ဒေါက်တာသန်းထွန်း - မှိုင်းဋီကာအရပ်ရပ်ကနိုင်ငံတကာသဘောထားအထွေထွေ

          ပြည်ရွှေတောင်အနားက ဝါးလည်ရွာ ဦးစံဒွန်း၊ ဒေါ်အုံး တို့မှ ၂၃၊ မတ်၊ ၁၈၇၆ နေ့က သားငယ်တစ်ယောက်ကို မွေး ဖွားပါတယ်။ အဲဒီသားငယ်ဟာ နောင်အခါ သခင်ကိုယ်တော် မှိုင်းအမည်နဲ့ မြန်မာသိ ကမ္ဘာသိ ပုဂ္ဂိုလ်ကျော်တစ်ဦး ဖြစ်လာ ခဲ့တယ်။ အင်္ဂလိပ်မြန်မာနိုင်ငံခေါ်တဲ့ အောက်ပြည်အောက်ရွာ မှာမွေးလို့ မွေးကတည်းက အင်္ဂလိပ်ကျေးတော်မျိုး ကျွန်တော် မျိုးအဖြစ်နဲ့ မွေးတယ်လို့ ပထမ ကျွန်တော်တို့ နားလည်ထား ကြပါတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေလိုက်ပြီး အင်္ဂလိပ်စာ တတ်တစ်ဦး ဖြစ်မယ်၊ ခေတ်အခါလိုက်ပြီး ငါးထောင်စားရာထူး မှန်းတဲ့လူ ဖြစ်မယ်ဆိုတဲ့ အန္တရာယ်တွေရှိတယ်။ ဆိုလိုတာက သူသာ မြို့တက်ပြီး တန်းကျောင်းနေ အင်္ဂလိပ်စာသင်ဆိုရင် တစ်နည်းနည်းနဲ့ ထင်ရှားကျော်ကြားတဲ့လူ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်။ ခု လို သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်းတော့ ဖြစ်မလာဘူးလို့ ကျွန်တော် ထင်မိတယ်။

          ဘာပြုလို့လဲဆိုတော့ အင်္ဂလိပ်စာတတ်တဲ့သူနဲ့ ရွယ်တူလောက်ရှိတဲ့ အောက်သားတွေကိုကြည့်ပါ။ စပယ်ပင်ဦးလတ် နဲ့ ၁ နဲ့ ဂျိမ်းစ်လှကျော် ဟာ သူ့ထက်ဆယ်နှစ်ကြီးတယ်။ ဆာ ဂျေအေမောင်ကြီး က ငါးနှစ်ကြီး တယ်။ သမ္မတ ဦးချစ်လှိုင် ဆိုရင် သူ့ထက် သုံးနှစ်ငယ်တယ်။ ဦးမေ အောင်၅ က လေးနှစ် ငယ်တယ်။ ဆာမောင်ကြီး၆ က ဆယ်နှစ်ငယ်တယ်။ ဦးဖေမောင် တင်က တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ငယ်တယ်။

          အင်္ဂလိပ်စာတတ်ရင် အင်္ဂလိပ်ဘက်ပါသွားဖို့ နီးစပ်ပါ တယ်။ အင်္ဂလိပ်ဘက်သားစစ်စစ် မဖြစ်သွားတောင် ယိမ်းယိုင် တွေဝေနေဖို့ များတယ်။ အခုလို မြန်မာဘက်က တစ်သမတ် တည်း ရပ်တည်နေနိုင်မယ်မဟုတ်ဘူးလို့ ဆိုလိုပါတယ်။ ဟို ခေတ်က လက်တွေ့မျက်မြင်ပြောရရင် အင်္ဂလိပ်စာတတ် လူငယ် တွေဟာ ဝိုင်အမ်ဘီအေ၊ ဂျီစီဘီအေတွေမှာ ဥက္ကဌတွေ၊ အတွင်း ရေးမှူးတွေ ဖြစ်လာကြတယ်။

