ဆန်းလွင် - ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပြဿနာ

ဆန်းလွင် (ရှင်အာဒိစ္စရံသီ)

(၁၉၃၈-၂၀၀၂) ရခိုင်ပြည်နယ် သံတွဲမြို့တွင် အဘ ဦးဖိုးညွန့်၊ အမိ ဒေါ်လှကြီးတို့မှ ၁၉၃၈ ခု ဇန်နဝါရီ လ ၁၃ ရက် တနင်္ဂနွေနေ့တွင် မွေးဖွားသည်။ အမည်ရင်းမှာ ဦးဆန်းလွင် ပင် ဖြစ်သည်။ ၁၉၆၂ ခုနှစ်တွင် ဒဿနိကဗေဒ ဂုဏ်ထူးဖြင့် ဝိဇ္ဇာဘွဲ့ (ရွှေ့တံဆိပ်) ရသည်။ မဟာဝိဇ္ဇာတန်း တက်ပြီးနောက် မြစ်ကြီးနား ကောလိပ်နှင့် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်များ၌ ကထိက အဖြစ် အမှုထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။

အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ်တွင် မိဘရိုးရာ အစ္စလာမ်ဘာသာမှ ခရစ်ယာန် ဘာသာသို့ ဝင်ရောက် လေ့လာပြီး မနှစ်သက်၍ လေးနှစ်အကြာတွင် ခရစ်ယာန် ဘာသာကို စွန့်လွှတ်လိုက် သည်။ ။

အသက် ၂၂ နှစ်တွင် ကွန်မြူနစ်ဝါဒကို လေ့လာပြီး ဘာသာအယူဝါဒများကို စွန့်ပယ်၍ ကမ္ဘာ့အတွေးအခေါ်မျိုးစုံ၊ ဘာသာမျိုးစုံကို လေ့လာသည်။

အသက် ၃၂ နှစ်တွင် ဗုဒ္ဓကိုယ်ကျင့်တရား ပညာကျမ်း ပြုစုရန် ပါမောက္ခ၏ တာဝန် ပေးချက်အရ ကမ္ဘာအေး ဗုဒ္ဓဘာသာ တက္ကသိုလ်တွင် ကမ္ဘာ့ဗုဒ္ဓဘာသာကို စတင်လေ့လာသော အခါမှ စ၍ မိမိ ရှာဖွေနေသော သစ္စာဝါဒကို တွေ့ပြီဟု ဝမ်းသာပြီး ပိဋကတ်သုံးပုံ (မြန်မာပြန်) ကို ကုန်အောင် လေ့လာသည်။

၁၉၇၂ တွင် တက္ကသိုလ်က ထွက်ပြီး ရုပ်ရှင်ဒါရိုက်တာ လုပ်သည် ဒါရိုက်တာ အဖြစ် 'မျက်နှာငယ်ရမှာက မောင့်ချစ်ဦး' လောကကို အလှဆင်မယ်” “မနော်ဟရီအလှ' ရုပ်ရှင် ဇာတ်ကားများနှင့် ရုပ်ရှင်ဇာတ်ညွှန်း အနေဖြင့် “ငါ့ညီ ငါ ငါ့အမေ' 'လကွယ်မိုးနှောင်း' နှင့် “မသည်းနုရဲ့ သံသရာ' ဇာတ်ကားများကို ရေးသားခဲ့သည်။ 'ရုပ်ရှင်အနုပညာနှင့် ရုပ်ရှင် အတတ်ပညာကျမ်း” ကို ဆန်းလွင် အမည်ဖြင့် ပြုစုခဲ့သည်။ “ဖဲသမား” (Gambler) အမည်ဖြင့် ပြန်ဆိုခဲ့သော ဘာသာပြန်ဝတ္ထုမှာ ၁၉၆၈ ခုနှစ် အမျိုးသားစာပေဆု ဘာသာပြန် စာပေ စတုတ္ထဆု ရရှိခဲ့သည်း

