪ..လာပါ၊ အထဲဝင်ပါ၊ ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ခုလိုတွေ့ရတာ အရမ်း ဝမ်းသာပါတယ်” 

          ဂုစတပ်က ရှေ့ဆောင်၍ အက်ရှင်ဒန်အား အခန်းကျဉ်းကလေး တစ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားသည်။ အခန်းကလေးမှာ ဝက်သစ်ချသားဖြင့် ပြုလုပ် ထားသည့် ပရိဘောဂပစ္စည်းများအပြင် ဧရာမစားပွဲကြီးတစ်လုံးနှင့် အစိမ်း ရောင်ကတ္တီပါ စားပွဲခင်းပေါ်၌ လက်နှိပ်စက်တစ်လုံးရှိနေသည်ကို တွေ့ရ သည်။ ဖွင့်ထားသော ပြတင်းပေါက်အနီးတွင်မူ အမျိုးသမီးတစ်ယောက် သိုးမွေးခြေ အိတ် ထိုးနေသည်ကို မြင်ရသည်။ သို့သော် ဂုစတပ်က တစ်စုံ တစ်ခုပြောလိုက်သည်တွင် သူမသည် ထိုးလက်စ သိုးမွေးခြေအိတ်နှင့် တိုလီ မိုလီပစ္စည်းများကို ယူ၍ အခန်းထဲမှထွက်သွားသည်။

          “ကျေးဇူးပြုပြီး ထိုင်ပါခင်ဗျာ၊ ကျွန်တော် ခုလို ဘာဆဲလ်မြို့မှာ ရောက်နေတာ သိပ်ကံကောင်းတယ်လို့ဆိုရပါမယ်၊ ကျွန်တော် ခင်ဗျားနဲ့ လူချင်းတွေ့ပြီး ခင်မင်ရင်းနှီးချင်လာကြပါပြီ။ ကျွန်တော် ခုလေးတင်ပဲ ဂျာမနီ က ပြန်ရောက်လာတာပါ”

          သူက စကားပြောရင်း လက်နှိပ်စက်အနီးတွင်ရှိနေသော စာရွက် များကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်ပြီး...

         “ကျွန်တော် အခုရလာတဲ့သတင်းတွေကို ခင်ဗျားသဘောကျပါလိမ့် မယ်။ ကျွန်တော် ရလာခဲ့တဲ့ တချို့သတင်းတွေဟာ အတော်ကို တန်ဖိုးရှိပါ တယ်”

           သူက ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်၍ ဆက်ပြောလိုက်သည်။

          “အပိုဆုကြေးများရမယ်ဆိုရင် ဘယ်သူမှဝမ်းမနည်းပါဘူး ခင်ဗျား”

           သူ့အမူအရာမှာ ပျူပျူငှာငှာရှိလှသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ သို့သော် အက်ရှင်ဒန်အဖို့ သူ၏ ပျူငှာမှုမှာ သဘာဝမကျဟု ထင်မိသည်။ ဂုစတပ် ကမူ မျက်မှန်နောက်မှ မျက်လုံးများကို ကြိုးစား၍ပြုံးရင်း အက်ရှင်ဒန်အား အကဲခတ်လျက်ရှိသည်။ သို့သော် သည်မျက်လုံးများတွင် မရိုးသားသည့် အသွင်ကို ဆောင်နေသည်ဟု အက်ရှင်ဒန် တွေးနေမိသည်။

            “ခင်ဗျားကြည့်ရတာ စာတွေကို ဟိုကဒီကနေထည့်ပြီး ခင်ဗျား မိန်းမဆီကတစ်ဆင့် အဲဒီစာတွေဂျီနီဗာမှာ ကျွန်တော် ဖတ်ပြီးတဲ့ နာရီပိုင်း အတွင်း ခင်ဗျား ဒီရောက်အောင် အပြေးအလွှားလာခဲ့ပုံရတယ်”

           “ဒါသိပ်ဖြစ်နိုင်တာပေါ့ ခင်ဗျာ၊ ဒီနေရာမှာ ခင်ဗျားကို ကျွန်တော် တစ်ခုပြောဖို့ရှိတာက၊ ဂျာမန်တွေဟာ သူတို့ဆီက သတင်းတွေကို အရောင်း အဝယ် စီးပွားရေးကိစ္စနဲ့ ပေးတဲ့စာတွေနဲ့ရောပြီး ပို့နေတယ်လို့ သံသယဖြစ် နေကြတယ် ခင်ဗျာ၊ ဒါကြောင့် သူတို့ကပဲ ဒီစာတွေအားလုံးကို နယ်စပ်မှာ ၄၈ နာရီတိတိ ဆိုင်းထားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြပါတယ်”

          “ဪ..ဟုတ်လား” အက်ရှင်ဒန်က အံ့ဩသည့် လေသံဖြင့် ပြန် ပြောလိုက်သည်။ “ဒီလိုဆိုတော့ ခင်ဗျားဟာ ဒီအခြေအနေကြောင့် ခင်ဗျား ရေးတဲ့ စာတွေမှာ နေ့စွဲကို ဂရုတစိုက် နှစ်ရက်ကြိုပြီး တပ်လိုက်တဲ့သဘော ပေါ့”

          “ဟောဗျာ၊ ကျွန်တော် ဒီလိုလုပ်မိလို့လား၊ ဒီလိုဆိုရင်တော့ ကျွန်တော် မိုက်ရာကျမှာပေါ့၊ တကယ်တော့  ကျွန်တော့်အနေနဲ့ နေ့စွဲရက်စွဲ မှားပြီး တပ်မိတာဖြစ်မှာပါ”

