မောင်ထွန်းသူ - ဆင်ကုန်သည်

ဆင်ကုန်သည်

       ဟိုတစ်ချိန်တုန်းကတော့ ဤ အဆောက်အအုံသည် ပြတင်းပေါက် တစ်ပေါက်မှ မရှိသော သဲကျောက်ခင်း သက်ကယ်မိုးအဆောက်အအုံ ဖြစ် သည်။ ဒင်နီယယ်အမ်းစထရောင်းအနေဖြင့် လွန်ခဲ့သော ဆယ်နှစ်နီးပါးက သူ ကိုယ်တိုင်ဦးစီး၍ ဤအဆောက်အအုံအား ဆောက်လုပ်ခဲ့ရသည့် အဖြစ် ကို ပြန်၍ သတိရနေမိ၏။

       ထိုစဉ်ကတော့ သူသည် အမျိုးသား ရေမြေတောတောင် သဘာဝ ထိန်းသိမ်းရေးဌာန”တွင် လက်ထောက် တောထိန်းအရာရှိငယ်တစ်ဦး ဖြစ် ခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။

       အခုကျတော့လည်း ဤအဆောက်အအုံကို အခိုင်အမာ ပြန်လည် ပြုပြင် တည်ဆောက်ကာ အဖိုးတန် ပစ္စည်းများ သိုလှောင်ရာ ဂိုဒေါင်အဖြစ် အသွင်ပြောင်းထားကြလေပြီ။

       ဂျွန်နီအင်ဇောသည် လက်ထဲမှသော့ကို လေးလံကြီးမားသော သော့ ခလောက်ကြီး အတွင်းသို့ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ကျွန်းသား နှစ်ထပ်တံခါးကြီး များကို တွန်းဖွင့်လိုက်သည်။ ဂျွန်နီသည် “ချင်ဝီဝီ အမျိုးသား ရေမြေတော တောင် ထိန်းသိမ်းရေးတော”၏ ကြီးကြပ်ရေးမှူးချုပ် ဖြစ်သည်။

       ကုန်လွန်ခဲ့ပြီးသော အချိန်များကတော့ ဂျွန်နီသည် ဒင်နီယယ်၏ လမ်းပြနှင့် သေနတ်ကိုင်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်။ ဂျွန်နီသည် ဉာဏ်ကောင်း၍ သွက်လက်ဖျတ်လတ်သော မာတာဘီလီလူမျိုးတစ်ယောက် ဖြစ်၏။

       အလုပ်တူတွဲ၍ လုပ်နေကြစဉ်က ထောင်ပေါင်းများစွာသော စခန်း ချ မီးဖိုကြီးများမှ မီးရောင်ဖြင့် ဂျွန်နီအား အင်္ဂလိပ်စာ ဖတ်တတ်၊ ရေးတတ်၊ ပြောတတ်အောင် မိမိကပင် သင်ကြားပေးခဲ့ရ၏။

       တောင်အာဖရိက တက္ကသိုလ် စာပေးစာယူ သင်တန်းတက်စဉ် ကလည်း ဂျွန်နီတွင် သင်တန်းကြေး ပေးစရာ မရှိသဖြင့် ဒင်နီယယ်ကပင် ငွေချေးခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ဂျွန်နီသည် တက္ကသိုလ်မှ ဘီအက်စ်စီ ခေါ် သိပ္ပံဘွဲ့ ရခဲ့သည်။

       ထိုစဉ်ကတော့ တစ်ယောက်က လူမည်း၊ တစ်ယောက်က လူဖြူ ဖြစ်သော လူငယ်နှစ်ယောက်သည် အမြဲတစေ သွားအတူ လာအတူ ဖြစ် ခဲ့ကြသည်။

       အဆမတန် ကျယ်ပြောလှသော အစိုးရပိုင် ဤသစ်တောအတွင်း ၌ ခြေကျင်တစ်မျိုး၊ စက်ဘီးဖြင့်တစ်လှည့် အတူတူတွဲ၍ ကင်းလှည့်ခဲ့ကြ ရ၏။

