မြနှင်းဆီ - မင်ဒဲလားထွင်သောလမ်း

ထုတ်ဝေသူအမှာ 

လူ့ဘဝက တိုတောင်းလွန်းသည်။ ထိုတိုတောင်းလှသော လူ့ | ဘဝခဏ၌ အချို့က မိမိတို့၏ဘဝကို ဘာသိဘာသာဖြတ်သန်းကြသည်။ သမားရိုးကျပုံစံများဖြင့် ဘဝကို တည်ဆောက်ကြသည်။ အချို့ကတော့

ထိုသို့မဟုတ်။ ကိုယ့်အကျိုးကို နောက်တွင်ထားပြီး အများအကျိုးကိုရှေ့တန်းတင်ကာ အနစ်နာခံဆောင်ရွက်ကြသည်။ အများလိုအင်ဆန္ဒ အတွက် ကိုယ်ကျိုးစွန့် တိုက်ပွဲဝင်ကြသည်။ ထိုအထဲတွင် တောင်အာ ဖရိကခေါင်းဆောင်နယ်ဆန်မင်ဒဲလားသည်လည်း တစ်ယောက်အပါ အဝင်ဖြစ်သည်။ မင်ဒဲလားသည် အာဖရိကန်ပြည်သူများ၏အကျိုး အတွက် သူ့ဘဝကို ရင်းနှီးမြှုပ်နှံခဲ့သူဖြစ်သည်။ သူ့ဘဝ၏အချိန်တော်

တော်များများက ထောင်ထဲတွင် ကုန်ဆုံးခဲ့ရသည်။ ထို့ပြင် သူ့ပြည်သူများ ၏အရေးသည် သူ့ဘဝ၏အရေးဟု ခံယူထားသောကြောင့် မိသားစုကို ပင် အချိန်မပေးနိုင်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော “မင်ဒဲလား” နှင့် ပတ် သက်၍ Time မဂ္ဂဇင်းအယ်ဒီတာ Richard Stengelက ဘဝ၊ ချစ်ခြင်း မေတ္တာနှင့် ရဲစွမ်းသတ္တိဆိုင်ရာ သင်ခန်းစာ ၁၅ ခု ပါဝင်သည့် မင်ဒဲလား ထွင်သောလမ်း စာအုပ်ကို မင်ဒဲလားနှင့် နာရီပေါင်းများစွာ တွေ့ဆုံ ဆွေးနွေးမေးမြန်းပြီး ရေးသားတင်ဆက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ Richard Stengel ရေးပြီး ဆရာမမြနှင်းဆီ ဘာသာပြန်သည့် ဤစာအုပ်၌ မင်ဒဲ လား၏ဘဝ၊ မင်ဒဲလား၏စိတ်ဓာတ်၊ မင်ဒဲလား၏အတွေးအခေါ်၊ မင်ဒဲ လား၏ချစ်မေတ္တာ စသည်တို့ကိုသာမက မင်ဒဲလား၏ခေါင်းဆောင်မှု စွမ်းရည်နှင့် အခက်အခဲကျော်ဖြတ်မှုအရည်အချင်းတို့ကိုပါ ဖွင့်ဆိုပြသ ထားသောကြောင့် စီစဉ်ထုတ်ဝေလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

တူဒေးစာအုပ်တိုက်

 

နယ်လ်ဆန်မင်ဒဲလား၏အမှာစကား

အာဖရိကတွင် အူဘန် ဆိုသည့် အမြင်သဘောထား တစ်ခု ရှိပါသည်။ ယင်းမှာ၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် အခြားသူများ၏ ကြင်နာမှုနှင့် စာနာထောက်ထားမှုမှ တစ်ဆင့်သာ လူသားဆန်နိုင်သည်ဆိုသည့် နက်နဲသိမ်မွေ့သော အသိတရားပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့ ဤကမ္ဘာတွင် တစ်ခုခုကို အောင်မြင်စွာ ဆောင်ရွက်နိုင်ခဲ့လျှင် ယင်းသည် အခြားသူ များ၏ ကြိုးပမ်းမှု၊ အောင်မြင်မှုတို့နှင့် ဆတူပင်ဖြစ်သည်။ ရစ်ချတ် စတင်ဂဲလ်သည် ဤအတွေးအခေါ်ကို မဆိုင်းမတွ ဆုပ်ကိုင်မိသူများ အနက်မှ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူသည် ထူးချွန်သော စာရေးဆရာတစ်

