မောင်ထွန်းသူ - တိုကျို

အဖွင့်

သန်းခေါင်ယံ

၇ ရက်၊ ဇူလိုင်-၁၈၅၃ 

ခရီးပြင်းနှင်လာခဲ့ရ၍ အဆမတန် ပင်ပန်းမောဟိုက်လျက်ရှိသော ခြေမြန်တော် မြင်း၏ နံဘေးနှစ်ဖက်သည် အသက်ရှုလိုက်တိုင်း နိမ့်ချီတစ်ခါ ဖေါင်းချီတစ်လှည့် ဖြစ်လျက်ရှိသည်။ မြင်း၏ ကိုယ်မှ အစုလိုက်အပြုံလိုက်ထွက်လာနေသော အဖြူရောင်ချွေးမြုပ်များသည် ဘေးတစ်ဖက် တစ်ချက်ဆီသို့ လွင့်စင်သွားနေကြသည်။ ယီဒိုမှ - ရိုးဂန်း ရဲတိုက်ကြီးရှေ့မျက်နှာစာ၌ တည်ရှိနေသော ကျုံးကူးတံတားသုံးခုအနက် နောက်ဖက်ဆုံးတံတားကို ကျော်ဖြတ်နေသည့် သံခမောက်ဆောင်း ဆာမူရိုင်း စစ်သည်တော် သည်မောဟိုက်လွန်း၍ သေအံ့မူးမူးဖြစ်နေသော မြင်း၏ တင်ပါးအား သူ၏ ဖိနပ်သံဆူး ဖြင့် အညှာအတာကင်းမဲ့စွာ ထိုးဆွဲပြီး ဇွတ်အတင်း ခရီးနှင်လျက်ရှိလေ၏။  “ချိုကူရီဒါ”ဟု မြင်း၏ ကျောပေါ်မှစစ်သည်က ခံတပ်အတွင်းဘက်ရှိ သံနှင့် သံနှင့်သစ်တံခါးကြီးများဘေးမှ လှံကိုင်စစ်သည်အစောင့်များဆီသို့ လှမ်းအော် သည်၊ 'ကင်ကျူးချိုကူရီဒါ” ဟုနောက်တစ်ကြိမ် ထပ်အော်လိုက်ပြီး သူ၏နက်ပြာ ရောင်စစ်သည်ကီမိုနိုဝတ်စုံအင်္ကျီလက်မောင်းအတွင်းမှ ရွှေကြိုးမျှင်မျှင်ကလေးနှင့် ချုပ်ထားသော စာလိပ်ကလေးကိုယူ၍ သူ့ဦးခေါင်းအထက်မှ မြှောက်ကာ ဝှေ့ရမ်း ပြလေသည်။

ကြီးမားသော သံခမောက်ကြီးများဆောင်း၍ သားရေနှင့် ဝါးချပ်တန်ဆာများ ဝတ်ထားသည့် မျက်နှာထားဆိုးဆိုးနှင့် အစောင့်စစ်သားများသည် သူတို့၏လှံကြီးများ ကိုမြှောက်ကာ ဆာမူရိုင်းဆီသို့ ခြိမ်းခြောက်သော အမူအရာဖြင့် လှမ်းကြည့်နေကြ သည်။ သို့သော်လည်း အသက်ငယ်ရွယ်သေးသော ဆာမူရိုင်းထံမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် အမိန့်အာဏာသံသည် လှံကိုင်စစ်သည်များအား တန့်ခနဲဖြစ်ကာ ရပ်သွားစေသည်။

သူပြောလိုက်သော စကားလုံးများသည် ဤနေရာမှ အနောက်တောင်ဘက် . မိုင်သုံးရာအကွာရှိ တို၌ တစ်သီးတစ်ခြား စံမြန်းနေထိုင်လျက်ရှိသော ဧကရာဇ် မင်းမြတ်ထံမှ အရေးကြီးသည့် သတင်းတစ်ခုယူဆောင်လာကြောင်း ဖေါ်ပြလိုက်သည်။ ဆာမူရိုင်းအား အနီးကပ်ကြည့် ရလိုက်သည့်အခါတွင်မူ ကင်းစောင့်စစ်သားတို့ ၏ မျက်လုံးများသည်ဆာမူရိုင်း၏ရာထူးအဆောင်အယောင်နှင့် အဆင့်ကိုဖေါ်ပြသော ခြောက်ထောင့်ပါသည့် ကြယ်ကိုသာမက သူ၏စစ်ယူနီဖောင်း “ဂျင်ဘာအိုရီ” ပေါ်၌ တပ်ထားသည် နေတံဆိပ်ကိုပါ မြင်ကြရ၏။ ယင်းတံဆိပ်မှာ မျိုးရိုးဇာတိကိုဖေါ်ပြသောအမှတ်တံဆိပ်ဖြစ်၍ ယခုတပ်ဆင်ထားသောအမှတ်တံဆိပ်အရ သူတို့မြင်နေရသော န် ဆာမူရိုင်းသည် အမြင့်ဆုံးမှူးမတ်နွယ်ဝင်တစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း သိရှိကြရလေ၏။

