မောင်သာမည - ရှင်အာနန္ဒာမေတ္တေယျ

ကျွန်ုပ် တွေ့ ဖူးသမျှ မျက်နှာများအနက် သူ၏မျက်နှာသည် အထူးခြား ဆုံးဖြစ်၏။ ရောဂါဝေဒနာကို နှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်ကြာ ခံစားခဲ့ရမှုကြောင့် သူ့မျက်နှာမှာ တွန့်လိမ်ရှုံ့တွပြီး အရေးအကြောင်းများနှင့် ပြည့်နေသည်။ ထိုမျက်နှာပေါ်တွင် ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ပွားများခဲ့သော မေတ္တာ ဘာဝနာကျင့်စဉ်က ထူးခြားသော ဥပဓိရုပ်တစ်မျိုးကို ပေါ်လွင်စေသည်။ သူ့အသားအရောင်က အညိုဘက်သို့ လှနေသည်။ မျက်လုံးအစုံက ပယင်းကျောက်နက်၏အရောင်မျိုး နူးညံ့စွာတောက်ပနေသည်။ အထူး ခြားဆုံးမှာ သူ၏ကိုယ်မှ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ ဖြန့်ထွက် ထွန်းလင်းနေသော ကိုယ်ရောင်ဝါ။ ယင်းကိုယ်ရောင်ဝါသည် အတွင်းအဇ္ဈတ္တ မနောမှ ထုတ် လွှတ်သော အလင်းရောင်ဖြစ်၍ သူ၏ပုဂ္ဂလိက ကိုယ်ရည် ကိုယ်သွေးကို လွှမ်းခြုံထားသည်။ ကျွန်ုပ်သည် သူနှင့်စတွေ့သည့် အချိန်မှာပင် ယင်း ကိုယ်ရောင်ဝါကို တွေ့ထိခံစားရသည်။ နောင်တွေ့ သည့်အခါတိုင်း လည်း ခံစားရသည်။

ပန်းချီဆရာလည်းဖြစ်၊ ပြဇာတ်ဆရာလည်းဖြစ်သူ ကလစ်ဖို့ ဘက်စ် (Clifford Bax) သည် ၁၉၁၈ ခုနှစ်တွင် အရှင်အာနန္ဒာ မေတ္တေယျနှင့် တွေ့ဆုံပြီးနောက် အထက်ပါအတိုင်း ရေးသားခဲ့သည်။ ပန်းနာရောဂါ ကြောင့်ရက်ရှည်လများ ဒုက္ခိတဖြစ်နေရသော လူမမာကြီး အရှင်အာနန္ဒာမေတ္တေယျသည်ကား ထိုအချိန်တွင် သင်္ကန်းကိုချွတ်ပြီး လူဝတ်လဲနေ လေပြီ။ အရှင်အာနန္ဒာမေတ္တေယျဟူသော ရဟန်းဘွဲ့ ကိုစွန့်ပြီး အယ်လင် ဘင်းနက်(Allen Bennett) ဟူသော လူဝတ်ကြောင် အမည်ကို ပြန်ယူ ထားလေပြီ။

လွန်ခဲ့သော ဆယ်နှစ်ကာလကမူ သူသည် အရှင်အာနန္ဒာမေတ္တေယျ အဖြစ်ဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံမှ အင်္ဂလန်နိုင်ငံသို့ ပထမဆုံးသော သာသနာပြု ခရီးကို ဦးဆောင်ခဲ့သည်။ ယင်းသာသနာပြုခရီးအတွက် ကြိုတင်ပြင်ဆင် သည့်အနေနှင့် ဂရိတ်ဗြိတိန်နှင့် အိုင်ယာလန်နိုင်ငံဆိုင်ရာ ဗုဒ္ဓဘာသာ အသင်းကြီးကိုလည်း ကြိုတင်ဖွဲ့စည်းထားခဲ့သည်။ အမှန်စင်စစ် သူသည် ဗြိတိသျှလူမျိုးများအနက် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်ရဟန်းအဖြစ်သို့ ပထမဆုံး ကူးပြောင်းလာသူကားမဟုတ်။ ဒုတိယမြောက်လူသာဖြစ်သည်။သို့သော် နှစ်ဆယ်ရာစု၏ ပထမဆယ်စုနှစ်များအတွင်း ဗြိတိန်နိုင်ငံ၏ ဗုဒ္ဓဘာသာ အပေါ်တွင် သက်ရောက်သော သူ၏သြဇာမှာ အလွန်ကြီးမားသည်။