ယောက် ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏သမိုင်းကို နက်နဲစွာ နားလည်ထားသူ လည်းဖြစ်သည်။ “လွတ်မြောက်ရေးသို့ ရှည်လျားသောခရီး' စာအုပ် ပြုစုရာတွင်သူ၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုအတွက် ကျွန်ုပ်တို့ သူ့ကို အထူး ပင် ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။ ထိုစာအုပ်ဖြစ်မြောက်ရေးအတွက် နာရီ ပေါင်းများစွာ စကားလက်ဆုံပြောခဲ့ခြင်း၊ လုံ့လအတူ စိုက်ခဲ့ခြင်းတို့မှ အောက်မေ့ဖွယ်ရာ အမှတ်တရများစွာရှိပါသည်။ ယနေ့ကမ္ဘာနှင့် လူ တစ်ဦးချင်းစီတို့ ရင်ဆိုင်နေရသောရှုပ်ထွေးလှသည့် ခေါင်းဆောင်မှု ပိုင်း စိန်ခေါ်မှုများကို သူက ထူးခြားသည့် ထိုးထွင်းအမြင် ရှိသည်။

လူတိုင်းလူတိုင်းဤအမြင်မှသင်ခန်းစာရယူနိုင်ပါသည်။

နယ်လ်ဆန်မင်ဒဲလား

(၂၀၀၈ ခုနှစ်၊နို၀င်ဘာလ)

 

 

ထူးခြားသောပင်ကို စရိုက်များကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ

ကျွန်တော်တို့အားလုံး သူရဲကောင်းများကို တမ်းတကြသော် လည်း ထိုသူတို့သည် နည်းပါးလှပေသည်။ နယ်လ်ဆန်မင်ဒဲလားသည် ကျွန်တော်တို့ကမ္ဘာ၏ နောက်ဆုံးသော သူရဲကောင်းစစ်စစ် တစ်ဦးပင်။ သူသည် မိမိကိုယ်ကိုယ် စွန့်လွှတ်အနစ်နာခံခြင်း၊ တည်ငြိမ်အေးဆေးမှု ရှိခြင်းတို့၏ သင်္ကေတအပြုံးကို ဆောင်သည်။ သန်းပေါင်းများစွာသော | လူသူတို့ ကြည်ညိုလေးစားသော သက်ရှိထင်ရှား သူတော်စင်တစ်ဦး ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော် ယင်းအမြင်သည် တစ်ဖက်သတ်အမြင်သာဖြစ် သည်။သူသည် “သူတော်စင်တစ်ဦး မဟုတ်ကြောင်း၊ မိမိကိုယ်ကိုယ် နှိမ့်ချ

ပြောဆိုခြင်း မဟုတ်ကြောင်း” သူကိုယ်တိုင် လက်ဦးရယု ပြောဆိုလိမ့် | မည်။

နယ်လ်ဆန်မင်ဒဲလားသည် ဆန့်ကျင်ဘက်လက္ခဏာများစွာ | တို့ကို ပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်သည်။ သူသည် သူများအပြောအဆိုကို တော်ရုံ

