ပါရဂူ - မာနဝပုရိပ်၂

                                                  မိမိနှင့် ပြည်ပခရီး

          ကျွန်တော်၏ “ပဏ္ဍိတကထာ၌ သူ့အကြောင်း ရေးသားပါရှိသည်။

          နောက်လိုက် တပည့်တပန်း ထားလိုသူ မဟုတ်သော်လည်း ထောင် ပေါင်းများစွာသော လူတို့သည် သူ့ကို ဆရာတင်ကြသည်။ ခေါင်းဆောင် မလုပ်လိုသောကြောင့် သူ့လက်အောက်ခံ ထုထည်ကြီးမားသည့် အဖွဲ့အစည်း ကြီးတစ်ခုကို ဖျက်ဆီးပစ်သည်။ သို့သော်လည်း အစည်းပြေမသွားသည့် လူစုလူဝေးသည် သူ့ကို ခေါင်းဆောင်အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုတုန်းပင်ရှိသည်။ သူ့ကို အလောင်းအလျာအဖြစ် ထင်မှတ်ယူဆသူများ ရှိကြသော်လည်း ယင်း အယူအဆကို သူ တွန်းလှန်ပယ်ဖျက်ပစ်သည်။ သူ့ကိုတွေ့သောအခါ ဘားနတ်ရှောက “

ဒါလောက်လှတဲ့လူကို တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးဘူး” ဟုပြောသည်။ သို့သော်လည်း သူ ယခုဆံပင်များ ဖြူပြီး ဇရာရုပ်ပေါ်နေပြီ။ သူ့စကားကို ကြားရသောအခါ အေလ်ဒတ်ဟတ် စလေက “ဗုဒ္ဓတရား ဒေသနာတော်ကို နာကြားနေရသလိုပဲ” ဟု ထင်မြင် ချက်ပေးသည်။ သို့သော်လည်း သူက သူ့ကိုယ်သူ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တစ်ဦး အဖြစ် မယူဆပေ။ သို့သော်လည်း သူ၏အတွေးအခေါ်၊ သူ၏တရားစကား တို့ကြောင့် ကမ္ဘာတစ်လွှား ထင်ရှားကျော်ကြားနေသည်။ သူ မည်သူနည်း။အိန္ဒိယလူမျိုး ဂျစ်ဒူ ကရိရှန မူရတိ ဖြစ်သည်။

            ကရိရှနမူရတိသည် အိန္ဒိယတောင်ပိုင်း မဒနာပါလေ၌ ၁၈၉၇ ခုနှစ် တွင် ဖွားမြင်သည်။ သူ၏ဖခင်သည် အစိုးရအရာရှိတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သီယိုဆိုဖီ အသင်းဝင်တစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်။ ထိုစဉ်က သီယိုဆိုဖီအသင်း၏ ဥက္ကဋ္ဌမှာ အင်္ဂလိပ်အမျိုးသမီးကြီး ဒေါက်တာအင်နီဗဆင် ဖြစ်သည်။ သီယို ဆိုဖီအသင်းကို ၁၈၇၅ ခုနှစ်တွင် ကာနယ်အော့လကော့က စတင်တည်ထောင်သည်။ အိန္ဒိယပြည် မဒရပ်မြို့ အဒယာတွင် အသင်း၏ ဗဟိုဌာန ချုပ် တည်ရှိသည်။ ကရိရှနမူရတိ သူငယ်အရွယ်က သီယိုဆိုဖီအသင်း၏ ဥက္ကဋ္ဌမှာ ဒေါက်တာအင်နီဗဆင် ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က အင်နီဗဆင်သည် အိန္ဒိယပြည်၌ လူမှုရေးလုပ်ငန်းများကို ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်နေသည်။ ကရိရှန မူရတိကို တွေ့ရသောအခါ အင်နီဗဆင်သည် မတစ်ထောင် တစ်ကောင်ဘွား ပုဂ္ဂိုလ်ထူး ပုဂ္ဂိုလ်မြတ် ဖြစ်လာမည့် ကလေးသူငယ်ဟု ထင်မှတ်ယူဆပြီး ကြည့်ရှုထားသည်။ ။