အယ်လင်ဘင်းနက်သည် အသက်ထင်ရှားရှိစဉ်ကပင် အငြင်းပွား စရာလူတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ၁၈၉၄ ခုနှစ်တွင် “ရွှေအရုဏ်ဦး” (The Golden Dawn) အမည်ရှိ ဟာမက်တစ် ဂန္ဓာရီဂိုဏ်းသို့ ဝင်ခဲ့သည်။ ယင်းဂိုဏ်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ လျှို့ဝှက်နက်နဲသော ဂန္ဓာရီ ပညာဖြင့် စိတ်ဝိညာဉ်ဆိုင်ရာတိုးတက်မှုကို ရယူရေးဖြစ်သည်။ အယ်လင်ဘင်းနက် သည် မှော်ဆရာကြီးတစ်ဦးအဖြစ်လည်းကောင်း၊ ဂန္ဓာရီ ပုဂ္ဂိုလ်ထူးကြီး တစ်ပါးအဖြစ်လည်းကောင်း ထင်ပေါ်ကျော်စောခဲ့သည်။ နောက်နှစ် အနည်းငယ်အကြာတွင် ဗုဒ္ဓဘာသာဘက်သို့ ပြောင်းလဲသက်ဝင်လိုက် သည့်အချိန်မှာပင် အထက်ပါ ထင်ပေါ်ကျော်စောမှုမှာ လုံးလုံးလျား လျား ပျောက်ပျက်၍ မသွားခဲ့။

နှစ်ဆယ်ရာစု အစောပိုင်းကာလတွင် အနောက်တိုင်းက ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များသည် သူ့ကို များစွာဂုဏ်တင်ချီးမြှင့်ခဲ့ကြသည်။ သို့ သော် အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ သူ၏ပန်းနာရောဂါက ပို၍ဆိုးဝါးလာ ခဲ့ရာ ဆေးဝါးအပေါ်တွင် လုံးဝမှီခိုရသည့်အဖြစ်သို့ ရောက်လာသည်။ ဤသို့ဖြင့် သူလည်း ပရိသတ်၏အပြင်သို့ ပို၍ရောက်ရှိသွားရသည်။ ၁၉၁၆ ခုနှစ်ထုတ် ဗုဒ္ဓဘာသာရီဗျူး(Buddhist Review) စာစောင်တွင် သူ့ကျန်းမာရေးအခြေအနေ အလွန်ဆိုးနေသည်ဟု ဖော်ပြပါရှိသည်။ ယင်းစာစောင်မှာ ဂရိတ်ဗြိတိန်နှင့် အိုင်ယာလန်နိုင်ငံဆိုင်ရာ ဗုဒ္ဓဘာသာ အသင်းကြီးက ထုတ်ဝေသောစာစောင်ဖြစ်သည်။ ၁၉၁၇ ခုနှစ်နှင့် ၁၉၁၈ ခုနှစ်များတွင် ဟောပြောပွဲတချို့လုပ်ရန် သူစီမံခဲ့သည်။ ၁၉၂၃ ခုနှစ်၌ ကွယ်လွန်သောအခါတွင်ကား ဗုဒ္ဓဘာသာအသင်းကြီး၏ ဂုဏ်ထူးဆောင်အတွင်းရေးမှူး(ယာယီ)ဖြစ်နေသည်။ သို့တိုင် အယ်လင် ဘင်းနက်၏ နောက်ဆုံးကာလများမှာ ဆင်းရဲခြင်းအတိပြီးနေပါသည်။ ကလစ်ဖို့ဘက်စ်က သူ့ဆောင်းပါး ၁၉၁၈ ၏ နိဂုံးတွင် အောက်ပါအတိုင်း ရေးထားသည်။ ။

