Skip to product information
1 of 4

စိတ်ကူးချိုချိုစာပေ

ဖိုးကျော့ - ကျွန်တော်တို့လူ

Regular price 2,200 MMK
Regular price Sale price 2,200 MMK
Sale Sold out

          ဤနှစ် ရာသီဥတုဆိုးရွားသည်။ ချမ်းအေးမှုသည် ရိုးတွင်းခြင်ဆီထိ စိမ့်ဝင်လာသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသွေးအသားများသည်ပင် အေးခဲသွား ပလား ထင်ရသည်။ ထို့ကြောင့် ညီလေး ညီမလေးတို့ကို လူကြီးကိုယ်ပေါ်က ချ၍မရ။ အမိ အဖ အဘွားတို့ ကိုယ်ပေါ်က ချလိုက်သည်နှင့် အထိတ်တ လန့် အော်ငိုကြသည်။ လူကြီးများ၏ ကိုယ်ငွေ့ကြောင့်သာ သူတို့နှစ်ဦး အသက်ရှင်လာကြသည်။

           ငါတို့ ညီအစ်ကို သုံးယောက်သည်လည်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပွေ့ဖက်၍ အိပ်ကြရသည်။ အစ်ကိုကြီး၊ အစ်ကိုလတ်နှင့် ငါတို့သုံးယောက် သည် အလယ်နေရာကိုလုရင်း မိုးလင်းခဲ့ရသော အအေးညကို ဖြတ်သန်းလာ ခဲ့ကြရသည်။

           အမိ အဖ အဘွားနှင့် ညီလေး ညီမလေးတို့လည်း ငါတို့ကဲ့သို့ အအေး ဒဏ်ကို အလူးအလဲ ခံစားခဲ့ကြရသည်။ ချမ်းလွန်း၍ မေးရိုက်သွားခတ်သံ များကို အမှောင်ထဲတွင် တစ်ညလုံး ကြားနေရသည်။ ဟေမန္တ၏ အေးစိမ့် ချမ်းရလာမှုသည် အားလုံးကို နှိပ်စက်ကလူ ပြုနေလေပြီ။

        ဟေမန္တ၏ ရာသီဥတုဆိုးရွားမှုကြောင့် အပြင်ကို လုံးဝမထွက်နိုင်ကြ။ အစာရေစာ ထွက်မရှာဝံ့ကြ။ နှင်းမုန်တိုင်းကြီး၏ တဟည်းဟည်း အော်ဟစ် ခြိမ်းခြောက်နေသံကို တစ်နေ့လုံး တစ်ညလုံး ကြားနေ မြင်နေရသည်။ ဂူဝ ကို လေနှင့်ပါလာသော နှင်းခဲနှင်းဖတ်များသည် ဂူဝပိတ်သွားတော့မလား ထင်ရသည်။

          ထိုကာလတွင် နောင်သောအခါ၌ နေလုံးနေဝန်းဟု သမုတ်ပြောဆိုကြ မည့် အရာဝတ္ထုကို ငါတို့ တစ်ခါမျှ မမြင်ဖူးကြရသေး။ လဆိုသည်မှာကား ဝေလာဝေးပင်။ အေးခဲမာကျောနေသော ငါတို့ကမ္ဘာ ကရရေခဲပြင်ကြီးကို နှင်းမှုန်နှင်းဖတ် နှင်းခဲနှင်းလုံးများကသာ မင်းမူ ဖုံးလွှမ်းထားသည်။ နေ့ တစ်နေ့ဟု နောင်တွင် သမုတ်ပြောဆိုကြမည့် ကာလ၏ လေးပုံ သုံးပုံမှာ အေးခဲ စိမ့်ချမ်းနေသော အမှောင်ထုထဲ နစ်မြုပ်နေသည်။