       အလွန်နက်သည့် တောကြီးမျက်မည်းအတွင်း၌ အလုပ်အတူတူ လုပ်ရင်း အလွန် ခင်မင်ရင်းနှီးသည့် မိတ်ဆွေများအဖြစ်သို့ ရောက်ခဲ့ကြ ရ၏။

       ဒင်နီယယ်သည် ဂိုဒေါင်၏ မှောင်မည်းနေသော အတွင်းဘက်ကို တစ်ချက်ချောင်းကြည့်ကာ ခပ်တိုးတိုး လေချွန်လိုက်လေသည်။

        “ဟေ့ ......သူငယ်ချင်း ဂျွန်နီ၊ ငါ ထွက်သွားကတည်းက မင်း အလုပ်များပြီး ကျန်ခဲ့တာ မဟုတ်လား”

       အဖိုးတန်ပစ္စည်းများမှာ ခေါင်မိုး ယက်မများ ထိနေအောင် အစု လိုက်၊ အပုံလိုက် တင်ထားသည်။ ဒေါ်လာရာပေါင်း ထောင်ပေါင်းများ စွာ တန်သည့် ပစ္စည်းများပေတည်း။

       ဂျွန်နီအင်ဇောက ဒင်နီယယ်၏မျက်နှာကို တစ်ချက် လှမ်းကြည့် သည်။ ဒင်နီယယ်သည် ပြဿနာကို နားလည်နေသော မိတ်ဆွေတစ် ယောက်ဖြစ်၏။

       သူ အလုပ်များ မများကို အထူးတလည် ပြောပြနေစရာမလိုဟုပင်သူ ယူဆသည်။       

       ထိုအယူအဆကြောင့်လည်း ဘဝင်မကျသော မျက်နှာ ထားဖြင့် တစ်ချက်မျှ လှမ်းကြည့်လိုက်မိခြင်းဖြစ်၏။

       ဒင်နီယယ်ကတော့ ဂျွန်နီ၏ အကြည့်ကိုမမြင်။ သူ့ကင်မရာမင်း ဘက် လှည့်၍ စကားပြောနေသည်။ ။

        “ဟေ့ ... အထဲမှာ အလင်းရောင် ကောင်းကောင်းရပါ့မလား၊ ငါက အတွင်းပိုင်းပုံတွေကို ကျကျနန ရိုက်ယူချင်တယ်” ။

       ကင်မရာမင်းသည် လေးလံသော ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို လွယ်ထားရ သဖြင့် မြန်မြန်သွက်သွက် မလျှောက်နိုင်၊ သူသည် နှေးကွေးလေးလံစွာဖြင့် ရှေ့သို့တိုးလာသည်။ ခါးတစ်ဖက်တွင် ရှိနေသော ဘက်ထရီခလုတ်ကို ဖွင့်ကာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ထားသော မီးကို စမ်းသပ်ကြည့်နေသည်။ ဘက်ထရီမီးရောင်သည် အဖိုးတန်ပစ္စည်းများပေါ်သို့ ပြန့်ကျလာသည်။

        “ဒီမယ် ..... ဂျော့ခ်၊ မင်းက ငါနဲ့ ကြီးကြပ်ရေးနောက်ကနေ ပြီး ဂိုဒေါင်အစွန်းထိ လိုက်ရိုက်နော်”

ဟု ဒင်နီက ညွှန်ကြားသည်။

       ကင်မရာမင်းက ခေါင်းညိတ်ကာ ရှေ့သို့ ကပ်လာသည်။ ဆိုနီ ဗွီဒီယိုကင်မရာကို ပခုံးပေါ်တွင် အနေတော်ဖြစ်အောင် ပြင်၍ ကိုင်သည်။

       ဂျော့ခ်သည် အသက် သုံးဆယ်တွင်း အရွယ်ဖြစ်သည်။ ကာကီ ရောင်ဘောင်းဘီတိုဝတ်ကာ ညှပ်ဖိနပ်စီးထားသည်။ ဇမ်ဘီဇီတောင်ကြား အပူရှိန်ကြောင့် သူ၏ညိုရောင်သမ်းနေသော ရင်ဘတ်တွင် ချွေးများစိုရွှဲနေ သည်။ ။