'ဟာယာတု”

မြင်းစီးသမားက စိတ်မရှည်တော့သည့်ပုံစံဖြင့် လှမ်းအော်သည်။ သူသည်မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေသော သူ့မြင်း၏ဇက်ကြိုးကို ဆောင့်ဆွဲကာ အဆောင့်တပ်သားများ

ဖွင့်ပေးသော အလွန်လေးလံကြီးမားသည့် ဂိတ်တံခါးကြီးဆီသို့ နှင်လာသည်။ သူသည်

မြင်းကို ခပ်သွက်သွက်နှင်လာရင်းက တံခါးကိုမြန်မြန်ဖွင့်ရန် အမိန့်ပေးနေခြင်းပေတည်း။

လူဝင်သာအောင် ဂိတ်တံခါးပွင့်သွားသည်နှင့်တပြိုင်နက် သူသည် မြင်းနှင်၍

အတွင်းသို့ဝင်သည်။ ရဲတိုက်မျက်နှာစာရှိ မြေကွက်လပ်ကို ကျော်ဖြတ်သည်။ သူ့ နေရာနှင့်သူရှိနေသော အစောင့်များကြားမှ ဖြတ်သွားသည်။ ခံတပ်၏ ပင်မဝင်ပေါက် သို့ ဦးတည်ထားသည့် ကျောက်လှေခါးခြေရင်းသို့ ရောက်သည်အထိ လက်ထဲမှစာလိပ် ကိုမြှောက်၍ မြှောက်၍ပြကာ အော်ဟစ်ပြောဆိုလျက်ရှိ၏။ လှေခါးခြေရင်းရောက်၍ သူမြင်းပေါ်မှ ခုန်ဆင်းလိုက်သည့်အခါ မြင်းသည် ခြေပစ်လက်ပစ် လဲကျသွားသည်။ မြင်း၏ပါးစပ်ထဲမှ သွေးများသည် အပြင်သို့ထွက်ကျလာသည်။ မြင်း၏ တစ်ကိုယ်လုံး သည် ဆိုးဆိုးဆတ်ဆတ်တုန်ကာ အကြောဆွဲလျက်ရှိ၏။ အသက်မထွက်မီ ဝေဒနာကို ပြင်းထန်စွာ ခံစားနေရခြင်းပေတည်း။

သို့သော်လည်း လူငယ်ဆာမူရိုင်းအမတ်သည် လှေခါးခြေရင်းတွင် ရပ်လည်း မရပ် သူ့မြင်းကိုလည်း လှည့်မကြည့်ပဲ ကျောက်လှေခါးအတိုင်း ပြေးတက်သွားသည်။ သူ့ကီမိုနိုခါးပတ်တွင် ချိတ်ထားသည့်ဓါးများသည် အပေါ်သို့ ထိုးထွက်ကာ လှုပ်ရှား ခါယမ်းလျက်ရှိကြ၏။ သူသည် လက်ထဲမှစာလိပ်နှင့် စာလိပ်ပေါ်မှ စကရာဇ်ဘုရင်၏

ချိပ်တံဆိပ်ကို ကင်းတပ်အရာရှိအားပြသည်။ ကင်းတပ်ဗိုလ်ကလည်း သူ့အား ချက်ခြင်းပင် ဝင်ခွင့်ပြုလိုက်လေ၏။