          ကမ္ဘာ့တန်ဆာကြီး၏ နိယာမဆို၍ ငါတို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အလင်းနှင့် အမှောင်နှစ်ခုသာရှိသည်။ ရေမရှိ၊ မဟာပထဝီ မြေသားမရှိ။ နှင်းဖုံးကျောက်ဆောင် တောင်တန်းများနှင့် နှင်းဆောင်းတောင်တန်းမြင့်များသာ ရှိသည်။ သစ်ပင်ပန်းမန်ဆိုသည်ကိုလည်း ငါတို့ မကြားဖူး မမြင်ဖူးကြသေး။ ကျေး ငှက်သာရကာ ဆိုသည်က ဝေလာဝေး။ ဤမျှကြမ်းတမ်းသော အေးခဲမှောင် မည်း ကမ္ဘာကြီးထဲတွင် သက်နု ပိုးမွှားသတ္တဝါကလေးများ အသက်ရှင်သန် ရန် ဘယ်သို့မှ တွေးမရသော နေရာမျိုး။ ။

          ငါတို့မိသားစု ဝမ်းဗိုက်အားလုံး ပြားချပ်နေကြ၏။ ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှု ကြောင့် မျက်လုံးထဲက ဒေါသရောင်လျှံတွေ ဖြာထွက်လာကြသည်။ အမိနှင့် အဖကိုကြည့်၍ ငါကြောက်လာသည်။ နောက်ဆုံး အစားအစာဖြစ်သော သားကောင် ကုန်သွားခဲ့သည်မှာ သုံးလေးရက် ရှိသွားလေပြီ။ သားကောင် ၏ အရေခွံနှင့် အရိုးနုများပင် မရှိတော့။

           အရိုးရင့်မာများကို အာသာပြေ ကိုက်ဝါးနေကြရသဖြင့် သွားဖုံးပေါက် ကာ သွားများလည်း နာလာပြီ။ ငယ်ရွယ်နုနယ်သေးသော ညီလေး ညီမလေး တို့ကို ကြည့်နေကြသော အမိ အဖတို့အကြည့်သည် ကြမ်းကြုတ်လာ၏။ အမိ အဖတို့သည် ညီလေးနှင့် ညီမလေးတို့ကိုပင် ကိုက်ဖဲ့စားပစ်ကြတော့ မလားဟု ငါ စိုးရိမ်လာသည်။ အမိ အဖတို့၏ ဒေါသမျက်လုံးများသည်မယုံကြည်နိုင်လောက်သော သံသယများကို ဖော်ဆောင်နေကြလေပြီ။

          ထို့ကြောင့် ငါသည် အမိ အဖတို့၏ လှုပ်ရှားမှုကိုသာ ထိတ်ထိတ် လန့်လန့်နှင့် အကဲခတ် စောင့်ကြည့်နေမိသည်။ အစ်ကိုကြီးနှင့် အစ်ကိုလေး တို့လို အမိ အဖတို့ လွှင့်ပစ်လိုက်သော အရိုးမာများကို ကောက်ယူ လုဝါး စုပ်လျက်ရန်ကိုပင် ငါသတိမေ့နေသည်။ ဝမ်းဗိုက်၏ ဆာလောင်မွတ်သိပ် မှုကိုပင် အကြောက်တရားက လွှမ်းမိုးထားသည်။ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးမှုထက် စိုးရိမ်ကြောက်ရွံ့မှုက တစ်ကိုယ်လုံး၌ ပျံ့နှံ့နေသည်။

          အဖသည် ရုတ်ခနဲ ထခုန်လိုက်၏။ ငါလန့်သွားသည်။ ကြောက်ရွံ့၍ ပါးစပ်ကအာမေဍတ်သံများပင် ထွက်သွားသည်။ အဖသည် သားကောင် တစ်ကောင်ကို ခုန်အုပ်ဖမ်းသလို ငါတို့တစ်ယောက်ယောက်ကိုများ ခုန်ဖမ်း လိုက်ပြီလား။ ထူထပ်ရှည်လျားသော အဖကိုယ်ပေါ်ရှိ အမွေးအမှင်များသည် ငါ့ကိုယ်ကို လေဟပ်သွားသည်။ ။