       ရှည်လျားသော ဆံပင်ကို သားရေကြိုး တစ်ချောင်းဖြင့် စည်းထား သည်။ ဆံပင်သည် လည်ကုပ်ပေါ်သို့ ဝဲကျလျက်ရှိသည်။

       သူ့ ပုံပန်းသည် ခေတ်ပေါ် တေးဂီတလောကမှာ လူကြိုက်များ သော အဆိုတော်တစ်ယောက်နှင့် တူလှသော်လည်း တကယ်ကတော့ ဆိုနီ ကင်မရာကြီး တစ်လုံးဖြင့် ထူးခြားပြောင်မြောက်အောင် ရိုက်ကူးနိုင်သော အနုပညာသည်တစ်ဦး ဖြစ်၏။

       ဂျော့ခ်သည် မသပ်မရပ် စုပြုံတင်ထားသည့် ဆင်စွယ်များပေါ်မှ ကင်မရာကို ရှပ်တိုက်ဆွဲကာ အလွန်ကြီးမားလှပသော ဆင်စွယ်ကြီးတစ်ချောင်းကို ကိုင်ထားသည့် ဒင်နီယယ်၏ လက်အထိ ယူသွားသည်။ ထို့ နောက် ကင်မရာကို နောက်ဘက်သို့ ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီး ဒင်နီယယ်၏ တစ် ကိုယ်လုံးကို ရိုက်ယူသည်။

       ဒင်နီယယ်သည် ဇီဝဗေဒဘာသာရပ်ဖြင့် ဒေါက်တာဘွဲ့ ရထားသူ ဖြစ်၏။ စာအုပ်အများအပြားလည်း ရေးသားခဲ့၏။ ဟောပြောပို့ချခြင်းများကို လည်း လုပ်ခဲ့ဖူး၏။

       အာဖရိကတိုက်ရှိ သက်ရှိသတ္တဝါများ၏ အလေ့အထများနှင့် ပတ်

ဝန်းကျင်ထိတွေ့ဆက်ဆံမှုနှင့်ပတ်သက်သော အီကိုလော်ဂျီပညာရပ်နယ်ပယ် တွင် နိုင်ငံတကာနယ်ပယ်၌ သြဇာညောင်းသူ၊ ပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသူတစ်ဦး လည်းဖြစ်၏။

       သို့သော်လည်း ထိုအကြောင်းများကြောင့် နိုင်ငံတကာနယ်ပယ်၌ ထင်ရှား ကျော်ကြားနေခြင်း မဟုတ်။

       ဒင်နီယယ်သည် ကျန်းမာကြံ့ခိုင်သူ ဖြစ်သည်။ လူချောတစ်ဦး ဖြစ်၍ ဥပဓိရုပ် အလွန်ကောင်းသည်။ ရုပ်မြင်သံကြားပိတ်ကား မှန်ပြင်ပေါ် ၌ ထင်ဟပ်လာသည့် သူ့ရုပ်ရည်သည် အလွန်ခန့်ညားထည်ဝါပြီး ကြည့် လို့ကောင်းသည်။ အသံကလည်း အလွန်နှစ်သက်စဖွယ် ကောင်းသည်။ စကားပြောရာ၌လည်း အသံထွက် လေယူလေသိမ်းနှင့် ပြောဟန်ဆိုဟန် များက နှစ်သက်စဖွယ် ကောင်းလှ၏။

       ဒင်နီယယ်၏ အဖေသည် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ကြီးအတွင်း၌ ကာကွယ် ရေးတပ်တွင်း ရုံးထိုင်အရာရှိတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ မြောက်အာဖရိက တိုက်စစ် မြေပြင်ရှိ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးဝေဗယ်လ်နှင့် ဖီးလ်မာရှယ်မောင်ဂိုမာရီတို့ လက် အောက်၌ အမှုထမ်းခဲ့ဖူးသည်။