လုံးချင်းစာအုပ်များ အနေဖြင့် သျှင်ဥက္ကဌသို့ ပြန်ကြားချက်နှင့် ရွှေဥဒေါင်းသို့ ပြန်ကြားချက် ဖီလိုဆိုဖီ ကကြီး ခကွေး၊ ကမ္ဘာ့တွေးခေါ်ရှင်ကြီးများ၊ အိုင်းစတိုင်း၊ ဘာထရန်ရပ်ဆယ်၊ တရုတ် တွေးခေါ်ရှင်ကြီးများ၊ ရုရှားတွေးခေါ်ရှင်ကြီးများ တရားတွေ့ ချမ်းမြေ့ဖို့ အတွေးအမြင် ဆောင်းပါး များ၊ ရိုးရှင်၊ ထိပ်ဆုံးက စပိုင်း ရွှေတောင်တက်ဒဿန၊ ရတနာ သုံးပါးကို ယုံကြည်ကိုးကွယ် ဆည်းကပ်လာသူ တစ်ယောက်အကြောင်း၊ သစ္စာဉာဏ်ပွင့် ဒဿန၊ သေခြင်း ဒဿန၊ ဂိုးလ်စတိန်း ကိုယ်တွေ့ ဝိပဿနာ (ဦးဟန်ဌေးနှင့် ပူးတွဲရေးသည်) ၊ မိုးကုတ် ဝိပဿနာ ရှုနည်း၊ ထေရဝါဒ အုတ်မြစ်အဖွင့်၊ ဆုံစဉ်စံ ဘဝလမ်းပြ ဒဿန၊ ဗုဒ္ဓဘာသာ သိမှတ်ဖွယ်ရာများ၊ ထေရဝါဒ အခြေခံ အယူအဆများကို အဆင့်မြင့် နားလည်ခြင်း၊ ဗုဒ္ဓ၏ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေး မြင့်မားရေး တရား၊ ဓမ္မ ဒဿနစာစု စသည်များအား ရေးသားခဲ့သည်။ တက္ကသိုလ် အောင်မှူး အမည်ဖြင့် လည်း စိတ်ညှို့ အိပ်မွေ့ချနည်းနှင့် အသုံးချနည်း အပြည့်အစုံ စာအုပ်ကို ရေးသားပြုစုခဲ့သည်။ အင်တာနေရှင်နယ် မဂ္ဂဇင်းနှင့် ဓမ္မရုပ်စုံမဂ္ဂဇင်းတို့တွင် အယ်ဒီတာချုပ်အဖြစ် တာဝန် ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်း

အသက် ၅၈ နှစ်တွင် ပဲခူးတိုင်း၊ ဦးသောင်ကျေးရွာ ရွှေမင်းဝင်ရပ်ကွက်၊ ဓမ္မစာရီကျောင်း တွင် ရဟန်းအဖြစ် ခံယူပြီး ရွှေမင်းဝင် နိုင်ငံတကာ ဝိပဿနာ အလုပ်စခန်းကို ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ ၂၆၊ ၁၁၊ ၂ဝဝ၂ (အင်္ဂါနေ့) ည ၁၀ နာရီ ၁၀ မိနစ်တွင် ဘဝနတ်ထံ ပျံလွန်တော်မူသည်။

နိဒါန်း အကျွန်ုပ်သည် ရတနာသုံးပါး၌ ယုံကြည်ကိုးကွယ် ဆည်းကပ်လာသူ တစ်ယောက် ဖြစ်မြောက်လာပြီဟု မိမိအဖြစ်ကို ယုံကြည်စိတ်ချမိသော နေ့ကစ၍၊ သာသနာတွင်းသား ဗုဒ္ဓဘာသာအစစ် (လယ်တီဆရာတော် အဆို-ပရမတ္ထ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်) တစ်ယောက် ဖြစ်မြောက်ရေးကို ကြိုးပမ်း ခဲ့ပါ၏။ မိမိကိုယ်ကိုယ် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အစစ်တစ်ယောက် ဖြစ်မြောက်ခဲ့ပြီ ဟုလည်း ယုံကြည်စိတ်ချမိခဲ့ပြီးပါပြီ။