လူငယ်ဆာမူရိုင်းအမတ်သည် ပြေးသည့်အခါပြေး၍ ခပ်သွက်သွက်လျှောက်သည့်အခါလျှောက်သည် ရွှေပြားများကပ်ထားသဖြင့် တပြောင်ပြောင်တလက်လက် ဖြစ်နေသော နံရံများကြားရှိ အခုံးမြင့်မြင့်ကြီးများဖြင့် တည်ဆောက်ထားသော စင်္ကြံ များကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ကျော်ဖြတ်လိုက်လာခဲ့သည်။ လှေခါးတစ်ခုအရောက်တွင် သူသည် လှေခါးထစ်များကို တစ်ထစ်ချင်းမတက်၊ သုံးထစ်စီကျော်၍ အပြေးအလွှား တက်သည်။သူ့ဦးခေါင်း၏ အထက်ဘက်တွင် ရောင်စုံပန်းချီကားကြီးများရှိနေ၏။ ဝါးတောကြီးများ၊ ထင်းရှူးတောကြီးများနှင့် ဝဲပျံနေကြသော ဒဏ္ဍာရီဆန်ဆန်ငှက် များဖြစ်၏ ။ အပေါ်ဘက်ယက်မများနှင့် မျက်နှာကြက်များတွင်လည်း တခမ်းတနား လွမ်းမံခြယ်လှယ်ထားသော ယွန်းပန်းချီပုံများရှိသည်။ ဆာမူရိုင်းလူငယ်သည် ရွှေရောင် နှင့်အနက်ရောင်များရောစွက်ပြီး လှသည်ထက်လှအောင် ဖန်တီးထားသော ပုံများကို တစ်ချက်ကလေးမျှပ လှည့်မကြည့်နိုင်၊ တစ်ခါတစ်ရံတွင် သူသည် တစ်ခဏမျှ ရပ် သည်၊ ယူနီဖောင်း၀တ်လှံကိုင်စောင့်စစ်သည်များအား သူသွားလိုသည့်နေရာ

ဘယ်မှာရှိသည်ကို စုံစမ်းမေးမြန်းရန် ရပ်ခြင်းဖြစ်ပေသည်။ 

 ရှိုးဂန်းကောင်စီခန်းမကြီး၏ ရွှေချထားသော တံခါးကြီးများဆီသို့ ချဉ်းကပ်သွား နေသော လူငယ်ဆာမူရိုင်းသည် သူ၏သံခမောက်ကိုချွတ်လိုက်သည်။ ကီမိုနိုအင်္ကျီ လက်မောင်းပွပွကြီးထဲ၌ သွင်းထားသော စာလိပ်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး

ကောင်စီခန်းမအစောင့်အရာရှိအားပြ၍ သူ့ကိစ္စကိုရှင်းလင်းပြောပြပြန်သည်။ နောက် တစ်ခဏမျှကြာသောအခါ သူသည် သူ၏သားရေ ဇိုရီ အားချွတ်လိုက်ကာ သူ့အား လမ်းပြခေါ်ဆောင်သွားသူ၏ နောက်သို့ ဖိနပ်မပါပဲ လိုက်ပါသွားသည်။

မျက်လုံးအစုံတစ်ရာသည် အမောတကောနှင့်ဝင်လာသည့် သူ့အားစူးစူးစိုက် ကြည့်နေကြသည်။ ငြိမ်ဆိတ်၍ ကြည့်နေကြခြင်းဖြစ်၏။သူတို့အားလုံးသည် လွန်လွန် မင်းမင်းပြောင်လက်တောက်ပသော ဝတ်စုံများကိုဝတ်ဆင်ထားကြသည်။ “ဒိုင်မျိုး” များဖြစ်ကြသည်။ သူတို့သည် ရှိုးဂန်းကိုယ်တိုင်ထိုင်နေသော စင်မြင့်ထက်၌ရာထူး အနိမ့်အမြင့်လိုက်၍ ဒူးထောက်ပြီး ထိုင်နေကြသည်။ ဂျပန်နိုင်ငံ၏ ပြည်နှင့်တိုင်းအလိုက် အုပ်ချုပ်ရေးအာဏာကိုပိုင်နိုးကြသော ပဒေသရာဇ်မှူးမတ်များပေတည်း။

နန်းတွင်းဝတ်စုံများဖြစ်သော ပခုံးကျပ်ကျပ် ဂျက်ကတ်အင်္ကျီများ၊ ပိုးသား ဘောင်းဘီရှည်အပွကြီးများနှင့် အနက်ရောင်ယွန်းဘိုးဇက်ဦးထုပ်ရှည်ကြီးများ ဝတ်ဆင်

