ဗမိုး - ကမ္ဘာသုံးအင်္ဂလိပ်အမေရိကန်စာနှင့်စကား

          တွေးလို့ကောင်း

          ဖတ်လို့ကောင်း

          ရေးလို့ ပြောလို့လည်း အတော်ကောင်းတဲ့ ပုံပြင်ကလေးတစ်ပုဒ် ရှိတယ်။

 ပူပြင်းလှတဲ့ နွေနေ့တစ်နေ့ ...

          ကျီးငယ်လေးတစ်ကောင် ရေဆာလွန်းလို့ ဟိုဟိုသည်သည် ပျံသန်းပြီး ရေရှာ ပါတယ်။ အတော်ကြာမှ ရေချိုင့်တစ်လုံး တွေ့ရတယ်။ ချိုင့်ထဲမှာ ရေတော့ရှိပါရဲ့၊ ကျီးငယ်လေး မမီနိုင်အောင် ချိုင့်အောက်ခြေမှာ နည်းနည်းလေးပဲ ရှိပါတယ်။

          ကျီးငယ်လေး ချိုင့်ထဲကို ငုံ့ကြည့်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းနီလေးတပြင်ပြင်နဲ့ပေါ့။ သူ ငေးကြည့်နေရုံနဲ့ ရေက သူ့ဆီကို ဘယ်တက်လာမှာလဲ။

          ကျီးငယ်လေးဒေါပွသွားပြီး ချိုင့်ကို သူ့နှုတ်သီးနဲ့ ရိုက်ခွဲဖို့ ကြိုးစားပါတယ်။ ဘယ်ရမှာလဲ၊ ဒါပေမဲ့ သူ စိတ်မပျက်ပါ။ ဟိုဟိုသည်သည် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ မလှမ်းမကမ်းမှာ ကျောက်ခဲလုံးပုံတစ်ပုံ တွေ့ရပါတယ်။ ကျီးငယ်မှာ စိတ်ကူးရသွားပါတယ်။ ကျောက်ခဲလုံးတွေ တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ကိုက်ချီသယ်ယူပြီး ရေချိုင့်ထဲကို ပစ်ချတယ်။

          ရေချိုင့်ထဲမှာ တစ်ဝက်ကျော်ကျော် ခဲလုံးတွေပြည့်လာတော့ ရေက အထက်ဆီကို တက်လာတာပေါ့။

          ကျီးငယ်လေး ငုံ့ကြည့်ပြန်ပါတယ်။

          ရေဆာလွန်းတဲ့အပြင် ကျောက်ခဲပုံနဲ့ ချိုင့်ဆီကိုသွားရတဲ့ ခရီးတိုလေးတွေ ကလည်း များလာတော့ မောလာပြီပေါ့။ သူ့ရဲ့ လျှာနီနီလေး အပြင်ဘက်ကို ထွက်လာ ပါတော့တယ်။

          ဒါပေမဲ့ သူ့မျှော်လင့်ချက်ကို မစွန့်လွှတ်ပါဘူး။ ခဲလုံးတွေထပ်သယ်ပြီး ရေချိုင့်ထဲကို ပစ်ချပါတယ်။

          ဆယ့်လေးငါးခေါက်ပဲ ဆက်သယ်ရတယ်၊ ချိုင့်အောက်က ရေဟာ ချိုင့်နှုတ်ခမ်း အထက်ကို တက်လာပါပြီ။

          ကျီးငယ်လေး အားရဝမ်းသာစွာနဲ့ ချိုင့်နှုတ်ခမ်းပေါ် နားလိုက်ပါတယ်။

          ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဝင့်ကြွားစွာ သူ့ဦးခေါင်းလေး ဘယ်ညာလှည့်ပြီး ကြည့်လိုက် တယ်၊ စိတ်ထဲမှာတော့ ...

          “အရပ်ကတို့ရေ ... ကျုပ် ရေသောက်နိုင်ပြီဗျ'လို့ ပြောနေမှာပါ။ သူဟာ တက်လာတဲ့ရေကို အကြိမ်ကြိမ်သောက်၊ ဝလာတဲ့အခါ ... ချိုင့်ကို တစ်လှည့် ခဲလုံးပုံကို တစ်လှည့်စီ အပြန်အလှန်ကြည့်ပြီး ... ကျေးဇူးပါ”လို့ ပြောပြီး သူသွားလိုရာကို ဆက်လက် ပျံသန်းသွားပါတယ်။

          မကြာခဏ ပြောဖြစ်နေတယ်

          သည်ကျေးလိမ္မာလေးအကြောင်းကို ကြုံရာ ဆုံရာမှာ ကျွန်တော် မကြာခဏ ပြောဖြစ်နေတယ်။

          တစ်ခါပြောတိုင်း အညွန့်အကွန့် တစ်ခုမဟုတ် တစ်ခုလည်း ထိုးထွက်လာတယ်။

          (လက်တွေ့အားဖြင့် မယုံချင်စရာ ပုံပြင်ပမာလိုလိုနဲ့ ပြောရတာ။ တွေးရတာ၊ ရေးရတာ စိတ်အာဟာရ ဖြစ်လွန်းတယ် မဟုတ်လား။)

          ကဲ ... အင်္ဂလိပ်လို ပြောကြည့်ရအောင်။

 

          The summer day was hot. A thirsty little crow flew here and there looking for water.