       စစ်ကြီး ပြီးသွားသည့်အခါ သူသည် ရိုဒီဘီးယားနိုင်ငံသို့ သွား ရောက်နေထိုင်ကာ ဆေးရွက်ကြီး စိုက်သည်။ ဤသို့ဖြင့် ဒင်နီယယ်အား အာဖရိကတွင် မွေးဖွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် အရွယ်ရောက်လာသည့်အခါ သူ့အဖေက ဒင်နီယယ်အား အင်္ဂလန်နိုင်ငံ ဆင်းစ်သို့ ပြန်ပို့ပြီး ပညာ သင်ကြားစေခဲ့သည်။

       ထို့ နောက်တော့ ဒင်နီယယ်သည် ရိုဒီဆီးယားနိုင်ငံသို့ ပြန်လာပြီး အမျိုးသား ရေမြေတောတောင် သဘာဝ ထိန်းသိမ်းရေးဌာန၌ ဝင်ရောက် အမှုထမ်းခဲ့သည်။

       ဒင်နီယယ်သည် ကင်မရာဆီသို့ တည့်တည့်ကြည့်ကာ စကားစ ပြောသည်။

        “ဆင်စွယ်ဟာ ရှေးခေတ် အီဂျစ်နိုင်ငံ ဖာရိုဘုရင်တွေလက်ထက် ကတည်းက အဖိုးတန် ပစ္စည်း တစ်ခုအဖြစ် ထင်ရှားလာခဲ့တဲ့ ပစ္စည်းပါ၊ အလှဆုံးနဲ့ အဖိုးအထိုက်တန်ဆုံး သဘာဝပစ္စည်းတစ်ခုအဖြစ် ရပ်တည်လာခဲ့ တာပါ။ ဒါဟာ အာဖရိကန် ဆင်တွေရဲ့ ကျက်သရေဆောင် ပစ္စည်းတစ်ခုလို့ ပြောရင်လဲ မမှားနိုင်ပါဘူး။

       ဒင်နီယယ်သည် အစုလိုက် အပြုံလိုက် အဆင့်ဆင့်ထပ်၍ တင် ထားသော ဆင်စွယ်ပုံများကြားသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်ဝင်သွားသည်။ ဂျွန်နီအင်ဇောက သူ့ဘေးမှကပ်၍ လိုက်သွားသည်။

        “ရွှေဖြူလို့ အသိအမှတ်ပြုထားကြတဲ့ ဆင်စွယ် တွေ့ရဖို့အတွက် လူဟာ ဆင်ကို အမဲလိုက်လာခဲ့တာ နှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင် ရှိခဲ့ပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ လည်း လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်စုနှစ်အထိ အာဖရိကတိုက်အတွင်းမှာ ဆင်ကောင်ရေ နှစ်သန်းကျော်ကျော် ကျန်ရှိနေသေးတာ တွေ့ခဲ့ကြရပါတယ် ....”

        “ဒီအချက်ကို ကြည့်ပြီး ဆင်အရေအတွက်ဟာ အသစ် အသစ် ထပ်မံတိုးပွားလာနေတယ်လို့ ယူဆနိုင်စရာရှိပါတယ်။ ဒီလိုယူဆတာက လည်း တခြားကြောင့် မဟုတ်ပါဘူး၊ ဆင်တွေကို အကာအကွယ်ပေးနေ တယ်၊ တိုးပွားလာအောင် လုပ်ပေးနေတယ်၊ ကြီးကြပ်ထိန်းသိမ်းပေးနေတယ် လို့ ထင်နေကြလို့ပါ...”

