ဒေါက်တာသန်းထွန်း - ကိုးကွယ်ရာအပင်နှင့်ပုံပြင်

ဟိန္ဒီနဲ့ သက္ကတလို စတြိ၊ စတြိစ၊ အမလက်၊ အမလကိ၊ အနဝလ၊ အမည်ငါးမျိုး ခေါ်တယ်။ အင်္ဂလိပ်က Indian Gooseberry ခေါ်တယ်။ သိဝ(Siva) ၊ ဗိဿနိုး (Visnu) တို့နဲ့ဆိုင်တယ်။ သိဝကြင်ရာတော် ပရ်ဝတိ (Pravati) ၊ ဗိဿနိုး ကြင်ရာတော် လက်သာမိ (Laksami) တို့ကို အကြောင်းပြုပြီး ဒီအပင်ဟာ မြတ် တယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ ပုံပြင်အတိုင်း ပြောရရင် နတ်မင်းကြီး တွေရဲ့ ကြင်ရာတော်နှစ်ဦးဟာ မွန်မြတ်တဲ့ မြေအရပ်ဖြစ်တဲ့ ပြဘသ ကို သွားပြီး ပရိဝတီက ဗိဿနိုးကို၊ လက်သျှမိက သိဝကို ဝတ္ထု ပစ္စည်း အသစ်အဆန်းတွေနဲ့ ပူဇော်လိုတယ်လို့ အပြန်အလှန် ပြော ပြီး မျက်ရည်ကျလာကြတဲ့အခါ စတြိခေါ်တဲ့ အလင်္ကပင် ပေါက်လာ ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သိဝကို ပူဇော်တဲ့ပွဲ၊ ဗိဿနိုးကို ပူဇော်တဲ့ပွဲ နှစ်မျိုးစလုံးမှာ ဒီအပင်က အရွက်တွေမပါရင် မပြီးဘူးလို့ ယူဆနေ ကြပါတယ်။

          သိဝရဗြာနေ့မှာ ဒီအပင်ကို ပူဇော်ကြရတယ်။ အပင်ကို ကြိုး အနီအဝါတွေနဲ့ ရစ်ပြီး နတ်မင်းတစ်ပါးပါးကို ပူဇော်တဲ့အတိုင်းသစ်ပင်ကို ပူဇော်ကြတယ်။ ဂူဂျရတ်မှာ သိပ်မြတ်တဲ့ အပင်စာရင်းထဲ မှာ ဒီအပင်လည်း ပါတယ်။ ကရ်တိက်(အောက်တိုဘာ၊ နိုဝင်ဘာ)လ ၉ ရက် ရောက်ရင် အမျိုးသမီးတွေက ဒီအပင်ကို ပန်းပွင့်နံ့သာ၊ အမွှေးအကြိုင်တွေနဲ့ သားယောက်ျားရလိုကြောင်း ဆုတောင်းပူဇော် ကြတယ်။ အပင်ကို ငါးခေါက် (ပဒက္ခိဏ လက်ယာရစ်) လှည့်ပြီး လျှောက်ရင်း ကြိုးနဲ့ပတ်ရတယ်။

          ဝရိန္ဒကို စွဲလမ်းနေတဲ့ ဗိဿနိုးကို တခြားအာရုံပြောင်းအောင် အမလကိပင်က မိန်းမလှယောင် အသွင်ပြောင်းဖူးတယ်လို့လည်း ပြောကြပါတယ်။ ဆေးဖက်ဝင်တယ်၊ အိမ်နဲ့ ကျောင်း တောင်ဘက် စိုက်ရတယ်။