ဤသို့ ထုတ်ဖော်ဝန်ခံပြောဆိုသောအခါ စာဖတ်သူသည် မိမိကိုယ် မိမိ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်ဟု ထင်မြင်ထားသူဖြစ်လျှင် ဖြစ်စေ၊ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် မဟုတ်ဟု ခံယူထားသူဖြစ်လျှင်ဖြစ်စေ “ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် အစစ်ဆိုတာ ဘယ်လိုလူလဲ” ဟု မေးချင်၊ သိချင်ကြပါလိမ့်မည်။

အဖြေကို လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ အဆိုအမိန့်အတိုင်း ပေးချင်ပါသည်။ ။

“ဝိပဿနာ သမ္မာဒိဋ္ဌိ ဉာဏ်အမြင်ကို ရရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကား၊ ဗုဒ္ဓ ဘာသာဝင်အကြီးတည်း။ ပရမတ္ထ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အစစ်ကား သစ္စာလေး ပါး ပေါက်ရောက်ပြီးသော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် အစစ်ပေတည်း။ ဤကား အဖြေဖြစ်၏။ လယ်တီဆရာတော် - ဥတ္တမပုရိသဒီပနီ (နှာ - ၁၅၃)

ရဟန်းအစစ် ဖြစ်ချင်သောဆန္ဒ ကံအားလျော်စွာ မိမိသည် ဤဘဝမှာပင် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် ဖြစ်လာရုံ မျှမက ပဗ္ဗဇိတဒုလ္လဘဖြစ်သော ရခဲသော ရဟန်းဘဝကိုပါ ရခဲ့ပါပြီ။ သို့သော် အချိန်အတန်နောက်ကျပြီးမှ (အသက် ၅၀ ကျော်ပြီးမှ) ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်ရပါသည်။ ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်ကာမှ ငါ သိပ်နောက်ကျသွားပြီဟု ခံစားရသည်။ သို့သော် ပါဠိစာပေတွေကို ဘွဲ့ဂုဏ် အကျိုးငှာ၊ လာဘ်လာဘ အကျိုးငှာ၊ မသင်ကြားခဲ့ရစေကာမူ သိနားလည်လိုမှု အတွက်ကား ပါဠိတော် မြန်မာပြန် ကျမ်းများနှင့် ဘာသာဋီကာ ကျမ်းများကို အချိန်ယူပြီး လေ့လာပါသည်။ ။ | ထိုအခါ သာသနာ၏ အသက်ဟု ယူဆထားသော ဝိနည်းတော် များကို နားလည်အောင် လေ့လာပါသည်။ အထူးသဖြင့် မိမိအမြတ်နိုး ဆုံးသော ရဟန်းအဖြစ်ကို ဆုံးရှုံးစေနိုင်သော ပါရာဇိကဏ်သိက္ခာပုဒ်များ ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း၊ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် သိအောင်လည်း လေ့လာကြည့် ချင်၍ လေ့လာမိခဲ့ပါ၏။

ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်ကာစ သိမ်ထဲက မထွက်မီကပင် ဥပဇ္ဈာယ် ဆရာမြတ်က အကရဏီယလေးပါးကို ဟောကြားတော်မူပါသည်။ မိမိ သည် ဝိပဿနာဉာဏ်၊ မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ်ကို စိတ်အားထက်သန်သူ ဖြစ်သည့်ပြင် တစ်နေ့သောအခါ မိမိသိပြီးသော တရားတော်များကို မသိသေးသူတို့အား သင်ကြား လေ့ကျင့်ပေးသူ ကမ္မဋ္ဌာနာစရိယ လုပ်ဖို့ စိတ်ကူးရှိခဲ့သောကြောင့် ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာမြတ်က စတုတ္ထပါရာဇိကသိက္ခာ ပုဒ်တော်ကို အောက်ပါအတိုင်း ရှင်းလင်းဟောကြားတော်မူသောအခါ လွန်စွာ စိတ်ဝင်စားမိသည့်အပြင် စိတ်နှလုံး တုန်လှုပ်ခြင်းလည်း ဖြစ်ခဲ့ ရလေသည်။

“ဥပသမ္ပ န္ဓေန - ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်ပြီးသော၊ ဘိက္ခုနာရဟန်း မည်သည်၊ အန္တမသော - အယုတ်ဆုံးအားဖြင့်၊ သုညဂါရေဆိတ်ငြိမ်ရာ တောကျောင်းနှင့်၊ အဘိစာရမီတိ- ရဟန်းတရားဖြင့်