          After some time,he found a jug. Happily, he went and sat on the edge of the jug and looked into it. There was some water. But the water was at the bottom. The little crow could not reach

          He was tired and his thirst got stronger. So he tried to break the jug with his beak. How could he?

          But the crow did not give up hope. "There is water, and I must get at it." With this thought he looked about.He saw a heap of stone at a short distance from the jug.

          "All right. I have an idea." He told himself and flew to the heap of stones. He picked up a stone with beak and carried it to the jug and dropped it into the bottom of the jug. He did this many times. He got tired but he was happy with the hope of getting a chance to drink the water. The water had come up. Still, it was not come up high enough for the little crow. Again, he was not sad. He picked up more stones and dropped them into the jug.

          Finally, the water came up and the jug looked full to the brim with water. Happily and proudly, the little crow sat on the jug. He looked about saying in his mind.

          "Look, I am going to drink water as much as I like."

          Then he bent down and draw the water many times with his beak. He had enough and again he looked about.

  First he looked at the heap of stones:

 "Thanks dear"

Then he looked at the jug:                   

"Thanks dear."

So saying he flew away back to his nest.

          ဒီပုံပြင်ကို ဒီလိုဖတ်ရပြီး ...

          တစ်ပါးသူကို အလွတ်ပြန်ပြောတဲ့အကျင့် လုပ်ကြည့်ပါ။

          နာမ်အာဟာရ ပြည့်ဝလာပြီး စိတ်ရောကိုယ်ပါ တက်ကြွလာတတ်ပါတယ်။

          တစ်ခါပြောရင် စကားလုံးတစ်မျိုး အသစ်တိုးပြီး စကားနဲ့ ဝါကျဖွဲ့စည်းပုံတွေ လည်း တစ်မျိုးမဟုတ်တစ်မျိုး ပြောင်းလဲတိုးပွားလာတတ်ပါတယ်။

          ဒီတော့ ...

အင်္ဂလိပ်စာနဲ့ စကားလေ့ကျင့်ရမှာ...

ကြားဖူး၊ ဖတ်ဖူးတဲ့ ပုံပြင်တွေကို မိမိကတစ်ဆင့် ပြန်ပြောပြန်ရေးတဲ့အလုပ်ကို နာနာလုပ်ပေးပါ။

လက်လှမ်းမီရာ ... ။

အင်္ဂလိပ်-မြန်မာ အဘိဓာန်နဲ့

မြန်မာ-အင်္ဂလိပ် အဘိဓာန် ...

နှစ်ခုလုံးကို မိမိဘေးမှာ အသင့်ထားပြီး တိုးလာတက်လာတဲ့ ဝေါဟာရကို အဘိဓာန်လှန်လှောကာ ဖွေရှာမောပါ။ အရသာထူးတဲ့ အမောတွေဆိုတာ သိခံစားလာ ရပါလိမ့်မယ်။

အလွယ်ဆုံး အထိရောက်ဆုံးနည်းပါ

          ဒါဟာ လေ့လာသူကိုယ်တိုင် စိတ်တွေ့ လက်တွေ့ ကျင့်နိုင်တဲ့ အလွယ်ဆုံး အထိရောက်ဆုံးနည်းပါ။

          ပြောဖို့၊ ရေးဖို့ကို အဘိဓာန် လှန်လှောရှာဖွေတဲ့ အလေ့အကျင့်နဲ့ ဆင့်ပေးဖို့သာ လိုပါတယ်။ ဒီနည်းကို မကျင့်သုံးဖြစ်သေးသမျှ အင်္ဂလိပ်စာနဲ့ စကားတတ်မြောက်ရေး မှာ စမ်းဝါးဝါးဖြစ်နေမှာပဲ။

အခြေအနေက

အလုပ်အကိုင်ရှာဖွေရာမှာရော • • •

 စာပေအနုပညာ သုတ၊ ရသ၊ ဒဿနတွေ ရှာဖွေရတဲ့ကိစ္စမှာ

အမြန်ရှာ

အမြန်ရ

အမြန်အလုပ်ဖြစ်မှဖြစ်မယ့်အနေအထား မဟုတ်လား။

သည်အသိနိုးကြားစွာနဲ့

ကြိုးစားကြပါစို့ ...။