            အင်နီဗဆင်က စဉ်းစားသည်။ လူ့လောကသည် အရေးကြီးသည့် အပြောင်းအလဲ ကြားကာလသို့ရောက်ဖို့ နီးကပ်လာပြီ။ ဆွေးမြည့်နေသော လူ့ယဉ်ကျေးမှုသည် နိဂုံးချုပ်သွားပြီ။ ယဉ်ကျေးမှုရောင်ခြည်သစ် ပေါ်လာတော့မည်။ ယင်းကဲ့သို့ သေရေး ရှင်ရေး အဆုံးအဖြတ်ပေးမည့် အပြောင်း အလဲ ကြားကာလမျိုး၌ လူသားတို့ကို ကူညီ ဖေးမရန် ယောက်ျားမြတ် အာဇာနည်များ ပေါ်လာလေ့ရှိသည်။ ယခုလည်း ကရိရှနမူရတိသည် ယောက်ျားမြတ် အာဇာနည်၏ တာဝန်ဝတ္တရားကိုပိုက်ပြီး မွေးဖွားပေါ်ပေါက် လာခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းသို့စဉ်းစားပြီး အင်နီဗဆင်သည် ကရိရှနမူရတိကို အထူးမျှော်လင့်ကိုးစားသည်။

              ယင်းမျှော်လင့်ချက်ကို အခြေခံ၍ ၁၉၁၁ ခုနှစ်တွင် အိန္ဒိယပြည် ဗာရဏသီမြို့၌ သီယိုဆိုဖီအသင်းဝင် အများစုပါဝင်သည့် အသင်းတစ်ခု တည်ထောင်သည်။ အသင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အပြောင်းအလဲ ကြား ကာလ၌ လူသားတို့အတွက် ကူညီဖေးမမည့် ဆရာတစ်ဆူ ထွက်ပေါ်လာ ရေး ရှေးရှုရန်ဖြစ်သည်။ အဖွဲ့ ၏ အမည်ကို အရှေ့ဘက်က ကြယ်အဖွဲ့ ” ဟု မှည့်ခေါ်သည်။ ယင်းအဖွဲ့ ဖွဲ့စည်းပြီး မကြာမီ ၁၉၁၂ ခုနှစ်တွင် ကရိရှနမူရတိသည် ဥရောပသို့သွားသည်။ ဥရောပ၌ ဆယ်နှစ်ကြာမျှ နေထိုင် သည်။ အောက်စဖို့တက္ကသိုလ်တွင် ပညာသင်ကြားသည်။ ထိုအတွင်း ပထမကမ္ဘာစစ်ဖြစ်လာသည်။ ကရိရှနမူရတိသည် လန်ဒန်ဆေးရုံ၌ ခေတ္တ အလုပ်ဝင်လုပ်ရလေသည်။

              အင်္ဂလန်နှင့်ပြင်သစ်ပြည်၌ ဆယ်နှစ်ကြာမျှ လေ့လာသင်ကြားမှု ပြု လုပ်ပြီးသောအခါ ၁၉၁၂ ခုနှစ်၌ ကရိရှနမူရတိသည် အိန္ဒိယ၊ သြစတြေးလျ၊ အမေရိက၊ ဥရောပနိုင်ငံများသို့ ခရီးလှည့်လည်သည်။ ထိုအချိန်အတော အတွင်း ကရိရှနမူရတိသည် ကမ္ဘာ့နိုင်ငံများမှ ဘာသာအမျိုးမျိုးဖြင့် ထုတ်ဝေ သည့် အရှေ့ဘက်က ကြယ်အဖွဲ့” မဂ္ဂဇင်းတွင် မှန်မှန်ဆောင်းပါးများ ရေးသားပေးပို့သည်။ အရှေ့ဘက်က ကြယ်အဖွဲ့”သည် သီယိုဆိုဖီအသင်း ဝင်များ၏ အားထုတ်မှုကြောင့် ကမ္ဘာအနှံ့ ပျံ့နှံ့သွားပြီးလျှင် ထိုအချိန်၌ အဖွဲ့ ဝင် ငါးသောင်းကျော်မျှ ရှိလာသည်။ အဖွဲ့ဝင်များအနက် သီယိုဆိုဖီ အသင်းဝင် မဟုတ်သူများနှင့် ကမ္ဘာ့ဘာသာတရားအမျိုးမျိုးကို သက်ဝင် ယုံကြည်သူများလည်း အမျိုးဘာသာမရွေး ပါဝင်လာကြသည်။ သူတို့ အားလုံးသည် ကရိရှနမူရတိအား ကမ္ဘာလောကကို ကယ်တင်မည့်သူအဖြစ် မျှော်လင့် အားထားကြသည်။