အလွန် မွေ့လျော်၏” ဟူ၍ “ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မာ' - လူမြတ်တို့၏ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏ တရားမြတ်ကို၊ နဥလ္လပိတဗ္ဗာ - ဝါကြွားလိုသော သဘော မပြောအပ် မဆိုကောင်း၊ ယောဘိက္ခု - ထိုရဟန်းသည်၊ ပါပိစ္ဆာယုတ်မာ သူခိုး အလိုဆိုး ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ဣစ္ဆာပက တော - အလိုဆိုးသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍၊ ဈာနံဝါ - မဟဂျွတ်၊ လောကုတ္တရာဈာန်ကို လည်းကောင်း၊ ဝိမောက္ဝါ - ဝိမောက္ခကို လည်းကောင်း၊ သမာဓိဝါ - သမာဓိကို လည်းကောင်း၊ သမာပတ္တိဝါ - သမာပတ်ကိုလည်းကောင်၊ မဂ္ဂဝါ - မဂ်ကို လည်းကောင်း၊ ဖလံဝါ - ဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အာသံဝါ - မိမိ ကိုယ်တွင် ထင်ရှားမရှိသော၊ အဘူတံ - မဟုတ်မမှန်သော၊ “ဥတ္တရိမနုဿ ဓမ္မ : ဈာန်မဂ်ဖိုလ် တရားမြတ်ကို၊ ဥလ္လပတိ - ဝါကြွား ပြောဆိုမိအံ့၊ သောဘိက္ခု - ထိုရဟန်းသည်၊ အဿမဏာ - ရဟန်း မဟုတ်သည်၊ အသကျပုတ္တော၊ သာကီဝင် မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၊ ဟောတိ-ဖြစ်၏။ သေယျထာပိနာမ - ဥပမာ မည်သည်ကား၊ မတ္ထကဋ္ဌိန္နာ - လည်ဆစ်ကျိုးသော၊ တာလော - ထန်းပင်ငုတ်သည်၊ ပုနဝိရုတိယာ - ညွန့်ညှောက်ဖူးလက်၊ ပေါ်ထွက် တစ်ဖန် စည်ကားပြန်ခြင်းငှာ အတဗွာသေယျထာပိနာမ - မထိုက် တန်သကဲ့သို့၊ ဧဝမေဝ - ထိုနည်းအတူ သာလျှင်၊ ဘိက္ခု - ရဟန်းသည်။ ပါပိစ္ဆေ - အလိုဆိုးသည်ဖြစ်၍၊ ဣစ္ဆာပကတော - အလိုဆိုးသည် နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်၍၊ အသမ္ဘိ - အထင် အရှားမရှိသော၊ အဘူတံ - မဟုတ်မမှန်သော၊ “ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ' ဈာန် မဂ်ဖိုလ် တရားမြတ်ကို၊ ဥလ္လပိတွာ - ဝါကြွား ပြောဆိုမိသည် ဖြစ်သော်၊ ဝါ - ဝါကြွားပြောဆိုသော

ကြောင့်၊ အဿမဏာ - ရဟန်း မဟုတ်သည်၊ အသပုတ္တာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၊ ဟောတိ - ဖြစ်၏။ တံ - ထိုအမှုကို၊ တေ-တယာ- သင်ပဉ္စင်းသစ်သည်၊ ယာဝဇီဝံ - အသက် ရှည်သမျှကာလပတ်လုံး၊ အကရဏီယံ - မပြုကျင့်အပ် မပြုကျင့်

လေလင့်။ * ကမ္မဝါကံဆောင် အခန်းနှစ်ဆယ် - ညောင်လေးပင်တောရ ဆရာတော် အဂ္ဂမဟာ ပဏ္ဍိတ ဦးအရိယမထေရ် (နှာ-၃၅-၃၆)