မနာတတ်ပေ။ အရေထူသည်။ သို့သော် စိတ်ထိခိုက်လွယ်သည်။ | အခြားသူများ၏ ခံစားချက်ကို နားလည်ပေးနိုင်သော်လည်း သူနှင့် အရင်းနှီးဆုံးသော သူများကို များသောအားဖြင့် လျစ်လျူရှုထားတတ် သည်။ ငွေအသုံးအစွဲ ရက်ရောသော်လည်း လက်ဖက်ရည်ဖိုး ပေးရာတွင် တွန့်တိုသည်။ ပုရစ်၊ သို့မဟုတ် ပင့်ကူတို့ကို တက်မနင်းမိအောင် ဂရုထား သော်လည်း အာဖရိကန်အမျိုးသားကွန်ဂရက်၏ စစ်တပ်တွင် အဆင့် (၁) တပ်ချုပ် ဖြစ်သည်။ ပြည်သူလူထု၏ လေးစားမှုကို သူကိုယ်တိုင် ရယူထားသော်လည်း အခြား ထင်ပေါ်ကျော်ကြားသူများအကြားတွင်

ပျော်ရွှင်စွာ ရောနှောနေတတ်သည်။ သူများ စိတ်ချမ်းသာအောင် | လုပ်ပေးဖို့ ဝန်မလေးသော်လည်း “မလုပ်ပေးနိုင်ဘူး” ဟုပြောရန်လည်း | ဝန်မလေးပေး၊ နာမည်ကောင်းရယူလိုစိတ် မရှိသော်လည်း သုရသင့် | သည်ဟု ထင်သည့်အခါ သင့်ကိုပြောလိမ့်မည်။ သူသည် စားဖိုဆောင်မှ ဝန်ထမ်းများအားလုံးကို လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်သော်လည်း သူ့ကိုယ်ရံတော် အချို့၏ နာမည်များကိုပင် မသိပါ။

သူ့ဥပဓိရုပ်မှာ အာဖရိကန် မင်းမျိုးမင်းနွယ်နှင့် ဗြိတိသျှ အထက်တန်းလွှာ ယှက်နွယ်သည်။ ပိုးထည်ဝတ်ရုံ ဝတ်ဆင်ထားသော ဝိတိုရိယခေတ် လူကြီးလူကောင်းပုံ ပေါက်သည်။ သူ့အမူအရာများသည် နန်းဆန်သည်။ ဗြိတိသျှ ကိုလိုနီကျောင်းများတွင် ပညာသင်ခဲ့ပြီး စာရေး ဆရာကြီးဒစ်ကင်း(စ်) သက်ရှိထင်ရှား စာရေးနေစဉ်အချိန်က ဒစ်ကင်း(စ်) စာပေများကိုဖတ်သော ကျောင်းဆရာများ၏ သွန်သင်မှုအောက်တွင် ကြီးပြင်းလာခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။ သူသည် သမားရိုးကျဆန်သည်။ သူ့ခါးကိုကိုင်းပြီး လက်ကိုဝှေ့ကာ သင်သူ့ရှေ့မှသွားရန် ဦးစားပေးမည်။ သို့သော် သူစကားပြောရာတွင် ဟိတ်ဟန်မလုပ်ပါး၊ ရော်ဘင်ကျွန်းမှ

အကျဉ်းထောင်၏ သန့်စင်ခန်းစနစ်အကြောင်း အသေးစိတ် ပြောပြ သလို၊ သူအသက် ၁၆ နှစ်က သူတို့မျိုးနွယ်စု ဓလေ့ထုံးတမ်းအရ လိင်တံထိပ် အရေပြားလှီးခံရသည့်အချိန်က ခံစားချက်အကြောင်းကိုလည်း တိတိကျကျပြောပြလိမ့်မည်။ လန်ဒန်၊ သို့မဟုတ် ဂျိုဟန်းနစ်ဘတ်တွင် ငွေထည်အလှ ပန်းကန်အသုံးအဆောင်များဖြင့် စားသောက်သော်လည်း သူ၏ရပ်မြေ “ထရန်စကီ' တွင်မူ ဓလေ့ထုံးစံအတိုင်းလက်ဖြင့် ထမင်းစား သည်။

