ပါရဂူ - ဒေသစာရီ၀ေသာလီ

                                                ဝေသာလီ

 နတ်ပြည်နတ်လောက၏ တင့်တယ်ထည်ဝါမှုကို အတုယူလျက်

တည်ထောင်သော မြို့တော် ဖြစ်ပုံရသည်။

တင့်တယ်လှပသည့် တိုက်တာ အဆောက်အအုံများ၊

ခမ်းနားထည်ဝါသော၊ ကျယ်ပြန့်စွာ တည်ရှိနေသော

အလွန်အဆင့်မြင့်သော မြို့တစ်မြို့ ဖြစ်သည်။

မြို့၏အမည်မှာ ဝေသာလီဟု ခေါ်သည်။

 

သမုဒ္ဒရာ ခုနစ်စင်းသည် မြို့၏ ကျုံးဖြစ်သည်။

တောင်စဉ် ခုနစ်ထပ်သည် မြို့၏ တံတိုင်းဖြစ်သည်။

 ယင်းကဲ့သို့ တောက်ပ ဝင့်ဝါသော၊ ကုံလုံကြွယ်ဝသော

ဝေသာလီမြို့နှင့် တူသည့်မြို့ဟူ၍

စကြဝဠာ တစ်ခုလုံး၌“သက္ကပူရ နတ်သိကြား တိုင်းပြည်မှတစ်ပါး

အခြား မည်သည့်မြို့ ရှိသေးသနည်း။

 

အရပ်တကာမှ ရောက်ရှိလာကြသော

တင့်တယ်တောက်ပသည့် အရောင်အဝါနှင့် ပြည့်စုံသော

ရွှေငွေကျောက်သံပတ္တမြားရောင်းသည့် ဆိုင်များသည်

မြို့တော်၏ အသရေကို ဆောင်နေကြသည်။

 

ရွှေဖြင့်ပြီးသော စုလစ်မွမ်းချွန်များရှိသော

မြင်ရသူတို့၏အာရုံကို ဆွဲဆောင်နိုင်သည့်

 

နံရံများဖြင့် တန်ဆာဆင်ထားသော

လမ်းမကြီးငယ် အသွယ်သွယ်တို့သည်

ဝေသာလီမြို့၏ အဆင်တန်ဆာများ ဖြစ်ကြသည်။

မြို့တော်၏ အပေါ်ဘက် ဝေဟင်တွင်

 ထိုးထွက်နေကြသော တံခွန်ကုက္ကားများသည်

တစ်ခုနှင့် တစ်ခု ယှက်လျက် ဝင်းလက်တောက်ပနေကြသည်မှာ

ကြောင့်ကြစိတ်ကင်းပြီး ကျေနပ်မှုရှိနေသော

မြို့တော်သူ မြို့တော်သားများနှင့်

ကလူကျီစယ်နေကြသကဲ့သို့ပင် ထင်နေရသည်။

 

ဣဋ္ဌပူရီ နတ်သိကြားတိုင်းပြည်မှ

နတ်ဒေဝတာများနှင့် တူသော၊

နှစ်သက်လိုလားဖွယ် အသရေဆောင်နေကြသော၊

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပခုံးချင်း ယှဉ်ဖက်နေကြသော

ဝေသာလီမြို့တော်၏ စစ်သည် တပ်သားကောင်းတို့သည်

အခါမလပ် အသင့်အနေအထားတွင် ရှိနေကြသည်။

 

ဝင်းခနဲ လက်လိုက်သော လျှပ်စီးကဲ့သို့

အမျက်မာန်ရှနေသော၊ ရသေ့တပသီများကဲ့သို့

 ဖြည်းညင်းစွာ လှုပ်ရှားသွားလာနေသော၊

ရန်သူအားလုံးအပေါ် အောင်ပွဲရရှိထားသော

ဆို ကြီးမားလှသည့် စစ်တပ်ကြီးသည်

မြို့တော်အတွင်း ဟိုနေရာ သည်နေရာ၌

အဆင်သင့် ရှိနေကြသည်။

 

လှုပ်ရှားပြေးသွားနည်း ငါးမျိုးနှင့် ကျင့်သားရပြီး ဖြစ်နေသော၊

မည်သည့်ကိုယ်ကာယနှင့် ပတ်သက်သည့်

အပြစ်အနာအဆာမျိုးမှ မရှိသော၊

 မြို့တော်အတွင်း အခါခပ်သိမ်း သွားလာလှုပ်ရှားနေသော

 မြင်းတပ်ကြီးသည်

ပင်လယ်သမုဒ္ဒရာ လှိုင်းထနေသည်နှင့် တူသည်။

 