         ထိတ်ထိတ်လန့်လန့်နှင့် ငါအော်မိလိုက်သော အသံနှင့်မတူသည့် အော် သံ ဟစ်သံများကို အမိ အဖ အဘွားတို့ဆီက ကြားလိုက်ရသည်။ တစ် ဆက်တည်း ပြိုင်တူလိုလို အော်လိုက်ကြသံသည် ငါတို့ နေနေကြသောကျောက်လိုဏ်ဂူကြီးထဲ ဘောင်ဘင်ခတ်သွား၏။ အဖ ခုန်ထွက်သွားရာဆီသို့ ထိတ်လန့်၍ ဖျတ်ခနဲ လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ ဂူဝတွင် အလင်းရောက်နေပြီ ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ပျော်လိုက်ကြသည် ဖြစ်ခြင်း။

        ငါတို့မိသားစုအားလုံး ကျောက်ဂူဝဆီသို့ ပြေးထွက်လာကြသည်။ အလင်းလာပြီဖြစ်သော်လည်း ဂူဝအပြင်ဘက်တွင် ပို၍ အေးစိမ့်နေတုန်း။ နှင်း လုံး နှင်းသီးများ လေနှင့်အတူ လွင့်ပါလာနေကြတုန်း။ သို့သော် အလင်းကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် အအေးပင် တဒင်္ဂခဏ သက်သာသွားသလိုပင်။ အလင်း ကို မမြင်ရဘဲ ပိန်းပိတ်အောင် မှောင်နေခဲ့သည်မှာ သုံးလေးရက် ရှိသွားလေ ပြီ။ အပြင်ထက်မှောင်သော ဂူထဲ အမှောင်တွင် နေနေကြရသည်ကို ငါတို့ ငြီးငွေ့နေကြပြီ မဟုတ်ပါလား။

        ယနေ့မှ ရောက်လာသော အလင်းအားကိုးနှင့် စား၍ရသော သားကောင် တစ်ကောင်ကို ငါတို့ ရှာဖွေဖမ်းဆီးစားသောက်ရန် ကျောက်ဂူပတ်ဝန်းကျင် ကို ကျီးကန်းတောင်းမှောက် လိုက်ကြည့်ရှာဖွေနေကြရသည်။ ကျောက်ဂူနားဝန်းကျင်တွင် မည်သည့်သားကောင်၏ အရိပ်အရောင်ကိုမျှ မမြင်ရသဖြင့် သားကောင်ရနိုင်မည်ထင်သော တစ်နေရာသို့ ထွက်လာကြသည်။

          ကန္တာရ၏ အေးစိမ့်ပတ်ဝန်းကျင်တွင် သားကောင်ဖမ်းရသည်မှာ သူသေ ကိုယ်သေလည်း တစ်ခါတစ်ရံ စွန့်စားကြရသဖြင့် သားကောင်လိုက်ရာ၌ အထောက်အကူ မပေးနိုင်ကြသော အဘွားနှင့် ညီငယ် ညီမငယ်တို့ကို အဘွားနှင့် ဂူဝနား၌နေရန် အဖ,ကပြောသဖြင့် အဘွားနှင့် ညီငယ် ညီမငယ် တို့ ကျန်နေရစ်ကြသည်။ ငါတို့ကား သားကောင်ရှာရန် ရေခဲသတ္တရဘန်သို့ ထွက်လာကြသည်။

          ချမ်းစိမ့်အေးခဲသော နှင်းမုန်တိုင်းကြီးကြောင့် ဂူထဲ အောင်းနေခဲ့ကြရ သော ကပ်နှောင်းသတ္တဝါကြီးများသည်လည်း ငါတို့မိသားစုကဲ့သို့ အလင်း ထဲတွင် အစာအာဟာရ ရှာဖွေရန် လျှောက်သွားနေကြသည်ကို နှင်းမှုန်ထဲ ဝိုးတဝါး မြင်နေကြရသည်။ အတောင်ရှိသော ကပ်နှောင်းငှက်ရိုင်းကြီးများ သည် ကောင်းကင်ပေါ် ပျံဝဲနေကြသည်။ တစ်ကောင်နှင့်တစ်ကောင် တစ်ဦး နှင့်တစ်ဦး ကောင်းကင်ပေါ် ပျံဝဲရင်း ငယ်သူကို ကြီးသူတို့က ထိုးဆိတ် ကိုက်သတ်နေကြသည်။