အယ်လင်ဘင်းနက်သည် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်ရဟန်းတစ်ပါးအဖြစ် ရှိ စဉ်က အလွန်နိုးကြားတက်ကြွပြီး ထက်မြက်အားကောင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ လန်ဒန်မြို့ကြီး၌ လူမသိ၊ သူမသိ မထင်မရှားနေထိုင်ရသော လူဆင်းရဲဘဝတွင်ကား အရွယ် မတိုင်မီ အိုမင်းရင့်ရော်နေသော လူမမာကြီးဖြစ်နေရှာသည်။ အယ် လင်ဘင်းနက်က ကုတ်အင်္ကျီဝတ်ဖို့ ပြင်လိုက်သည့်အခါ သူ့ မိတ်ဆွေ မီနာဂန်းက ကုတ်အင်္ကျီကလည်း ပိုးကောင်တွေနဲ့ ပြည့် လို့ပါလား ဟုဆိုလိုက်သည်။ အယ်လင်ဘင်းနက် ဝတ်မည့် ကုတ် အင်္ကျီတွင် အဝတ်အထည်ကို ထိုးဖောက်စားသောက်သော ပိုး ကောင်လေးများကပ်ရောက်နေသည်ကို မြင်သဖြင့် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုအခါ အယ်လင်ဘင်းနက်က သိပ်လှပတဲ့ ပိုးကောင်လေး တွေပါဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ မီနာဂန်းက တစ်နေ့ကျရင် ခင်ဗျား ကို ကုတ်အင်္ကျီအသစ်တစ်ထည် ဝယ်ပေးရဦးမယ်။ သည်အင်္ကျီက အပေါက်တွေနဲ့ ပြည့်နေတာပဲ”ဟု ဆက်ပြောရာ အယ်လင်ဘင်း နက် က သိတဲ့အတိုင်းပဲ၊ ကျွန်တော့်ကို မြင့်မြတ်တဲ့လူတစ်ယောက် လို့ ယူဆထားကြတယ်မဟုတ်လား ဟုအနက်နှစ်ခွ ထွက်နိုင်သော စကားလုံးဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

 အင်္ဂလိပ်စကားတွင် အပေါက်ကို (Hole) ဟုခေါ်၍ “အပေါက် များသော ကို (noley) ဟု ခေါ်ပါသည်။“မြင့်မြတ်သော ”ကို (holy) ဟုခေါ်ရာ ယင်းစကားလုံးနှစ်လုံးသည် အသံထွက်တူနေသည်။ ထို့ကြောင့် အယ်လင်ဘင်းနက်က မြင့်မြတ်သောလူတစ်ယောက် ဟု ပြောသည်တွင် အသံထွက်အရ အပေါက်များသော လူ တစ်ယောက်ဟုလည်း အနက်ထွက်နေပါသည်။

အယ်လင်ဘင်းနက်၏ရုပ်အလောင်းကို မော်ဒင်သုသာန်တွင် မြှုပ်နှံ သည်။ သို့သော် ကမ္ပည်းကျောက်တိုင်တော့ မစိုက်ထူထား။ သူ၏ ရာသက်ပန်မိတ်ဆွေကြီး ဒေါက်တာကက်စီးယပ်ပယ်ရေရာ (Dr.Cassius Pereria) က ဤသို့ ရေးသားခဲ့သည်။

ယခုအချိန်တွင်ကား အလုပ်သမားကြီးသည် ဤဘဝအတွက် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို ချလိုက်လေပြီ။ ယင်းသို့ ချလိုက်ခြင်းအတွက် ဝမ်းမနည်းဘဲဝမ်းသာမိသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အလုပ် သမားကြီးမှာ အလွန်ပင်ပန်းနေပြီဖြစ်သောကြောင့်တည်း။ ပြိုပျက် နေပြီဖြစ်သော သူ၏ ရုပ်ခန္ဓာကိုယ်သည် တက်ကြွသောသူ၏ စိတ်ဓာတ်ကို အမီမလိုက်နိုင်တော့ပြီ။ သူသည် ဗုဒ္ဓဘာသာကိုအနောက်တိုင်းနှင့် မိတ်ဆက်ပေးခဲ့သည်။ လက်ကမ်းစာစောင် များ၊ ဂျာနယ်များ ရေးသားထုတ်ဝေခြင်း၊ ဟောပြောပွဲများ လုပ်ခြင်း တို့ဖြင့် အပတ်တကုတ် ကြိုးပမ်းအားထုတ်ပြီး မိတ်ဆက်ပေးခဲ့ သည်။ ကျွမ်းကျင်မှုအပြည့်၊ တက်ကြွသော အတွေးအခေါ်အပြည့်၊ တုပ၍မရနိုင်သော လှပင့်တယ်သည့် ကိုယ်ပိုင်ဟန်အပြည့်ဖြင့် ရေးသားဟောပြောခဲ့သည်။ ဖြစ်ပေါ်လာသည့် အကျိုးရလဒ်တို့မှာ သိမြင်သူတို့အတွက် အားတက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။

