ကိုသန်း(ကြည့်မြင်တိုင်) - NLDနှင့်အစိုးရသစ်

          စစ်အေးတိုက်ပွဲဆင်နွှဲနေကြသည့် စစ်အုပ်စုဝင်နှစ်ခုကြားတွင် နိုင်ငံအသီးသီးတို့က စီးပွားရေးနှင့်

လူမှုရေးရာနှင့်စပ်လျဉ်း၍ မလွှဲမရှောင်သာဘဲ အုပ်စုတစ်ခုခုနှင့် ဆက်ဆံခဲ့ရသည်များရှိခဲ့သည်။ ဥပမာအားဖြင့်

စာရေး သူတို့မြန်မာနိုင်ငံကြုံတွေ့ရသည့်အခက်အခဲတစ်ခုကိုကိုယ်တိုင်သိရှိပြီး ပါဝင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ရဖူးသည်ကို မျိုးဆက်သစ်တို့ သိရှိနိုင်ရန် ဖော်ပြလိုက်သည်။ မိမိတို့နိုင်ငံသည်လွတ်လပ်ရေးရပြီဆိုသော်လည်း နယ်ချဲ့

တို့၏ ခြယ်လှယ်သွေးစုပ်မှုကို ရာစုနှစ်တစ်ခုနီးပါးခံခဲ့ရသဖြင့်အဘက်ဘက်တွင် အခြေအနေဆိုးရွားနေခဲ့သည်။  

ထိုစဉ်အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုက E.C.A(Economic Cooperation Association) စီးပွားရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုနှင့်T.C.A cat (Technical Cooperation Association) နည်းပညာပူးပေါင်းမှုစသည့် အကူအညီများကို ကမ်းလှမ်းလာသည်။ စာရေးသူတို့တိုင်းပြည်ကလည်း ကိုလိုနီ

ဘဝမှကျွတ်လွတ်ခါစဖြစ်၍ စီးပွားရေးနှင့်နည်းပညာဘက်တွင် နိမ့်ကျလျက်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့်အကူအညီများ

လိုအပ်နေသည်မှာ အမှန်ဖြစ် သည်။ သို့သော်ဘက်မလိုက်ဝါဒ(သို့မဟုတ်) ကြားနေရေးဝါဒကျင့်သုံးနေသည် ဟုကြေညာထားသဖြင့် ယင်းအကူအညီများကိုလိုအပ်ပါလျက် အယူရခက်နေ ခဲ့သည်။ သို့သော် E.C.A တာဝန်ခံများနှင့် ပြည် ထောင်စုအစိုးရတို့ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းပြီးယင်းအကူအညီများကို လက်ခံရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ယင်း အကူအညီရ ရန်ကုန်-မန္တလေး (လေးလမ်းသွားလမ်းမကြီး) လမ်းဖောက်လုပ် ရန်စီစဉ်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော်တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိုင်ငံကယင်းလမ်းမကြီးကိုတိုက်လေယာဉ်များဆင်းသက်ရာတွင်အသုံးချမည်စိုးရိမ်သည်ဟုဆိုကာ ကန့်ကွက်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် လေယာဉ်များဆင်းတက်ခြင်းမပြုနိုင်ရန် လမ်း မကြီးအလယ်တွင် ကျွန်းများဖန်တီးပြီး သစ်ပင်စိုက်မည်ဟုအကြောင်းပြကာ လက်ခံရန်တရုတ်တို့ကို မြန်မာတို့ကပြောကြားခဲ့သည်။ သို့သော် တရုတ်တို့က လက်မခံခဲ့။ ထို့ကြောင့် မြန်မာနိုင်ငံတွင် ရန်ကုန်-မန္တလေးအဝေးပြေးလမ်းမကြီး လိုအပ်ပါ လျက်ဆောက်လုပ်ခြင်းမပြုနိုင်ခဲ့။ ယင်းအချက်သာမကဘဲ အခြားကိစ္စများလည်းရှိသေးသည်။ အကျယ်ရေးလျှင် ရှည်လျားမည်။ ထို့ကြောင့် ဤနေရာတွင် မြန်မာတို့နစ်နာဆုံးရှုံးခဲ့ရမှုကိုသာဖော်ပြလိုသည်။ ယင်းကြား နေရေးဝါဒကို အများစုကလက်ခံကြသော်လည်း ယင်းကြားနေရေးကို ဘဝင်မကျသူများရှိကြောင်း စာရေးသူက တင်ပြလိုသည်။ 