နယ်လ်ဆင်မင်ဒဲလားသည် စေ့စပ်သေချာသည်။ တစ်ရှူးဘူး ထဲမှ တစ်ယူပြီးလျှင် သေချာခေါက်ပြီးမှ သူ့အင်္ကျီ အိတ်ကပ်တွင် ထည့်တတ်သည်။ တစ်ခါက သူ၏အင်တာဗျူးတစ်ခု အချိန်တွင် သူ့ခြေအိတ်တစ်ဖက်မှာ ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေသည်ကို သတိထားမိပြီး ပြန်ပြင်ဝတ်သည်။ အကျဉ်းထောင်တွင် အနှစ် ၂၀ အတွင်းသူရေးသည့် စာတိုင်းကို အပိုတစ်စောင် ကူးယူထားလေ့ရှိသည်။ ရသည့်စာများကို ရရှိသည့်နေ့စွဲ၊ သူစာပြန်ရေးသည့် နေ့စွဲတို့ဖြင့် စာရင်းပြုစုထားသည်။ ဂရာစာမာရဲလ်နှင့် လက်မထပ်မီအချိန်အထိ သူ၏ နေအိမ်ရှိ နှစ်ယောက်အိပ်ခုတင်တွင် တစ်ဖက်တည်း၌သာ အိပ်လေ့ရှိသည်။ ကျန် တစ်ဖက်ကို လုံးဝအသုံးမပြုပါ။ အိမ်တွင်ဖြစ်ဖြစ်၊ ဟိုတယ်တွင်ဖြစ်ဖြစ်၊ နံနက် အရုဏ်မတက်မီ အိပ်ရာမှထပြီး သူ့အိပ်ရာကို သန့်ပြန့်အောင် ခင်းကျင်းသည်။ သူ အိပ်ရာကိုယ်တိုင်ခင်းသည်ကို မြင်သော ဟိုတယ် ဝန်ထမ်းအချို့၏ အံ့ဩမှုကို ကျွန်တော်မြင်ဖူးသည်။ သူသည် အချိန်ကို

လေးစားပြီး အချိန်မတိကျသူများကိုစာရိတ္တချို့ယွင်းမှု ရှိသူများဟု သတ် မှတ်သည်။

ကျွန်တော် နယ်လ်ဆန်မင်ဒဲလားကဲ့သို့ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေတတ်သူ ကို မတွေ့ဖူးပါ။ သူထိုင်နေလျှင်၊ သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ရာကို နားထောင် နေလျှင် သူ့လက်ချောင်းများဖြင့်တစ်စုံတစ်ခုကိုတီးခေါက်ခြင်း၊ သူ့ခြေ

ထောက်များကို လှုပ်နေခြင်း၊ ဟိုသည်ထသွားခြင်းတို့ကို လုပ်လေ့ မရှိပါ။ ကျွန်တော် သူ့နက်ကတိုင်ကို ညှိပေးခြင်း၊ သူ့အင်္ကျီကို ပြန့်အောင် သပ်ချ ပေးခြင်း၊ မိုက်ကရိုဖုန်းကိုအင်္ကျီတွင် ချိတ်ပေးခြင်းတို့ ပြုလုပ်သည့်အခါ သူငြိမ်လွန်းသဖြင့် ရုပ်တုတစ်ခုကို ဆောင်ရွက်ပေးခြင်းနှင့် တူနေသည်။ သူသင့်ကိုနားထောင်နေလျှင် သူ့ပုံစံသည် အငြိမ်ဓာတ်ပုံနှင့် တူသည်။ သူအသက်ရှူနေသည်ကိုပင် သင် သတိထားမိမည် မဟုတ်ပါ။

သူ့ထံတွင် သင့်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်သည့် လျှို့ဓာတ်ရှိသည်။ သူ့ ကိုယ်သူလည်းသိသည်။ သူသည် သင်ပြောနေသည့် စကားအပေါ် အာရုံ ရှိသည်။ ယဉ်ကျေးပျူငှာသည်။ ခင်မင်စရာကောင်းသည်။ ထို့ပြင် သူမ နှစ်သက်သည့် စကားလုံးဖြင့် ပြောရမည်ဆိုလျှင် ညှို့ယူဖမ်းစားနိုင်စွမ်း ရှိသည်။ ရှိအောင်လည်းကြိုးစားသည်။ သင့်ကိုမတွေ့မီ သင့်အကြောင်း ရသလောက်စုံစမ်းထားမည်သူအကျဉ်းထောင်မှ လွတ်ခဲ့စဉ်အချိန်က