           သို့ ကြည်ဖြူမြတ်နိုးပြီး ကိုးစားလောက် သည်၊ အားထားလောက်သည်ဟု တိုင်းပြည် ခေါင်းဆောင်အရာတွင် တင်မြှောက်လိုက်သော အခါ အချို့ခေါင်းဆောင်တို့မှာ ငါသည်ကား သာမညမဟုတ်၊ ဥက္ကဌတည်းဟူသော သတင်း ဟိတ်နှင့် အင်္ဂလိပ်စာတတ် ပုဂ္ဂိုလ်မြတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်

၁။ စပယ်ပင်ဦးလတ်၊ ၁၈၆၆ ဇွန် ၁၉၂၁ တွင်

၂။ ဂျိမ်းစ်လှကျော်၊ ၂ဝ ဂျွန် ၁၈၆၆-၁၇ နိုဝင်ဘာ ၁၉၁၉ တွင်

၃။ ဆာဂျေအေမောင်ကြီး၊ ၁၂ ဒီဇင်ဘာ ၁၈၇၁ ၉ မတ် ၁၉၅၅

၄။ သမ္မတ ဦးချစ်လှိုင်၊ ၉ ဂျွန် ၁၈၇၉-၃၁ အောက်တိုဘာ ၁၉၅၂

၅။ ဦးမေအောင်၊ ၁၈၈၀-၁၉၂၆

၆။ ဆာမောင်ကြီး၊ ၁၀၈၆-၁၉၂၆

၇။ ဦးဖေမောင်တင်၊ ၂၄ ဧပြီ ၁၈၈၈-၂၇ မတ် ၁၉၇၃

  ထူးဟု နတ်ရူးကို ဗုံနှင့်မြှောက်သကဲ့သို့ ဂုဏ်

မောက်လိုသော ယင်းစိတ်ဖြင့် အမျိုးသားချင်း

တို့အပေါ်မှာပင် နင်းနှိမ်ချိုးဖဲ့၍ အကျိုးမဲ့ ပြော

ဆို ရေးသား ဆဲရေးတိုင်းထွာ၍ မေတ္တာဓာတ်

ကြီးဖြင့် ပတ်စည်းနှောင်ဖွဲ့ခြင်းမပြု၊

ကရုဏာ ( ကင်းဝေး၍ မလေးမစား ပြုကြကုန်၏။

          လို့ ဆရာကြီးကိုယ်တိုင် ရေးဖူးပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်စာ တတ်ရင် အမျိုးသားစိတ် ခေါင်းပါးသွားတတ်တယ်လို့ ဆရာကြီး ကိုယ် တိုင်က ဒီလို ခွေးဋီကာ (၁၉၂၅) မှာ ရေးတာဟာ ယေဘုယျ အနေနဲ့ တော်တော်မှန်တယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ တစ်ဖက်က ပြန် ကြည့်တဲ့အခါ အမျိုးသားမြန်မာနိုင်ငံတော်ဖြစ်တဲ့ မန္တလေး မြတောင်တိုက်ကို အသက်ကိုးနှစ်သားအရွယ်လောက်ကပဲ သူရောက်နေတာထောက်ရင် သူ့မိဘအသိုင်းအဝန်းက သူ့ကို မြန်မာပညာနဲ့ပဲ မင်းခယောက်ျား မှူးကြီးမတ်ကြီး ဖြစ်စေလိုတဲ့ ဆန္ဒရှိမှာ သေချာသလောက်ပါပဲ။ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း မျောက် ဋီကာJ (၁၉၂၂) ထဲမှာ “တို့ဘုရင်သာရှိရင် ငါလည်း ရာကြီး ထူးကြီးနဲ့ ပေါ့”ဆိုတဲ့ သဘောမျိုး ရေးခဲ့ဖူးပါတယ်။