          ၁၉၄၉ ခုနှစ်ထဲတွင် ဖြစ်သည်။ စာရေးသူဗီယက်နမ် ဒီမိုကရက်တစ် သမ္မတနိုင်ငံမှ ပြန်လာပြီးနောက်ပါတီ ခေါင်းဆောင် ဦးဗဆွေက ပြည်သူ့စာပေကော်မတီဝင်တစ်ဦးအဖြစ်ခန့်အပ်ပြီး သူနှင့်ပူးတွဲဆောင်ရွက်ရန်တာဝန်

ပေးလာသည်။ ထို့ကြောင့်ပန်းဆိုးတန်းနှင့်ကုန်သည်လမ်းထောင့်ရှိပြည်သူ့စာပေတိုက်သို့ နေ့စဉ်သွားရောက်

ခဲ့သည်။ ပြည်သူ့စာပေကော်မတီအတွင်းရေးမှူး သခင်၊ ကျော်စိန်၊ ဂျာနယ်ကျော် ဦးလှကြည်၊ (နောင်ပြည် သူ့ဟစ်တိုင်နေ့စဉ် သတင်းစာအယ်ဒီတာနှင့်ယင်းသတင်းစာပိတ်လိုက်ပြီးနောက်ပြည်သူ့စာပေတိုက်၏မန်နေဂျာ) တို့နှင့်နေ့စဉ်ဆွေးနွေးတိုင်ပင်မှုများပြုလုပ်ကြသည်။စာရေးသူ၏ရဲဘော်ဦးချစ်လှိုင်(စာရေးဆရာကိုကိုမောင်ကြီး)

မှာစာရေးသူလိုပင် စာပေသမားတစ်ဦးဖြစ်၍ ဦးဗဆွေကပြည်သူ့စာပေကော်မတီဝင်အဖြစ် ခန့်အပ်တာဝန်ပေး

ထားသော်လည်း ဦးချစ်လှိုင်သည် စစ်ကိုင်းတိုင်းဖ.ဆ.ပ.လနှင့်ဆိုရှယ်လစ်ပါတီတာဝန်များထမ်းဆောင်နေရ

သဖြင့်အစည်းအဝေးသိပ်မတက်နိုင်ခဲ့။ တစ်နေ့စာရေးသူပြည်သူ့စာပေတိုက်တွင်ရှိနေခိုက် လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေး

နှင့်သစ်တောရေးဌာနဒုတိယအတွင်းဝန်ဦးဘငြိမ်သည်ရှပ်အင်္ကျီအဖြူလက်ရှည်နှင့်ဘောင်းဘီရှည်အဖြူရောင်

ဝတ်ကာ သူ၏အော်စတင်ကားလေးကိုမောင်းပြီး စာပေတိုက်သို့ရောက်လာသည်။ စာရေးသူ တို့လူစုနှင့် နိုင်ငံရေးသမားများတစ်နာရီခန့် ဆွေးနွေးကြပြီး ၅ နာရီခွဲခန့် တွင် ဦးဘငြိမ်ကစာရေးသူကို “ကိုသန်းလာဗျာ Strand သွားပြီးအရက်သောက်ရအောင်” ဟု ခေါ်သဖြင့် စာရေးသူတို့ Strand ဟိုတယ်သို့ ထွက်ခဲ့ကြသည်။ စာရေးသူတို့နှစ်ယောက်တည်း ဝီစကီသောက်ရင်းစကားပြောကြသည်။ ထို အခိုက် လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးဝန်ကြီး သခင်တင်ရောက်ရှိလာ ကာ အခြားစားပွဲ တစ်ခုသို့သွားပြီးအရက်မှာသောက်နေသည်။ ဦးဘငြိမ်ကသခင်တင်ရှိရာ စားပွဲသို့သွားပြီး“ဝန်ကြီးသခင်တင်တစ်ယောက်တည်းဗျ၊သူနှင့်အတူသွားသောက်ရအောင်”ဟုစာရေးသူကိုပြော