အယ်လင်ဘင်းနက်ကား မြင့်မြတ်သည့် လူသားတစ်ဦးဖြစ်ပေ၏။ အနောက်တိုင်း၌ ဗုဒ္ဓဘာသာထွန်းကာပြန့်ပွားရေးနှင့်ပတ်သက်၍ သူ၏ လေးနက်သော ခံစားမှု၊ ထက်သန်သော ယုံကြည်မှု၊ ပြင်းထန်သော အာရုံစိုက်မှုတို့ကို သူ၏ရေးသားချက်တို့တွင် ထင်ထင်ရှားရှားမြင်တွေ့ ရသည်။ ကဗျာဆန်သော စိတ်ကူး၊ သိပ္ပံနည်းကျသောစိတ်ဓာတ်၊ တရားမျှတရေးနှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးတို့အား အလေးထားမှု ဤသုံးခုကို သူ ပေါင်းစည်းထားသည်။ သူသည် ဗုဒ္ဓလမ်းစဉ်ကို အသက်ဝင်အောင် လုပ်စွမ်းနိုင်ခဲ့သည်။ ယင်းသို့ လုပ်ရာတွင် ဟောပြောခြင်းထက် ရေးသား ခြင်းဖြင့် ပို၍လုပ်နိုင်ခဲ့သည်။

ဤစာအုပ်တွင် အယ်လင်ဘင်းနက်၏အတွေးအခေါ်တို့ကို ပြန် လည် အသက်ဝင်လာအောင် ကြိုးပမ်းထားပါသည်။ သူ၏ဘဝကို ကြည့်ရှုရာ၌လည်းကောင်း၊ ဝေဖန်အကဲဖြတ်ရာ၌လည်းကောင်း သမိုင်း နောက်ခံထားပြီး ကြည့်ရှုအကဲဖြတ်ထားပါသည်။ ပြီးတော့မှ သူ၏ လောကအမြင်နှင့် ဗုဒ္ဓဘာသာအဖွင့်တို့ကို စူးစမ်းပါသည်။ ပထမကမ္ဘာ စစ်ကြီး၏ ချောက်ချားဖွယ်အဖြစ်ဆိုးအတွင်း သူ၏အတွေးအခေါ်များ တိုးတက်ဖြစ်ထွန်းလာပုံကို တင်ပြထားသည်။ နောက်ဆုံးအနေနှင့် သူ၏ရေးသားချက်များသည် ယနေ့ခေတ်နှင့် အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်နေပုံကိုဆွေးနွေးတင်ပြပါမည်။

အရှင်အာနန္ဒာမေတ္တေယျ ကွယ်လွန်သွားသည်မှာ မျိုးဆက် နှစ်ဆက် ကြာလေပြီ။ ဤမျှကြာပြီးမှ သူ၏အတွေးအခေါ်ကို မူလအတိုင်း အစစ် အမှန် ဖန်တီးတင်ပြရန်မှာ ဖြစ်နိုင်မည်မဟုတ်။ ဤစာအုပ်ကို ရေးသား ပြုစုရာ၌ အင်္ဂလန်နှင့် မြန်မာနိုင်ငံတွင် သူရေးသားထုတ်ဝေသော စာအုပ် စာတမ်းများ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးပေးစာများ၊ သီရိလင်္ကာနှင့် အနောက်နိုင်ငံများ ရှိ သူနှင့်ခေတ်ပြိုင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ပြောဆိုရေးသားချက်များအပေါ်တွင် အဓိက အမှီပြုပြီး ရေးသားပါသည်။