ဤကား ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာမြတ် ဆုံးမတော်မူသော စကားတည်း။ ရဟန်းပြုပြီး တစ်ဝါဆိုပြီးနောက် အကျွန်ုပ်သည် တောင်ငူခရိုင် အုတ်တွင်းမြို့နယ်၊ အနောက်ရိုးမပေါ်ရှိ ရှင်ပင်ကြက်သောက် တောရ၌ သီတင်းသုံးနေစဉ်၊ ဩစတြေးလျ နိုင်ငံမှ၊ ဒေါက်တာဟေသာစပင့် ဆိုသူ အမျိုးသမီး အဖွဲ့ တစ်ဖွဲ့ ရောက်ရှိလာလေသည်။ သူတို့က မိမိတို့မှာ ခရစ်ယာန် ဘာသာကို လွန်ခဲ့သော ၁၅ နှစ်ခန့်ကပင် စွန့်ခဲ့ပြီးဖြစ်၍ ယခုအခါ ဘယ်ဘာသာကိုမျှ ကိုးကွယ်ခြင်း မရှိကြောင်း၊ မိမိတို့ ဘာသာ

ကောင်းအောင် နေသွားလျှင်လည်း ပြီးတာပဲ မဟုတ်ဘူးလားဟု မေးလေ သည်။ မိမိက သူတို့ကို နံရံပေါ်မှာ အသင့်ပန်းချီ ဆေးရေးထားသော အင်္ဂလိပ် ဘာသာ ပဋိစ္စသမုပ္ပာဒ် စက်ဝိုင်းကို ပြပြီး ဤတရားသည် ဗုဒ္ဓဘာသာ၏ အနှစ်သာရ တရား ဖြစ်ကြောင်း၊ ဤတရားကို နားလည်ပြီ ဆိုလျှင် မိမိဘာသာ ကောင်းအောင် နေသွားရုံဖြင့် သံသရာ ဝဋ်ဒုက္ခမှ မလွတ်နိုင်ကြောင်း ရှင်းပြရာ သူတို့ကို ထိုတရား အနှစ်ချုပ်ကို ပြပါဟု တောင်းပန်လာကြလေသည်။ အကျွန်ုပ်လည်း သူတို့ နားလည်လွယ် အောင် ပစ္စုပ္ပန်ခန္ဓာ ပဋိစ္စသမုပ္ပာဒ်ကို ပြလိုက်သည်။ ဖဿဖြစ်ပေါ်ပုံမှ၊ ဝေဒနာ၊ တဏှာ၊ ဥပါဒါန်၊ ကံမ္မဘဝ ဖြစ်သွားပုံ၊ သံသရာလည်ပုံကို ခပ်ရှင်းရှင်း ပြလိုက်လေသည်။

ထိုအခါ ဒေါက်တာဟေသာစပင့်က “တော်တော် စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းတယ်၊ ဗုဒ္ဓဘာသာက တော်တော် သိပ္ပံနည်းကျတာပဲ၊ ယုတ္တိ ရှိလိုက်တာ၊ ကျွန်မတို့ပိုပြီး သိခွင့်ရအောင် ဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သတင်းစကား (message) ပေးပါလား၊ ဘယ်စာအုပ် ဖတ်သင့်သလဲ" ဟုမေးလေသည်။ “ အကျွန်ုပ်လည်း မိမိ ဖတ်လက်စဖြစ်သော အမေရိကန် မနုဿတ္တ ဗေဒပါမောက္ခ မယ်လ်ဖုဒ်၊ အီးစပီရို၊ ရေး BUDDHISM AND SOCIETY (ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့် လူ့အဖွဲ့အစည်း) ဆိုသော စာအုပ်ကို မြန်မာ ဗုဒ္ဓဘာသာ အကြောင်း အကြမ်းဖျင်းသိရအောင် ပေးလိုက်ပါသည်။ သူက “ညပိုင်းကျရင် ကျွန်မ ဆွေးနွေးလို့ ရမလား” ဟုမေးသည်။ မိမိက

ည ၇ နာရီမှာ ဆွေးနွေးဖို့ သဘောတူလိုက်လေသည်။

ည ၇ နာရီအချိန်တွင် ရှင်ပင်ကြက်သောက်ရှိ မိမိ၏ ဧည့်ခံခန်းမ ထဲမှာ သူတို့နှင့် ပြန်ဆုံလေသည်။ ထိုအခါ ဒေါက်တာ ဟေသာစပင့်က အောက်ပါရေးသားချက်ကို ထောက်ပြပြီး ပြောသည်။

