မူလဓမ္မာရုံဆရာတော်ဘုရားကြီး - ဗုဒ္ဓဘာသာလက်စွဲသုဇနကန္တဒီပကျမ်း

နိဒါန်း

          ဣဓ ပန မာဏဝ ဧကော ဣတ္ထိဝါ ပုရိသောဝါ အမဏံဝါ ဗြဟ္မဏံဝါ ဥပသင်္ကမိတွာ ပရိပုစ္ဆတာ ဟောတိ ကိ” ဘန္တ ကုသလံ ကိ” အကုသလံ..

          အစရှိသော စူဠကမ္မဝိဘင်္ဂသုတ္တန် ဒေသနာတော် လာသည်နှင့် အညီ ၊ ကောင်းသော ကု သလဓမ္မ၊ မကောင်းသော အကုသလဓမ္မ၊ အပြစ်ရှိသော သာဝဇ္ဇဓမ္မ၊ အပြစ်ကင်းသော အနဝဇ္ဇဓမ္မ၊ မှီဝဲအပ်သော သေဝိတဗ္ဗဓမ္မ၊ မမှီဝဲအပ်သော အသေဝိတဗ္ဗဓမ္မ စသည် များပြား ကိုယ် ကျင့်တရားတို့ကို သင်ကြား၊ ဆောင်ရွက်၊ လေ့ကျက်၊ နာခံ၊ ကျင့်ကြံ၊ လျှောက်ထား၊ ဟောကြားစေသော သူတို့သည် ဉာဏ်ပညာကြီးမားသော အကျင့်တရားကို ကျင့်သည်မည်ကြပေသည်။

          ၎င်း မဟာပညသံဝတ္တနိက ကုသိုလ်မှုကို ပြုစုရန် လိုလားကြပါသော ဖားကူးရွာနေ ဥပသကာအပေါင်း သူတော်ကောင်းတို့၏ ရိုညောင်းဝတ်တွား လျှောက်ထား တောင်းပန် ခြင်းကို အကြောင်းပြ၍.. ။

          ယဿ ခန္ဓ ဓာတု အာယတနာဒီသု ဥဂ္ဂဟ ပရိပုစ္ဆာ သဝန ဓာရဏ ပစ္စဝေက္ခဏာနိ နတ္ထိ၊ အယံ အန္ဓပုထုဇ္ဇနော။ ယဿ တာနိ အတ္ထိ၊ သော ကလျာဏ ပုထုဇီနော။

          ဤသို့ ဟောကြားသော ဒေသနာတော်အရ ခန္ဓာ၊ အာယတန၊ ဓာတ်၊ သစ္စာ အစရှိသော တရားမှန် တရား ကောင်းတို့ကို မေးမြန်း၊ နာခံ၊ သင်အံ၊ ဆောင်ရွက်၊ လေ့ ကျက်ဆင်ခြင်ကြပါက ပုထုဇဉ်ပင် ဖြစ်လင့်ကစား အထက်တန်းစား ကလျာဏသူမွန် ထူးချွန်သော သူတော်ကောင်းများ ဖြစ်နိုင်ကြလေသည်။ ဤသို့ ကလျာဏ သူမွန် လူချွန်လူကောင်းများ ဖြစ်ကြစေလို၍လည်း ကောင်း။

           ပါရမီကုသိုလ် ညင်ညိုဆေးလေး နုန့်နှေးသော ဉာဏ်ရှိ သူတို့သည် ဖြတ်တောက်၊ ပေါင်းစပ် မှန်ကန်အောင် မဖတ်တတ်သောကြောင့် ပုဒ်သေး၊ ပုဒ်မ မကျန် အသေးစိတ် ဝေဖန်၍ နည်းမှန်အောင် ညွှန်ပြသောအားဖြင့် အရွတ်အဖတ်ပင် လွယ်ကူစွာ ဖြစ်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။

          ယခုဘဝမှစ၍ တိုးတက်သော ဗဟုသုတ၊ ဓမ္မဓရ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ကြပြီးလျှင် ဘဝအဆင့်ဆင့်တွင် ကြီးမြင့်သော မဟာ ပည သံဝတ္တနိက အကျိုးကိုရ၍ မဂ်ရောက် ဖိုလ်ဝင် နိဗ္ဗာန်ခွင်သို့ရောက်အောင် မြင့်မြတ်သောအကျိုးကို ခံစား ကြစေရန် ရည်သန်သော ကရုဏာဇောဓာတ်ဖြင့် တိုက် တွန်းတော်မူအပ်ပါသော..

          လဇ္ဇီပေသလ သိက္ခာကာမ သာသနဝုနိုမာမက အတိ ဥဿဟဓူရ စသည် ပြန့်ပွားဂုဏ်ကြီးမားတော်မူသော ဖားကူးအရှေ့ရွာ (မူလ ဓမ္မာရုံဆရာတော်ဘုရားကြီး သည်) ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်မှန်သမျှတို့၏ အခြေခံ တရားအစစ် ဖြစ်၍ သူတော်ကောင်းတို့နှစ်သက်သော တရားတော်တို့ ကို ပြကြောင်းဖြစ်သော (သုဇန ကန္တဒီပကကျမ်း)ကို စီစဉ်ရေးသားတော်မူ၍ ပထမတစ်ကြိမ် ရိုက်နှိပ်ဖြန့်ဝေခဲ့ပါ သတည်း။

          ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ကျမ်းစာမှာပင် ပျောက်ကွယ်မတတ်ဖြစ်ခဲ့ရာ သင်အံ၊ လေ့ကျက်ခဲ့သော တပည့်ဒကာ အပေါင်းတို့ တောင်းပန်ချက်အရ ကျေးဇူးရှင် ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ တပည့် ကြီးဖြစ်သော သာကေတမြို့၊ အာဒိကာရုံကျောင်းတိုက်၊ ဓမ္မာရုံဘုန်း တော်ကြီး ဦးဩသဓက သန့်ရှင်းအောင် စီစဉ်ပြီးလျှင်...

           ရန်ကုန်မြို့ ၅၁ လမ်း စာရေးဆရာကြီး “မေမြို့ မောင်” ၏ ကူညီအားပေးမှုကို အမှီပြုလျက် ဒုတိယအကြိမ် ထပ်မံပုံနှိပ် ဖြန့်ဝေရသည် ဖြစ်ပါကြောင်း။

ဦးဩသဓ

၁၃၂၅ ခုနှစ်၊ နယုန်လဆန်း ၈ ရက်။