            ကရိရှနမူရတိသည် သူ၏ပတ်ဝန်းကျင်၌ သူ့ကို မျှော်လင့်ကိုးစား နေသူများ ဝန်းရံနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ထိုသူတို့သည် သူနှင့်ပတ်သက် ပြီး တစ်ယူသန်စွဲလမ်းနေသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ဟော်လန်ပြည်၊ အိုမင်မြို့၌ ကျင်းပသော ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ကြယ်အဖွဲ့ ၏အစည်းအဝေးတစ်ခု၌ ကရိရှန မူရတိသည် သူ့ကို မျှော်လင့်ကိုးစားနေကြသူများအား မျှော်လင့်ချက် ရုပ်သိမ်း ပစ်လိုက်ကြရန် ပြောပြသည်။ သူ၏စကားမှာ ဤသို့ဖြစ်သည်။

                “သင်တို့သည် အမှန်တရားကို ဂရုမထားကြ။ သင်တို့ ဂရုထားသည် မှာ အမှန်တရားထည့်ထားသည် ခွက်ကိုသာဖြစ်သည်။ သင်တို့သည် ရေကို မသောက်လိုကြ။ ရေထည့်ထားသည့် ခွက်ကို ဘယ်သူပြုလုပ် သနည်းဟု စုံစမ်းနေကြသည်။ တံဆိပ်ကို တခြားဖယ်ပစ်လိုက်ပါ။ တံဆိပ်သည် တန်ဖိုးမရှိပါ။ ကြည်လင် သန့်ပြန့်သည့် ရေဖြစ်လျှင် သောက်လိုက်ပါ။ ဤအစည်းအဝေးသို့ ရောက်လာကြသည့် သင်တို့အထဲက အများစုမှာ ကိုယ်ပိုင်စုဆောင်းထားကြသည့် နတ်များ၊ ဘုရားများ ရှိကြသည်။ သင်တို့၏နတ်များ၊ ဘုရားများထဲတွင် ကျွန်ုပ် ကိုလည်း သင်တို့ ပေါင်းထည့်လိုကြကြောင်း ကျွန်ုပ် သိသည်။ ယင်းအချက်မှာ ကလေးဆန်သော ရယ်စရာမျှသာဖြစ်သည်”

              သူ ငယ်စဉ်က ဖွဲ့စည်းခဲ့သည့် အရှေ့ဘက်က ကြယ်အဖွဲ့” ကို ၁၉၂၇ ခုနှစ်တွင် ပြန်လည်ဖွဲ့စည်းသည်။ သို့ရာတွင် ထို့နောက် နှစ်နှစ် အကြာ ၁၉၂၉ ခုနှစ်တွင် ကရိရှနမူရတိသည် ထိုအဖွဲ့ အစည်းကြီးကို ဖျက် သိမ်းပစ်လိုက်သည်။ သူ၏တရားသည် လူနည်းစုအတွက် မဟုတ်။ လူတစ်စုအတွက် မဟုတ်။ အားလုံးအတွက်ဖြစ်သည်။ သူနှင့်လူတွေအကြား ၌ မည်ကဲ့သို့သော အတားအဆီးမျိုးမှ မရှိသင့်။ ယင်းသို့ သူက အကြောင်းပြ သည်။ အမှန်တရားသည် လမ်းမရှိသောနယ်မြေဖြစ်သည်။ သင်သည် အမှန် တရားရှိရာသို့ ဘယ်လမ်းကမှ ချဉ်းကပ်၍မရ။ ဘယ်ဘာသာတရားနှင့်မျှ ချဉ်းကပ်၍မရ။ ဘယ်ဂိုဏ်းဂဏ အဖွဲ့ အစည်းနှင့်မျှ ချဉ်းကပ်၍မရ။ အမှန် တရားသည် အဆုံး အပိုင်း အခြားမရှိသည်ဖြစ်၍ ဘယ်လမ်းကမှ မရောက် နိုင်သည်ဖြစ်၍၊ အဖွဲ့ အစည်းအဖြစ်ဖြင့် စုစည်း၍မရသောအရာသာဖြစ် သည်။ ယင်းအချက်ကို သိမြင်နားလည်ပါက ယုံကြည်ချက်တစ်ခုခုကို အစည်းအရုံးတစ်ခုအနေဖြင့် စည်းရုံး၍မဖြစ်နိုင် ဟူသောအချက်ကို သိမြင် နားလည်ပေလိမ့်မည်။ ယုံကြည်ချက်တစ်ခုခုသည် ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတစ်ယောက် နှင့်သာ ပတ်သက်သောအရာဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်၍ သင်သည် ယုံကြည်ချက် ကို စည်းရုံး၍မရပေ။ စုစည်း၍မရပေ။ အကယ်၍ စည်းရုံးမည်ဆိုပါက၊ စုစည်းမည်ဆိုပါက ယုံကြည်ချက်သည် သေသွားလိမ့်မည်။ ပုံသေဖြစ်သွား ပေလိမ့်မည်။ ဂိုဏ်းဂဏ တစ်ခုဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။ ဘာသာတရားတစ်ခု ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။