ပြောရမည်ဆိုလျှင် မည်သည့်အတ္ထုပ္ပတ္တိမှ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်မကျပါ။ အတ္ထုပ္ပတ္တိစာတစ်ပုဒ်သည် အတ္ထုပ္ပတ္တိရှင်ကို သရုပ်ဖော်သည့်နည်းတူ အတ္ထုပ္ပတ္တိရေးသူ၏ သဘောထားကိုလည်း ထင်ဟပ်ဖော်ပြနေမြဲဖြစ် သည်။ အယ်လင်ဘင်းနက်ခေါ် အရှင်အာနန္ဒာမေတ္တေယျကလည်း သူနှင့်ပတ်သက်၍ ယတိပြတ်ရေးသားပြောဆိုရန် ကြိုးပမ်းမှုမှန်သမျှကို သွေဖည်ရှောင်လွှဲနေပါလိမ့်မည်။ အယ်လင်ဘင်းနက်သည် သူ့ခေတ်က မွေးထုတ်ပေးလိုက်သည့် လူတစ်ယောက်သာဖြစ်ပါ၏။ သူ့ကို မွေးဖွား သည့်အချိန်သည် ဗြိတိသျှအင်ပါယာကြီး ဘုန်းမီးနေလအတောက်ဆုံး အချိန်ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ဘာသာရေးလမ်းသစ်တို့ကို စူးစမ်း ရှာဖွေလိုသောဆန္ဒသည် လူငယ်များစွာ၏စိတ်နှလုံးကို သိမ်းကျုံး ဆုပ်ကိုင်နေခဲ့သည်။ သို့ဖြစ်သည့်တိုင် အယ်လင်ဘင်းနက် တင်ပြခဲ့သော အတွေးအခေါ်၊ အသိမြင်တို့သည် ယခုထက်တိုင် အံဝင်နေဆဲ ဖြစ်သည် ဟု စာရေးသူ ယုံကြည်ပါသည်။ အယ်လင်ဘင်းနက်၏ ဘဝကို လေ့လာ ခြင်းသည် အမေ့လျော့ခံသမိုင်းကို ပြန်လည်ဖော်ထုတ်ခြင်းဖြစ်ရုံသာမက မျက်မှောက်ခေတ်ကိုလည်း စိတ်အားတက်ကြွမှု ပေးပါလိမ့်မည်။

မင်းယုဝေ၏ အမှာစာ

လွန်ခဲ့သော ၂၅ နှစ် (၁၉၈ဝ ပြည့်နှစ်)တွင် “အတ္ထုပ္ပတ္တိထူး” အမည် ရှိ စာအုပ်ကို ကျွန်တော် ရေးသားထုတ်ဝေခဲ့သည်။ ထို့နောက် ၁၉၉၄ ခုနှစ်တွင် ထိုစာအုပ်ကို ဒုတိယအကြိမ် ပြန်လည်ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေခဲ့သည်။

ကျွန်တော် ရေးသားသော ထို“အတ္ထုပ္ပတ္တိထူး” စာအုပ်တွင် ရူပဗေဒ ဓာတ်ခွဲဆရာဘဝမှ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းခဲ့သော အင်္ဂလိပ် ဘုန်းတော်ကြီး အရှင်အာနန္ဒာမေတ္တေယျ၏အတ္ထုပ္ပတ္တိလည်း ပါဝင် သည်။ ဂီတဆရာဘဝမှ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းခဲ့သော ဂျာမန်ဘုန်းတော်ကြီး အရှင်ဉာဏတိလောက၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိလည်း ပါဝင် သည်။ သိပ္ပံပညာရှင်ဘ၀မှ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းခဲ့သော အီတာလျံဘုန်းတော်ကြီး ဦးလောကနာထ၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိလည်း ပါဝင် သည်။ ဗုဒ္ဓကျမ်းစာသင်ယူရန် အာသံမှမြန်မာနိုင်ငံသို့ တောတောင် အထပ်ထပ်ကို ပင်ပန်းကြီးစွာဖြင့် ခြေကျင်ဖြတ်ကျော်လာခဲ့သော ၁၄ နှစ်အရွယ် နီပေါလ်အမျိုးသမီးကလေး ဂဏေသကုမာရီ (နောင်အခါ သီလရှင်ဒေါ်သုဓမ္မဝတီဖြစ်လာသူ)၏အတ္ထုပ္ပတ္တိလည်း ပါဝင်သည်။ အငြိမ်းစား ဗိုလ်မှူးကြီးဘဝမှ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းကာသာသနာပြန့်ပွားရေးအတွက် စွမ်းစွမ်းတမံဆောင်ရွက်ခဲ့သော အမေရိကန် | လူမျိုး ဗိုလ်မှူးကြီးအော်လကော့၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိလည်း ပါဝင်သည်။