"I know of no layman who has attained the state of insight (vipassana). Those few monks who hinted that they had achieved such a state either would not describe it, claiming that to do so would be in violation of their vows, or could not described it, it is an ineffable experience. As one put it to me, "It's like sexual intercourse; unless you have had the experience yourself, it cannot be explained" * ဟုရေးထားသည်ကို တွေ့ရသည်။

ထိုစာကို ဖတ်ပြီးနောက် ထိုအမျိုးသမီးကြီးက အကျွန်ုပ်ကို မေးသည်။

“အရှင်ဘုရား၊ ဒီစာထဲမှာ ပြောထားသလိုဆိုရင် မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် ဆိုတာကို ရတဲ့လူ မရှိသလောက်ပဲ၊ ရထားတဲ့ ရဟန်းပုဂ္ဂိုလ်

တွေကျတော့လည်း ထုတ်ဖော်ပြီး မပြောဆိုရဘူးလို့ ဆိုထားတယ်၊ ဟုတ်ပါသလား ဘုရား”

“ဟုတ်တယ် ဒကာမကြီး၊ ဘုရားက ဒီတရားတွေဟာ ဥတ္တရိမနုဿ ဓမ္မဖြစ်လို့ လူသာမန်တွေကို တရားရထားသူ ဖြစ်သော်လည်း ရဟန်းဆို ရင် ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခြင်း မပြုရဘူးလို့ ပညတ်ထားတယ်"

“ဟာ ဒါဆိုရင်တော့ အရှင်ဘုရားတို့ အနေနဲ့ တပည့်တော်တို့ အနောက်တိုင်းနိုင်ငံတွေကိုလာပြီး သာသနာမပြုပါနဲ့၊ အရှင်ဘုရားတို့ တရားကို ဘယ်သူကမှ လက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး”

“ဘာဖြစ်လို့လဲ ဒကာမကြီး ၊

“တပည့်တော်တို့ အနောက်တိုင်းသားတွေရဲ့ စိတ်ထဲမှာ To be is to be perceived “ရှိရင် သိကို သိရမယ်' သိအောင်လည်း ထုတ်ဖော်

ကြေညာရမယ်။ ဒါမှအများတကာ စိတ်ဝင်စားသူများက ဟုတ်မဟုတ် * Melford.E.Spiro - BUDDHISM AND SOCIETY P.55

မှန်မမှန်ကို သူပေးတဲ့ ဖော်မြူလာအရ စမ်းသပ်ကြည့်မယ်၊ သူတို့က ဒီဖော်မြူလာအတိုင်း စမ်းသပ်လို့ မှန်ကန်ကြောင်း ကိုယ်တွေ့သိရမှသာ လက်ခံမယ်၊ ခုဒီစာထဲမှာ ပါသလိုပြောလို့တော့ မရဘူး၊ ဒီနေရာမှာ အဆင့်နှစ်ဆင့် ထားပြီး လေ့လာကြမှာပဲ၊ ပထမ အဆင့်က အရှင်ဘုရား ရထားတဲ့ တရားကို ဘယ်လိုစမ်းသပ်ရင် သိနိုင်သလဲ ဆိုတာကို ရှင်းရှင်း လင်းလင်း ပြောရမယ်၊ ပြီးတော့မှ သူတို့ကို လက်တွေ့စမ်းသပ်ခွင့် ပေးရ မယ်။ သူတို့တွေ့ရှိတဲ့ တရားနဲ့ အရှင်ဘုရား ရထားတဲ့တရားနဲ့ တူကြောင်း ထင်ရှားမှာသာ လက်ခံကြပါမှာပဲ၊ ဒီလို လျှို့ဝှက်ထားလို့တော့ တပည့် တော်တို့ဆီက လူတွေက လက်မခံဘူး၊ တပည့်တော်တို့ဆီကို မဟာယာန ဘုန်းကြီးတစ်ပါးလာပြီး တရားရထားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါးရဲ့ ဓာတ်တော် တွေဆိုပြီး ပြဖူးတယ်၊ ဟိုက လူတွေက ရယ်ကြတယ်၊ ဒီလိုမရဘူး ဘုရား၊ ကမ္ဘာကို သာသနာပြုမယ်ဆိုရင်၊ ကမ္ဘာက လူတွေရဲ့ စိတ်သဘောထားကို လည်း သိထားမှ အဆင်ပြေလိမ့်မယ်” ဟုလည်း သူက အကြံပေးသွား သည်။