          ယင်းသို့ ကရိရှနမူရတိက ပြောပြသည်။

           အရှေ့ဘက်က ကြယ်အဖွဲ့” ကို ဖျက်သိမ်းလိုက်သည့်အချိန်၌ အဖွဲ့ ဝင်ပေါင်းမှာ တစ်သိန်းမျှရှိနေပြီ။ အဖွဲ့ဖျက်သိမ်းလိုက်ခြင်းကြောင့် ကမ္ဘာ့ လူထု အံ့သြသွားသည်။ ကရိရှနမူရတိ၏ အပြုအမူကို ဝေဖန်ကြသူများ လည်း ပေါ်လာသည်။ အချို့သတင်းစာများက “ယခုအခါတွင် ကရိရှနမူရတိ၏ကြယ် ဝင်သွားလေပြီ။ သူ၏ အလင်းရောင်သည် ထာဝစဉ်ချုပ်ငြိမ်း သွားပြီ”ဟု ဝေဖန်ရေးသားကြသည်။ ကရိရှနမူရတိ၏အပြုအမူကို ကြိုဆို ကြသူများကလည်း မနည်းပေ။ ထိုသူများအနက် ရမ်းဆေး မက္ကဒေါနယ် အစိုးရအဖွဲ့ဝင်တစ်ဦး ဖြစ်သူ လန်စဘာရိသည် တစ်ဦးအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ လန်စဘာရိသည် အဖွဲ့ အစည်း၏နှောင်ကြိုးများကို ကရိရှနမူရတိ ဖြတ် တောက်ပစ်လိုက်သည့်အတွက် ကျေနပ်အားရသွားသည်။

           ၁၉၂၄ ခုနှစ်က ဒတ်ချ်မှူးမတ်တစ်ဦးသည် သူ၏ရဲတိုက်နှင့် ခြံဥယျာဉ် ကို ကရိရှနမူရတိအား လှူသည်။ ကရိရှနမူရတိက ထိုရဲတိုက်နှင့် ခြံဥယျာဉ် ကို သူ၏ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းအဖြစ် လက်မခံပေ။ ထိုပစ္စည်းများကို မိမိ၏ နိုင်ငံတကာဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းအတွက် အကျိုးရှိရာရှိကြောင်း အသုံးပြုရန်ကော်မတီတစ်ခုဖွဲ့စည်းပြီး စီမံအုပ်ချုပ်စေသည်။ ၁၉၃ဝ ခုနှစ်ရောက်လာ သောအခါ ကရိရှနမူရတိသည် ထိုကော်မတီနှင့် အဆက်အသွယ်ဖြတ်ပစ် လိုက်သည်။ ထိုရဲတိုက်နှင့် ခြံဥယျာဉ်ကို သူ့အတွက်သော်လည်းကောင်း၊ သူ၏ပတ်ဝန်းကျင်တွင် စုရုံးနေကြသည့် လူများအတွက်သော်လည်းကောင်း အသုံးပြုလိုစိတ် မရှိတော့ပေ။ သို့ဖြစ်၍ မူလပိုင်ရှင် ဒတ်ချ်မှူးမတ်ကို ရဲတိုက် နှင့် ခြံဥယျာဉ် ပြန်အပ်လိုက်သည်။

            အရှေ့ဘက်က ကြယ်အဖွဲ့”ကို ဖျက်သိမ်းလိုက်သော်လည်း သူ့ကို ကြည်ညိုကြသူများမှာ တိုးတက်များပြား၍သာ လာသည်။ ယင်းအဖွဲ့ အစား အိန္ဒိယ၊ အင်္ဂလန်၊ အမေရိကန် စသည်တို့၌ “ကရိရှနမူရတိကျောင်း” “ကရိရှန မူရတိ ဖောင်ဒေးရှင်း” များ တည်ထောင်ထားကြသည်။ ယင်းဖောင်ဒေးရှင်း များသည် ကရိရှနမူရတိ၏ အသံသွင်းကြိုးခွေများ၊ စာအုပ်များ၊ ဓာတ်ပြား များကို တစ်နှစ်တစ်နှစ် ရာထောင်ချီ၍ ရောင်းချနေကြသည်။ ဟာပါနှင့် ရိုးစာအုပ်ကုမ္ပဏီသည် ကရိရှနမူရတိ၏ လက်ရွေးစင်စာအုပ်များကို အတွဲနှင့် ရိုက်နှိပ်ထုတ်ဝေ ရောင်းချနေသည်။