ကျွန်တော်ရေးသော ထိုထိုအတ္ထုပ္ပတ္တိများမှာ အတ္ထုပ္ပတ္တိတိုများ ဖြစ်သည်။ ယင်းတို့ကို စုစည်းထုတ်ဝေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ရေးသားရာ၌ ကျွန်တော်သည် အင်္ဂလိပ်-မြန်မာ နှစ်ဘာသာဖြင့် ရေးထားသော လက် လှမ်းမီရာ စာအုပ်များ၊ စာတမ်းများ၊ ဆောင်းပါးများကို ရှာဖွေကိုးကား ရေးသားပြုစုခြင်းဖြစ်သည်။ )

ယခု ဆရာမောင်သာမည မြန်မာဘာသာပြန်သော စာအုပ်ကား ကျွန်တော်၏အတ္ထုပ္ပတ္တိစာအုပ်တွင်ပါဝင်သော အင်္ဂလိပ်ဘုန်းတော်ကြီး အရှင်အာနန္ဒာမေတ္တေယျ၏ “အတ္ထုပ္ပတ္တိရှည်” ဖြစ်သည်။ ယင်းကို Elizabeth J. Harris က အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့် ရေးသားခဲ့သည်။ ၁၉၉၈ ခုနှစ်တွင် သီရိလင်္ကာ၌ ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ ယင်းစာအုပ်ကို ကျွန်တော် မတွေ့ ဖူး၊ မဖတ်ဖူးခဲ့ပါ။ ယခု ဆရာမောင်သာမည ဘာသာပြန်ဆိုသော မြန်မာပြန်မူကြမ်းကိုသာ ဖတ်ရှုရသည်။ ရေးသားထားသည်မှာ အထူးပြည့်စုံသည်။ ထူးခြားသည်။ ကောင်းမွန်သည်။ ဗုဒ္ဓဘာသာ စာအုပ်လောကတွင် အဖိုးတန်စာအုပ်တစ်အုပ်ဖြစ်သည်။ ဖတ်ရှုပြီးပါက ထာဝစဉ်သိမ်းဆည်းထားသင့်သော စာအုပ်ဖြစ်သည်။

ဘာသာပြန်ဆိုသူ ဆရာမောင်သာမညသည် လက်ရာကောင်း သော ဘာသာပြန်ဆရာတစ်ဦးဖြစ်သည်။ “ရှင်သန်သောဘ၀”၊ “အဇ္ဈတ္တ ပြောင်းလဲရေး”စသော ဘာသာပြန်စာအုပ်ကောင်းများကို ရေးသားခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ သူ ဘာသာပြန်ဆိုသော “သဘာဝသမားတော်” စာအုပ်သည် ထွန်းဖောင်ဒေးရှင်းက ချီးမြှင့်သော ဘာသာပြန်ဆုကို ရရှိခဲ့သည်။

Elizabeth J. Harris ရေးသော စာအုပ်အမည် အပြည့်အစုံမှာ The First British Emissary of Buddhism ဖြစ်သည်။ ယင်းကို ဆရာမောင်သာမညက “၂၀ ရာစု၏ ပထမဆုံးအနောက်တိုင်း သာသနာ ပြုပုဂ္ဂိုလ် အရှင်အာနန္ဒာမေတ္တေယျ”ဟူ၍ အမည်ပေးကာ ပြန်ဆိုသည်။ ပြန်ဆိုသင့်၊ ပြန်ဆိုထိုက်သော စာအုပ်ကောင်း၊ စာအုပ်မွန် ဖြစ်သည်။

ထို စာအုပ်ကောင်း စာအုပ်မွန်ကို ဘာသာပြန်ဆိုသူ ဆရာ မောင်သာမညကို ကြိုဆိုပါသည်။ ကျေးဇူးတင်ပါသည်။ သူ၏စေတနာ | ကို လေးစားပါသည်။ သူ၏ကြိုးပမ်းမှုကို ချီးကျူးပါသည်။

မင်းယုဝေ

၂၃-၁-၂၀၁၅