သည်။ စာရေးသူသည် သခင်တင် အရက်မူးလျှင်သွေးဆိုးသောစရိုက်ကို ကိုယ်တွေ့သိရှိပြီးဖြစ်သဖြင့် ဝန်လေးနေသည်။ သခင်တင်က အရက်မမူးသေးလျှင်အလွန်ယဉ်ကျေး ဖော်ရွေသူ ဖြစ်သည်။ သူကစာရေးသူကို “ကိုရင်လည်းပါလာသလား” ဟုပြောပြီး ထိုင်ခိုင်းသည်။ ဦးဘငြိမ်မှာဝန်ကြီး၏အတွင်းဝန်ဖြစ်နေသဖြင့် လေးလေး စားစားစကားပြောသည်ကို တွေ့ရသည်။ စာရေးသူကတော့'ဥက္ကဌကြီး”ဆိုပြီး ပြောရိုးပြောစဉ်အတိုင်းသာပြော

သည်။ အရက်တစ်ခွက်နှစ်ခွက်သောက်ပြီးသည့်နောက် အရှိန်နည်းနည်းရလာတော့ သခင်တင်ကဦးဘငြိမ်ကို

မေးသည်။ “ဦးဘငြိမ်ကြားနေရေးဝါဒဆိုတာဘယ်လိုလဲဗျ”ဟုမေးသည်။ ယင်းမေးခွန်းကကြားနေရေးဝါဒ

အပေါ်သူဘဝင်မကျကြောင်း တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖော်ပြသည်။ ထို့ကြောင့်ဦးဘငြိမ်က သခင်တင်အား'ကြားနေရေး

ဝါဒဆိုတာအတော်အခက်သားဗျ။ အုပ်စုနှစ်ခုသင့်မြတ်နေလျှင်ပြဿနာမရှိဘူး။ ဒါပေမဲ့တစ်ဖက်ဖက်ကဖောက်

ပြီးဘာဘာညာညာဝေဖန်ပြောဆိုလာလျှင်အလွန်ခံရခက်သည်” ဟုပြောသည်။ သခင်တင်ကလည်း အရှိန်ရလာပြီဖြစ်သည်။ စာရေးသူတို့ဝိုင်းဖွဲ့ နေသောစားပွဲအနီး မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှမရှိသဖြင့် ဦးဘငြိမ်က သခင်တင်အား “ဝန်ကြီး ဗမာပြည်ဖြစ်ဖြစ်၊ နိုင်ငံခြားမှာဖြစ်ဖြစ်ဆပ်ကပ်ကြည့်ဖူး မှာပါ။ ကျွန်တော်ကြည့်ဖူးတဲ့ ဆပ်ကပ်ထဲမှာတော့ အမျိုးသမီးငယ်တစ်ဦးက မြင်းနှစ်ကောင် ပူးရက်သားကိုခွစီးပြီး မြင်းနှစ်ကောင်ကို ကြာပွတ်နှင့် ရိုက်မောင်းပြီး ပတ်ပတ်လည်လှည့်စီးပြတာ၊ မြင်းနှစ်ကောင်ပေါ်မတ်တတ် ရပ်စီးနင်းပြီး မောင်းရတဲ့ဆပ်ကပ်ထဲက အမျိုးသမီးကတော့ မြင်းနှစ်ကောင် ပူးကပ်နေလျှင် ပြဿနာမရှိဘူး။ ဒါပေမဲ့ မြင်းနှစ် ကောင်ကွာသွားပြီးကိုယ်က မြင်းတစ်ကောင်ဘက်ကိုမလိုက်ဘဲစီးချင်လျှင်တော့ အဲဒီအမျိုးသမီးပေါင်ပြ သွားမှာပဲ” ဟု ဟာသနှောပြီးပြောသည်။ သခင်တင်က ဦးဘငြိမ်စကားကို သဘောကျပြီး တဟားဟားရယ်မောသည်။ စာရေးသူကလည်း “မြင်းနှစ်ကောင် ခွစီးချင်တဲ့အမျိုးသမီးတော့မလွယ်ဘူး၊ ပေါင်ပြဲသွားလိမ့်မယ်” ဟုပင် ပြော သည်။ ယင်းသည် ကြားနေရေးဝါဒနှင့်ပတ်သက်၍ ဝန်ကြီးနှင့်အတွင်းဝန်တို့၏ ပြောကြဆိုကြပုံကို ယနေ့တိုင်သတိရနေခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုတော့ဝန်ကြီးသခင်တင် ရောအတွင်းဝန်တစ်ဖြစ်လဲ