ထားသည့် ဒိုင်မျိုး များသည် တစ်ကိုယ်လုံး မသပ်မရပ်ဖြစ်ကာ ညစ်ပတ်ပေရေနေသော လူငယ်ဆာမူရိုင်းအမတ်အား အံ့အားသင့်ပြီး ကြည့်နေကြသည်။

သူဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့နဖူးကိုကြမ်းပြင်နှင့်ထိသည်အထိ ဦးခေါင်းကိုညွတ်၍ အရိုအသေပေးလိုက် သည့်အခါ ဒိုင်မျိုးများသည် ပြောင်နေအောင်ရိတ်ထားသော ဦးခေါင်းထိပ်နှင့် အလည် တွင်ခွေ၍ထုံးထားသော ဆံပင်များပေါ်၌ ချွေးနှင့်ဖုန် အလိမ်းလိမ်းကပ်နေသည်ကို မြင်ကြရသည်။

လူငယ်ဆာမူရိုင်းသည် လေးဘက်သွား၍ အရိုအသေမပေးမှီ သူ့ခါးတွင်ချိတ် ထားသည့် ဓါးနှစ်လက်ကို ဖြုတ်ယူလိုက်သည်။ ဓါးနှစ်လက်လုံးကို ကြမ်းပေါ်၌ခင်း ထားသော ဖျာပေါ်၌ချထားသော သူ့သံခမောက်ဘေးနားတွင်ကပ်၍ တရိုတသေချထားလိုက်၏။ဓါးအိမ်များနှင့် ဓါးရိုးများမှာလည်း သူ၏အဝတ်အစားများကဲ့သို့ပင် စွတ်စို လျက်ရှိပြီး ရွံ့စက်များ ပေကျံလျက်ရှိလေသည်။

စင်မြင့် အလယ်တည့်တည့် အမြင့်ဆုံးနေရာ၌ ထိုင်လျက်ရှိသော ရှိုးဂန်းသည် ထုံထိုင်းထိုင်းအမှုအရာဖြင့် ကြည့်လျက်ရှိ၏။ သူဝတ်ထားသည့် မီးခိုးရောင်ပိုးသားဝတ်စုံ ရှည်ကြီးကြောင့် သူ့ခြေထောက်များကို မမြင်ကြရပေ။ သူထိုင်နေပုံသည် ဗုဒ္ဓရုပ်ပွား

တော်တစ်ဆူ ထိုင်နေပုံမျိုးနှင့် တူလျက်ရှိသည်။ သူထိုင်နေပုံသည် တောင့်တောင့် မတ်မတ်ရှိသော်လည်း သူ၏ပိန်လှီလှီမျက်နှာသည် ဖြူယော်ယော်ဖျော့တော့တော့ ဖြစ်လျက်ရှိသည်။ သူ့နဖူးတွင် စို့နေသော ချွေးများသည် တပြောင်ပြောင် တလက်လက် ဖြစ်လျက်ရှိ၏ ။ ဤချွေးများသည် ရှိုးဂန်းတွင်ကြီးမားသော ရောဂါဝေဒနာတစ်ခုခု စွဲကပ်နေသည်ဟု ယူဆဖွယ်ရာရှိပေ၏။

ရုတ်တရက် အသက်ကို မှန်မှန်မရှုနိုင်လောက်အောင် ပင်ပန်းမောဟိုက်လျက် ရှိသော သတင်းပို့ခြေမြန်တော်တစ်ဦးရောက်လာခြင်းသည် ရှိုးဂန်းအဖို့ ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ ဖြစ်လျက်ရှိ၏။ သူ၏မျက်လုံးများသည် ထိတ်လန့်အံ့သြသည့် အရိပ်အငွေ့များကိုပြလျက်ရှိသည်။ သို့သော်လည်း သူသည် သူ၏ အခြေပျက်မှုကို လျှင်မြန်စွာ ပြန်လည်တည်ငြိမ်သွားအောင် ထိန်းသည်။ သူ့ဦးခေါင်းသည် မသိမသာကလေးလှုပ်ရှားသွားသည်။ ဤလှုပ်ရှားမှုကြောင့် စင်မြင့်အောက်မှ အရာရှိကြီးတစ်ဦးသည်ထိုင်နေရာမှ ထရပ်လိုက်ပြီး ရှိုးဂန်းဘက်သို့ ဦးညွတ်၍ အရိုအသေပြုလိုက်သည်။