ဤကိစ္စကို ကြားသိရပြီးနောက် အကျွန်ုပ်၏ ခေါင်းထဲတွင် စိတ်ကူး နှစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

(က) ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မသည် ဘာလဲနှင့် (ခ) ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို ကမ္ဘာက နားလည် လက်ခံ ယုံကြည်လာ အောင် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သာသနာပြုမလဲ ဆိုသော ပုစ္ဆာကြီးနှစ်ခု ဖြစ်ပါ သည်။ ထိုပုစ္ဆာတွေကို မရှင်းနိုင်ဘဲနှင့် ဗုဒ္ဓဘာသာ၏ goal ပန်းတိုင် ဖြစ်သော “နိဗ္ဗာန်' ကို ကမ္ဘာက လူတွေနားလည်ပြီး လက်ခံလာအောင် ဘယ်လို သက်သေထင်ရှားပြမလဲ ဆိုသော ဧရာမပုစ္ဆာကြီးကို ရှင်းနိုင် မည်မဟုတ်ပါ။ )

ဤစဉ်းစားစရာ အချက်များကို မိမိခေါင်းထဲ ထည့်ပြီး ပထမဦးစွာ “ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ” ကို နားလည်အောင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိမြင် သဘော ပေါက်အောင် လုပ်ဖို့ကို ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပါသည်။

( ၁၂ ပထမ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ - ဆိုသော ပါဠိစာလုံး၏ အနက် အဓိပ္ပာယ်ကို စူးစမ်းဖို့ ဆုံးဖြတ်ပါသည်။ အနက်မထင်ရှားမီ မြတ်စွာ ဘုရား ပညတ်တော်မူထားသော စတုတ္ထပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်ကို လေ့လာ ကြည့်ပါသည်။ သိက္ခာပုဒ်ပါဠိ ၄။ ယော ပနဘိက္ခအနုဘိဇာနံ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ အတ္ထုပနာယိကံ၊ အလမရိယဉာဏဒဿနံ သမုဒါစရေယျ “ဣတိဇာနာမိ၊ ဣတိပဿာမီ" တိ၊ တဘောအပရေန၊ သမယေန၊ သမနဂ္ဂါဟီနမာနောဝါ၊ အသမုနုဂ္ဂါ ဟီယမနောဝါ အာပန္နော ဝိသုဒ္ဓိပက္ခေ ဧဝံဝဒေယျ “အဇာနမေတံ၊ အာဝု

သော အဝခံ၊ ဇာနာမိ၊ အပဿံ ပဿာမိ၊ တုရွံမုသာဝိလပ်' အညတြ အဓိမနော၊ အယမ္ပိပါရာဇိကော၊ ဟောတိ၊ အသံဝါသော။

အဓိပ္ပာယ်။ ။ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား မရပါဘဲလျက် ဝါကြွားလိုသော စိတ်၊ အထင်ကြီးခံလိုသော စိတ်ဖြင့် ဈာန်မဂ်ဖိုလ် ရသည်ဟု ပြောလျှင်၊ ပါရာဇိက ကျသည်။ ငါသည် ဈာန်ရသည်၊ အဘိညာဉ်ရသည်၊ ဈာန် သမာပတ် ဝင်စားနိုင်သည်ဟု ဝါကြွားပြောဆိုလျှင် ပါရာဇိကကျသည်။ ပထမဈာန်ရသည်၊ ဒုတိယဈာန်ရသည်၊ တတိယဈာန်ရသည်၊ စတုတ္ထ ဈာန်ရသည်၊ ပဉ္စမဈာန်ရသည် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုလျှင် ပါရာဇိက ကျသည်။ ငါသည် အတိတ်ဘဝကို သိသည်၊ တစ္ဆေသရဲ ပြိတ္တာကို မြင်နိုင် သည်။ နတ်တို့ ဟောပြောသော စကားကို ကြားနိုင်သည်ဟု ပြောလျှင် အာပတ်သင့်သည်။ ငါသည် သောတာပန် ဖြစ်သည်၊ သကဒါဂါမ် ဖြစ်သည်၊ `အနာဂါမ် ဖြစ်သည်၊ ရဟန္တာ ဖြစ်သည်ဟု ပြောလျှင် လည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး၊ သတိပဋ္ဌာန် လေးပါး၊ သမ္မပ္ပဓာန် လေးပါး၊ ဣဒ္ဓိပါဒ် လေးပါး၊ ဣန္ဒြေ ငါးပါး၊ ဗိုလ်ငါးပါး၊ ဗောဇ္ဈင် ခုနစ်ပါး၊ မဂ္ဂင် ရှစ်ပါးကိုလည်း ဝင်စားနိုင်သည် မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု မဟုတ်မမှန်