              ကရိရှနမူရတိ၏ဘဝသည် ယောဂီတစ်ဦး၏ ဘဝအတိုင်းဖြစ်နေ သည်။ ယောဂအကျင့်ကို ကျင့်သည်။ ဆေးလိပ်နှင့် မူးယစ်စေတတ်သည့် သေရည်သေရက် ရှောင်သည်။ သက်သတ်လွတ်သာ စားသည်။ သို့ရာတွင် သူ၏ အပြင်ပန်းသဏ္ဌာန်ကမူ ယောဂီတစ်ဦး၏ ပုံသဏ္ဌာန်နှင့် မတူပေ။//

အမေရိကန်၌ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံဝတ်လျက် ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်ပြီး တရားဟောသည်။ သူ့အကြောင်းကို တိုင်းမဂ္ဂဇင်း၌ “ကရိရှနမူရတိသည် အိန္ဒိယ၌ အမျိုးသားအဝတ်ဖြစ်သည့် အဝတ်ဖြူကို ဝတ်လျက် ယောဂ အကျင့်ကို ကျင့်သည့်ပုံစံအတိုင်း တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ပြီး တရားဟောချင်ဟောမည်ဖြစ်သော်လည်း အနောက်တိုင်း ဓာတ်ပုံဆရာများကိုမူ ထိုပုံစံ အတိုင်း သူ့ကို ဓာတ်ပုံမရိုက်ရန် တောင်းပန်သည်” ဟူ၍ ရေးသားထား သည်။ ကရိရှနမူရတိသည် တင်းနစ်ပြိုင်ပွဲ၊ ဇာတ်ပွဲများကိုလည်း ဝါသနာ ပါသည်။ သူ့ကို “နောက်လိုက် မလိုချင်သည့် ခေါင်းဆောင်၊ တော်လှန်သောပြောင်းလဲမှုကို လိုလားသည့် ယောဂီ” ဟု သူ၏ဆန့်ကျင်ဘက် သဘာဝနှစ်ခုကို ထုတ်ပြပြီး ဝေဖန်ကြသည်။

             ကရိရှနမူရတိသည် လွန်ခဲ့သည့် အနှစ်လေးဆယ်ကျော်အတွင်း ကမ္ဘာ အနှံ့ ခရီးဖြန့်ပြီး တရားဟောကြားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ တွေ့ဆုံဆွေးနွေး ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ စာအုပ်စာတမ်း ရေးသားပြုစုခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ သူ၏အယူအဆကို ဖြန့်ဖြူးသည်။ မကြာမီကလည်း အမေရိကန်သွားပြီး သူ၏အယူအဆများကို ဟောကြားဖြန့်ဖြူးသည်။ ကရိရှနမူရတိသည် တစ်ချိန်တုန်းက လူကြီးများ၏ အသည်းစွဲဖြစ်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ၌ကား လူငယ်များက သူ့ကိုနှစ်သက်နေကြသည်။ “မကြာမီက နယူးယောက်မြို့ မြို့တော်ခန်းမ၌ ကျင်းပသော သူ၏တရားပွဲလေးခုလုံး၌ ကောလိပ်ကျောင်း သားအရွယ် ပရိသတ်များ၏ အလယ်တွင် လူကြီးအရွယ်များမှာ အနည်း အကျဉ်းလောက်သာ တွေ့ရသည်” ဟူ၍ တိုင်းမဂ္ဂဇင်း (၇-၆-၁၉၇၁) ၌ ရေးသားဖော်ပြထားသည်။ ကရိရှနမူရတိ၏ဒဿနကို လူကြီးများထက် လူငယ်များက ပိုမိုလက်ခံလာကြသည်ဟူသည့် အဓိပ္ပာယ်ပင်ဖြစ်သည်။

             ကရိရှနမူရတိ၏ အတွေးအခေါ်အယူအဆအကျဉ်းချုပ်ကား ဤသို့ ဖြစ်သည်။

“မိမိ၏ဘဝကို ချစ်မြတ်နိုးပါ။ မိမိ၏ဘဝကို ချည်နှောင်မထားပါ နှင့်။ သတ်မှတ်ထားသည့် ပုံစံတစ်ခုအတွင်းမှာ ဘာသာတရား၊ ရှေး

ဟောင်းအစဉ်အလာ၊ အဆုံးအမ၊ အဖွဲ့ အစည်း၏ စည်းစနစ်များ အတွင်းမှာ မိမိ၏ဘဝကို အကျဉ်းချမထားပါနှင့်။ ယင်းသို့ အကျဉ်း