အလုပ်သမား၊ လယ်သမားပါတီ ခေါင်းဆောင်ဦးဘငြိမ်ပါ ကွယ်လွန်သွားကြရှာပါပြီ။ ဖော်ပြပါ E.C.A နှင့် T.C.A အတွေ့အကြုံကိုယူပြီးကြားနေရေးဝါဒကျင့်သုံးသောမြန်မာအစိုးရသည် ပထဝီနိုင်ငံရေးကို ဂရုထားကျင့်သုံးခဲ့

ရသည်။ နောက်ပိုင်းတွင်ဆယ်စုနှစ် များစွာကြာပြီးနောက် တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိုင်ငံ သည် မဟာအင်အားကြီး နိုင်ငံအဖြစ်သို့တက်လှမ်းရန်ကြိုးပမ်းနေသလို အိန္ဒိယနိုင်ငံသည်လည်း နျူကလီးယားလက်နက်များပိုင်ဆိုင်သည့် စီးပွားရေးအင်အားကြီးနိုင်ငံ ဖြစ်လာ သည်။ ယင်းအခြေအနေတွင် ပထဝီနိုင်ငံရေးကျင့်သုံးမှုတွင် ပေါ့ပေါ့တန်တန် လုပ်၍မရဘဲသတိကြီးစွာထား၍နှစ်နိုင်ငံစလုံး၏ချစ်ကြည်မှုကိုထိန်းရင်းမိမိနိုင်ငံဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက်ဆောင်ရွက်ကြရမည်။သည့်နောက်ပိုင်းတွင်အခြေအနေအကြီးအကျယ်ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်စစ်အစိုးရများတက်

လာသည်။ တရုတ်ပြည်တွင်လည်းသမ္မတလျူရှောက်ချီနှင့်ဝန်ကြီးချုပ်ချူအင်လိုင်းလက်ထက်တွင် အခြေအနေ

ကောင်းသော်လည်း အစွန်းရောက် မော်ဝါဒီများတက်လာပြီးနောက် များ၊တရုတ်အပျော်တမ်း တပ်များဖွဲ့ပြီး မြန်မာနိုင်ငံအစိတ်အပိုင်းအချို့ကိုဝင်ရောက်သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ ထိုစဉ်မှအစပြု၍ အစဉ်အလာပထဝီနိုင်ငံရေး

ကျင့်သုံးမှုသည် ပျက်ပြားသွား ခဲ့သည်။

           အိန္ဒိယနိုင်ငံသည်လည်း ဗြိတိသျှနယ်ချဲ့ကိုတိုက်ခိုက်ကြစဉ်က မြန်မာတို့နှင့်လက်တွဲခဲ့ပြီးလွတ်လပ်ရေး

ရပြီးသည့်နောက်ပိုင်းတွင်လည်း ဝန်ကြီးချုပ် သခင်နုနှင့်ဝန်ကြီးချုပ်နေရူးတို့ရင်းနှီးစွာပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ သို့သော် နောက်ပိုင်းဆယ်စုနှစ်သုံးလေးခုကြာပြီးနောက် အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင်အခြေအနေ သည် မပြောင်းသော်လည်း မြန်မာနိုင်ငံတွင် စစ်အစိုးရများတက်လာပြီးအခြေအနေပြောင်းခဲ့သည်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံသည် တရုတ်ပြည်မှလက်နက်