          အက်ရှင်ဒန်က ဂုစတပ်အား ပြုံး၍ကြည့်လိုက်သည်။ သူပြောသလို သာမှန်လျှင် ဂုစတပ်သည် အလွန်ကလေးကလားနိုင်လှသည်ဟု ဆိုရမည် ဖြစ်သည်။ ဂုစတပ်လို စီးပွားရေးသမားတစ်ယောက်အဖို့ စာရေးရာ၌ နေ့စွဲ ရက်စွဲတိကျမှန်ကန်ဖို့ ဘယ်လောက်အရေးကြီးသည်ကို ကောင်းကောင်းကြီး သိထားသည် မဟုတ်ပါလား။ အထူးသဖြင့် ဂျာမနီမှသတင်းများကို ပေးပို့ရာ ၌ ခရီးလမ်းအသွယ်သွယ် အဆင့်ဆင့်ကို လှည့်ပတ်ဖြတ်ကျော်၍ ပို့ကြရ သည်ဖြစ်ရာ သတင်းများ မြန်မြန်ရောက်ရန် ခက်ခဲလှသည်။ သည်လိုအခြေ အနေမျိုးတွင် တစ်စုံတစ်ရာ အရေးကြီးသည့် အဖြစ်အပျက်တစ်ခုသည် ဘယ်နေ့ဘယ်ရက်က ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြောင်း တိတိကျကျသိဖို့ အထူးလိုအပ် သည် မဟုတ်ပါလား။ 

          “ခင်ဗျားရဲ့ နိုင်ငံကူးလက်မှတ်ကို ခဏကြည့်ပါရစေ” အက်ရှင်ဒန်က 

           ရုတ်တရက် ကောက်ကာငင်ကာ ပြောလိုက်သည်။ 

          “နေပါဦး၊ ကျွန်တော့် နိုင်ငံကူးလက်မှတ်ကို ခင်ဗျားက ဘာ့ကြောင့် ကြည့်ချင်ရတာလဲ”

          “ခင်ဗျား ဂျာမနီနိုင်ငံထဲကို ဘယ်တုန်းက ဝင်သွားခဲ့ပြီး ဘယ်တုန်း က ပြန်ထွက်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ကြည့်ချင်လို့ပါ”

          “ဪ...ဒီလိုလား ဒါနဲ့ပတ်သက်လို့တော့ ကျွန်တော် ဘယ်တုန်း က ဘယ်သွားတယ်၊ ဘယ်လာတယ်ဆိုတာတွေကို ကျွန်တော့် နိုင်ငံကူးလက် မှတ်ပေါ်မှာ တွေ့လိမ့်မယ်လို့ ခင်ဗျား မတွက်စေချင်ဘူး၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော့်မှာက နည်းမျိုးစုံနဲ့ နယ်စပ်ကိုဖြတ်ပြီး လမ်းအမျိုးမျိုးက သွားနေ တာ”

          ဒါကိုတော့ အက်ရှင်ဒန်လည်း ကောင်းကောင်းကြီး သိထားပြီးဖြစ် ရာ ဂျာမန်တွေရော ဆွစ္စတွေပါ အစောင့်အကြပ်တွေ ထူထပ်စွာ ချထားသည် ကို သူသိသည်။ 

         “ဪ..ဟုတ်လား၊ ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားအနေနဲ့ လမ်းရိုးက သွားရင် လည်း ဖြစ်တာပဲ မဟုတ်လား၊ ခင်ဗျားဟာ ဆွစ္စစီးပွားရေးလုပ်ငန်းကြီး တစ်ခုမှာ တရားဝင် အလုပ်လုပ်နေပြီး လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းတွေကို ဂျာမနီနိုင်ငံထဲ အမြဲပို့နေရတာပဲ၊ ဒီတော့ ခင်ဗျားသွားတာလာတာကို ဘယ်သူကမှ သင်္ကာ မကင်း ဖြစ်စရာမရှိပါဘူး၊ လွယ်လွယ်ကူကူသွားလို့ ရနေတာပဲ၊ ကျွန်တော် သိထားသလောက်တော့ ဂျာမနီနယ်စပ်က ဂျာမန်အစောင့်တပ်သားတွေဟာ ခင်ဗျားကို အကူအညီတောင်ပေးကြမှာပါ၊ ဒါပေမဲ့ ဆွစ္စနယ်စပ်တော့ ဘယ်လိုနေမလဲ မသိဘူး”

           ဂုစတပ်၏ မျက်နှာပေါ်တွင် ရုတ်တရက် ခံပြင်းသည့် အမူအရာ များ ပေါ်လာသည်။

          “ကျွန်တော်တော့ ခင်ဗျားကို နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်လာပြီ၊ ဒီ တိုင်းဆိုတော့ ကျွန်တော်ဟာ ဂျာမန်တွေအတွက် လုပ်ပေးနေတယ်လို့ ခင်ဗျား က ပြောချင်တာလား၊ ကျွန်တော်ကျိန်ပြီး ပြောရဲပါတယ်ဗျာ၊ ကျွန်တော်ရဲ့ ရိုးသားဖြောင့်မတ်မှုကို ဘယ်တော့မှ အစွန်းအထင်း မခံပါဘူး”

         “ဒါပေမဲ့ တကယ်တော့ ဒီကိစ္စမျိုးမှာ နှစ်ဖက်စလုံး ငွေတွေယူပြီး ဘယ်ဘက်ကိုမှ အဖိုးတန်တဲ့ သတင်းတွေ မပေးဘဲနေတဲ့သူ ခင်ဗျား တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ပါဘူး”