ပြောဆိုလျှင် ပါရာဇိကကျသည်။ ငါသည် ရာဂ၊ ဒေါသ၊ မောဟကို စွန့်ပြီးပြီ၊ ကင်းကွာပြီဟု မဟုတ်မမှန် ပြောလျှင် ပါရာဇိကကျသည်။

ဤကားစတုတ္ထပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်ကို အနက်ပေးပုံဖြစ်၏။

ဤသိက္ခာပုဒ်အရ - ၁။ ဝါကြွား ပြောဆိုခြင်းသည် ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ မိမိကိုယ်မှာ မရှိဘဲ

လျက် ရှိလေဟန် (မဟုတ်မမှန်) လိမ်လည်ပြောဆိုခြင်း အနက်

ရသည်။ ၂။ ဝါကြွားပြောဆိုခြင်းတွင် မြှောက်စားခံလို၍ အထင်ကြီးခံလို၍

မိမိအမှန်တကယ် ပြုလုပ်နေသည်ကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခြင်းလည်း ပါသည်။ ဥပမာ - ငါတောရဆောက်တည်နေသည်ဟု ပြောဆိုခြင်း။

- ဤစကားသည် ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မနှင့် မဆိုင်။ ရဟန်း၏ စိတ် သဘောထားနှင့် ဆိုင်သည်။ လာဘ်လာဘကို အလိုရှိခြင်း၊ လူအထင် ကြီးခြင်းကို အလိုရှိခြင်း၊ ကုဟနာခေါ် ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲခြင်း အံ့ဖွယ် ပြုခြင်းနှင့်သာ ပို၍ သက်ဆိုင်သည်။ တကယ်တောရ ဆောက်တည်လျက် နေပြီး ပြောဆိုခြင်းဖြစ်ပါက လိမ်လည်ခြင်းမဟုတ်။ အလိုဆိုးရှိခြင်း

ကြောင့် ပါပစ္ဆတ္တတာဟု ဆိုနိုင်မည်လား။ သို့သော် ပါပစ္ဆာသည် မဟုတ် မမှန် ဂုဏ်များကို လိမ်ညာကြွားဝါခြင်းဖြစ်သည်ဟု ထင်ပါသည်။ အမှန် မှာ ဂုဏ်ဖော်ခြင်း (လျှို့ဝှက်ထားအပ်သည်ဟု ထေရဝါဒအစူအစဉ် လက်ခံထားချက်ကို မလိုက်နာခြင်း) လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ အရှေ့တိုင်း သားများ၊ ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် ရှင်ရဟန်းများသည် လျှို့ဝှက်ခြင်း၊ ဂုဏ်မဖော်ခြင်း၊ နှိမ့်ချခြင်းကို တန်ဖိုးထားသည့်သဘော ဖြစ်ကြောင်းက ပို၍ ထင်ရှားပါသည်။

“ငါ တောရဆောက်တည်နေသည်” ဆိုခြင်းသည် ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ ကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခြင်းမဟုတ်။ မိမိကျင့်သော အကျင့်ကို လူသိရှင် * ရဟန်းကျင့်ဖွယ် ၂၂၇ သွယ် - နှာ ၆၁-၆၂