        “ဒါပေမဲ့ အဲဒီအထင်ဟာ ကြောက်စရာ ဝမ်းနည်းစရာကောင်း လောက်အောင် မှားနေတာ တွေ့ကြရပါတယ်၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ လွန်ခဲ့ တဲ့ ဆယ်နှစ်အတွင်းမှာ ဆင်ကောင်ရေ တစ်သန်းနီးပါးလောက် အသတ်ခံ ရတာကို ကျွန်တော်တို့ တွေ့ခဲ့ရပါတယ်။

        “အဲဒီအဖြစ်ကို ကျွန်တော်တို့ ဒီအတိုင်းပဲ လက်ပိုက်ကြည့်နေကြ မလားဆိုတာ စဉ်းစားရတော့မယ့် အခြေအနေကို ရောက်နေပါပြီ၊ ကျွန်တော် တို့ အခု ဒီဒေသ ဒီနေရာ၊ ရောက်လာတာဟာ အဲဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီးလိမ့်မယ်။ ဒီဆင်စွယ်တွေကို ဘယ်က ရထားပါသလဲ”

        “ဒီလိုပါ၊ တစ်ချို့ဆင်စွယ်တွေက ကောက်တွေ့ ထားတာပါ။ ဒီ သစ်တောထဲမှာ သူတို့ဘာသာသူတို့ သဘာဝအလျောက် သေသွားကြတဲ့ ဆင်တွေဆီကရတဲ့ အစွယ်တွေပါ။ တချို့ကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်

ထောက်တောထိန်းအရာရှိတွေက သူခိုးတွေ လက်ထဲက သိမ်းဆည်းရမိခဲ့ တာပါ....”

        “ဒါပေမဲ့ ဆင်စွယ်အများစုဟာ ကျွန်တော်တို့ဌာနက ပေးအပ်ထား တဲ့ တာဝန်အရ ဆက်လက်ရှင်သန်ဖို့ မသင့်တော့ဘူးလို့ယူဆရတဲ့ ပယ်ဆင်” တွေကို ရှာဖွေပြီး ရယူထားကြတဲ့ ဆင်စွယ်တွေ ဖြစ်ပါတယ်”

       ဒင်နီယယ်နှင့် ဂျွန်နီသည် ဂိုဒေါင်၏ တစ်ဖက်စွန်းအထိ လျှောက် သွားပြီး ရပ်လိုက်ကြသည်။ ကင်မရာဘက်သို့ လှည့်၍ ရပ်လိုက်ကြသည်။

       ပယ်ဆင် လုပ်ငန်းအစီအစဉ်ကို ကျွန်တော်တို့နောက်မှ ဆွေးနွေး ကြတာပေါ့ မစ္စတာ ဂျွန်နီ၊ ပထမဆုံး ချင်ဝီဝီမှာရှိနေတဲ့ ဆင်စွယ် ခိုးထုတ်မှု အခြေအနေကို ပြောပြစေချင်ပါတယ်။ အဲဒီလုပ်ငန်းအခြေအနေဟာ တော်တော် ဆိုးရွားနေပါသလား”

        “နေ့စဉ်နဲ့အမျှ ပို ပိုပြီး ဆိုးလာနေတယ်လို့ ပြောရပါလိမ့်မယ်”

       ဟု ဂျွန်နီက စိတ်မကောင်း ဖြစ်သော မျက်နှာထားဖြင့် ခေါင်းကို ယမ်း၍ ပြောသည်။

        “ကင်ညာနိုင်ငံ၊ တန်ဇာနီးယားနိုင်ငံနဲ့ ဇမ်ဘီယာနိုင်ငံတွေမှာ ဆင် တွေ ပြုတ်ပြုတ်ပြုန်းသွားတာ သိနေကြတဲ့ ဆင်ကုန်သည်တွေရဲ့ အာရုံဟာတောင်ဘက်ပိုင်းမှာ ရှိနေတဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဆင်အုပ်တွေဘက်ကို ရောက် လာနေကြပါတယ်..”

        “ဇမ်ဘီယာနိုင်ငံဟာ ဇမ်ဘီဇီမြစ်ကို ဖြတ်လိုက်ရင် ရောက်နိုင်တဲ့ နိုင်ငံပါ။ အဲဒီတော့ ဆင်သူခိုးတွေဟာ မြစ်ကို ဖြတ်ကူးပြီး ဒီဘက်ကို ရောက် လာကြပါတယ်။ သူတို့က လူအင်အားရော၊ လက်နက်အင်အားပါ ကျွန်တော်တို့ထက် တောင့်တင်းကြပါတယ်..”