အလှူခံများအား အလိုရှိအပ်၊

လိုလားအပ်သော လှူဖွယ်ဝတ္ထုများကို

ပဒေသာပင်ပမာ လှူဒါန်းပေးကမ်းလေ့ရှိကြသော

ဘုန်းကံကြီးမားသည့်

 နာမည်ကျော် သူဌေးသူကြွယ်တို့သည်

ဝေသာလီမြို့တော်၌ နေထိုင်ကြသည်။

 

နတ်သမီးများပမာ၊ တင့်တယ်လှပသော

မိန်းမပျိုများ၏ ပျော်ပါးစရာ နယ်မြေဖြစ်သော

“လဝန်းဆောင်မှ ထွက်ပေါ်လာသော"

နားဝင်ပီယံ ချိုတေးသံများ လွှမ်းမိုးနေသော

 ကပွဲရုံများသည်လည်း

ဟိုနေရာ သည်နေရာတွင် ရှိနေကြသည်။

 

နေရာအားလုံး အရပ်ဒေသအားလုံးမှ

စည်းစိမ်ဥစ္စာရတနာ အသရေသည်

တစ်နေရာတည်းတွင် စုပုံနေသကဲ့သို့ပင် ဖြစ်နေသည်။

ယင်းစည်းစိမ်ဥစ္စာ ရတနာအသရေကို ရှုစားနေလျှင်

မည်သည့်အခါမျှ တင်းတိမ်ရောင့်ရဲခြင်း မဖြစ်ပေ။

 

ဝေသာလီမြို့တော်၌ မမြင်တွေ့ရသော

မည်သည့် စည်းစိမ်ဥစ္စာ ရတနာမှ မရှိပေ။

 

ဝတ်စားတန်ဆာ ရတနာအမျိုးမျိုး ဝတ်စားဆင်ယင်ပြီး

အသွင်အမျိုးမျိုးနှင့် ရှိနေကြသော

ကုံလုံကြွယ်ဝသည့် လုလင်တို့၏ အရေအတွက်ကိုလည်း

ရေတွက်ကြည့်၍ပင် မရပေ။

 

အေးမြသော ရေအပြည့်ရှိသော၊

 ကြာမျိုးစုံ ပွင့်နေသော၊

ပျားပိတုန်းများ တဝီဝီဖြစ်နေသော

ပဒုမ္မာရေကန်များသည် နေရာအနှံ့အပြားတွင် ရှိနေကြသည်။

 

လေအလာတွင် ယိမ်းနွဲ့ လှုပ်ရှားသည့်

တံခွန်ကုက္ကား မုလေးပွားများဖြင့် တန်ဆာဆင်ထားသော၊

နီလာ၊ ဂေါ်မုတ်၊ ပတ္တမြား၊ ပုလဲရတနာများ ခြယ်စီထားသော

ရွှေဆီမီးတိုင်များမှ အလင်းရောင်ထွက်နေသော

အလှူဒါနပြုရာ ဒါနရိပ်သာများသည်

အိမ်တံခါးဝတိုင်းလိုလို ရှိနေကြသည်။

 

အသူရာ၏ စစ်တပ်ပမာ

ခုန်ပေါက်ပြေးလွှားလျက် လက်ရုံးဆန့်တန်းနေကြသော

ပြည် ရန်သူ၏ မာန်မာနကို နင်းချေဖျက်ဆီးပစ်သော

လက်နက်ကိုင် စစ်သည်တပ်သားများသည်

မြို့တော်အတွင်း၌ သွားလာစောင့်ကြပ်နေကြသည်။

 

 

မိမိတို့၏ နေရာသုံးမျိုးမှ မာန်မာန စီးကျနေကြသော

အမုန်ယိုနေကြသော၊

ရွှေထူး၊ ရွှေကွင်းဆက်ကြိုးကို ချိုးပစ်ကြသော ဆင်တို့သည်

အေးအေးဆေးဆေး မြင်းများနှင့်အတူ ကစားနေကြသည်။

 

ထိုအချိန်မျိုး၌

ဟိုနေရာ၊ သည်နေရာများတွင်

ပျားပိတုန်းများသည် အုပ်လိုက် ပျံသန်းနေကြသည်။

 

အတတ်ပညာ အားလုံးကို သင်ကြားတတ်မြောက်ပြီး

နေ့ညမပြတ် အတတ်ပညာအမျိုးမျိုးကို သင်ကြားပို့ချပေးသော

အာစရိယ ဆရာများရှိသည့်

စာသင်ကျောင်း အမျိုးမျိုးလည်း

 မြို့တော်အတွင်းတွင် ရှိနေကြသည်။

 