များကချင်ပြည်နယ်ထဲဖြတ်သန်းပြီး မြန်မာ့နယ်မြေပိုင်နက်အတွင်းအခြေပြုထားသော သူပုန်များထံပို့နေခဲ့သည်

ကိုသိရှိသွားပြီးနောက် အစဉ်အလာအရ အိန္ဒိယ-မြန်မာပြည်သူများပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုကို လျှိုထားပြီးအရှေ့

မျှော် ဝါဒကိုကြေညာ၍ မြန်မာနှင့်သင့်မြတ်အောင်ပေါင်းသင်းခဲ့သည်။ ယင်း အခြေအနေတွင် ပထဝီနိုင်ငံရေးသည် ပုံစံသစ်တစ်မျိုးပြောင်းလာပြီး မူလ ကျင့်သုံးနေသောပထဝီနိုင်ငံရေးနှင့်ကွဲပြားခြားနားစွာ ကျင့်သုံးခဲ့သည်။ ယင်းကာလများတွင်ပထဝီနိုင်ငံရေးသည် ဖော်ပြပါအတိုင်းဖြစ်ခဲ့သည်။

          ထို့နောက် ၂၀၁၁ ခုနှစ်တွင် သမ္မတဦးသိန်းစိန်ခေါင်းဆောင်သော အရပ် သားအစိုးရတက်လာပြီး ဒီမိုကရေစီစနစ်ကျင့်သုံးပါမည်ဟု ကြေညာခဲ့သည်။ စစ်အစိုးရကိုတစ်စိုက်မတ်မတ် စွန့်လွှတ်စွန့်စားတိုက်ခိုက်

ခဲ့သောအမျိုး သားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်နှင့်လည်း တူတာပေါင်းလုပ်မည်ဆိုသော ဒီမို ကရေစီ အသွင်ပြောင်းလဲရေး ပုံစံသစ်ကိုစတင်ကျင့်သုံးခဲ့သည်။ ယင်းနောက်အခြေအနေသည်တိုးတက်ပြောင်းလဲလာသည်။ အမျိုးသားဒီမို

ကရေစီအဖွဲ့ချုပ်လည်းကြားဖြတ်ရွေးကောက်ပွဲတွင် အနိုင်ရရှိပြီး လွှတ်တော်ထဲရောက်လာသည်။ ဦးသိန်းစိန်

အရပ်သားအစိုးရနှင့် ဒီမိုကရေစီအင်အားစုများပူးတွဲ၍ ဒီမိုကရေစီ အသွင်ကူးပြောင်းရေး လုပ်ငန်းသည်လည်း အဆင့်တစ်ခုသို့ ရောက်လာသည်။ နောက်ဆုံးတွင် အိန္ဒိယနိုင်ငံသို့ သမ္မတဦးသိန်းစိန်နှင့် အမျိုးသားဒီမိုကရေစီ အဖွဲ့ချုပ်ခေါင်းဆောင်ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်တို့ သွားရောက်ပြီးနောက် နှစ်နိုင်ငံဆက်ဆံရေးကိုတိုးချဲ့ခဲ့ကြသည်။ ဦးသိန်းစိန်အစိုးရနှင့်အိန္ဒိယအစိုးရ တို့၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုပို၍ ကြီးထွားလာပြီးပို၍ရှင်သန် အားကောင်းလာ သည်။ ထို့ပြင်မြန်မာနိုင်ငံသည် ၂၀၁၄ ခုနှစ်တွင် အာဆီယံဥက္ကဋ္ဌ တာဝန်ထမ်း ဆောင်ရဖို့ရှိသည်။

          ယင်းအခြေအနေများကြောင့်မြန်မာနိုင်ငံ၏ပထဝီနိုင်ငံရေးသည် ပို၍အရေးကြီးလာပြီး ပို၍နူးညံ့သိမ်မွေ့