        “သူတို့ကတော့ လူရော၊ ဆင်ရော၊ ကြံ့ရော ပစ်ခတ်သတ်ဖြတ်ဖို့ ဝန်မလေးတဲ့ လူစုပါ၊              

       ကျွန်တော်တို့ကလည်း ဆင်သူခိုးအုပ်စုနဲ့တွေ့ရင်စပြီးမပစ်လို့ မရပါဘူး၊ ကိုယ်က လက်ဦးအောင် ပစ်ကြရတာပါပဲ”

        “ဒီ ဆင်စွယ် အားလုံးဟာ”

       ဒင်နီယယ်သည် စကားကို ဆက်မပြောသေးဘဲ လက်တစ်ဖက်ကို အနီးဆုံး ဆင်စွယ်ပုံပေါ်သို့ တင်လိုက်သည်။

       ဆင်စွယ်များသည် တစ်ချောင်းနှင့်တစ်ချောင်း မတူကြ။ တချို့ သည် ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့်၊ ရှည်ရှည်သေးသေး ဖြစ်သည်။ တချို့ကတော့ လေး ကိုင်းသဖွယ် ကွေးကောက်နေကြသည်။ တချို့သည် ထိပ်ဖျားများ ချွန်မြနေ ကြသော်လည်း အချို့ကတော့ ထိပ်ဖျားများတုံးကာ ပုတိုတို ဖြစ်နေကြသည်။

       ဆင်စွယ်အများစုသည် ပုလဲရောင် တောက်နေကြသည်။ တချို့ သည် ကျောက်ဖြူရောင်တွင် ထောပတ်ရောင်သမ်းနေသည်။ တချို့သော အစွယ်များတွင် အခုအချိန်ထိ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များမှ အစွန်းအကွက်များ ကပ်နေဆဲ။

       ဆင်စွယ်အများစုမှာ အမ ဆင်စွယ်များ ဖြစ်သည်။ အချို့မှာ ရင့် ကျက် ကြီးထွားခြင်း မရှိသေး။ အတုတ်မှာ လူတစ်ယောက်၏ လက်မောင်း အရွယ်မျှသာ ရှိသည်။ ယင်းအစွယ်များသည် ဆင်ပေါက်စများထံမှ ဖြတ် ယူထားခြင်း ဖြစ်၏။ ဆင်အိုကြီးများမှ ရထားသည့် အလွန် ကြီးထွားရင့် ကျက်သော ဆင်စွယ်များမှာ အနည်းငယ်မျှသာ ရှိသည်။

       ဆင်စွယ်တစ်ချောင်းကို လက်ဖြင့် ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေသော ဒင်နီယယ်၏မျက်နှာထားသည် စိတ်ထိခိုက်ခြင်းကို ဖော်ပြလျက်ရှိသည်။

       အမှန်တော့ သူသည် အာဖရိကတိုက်၏ ပျက်စီးယိုယွင်းမှုများ နှင့် ညှို့ယူဖမ်းစားနိုင်သော အစွမ်းသတ္တိများဖြင့် ပြည့်လျှမ်းနေသည့် တိရစ္ဆာန် တို့၏ လောကအကြောင်းကို စာအုပ်များရေးသားခဲ့ဖူးသည် မဟုတ်ပါ လား…..

        “အသိဉာဏ်ထက်မြက်ပြီး အလွန်တင့်တယ်ခံ့ညားတဲ့ သတ္တဝါကြီး တွေဟာ တစ်နေ့တခြား လျော့နည်းလာနေပြီဆိုတာ ဒီဆင်စွယ်တွေက သက်သေပြနေပါတယ်။ ဒီအခြေအနေဟာ ရှောင်လွဲလို့ မရနိုင်ဘူးလို့ဘဲ ဆိုဦးတော့ ဒီတိုက်ကြီးတစ်ခုလုံးကို ကပြောင်းကပြန်ဖြစ်သွားအောင် လုပ် နေတဲ့သဘာဝ ပြောင်းလဲမှုတွေဟာ ဝမ်းနည်းစရာ အင်မတန်ကောင်းတယ်လို့

ထင်ပါတယ်...