တံခါးဝ၊ တံခါးဝတိုင်း၌ ပတ္တမြားဖြန့်ကြဲထားသော ရွှေရောင်မုခ်များ အနှံ့အပြားရှိနေသည့် ဝေသာလီမြို့တော် ပထဝီမြေပြင်သည် ကျက်သရေမင်္ဂလာအဖြာဖြာနှင့် ပြည့်စုံနေသည်။

ဝေသာလီမြို့တော်အတွင်း

သွားလာလှုပ်ရှားနေကြသော ရထားဘီးသံများသည်

ရန်သူများအား တိတ်ဆိတ်သွားအောင် လုပ်ပြီးလျှင်

ပင်လယ်သမုဒ္ဒရာ လှိုင်းတံပိုးသံပမာ

အရပ်ဆယ်မျက်နှာကို လွှမ်းမိုးသွားသည်။

 

 

မြင်းများတွင် တပ်ဆင်ထားသော

ပတ္တမြားခြူသံများသည်

 မြင်းခွာသံများနှင့် ရောနှောလျက်

တထောင်းထောင်း ထွက်လာသော ဖုန်မှုန်များနှင့်အတူ

 မြို့တော်၏ ပထဝီမြေပြင်တွင် လွှမ်းသွားပြီးလျှင်

အရပ်ထက်ဝန်းကျင်တွင် ပျံ့နှံ့သွားသည်။

 

အင်္ဂါငါးပါးရှိသော တူရိယာသံနှင့်

ဆင်တပ်ကြီး ရွေ့ လျားသံတို့သည်

သြဘာပေးသံများနှင့် ပေါင်းဆုံသွားသည့်အခါ

 ဝေသာလီမြို့တော်သည် နေ့ညဉ့်မပြတ်

 တစ်သံတည်းထွက်သော

အသံလှိုင်းထနေ့သကဲ့သို့ ထင်ရသည်။

 

“လာကြ၊ စားကြ၊ သောက်ကြ”

 ဟူသော အသံကိုသာလျှင်

အရပ်လေးမျက်နှာမှ ကြားနေရသည်။

 မြို့တော်၏ နေ့ရက်တိုင်း၊ နေ့ရက်တိုင်းသည်

ကုံလုံကြွယ်ဝခြင်း၌

ဥတ္တရကုရုမြောက်ကျွန်းနှင့် ပမာတူနေသည်။

 

နတ်ဘုံဗိမာန်အလား၊

ရတနာခုနစ်ပါး ခြယ်စီထားသော

 နံရံရာပေါင်းများစွာဖြင့် တန်ဆာဆင်ထားသည့်

ခုနစ်ထောင့် ခုနစ်ရာ ခုနစ်ဆောင်မျှသော

 ရာဇာတို့၏ နန်းပြာသာဒ်တို့သည်

ဝေသာလီမြို့တော်တွင် ရှိနေကြသည်။

 

အကြင်ရေကန်နှင့် အကြင်ဥယျာဉ်တွင်

 မြို့သူမြို့သားတို့ ပျော်မြူးကြ၏။

အကြင်ရေကန်နှင့် အကြင်ဥယျာဉ်ကို

တွေ့မြင်ကြရသည် ဖြစ်၍

နတ်ဒေဝတာများသည်ပင်လျှင်

 စိတ်ပါဝင်စားလာကြ၏။

ထိုကဲ့သို့ ကျက်သရေအပေါင်းနှင့် ပြည့်စုံသည့်

 ခုနစ်ထောင်မျှသော ရေကန်များနှင့်

ဥယျာဉ်ပေါင်း ခုနစ်ရာတို့သည်

 ဝေသာလီမြို့တော်တွင် ရှိနေကြသည်။

 

ဝေသာလီမြို့တော်တွင် ရှိနေကြသော

 ရာဇာအပေါင်းတို့သည်

တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ချစ်ကြည်ရင်းနှီးပြီး

 စိတ်ကောင်း စေတနာကောင်း ထားရှိကြသည်ဖြစ်၍

ယင်းတို့ကို ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့သောကြောင့်

 မြို့တော်အတွင်းသို့ မည်ကဲ့သို့သော

 ဆင်းရဲဒုက္ခမျိုးမှ ဝင်ရောက်မလာပေ။

 

ဝေသာလီမြို့တော်တွင်း၌

လောကတစ်ခွင်လုံးမှ ကျက်သရေမင်္ဂလာများ

 စုဝေးရောက်ရှိနေကြသည်။

 နေ့ညဉ့်မပြတ် ပတ္တမြားပြာသာဒ်များမှ

ထွက်ပေါ်နေသော အရောင်များ ပျံ့နှံ့နေသောကြောင့်

 အမိုက်ရောင်ထွက်စရာ နေရာမရှိပေ။