           ခြေနှစ်ချောင်းရှိသူ၊ ခြေလေးချောင်းရှိသူတို့ကလည်း ရေခဲပြင်ထဲ လျှောက်သွား၍ အစာအာဟာရကို ရှာနေကြ၏ ။ ငယ်သူကို ကြီးသူတို့က လိုက်ကိုက်သတ်ဖြတ်၍ စားသောက်နေကြ၏။ ဤရေခဲပြင်ကန္တာရတွင် မျိုးတူဇာတ်တူဟု ခွဲခြားခြင်း အလျှင်းမရှိ။ ငယ်သူကို ကြီးသူက လိုက်ကိုက် စားသောက်ခြင်းမှာ ဤကန္တာရကြီး၏ ဥပဒေသဖြစ်သည်။

       အမှန်က ငယ်သူကိုသာ ကြီးသူတို့က ကိုက်သတ်စားသောက်နေကြ သည်မဟုတ်။ ရွယ်တူအချင်းချင်း၊ မျိုးတူအချင်းချင်းကလည်း မနိုင်သူကို နိုင်သူက သတ်ဖြတ်စားသောက်နေကြသည်သာ။ ထို့ကြောင့် ကောင်းကင် အာကာသ၌လည်းကောင်း၊ မြေပြင်၌လည်းကောင်း ယနေ့လို နှင်းမုန်တိုင်း ကြီး စဲသွားပြီး အလင်းဝိုးတဝါးရှိသောနေ့မှာ တစ်ကောင်နှင့်တစ်ကောင် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ကိုက်သတ်စားသောက်နေကြသည်ကို တစ်နေရာမဟုတ် တစ်နေရာ၊ ကောင်းကင်နှင့် ရေခဲပြင်တို့မှာ မြင်နေတွေ့နေကြရသည်။

           သားကောင်ရှာရန် သားကောင်လိုက်ရန် ထွက်လာကြသော ငါတို့မိသားစုသည်လည်း ရေခဲပြင်ပေါ်၌ မရပ်မနား လျှောက်နေကြရသည်။ ခြေ လှမ်းမပျက် လျှောက်နေကြရသလို မျက်လုံးများကလည်း သားကောင်များ ကို ရှာဖွေစူးစမ်းလျက် ရှိနေကြသည်။

           ရေခဲဦးပေါင်းဆောင်းထားသော ကျောက်ဆောင်တစ်ခုအလွန်တွင် ဝံပုလွေမိသားစု တစ်အုပ်နှင့် ရှေ့ဆုံမိကြသည်။ ဝံပုလွေမိသားစုမှာ ငါတို့ မိသားစုထက် ကောင်ရေများ၏။ ငါတို့ အမိ အဖ နှစ်ဦးစလုံး ခြေလှမ်း တုံ့လိုက်ကြသည်။ ထိုအခါ ငါတို့ညီအစ်ကို သုံးယောက်သည်လည်း ချက်ချင်း ရပ်လိုက်ကြရသည်။ ( အင်အားများသော ဝံပုလွေမိသားစုသည် ငါတို့မိသားစုကို မြင်သည် နှင့် မာန်ဖီဟိန်းဟစ်ကာ တရမန်းကြမ်း ပြေးလိုက်လာကြသည်။ ဖြူဖွေးရှည် လျားသော သွားစွယ်များသည် နှင်းမှုန်ဝိုးတဝါးထဲ၌ပင် ဖွေးဖွေးလှစ် အ ရောင်ထွက်နေသည်။ ငါသည် ပြေးလိုက်လာကြသော ဝံပုလွေအုပ်ကို မျက်တောင်မခတ် စိုက်ကြည့်ကာ ကြောက်ရွံ့ နေသည်။ အမှန်က ငါသာမဟုတ် ငါ့မိငါ့ဖနှင့် ငါ့အစ်ကိုတို့ကလည်း ဝံပုလွေကြီးတွေကို ကြောက်ကြသည်သာ။