စွာကျင့်သုံး ရန်လည်း လိုအပ်လာသည်။ ယင်းသို့ဆောင်ရွက်ရာတွင်နိုင်ငံခြားရေးဝါဒကျင့် သုံးမှုပိုမိုရင့်ကျက်ပြီး ပိုမို ပါးနပ်လိမ္မာရန်လိုအပ်လာသည်။ အမှားမခံနိုင်သည့်အခြေအနေဟု စာရေးသူ ဆိုချင်သည်။ အာဆီယံတွင် တရုတ်သြဇာလွှမ်းသည့်နိုင်ငံအချို့ရှိနေပြီး ယင်းတို့၏ဖိအားကြောင့် အာဆီယံသည်အရှေ့တရုတ်ပင်လယ်နှင့်

တရုတ်တောင်ပိုင်းပင်လယ်မှ ကျွန်းစုပိုင်နက်ပြဿနာကို အာဆီယံအနေဖြင့် စုပေါင်းဆွေးနွေးရန်ကြိုးပမ်းမှု

ပျက်ပြားခဲ့ရသည်။ မြန်မာတို့အာဆီယံဥက္ကဌဖြစ်ချိန်တွင်လည်း ယင်းပြဿနာသည် အရိပ်ထိုးနေဦးမည်သာ

ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင်အိန္ဒိယနှင့်ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်နေသော ရေနက်ဆိပ်ကမ်း၊ကုလားတန်မြစ်အသုံးချရေးလုပ်ငန်း

နှင့်လျှပ်စစ်ဓာတ်အားရရှိရေးအတွက်ဆည်ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းများရှိသကဲ့သို့တရုတ်တို့နှင့်ဆောင်ရွက်

နေသည့်သံလွင်မြစ်ကို အသုံးပြုမည့်ရေကာတာအကောင်အထည်ဖော်ရင်း ကြုံတွေ့ရမည့်ပြည်သူတို့၏ ထိခိုက်

နစ်နာမှု၊ပတ်ဝန်းကျင်ပျက်စီးယိုယွင်းမှုစသော အခြေအနေများကလည်း ဘေးထွက်ပြဿနာပေါ်ထွက်လာစရာ

အကြောင်းရှိနေသည်။ ယင်းသို့ရှုပ်ထွေးသောပြဿနာများဝိုင်းဝိုင်းလည်နေစဉ် သမ္မတဦးသိန်းစိန်အစိုးရသည်

နည်းမှန်လမ်းမှန်နှင့် ရင်ဆိုင်ရမည့်အခက်အခဲများကို ကျော်လွှားပြီး ပထဝီနိုင်ငံရေးကျင့်သုံးရန်လိုအပ်လာ

လိမ့်မည်။ဤနေရာတွင်ပထဝီနိုင်ငံရေးနှင့်အပ်စပ်သည့်နိုင်ငံခြားရေးဝါဒကျင့်သုံးမှုပို၍လိုအပ်လာမည်ဖြစ်သည်။

ပြီးခဲ့သော ကုလသမဂ္ဂအထွေထွေညီလာခံတွင် ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအများစုကြီးက ဆန့်ကျင်ကန့်ကွက် နေကြသည့် ဆီးရီးယားအစိုးရကိုထောက်ခံ သည့်ရုရှား၊ တရုတ်နှင့် အပေါင်းပါ ၁၁ နိုင်ငံအနက်မြန်မာနိုင်ငံ ပါဝင်နေခြင်းသည် နိုင်ငံတကာက မြန်မာ့ဒီမိုကရေစီအသွင်ကူးပြောင်းရေးလုပ်ငန်းများကို အထင်အမြင်လွဲမှားစေရုံသာမက

မြောက်ကိုးရီးယား၊ အီရန်၊ ဆီးရီးယား အစိုးရတို့ နှင့်တစ်တန်းတည်းထားမှာစိုးရိမ်မိပါသည်။

                                          

                                                   ရနံ့သစ်မဂ္ဂဇင်း၊ ဇွန်၊ ၂၀၁၃ ခုနှစ်။