ညီညီ(စိတ်ပညာ) - ဘဝမှာဂရုမစိုက်ပဲနေလို့ရရဲ့လားနှင့်ဂရုစိုက်ရမည့်အနုပညာများ

ဂရုစိုက်ခြင်းအနုပညာ (သို့) ဂရုစိုက်တတ်ခြင်း

          ဒီတော့ ဂရုစိုက်ရမယ့်အရာကို အထူးဂရုစိုက်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဂရုမစိုက်ရမယ့်အရာကိုတော့ သောက်ဂရုလုံးဝမစိုက်သင့်ပါဘူး။ တစ်ခါ တစ်ရံ တိုတောင်းလှတဲ့လူ့ဘဝမှာ နာနာကျင်ကျင်နဲ့ ကြုံရဆုံရတဲ့ အကြောင်းအရာ၊ အရေးကိစ္စတွေပေါ်လာတတ်သလို ကြုံလာတတ်ပါ တယ်။ ဒါကြောင့် ရှေးကလူကြီးသူမတွေက ပြောခဲ့ကြတာလေ အသက် တစ်ရာသာ မနေရတာရှိမယ်၊ အမှုတစ်ရာဖွေရတတ်တယ် ဆိုသလိုမျိုး ပေါ့။ အဲဒီလိုနဲ့ နာကျင်မှုတွေဟာ ကိုယ့်ရင်ထဲကို ရောက်လာကြုံလာ တတ်ရပါတယ်။ အဲ့ဒီအခါမှာတော့ သောက်ဂရုမစိုက်လေ ကိုယ့်အတွက် ပိုကောင်းလေပါပဲ။ ဂရုမစိုက်ခြင်းအနုပညာထဲရေးထားသလိုပေါ့။

          Pain is an inextricable thread in the fabric of life, and to tear it out is not only impossible, but destructive: attempting to tear it out unravels everything else with it. To try to avoid pain is to give too many fucks about pain. In contrast, if you're able to not give a fuck about the pain, you become unstoppable.

          နာကျင်မှုဆိုတာတွေဟာ ဘဝနဲ့ အတူတူ ခွဲခြားမရတဲ့ အစိတ် အပိုင်းတစ်ခုပေါ့။ အဲ့ဒါကို အတင်းကာရော ဆွဲထုတ်ပစ်ဖို့ဆိုတာ အတော်မလွယ်တာပါ။ ဆွဲထုတ်မယ်လိုရင်လည်း တခြားသော အရာတွေပါ စုတ်ပြတ်သတ်ဒရွတ်တိုက်ပြီး ပါလာနိုင်ပါတယ်။ နာလို့ရှောင်နေ မယ်ဆိုရင် ပိုနာကျင်မှာပါပဲ။ ဂရုမစိုက်ဘဲ တည့်တည့်ရင်ဆိုင်မှသာ ဘယ်သူကမှ တားလို့မရတဲ့ သူတစ်ယောက်ဖြစ်လာမယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

          တစ်ရက်ကပေါ့ နာမည်ကြီးဈေးဝယ်စင်တာတစ်ခုကို သားအဖ နှစ်ယောက်ဈေးသွားခဲ့ကြပါတယ်။ နိုင်ငံရပ်ခြားက တင်သွင်းတဲ့ ချိုင်း လိမ်းဆေးတောင့်တစ်ခုရဲ့ ဈေးက သုံးသောင်းနှစ်ထောင့်ငါးရာလို့ လို ပါတယ်။ များနေတယ်ဆိုတာ သိနေတာမို့ များနေတယ်နော်လို့ ဈေးရောင်းတဲ့ကလေးမလေးကို ပြောပြတော့ သူ့တို့ဆိုင်က ပစ္စည်းက အစစ် ဖြစ်လို့ များတာပါလို့ ဆိုပါတယ်။

          အခြားသော ဈေးဝယ်စင်တာတစ်ခုက အဲ့ဒီဈေးကြီးရောင်းတဲ့ ဈေး ဝယ်စင်တာနဲ့ ငါးမိနစ်လောက် မော်တော်ကားမောင်းသွားရင်ရောက်တဲ့ နေရာမှာပါ။ အဲဒီမှာကတော့ တစ်ပုံစံတည်းသော၊ နာမည်တူသော၊ အနံ့ တူသော၊ ထုတ်လုပ်တဲ့ နိုင်ငံတူ ချိုင်းလိမ်းဆေးတောင့်ကိုပဲ သူတို့ ရောင်း တဲ့ဈေးက နှစ်သောင်းသုံးထောင်တဲ့ဗျာ။

          ကဲ...ဈေးဝယ်သူကို ဘယ်လောက်တောင် သောက်ဂရုမစိုက်တဲ့ ရောင်းသူတွေပါလဲ။ နှစ်သောင်းကျော်တန်ကို သုံးသောင်းကျော်နဲ့ ရောင်း သတဲ့လေ။ ဒေါသတွေထွက်လာတဲ့ မိမိကိုယ်ကိုပဲ ဂရုစိုက်လိုက်မိပါ တော့တယ်။

           နောက်နောင် ဈေးကြီးရောင်းတဲ့ဆိုင်ကို အားမပေးဖို့နဲ့ ဈေးဝယ်တဲ့ အခါစိတ်ရှည်ဖို့ကို ဂရုစိုက်ရမယ်ဆိုတာ သတိပြုမိပါတော့တယ်။ ဒါဟာ ဂရုမစိုက်ခြင်းကနေ ရလိုက်တဲ့ ဂရုစိုက်ခြင်းနည်းပညာတစ်ခုပါပဲ။ ဂရု စိုက်ခြင်းအနုပညာလို့လည်း ဆိုနိုင်သပေါ့ ။