          ခုပြောတဲ့ အခြေခံအကြောင်းကြီးတစ်ရပ်ကို ခေါင်းထဲမှာ စွဲမှတ်ထားပြီးတော့မှ သူရေးတဲ့စာတွေကို စစ်ဆေးပြီး ကောက် ချက်ယူနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်။

          ကျွန်တော် ဆရာကြီးရဲ့ ဋီကာတွေ အကုန်ဖတ်ဖို့ ကြိုးစား ပါတယ်။ စာရင်းအရတော့ -

၁။ ခွေးဋီကာ၊ ရန်ကုန်၊ နေစိုးရှိန်စာပေ၊ ၁၉၆၉၊ ဒုတိယပုံနှိပ်၊စာမျက်နှာ ၁၀၆

၂။ မျောက်ဋီကာ၊ ရန်ကုန်၊ ဒဂုန်မဂ္ဂဇင်းတိုက်၊ ၁၉၂၂၊စာမျက်နှာ ၂၀၃

ကြာဋီကာ                              (၁ သြဂုတ် ၁၉၁၂)

ခွေးဋီကာ                                ( ၁၉၂၅ )

ဂဠုန်ပျံဋီကာ                           (၄ ဒီဇင်ဘာ ၁၉၃၁)

စုံနံ့သာမြိုင်ဋီကာ                     (မေ ၁၉၂၁)

ဆယ်ကုဋေကျော်ဋီကာ           (ဒီဇင်ဘာ ၁၉၂၆)

တစ်ဆူဋီကာ                            (၉ ဖေဖော်ဝါရီ ၁၉၂၆)

ဆွာရတ်ဋီကာ                         (၂၄ ဩဂုတ် ၁၉၂၀)

ဒေါင်းဋီကာသစ်                         (၃၀ မတ် ၁၉၂၀)

ဗိုလ်ဋီကာ                                 (၁၈ ဖေဖော်ဝါရီ ၁၉၁၃)

ပရမတ္ထဝိဘာဓနီဋီကာ                (သြဂုတ် ၁၉၃၃)

ဘွိုင်းကောက်ဋီကာ                   (၃၁ ဇန်နဝါရီ ၁၉၂၁)

မော်ဓောရှင်ဘွဲ့ဗျာဋီကာ              (၁၉၁၇)

မျောက်ဋီကာ                               (၉ ဇွန် ၁၉၂၂)

မြင်းဋီကာ                                   ( ၂၇ ဇူလှိုင် ၁၉၂၅ )

လက်မှုပညာဋီကာ                         ( ၁၉၂၃ )

သခင်ဋီကာ                                    (သြဂုတ် ၁၉၃၅)

သာသနာ့လင်္ကာရဋီကာ                   (၉ သြဂုတ် ၁၉၂၁)

ဦးထွန်းရှိန်ရုပ်ခွဲဋီကာ                     (၂၅ ဇွန် ၁၉၂၀)

          ဆိုပြီး အားလုံးတစ်ဆယ့်ရှစ်မျိုး တွေ့ပါတယ်။ ဒီတစ် ဆယ့်ရှစ်မျိုးထဲက အချို့ အကြောင်းကို အခုရှာတွေ့တဲ့ ဋီကာ တချို့နဲ့ လေးချိုးပေါင်းချုပ်တို့၊ ဆောင်းပါးပေါင်းချုပ်တို့မှာကောက်နုတ်ချက်တွေပါလို့ ဘာကိုရေးတယ်လို့ မှန်းနိုင်ပါတယ်။ အခု ကျွန်တော်ရေးတဲ့စာတမ်းက နိုင်ငံရေးအတွေးအခေါ်နဲ့ ဆိုင် လေတော့ အချို့ဋီကာတွေ ရှာမရလို့ မဖတ်ရပေမဲ့ ကျွန်တော်သို့ ချင်တာတွေ ပြောချင်တာတွေ ပြောနိုင်ပါတယ်လို့ ကျွန်တော်