       အာဖရိကန် ဆင်တွေဟာ အာဖရိကတိုက်ရဲ့ ထူးခြားထင်ရှားတဲ့ အထိမ်းအမှတ် အမှတ်လက္ခဏာ တစ်ခုများဖြစ်နေလေသလား၊ ဒါပေမဲ့ ဆင်တွေကတော့ မျိုးဆက်ပြတ်မယ့် အနေအထား ရောက်နေပါတယ်။ ဒါဆို ရင် အာဖရိကတစ်တိုက်လုံး ပျက်သုဉ်းတော့မှာလား”

       ဒင်နီယယ်သည် သူ့စိတ်ထဲ၌ ခံစားနေရသည့်အတိုင်း ရိုးရိုးသား သား တင်ပြနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ကင်မရာကလည်း တွေ့ သမျှကို သစ္စာရှိ စွာဖြင့် မှတ်တမ်းတင်လျက် ရှိ၏။

       နိုင်ငံတကာ အလယ်တွင် ဒင်နီယယ်၏ ရုပ်မြင်သံကြား အစီအစဉ် အောင်မြင်မှု ရနေခြင်းသည် ဤမှန်ကန်မှုကြောင့် ဖြစ်၏။

       ဒင်နီယယ်သည် ဂျွန်နီအင်ဇောဘက် လှည့်ကြည့်သည်။

        “ဆင်တွေ ပျက်သုဉ်းတော့မှာလား ဆိုတာ သိပါရစေ၊ ဇင်ဘာ ဘွေ နိုင်ငံတွင်းမှာ ဆင်တွေ ဘယ်လောက်အထိ ရှိပါသေးသလဲ၊ မစ္စတာ ဂျွန်နီရဲ့ ချင်ဝီဝီ အမျိုးသား သစ်တောတွင်းမှာ ဆင်ကောင်ရေ ဘယ်လောက် များများ ကျန်ဦးမလဲဆိုတာ ပြောပြနိုင်ရင် ပြောပြေစေချင်တယ်”

        “ဇင်ဘာဘွေ တစ်နိုင်ငံလုံးမှာ ဆင်ကောင်ရေ ငါးသောင်းနှစ် ထောင်လောက် ရှိနေသေးတယ်လို့ ခန့်မှန်းထားကြပါတယ်။ ကျွန်တော် တို့ ချင်ဝီဝီ တောတွင်းမှာ ရှိနေတဲ့ အရေအတွက်ကတော့ ပိုပြီး တိတိကျကျပြောလို့ ရပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးလလောက်က ကျွန်တော်တို့ဟာ နိုင်ငံ တကာသဘာဝထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရေးအဖွဲ့ကြီးရဲ့ အကူအညီနဲ့ သစ်တောတစ်ခုလုံးကို  ပိုက်စိပ်တိုက်ပြီး ကောင်းကင်က ဓာတ်ပုံရိုက်ခဲ့ကြပါ တယ်။ အဲဒီတုန်းက အတိအကျရေတွက်လို့ ရနိုင်ခဲ့ပါတယ်”

        “ကောင်ရေ၊ ဘယ်လောက်ရှိပါသလဲ”

       ဟု ဒင်နီယယ်က ဖြတ်မေးသည်။

        “ချင်ဝီဝီ တောထဲမှာတင် ဆင်ကောင်ရေ တစ်သောင်း ရှစ်ထောင် ရှိပါတယ်”

        “ဒါဆိုရင် နည်းနည်းနောနော အရေအတွက် မဟုတ်ဘူးလို့ ဆို ရမှာပဲ၊ ရာသီဥတု အလွန်ဆိုးရွားတဲ့ ဒီနိုင်ငံမှာ ဒီလောက်အရေအတွက်ရှိ