ထိုစဉ်က သတင်းထောက်များ၏ အရေးအသားများကို သေချာဖတ်ပြီး | တစ်ဦးချင်းကို ရေးသားမှုအလိုက် ထောက်ပြပြီး ချီးကျူးသည်။ ညို့ဓာတ် သူများ၏ထုံးစံအတိုင်း သူကိုယ်တိုင်လည်း အလွယ်တကူ အညံ့ခံသည်။ သူ့ကို သင်သဘောကျသည်ကိုသိစေခြင်းဖြင့် ထိုအရာကို သင်စွမ်း ဆောင်နိုင်မည်။

သူ၏ညှို့ဓာတ်သည် နိုင်ငံရေးအတွက်ဖြစ်သလို ကိုယ်ရေး | ကိုယ်တာအတွက်လည်း ဖြစ်သည်။ နိုင်ငံရေးဆိုရာတွင် စည်းရုံးတိုက် တွန်းမှုသည် အဓိကကျသည်။ မင်ဒဲလားသည် သူ့ကိုယ်သူ ဆက်ဆံရေး

ကောင်းလှသူတစ်ဦးအဖြစ် မခံယူပါ။ စည်းရုံးတိုက်တွန်းမှု ကောင်းသူ အဖြစ်သာ ခံယူသည်။ သူသည် ယုတ္တိဆန်စွာ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် ဆွေးနွေးခြင်း၊ သို့မဟုတ် ညှို့ဓာတ် အသုံးပြုခြင်း၊ သို့မဟုတ် ထိုနည်း နှစ်မျိုးစလုံး အသုံးပြုခြင်းဖြင့် သင့်အား စည်းရုံးမည်။ သူသည် သင့်ကို တစ်ခုခုဆောင်ရွက်ရန် အမိန့်ပေးသည်ထက် တိုက်တွန်းလိမ့်မည်။ သို့သော် လိုအပ်ပါက သင့်ကို သူအမိန့်ပေးလိမ့်မည်။

သူ့ကို သူများနှစ်သက်သည်ကို လိုလားသည်။ အထင်ကြီး လေးစားသည်ကိုလည်းကြိုက်သည်။ သူများ မျှော်လင့်ချက်ကို မဖြည့် ဆည်းပေးနိုင်မည်စိုးသည်း သင် သူနှင့်တွေ့ဆုံပြီးသည့်အချိန်တွင် သင့် အနေဖြင့် သူသည် သင်မျှော်လင့်ထားသည့်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး ဧကန်ဖြစ်

ကြောင်းခံစားစေလိုသည်။ ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်ရန်အတွက် ဝါယမစိုက်ထုတ်ဖို့ လိုသည်။ သို့သော် သူနှင့်တွေ့ဆုံသူတိုင်းအတွက် ထိုဝါယမကို သူ စိုက် | ထုတ်သည်။ မည်သူ့ကိုမျှလျှော့ပြီး မဆက်ဆံပါ။ လူတိုင်းကို “မင်ဒဲလား စိတ်ဓာတ် အပြည့်အဝဖြင့် ဆက်ဆံသည်။ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေလျှင်မူ

သူ၏ မျက်လုံးများစင်းလာပြီး မတ်တတ်အိပ်နေသည်ဟု ထင်ရသည်။  သို့သော်လည်း ကျွန်တော့်အနေဖြင့် သူ့လောက် တစ်ည အိပ်ရုံမျှဖြင့်ထိုမျှလောက် ပြန်လည်လန်းဆန်းသွားသူမျိုးကို မမြင်ဖူးပါ။ ည ၁ဝ

နာရီတွင် ဖြူဖပ်ဖြူရော်ဖြစ်နေသောသူသည် နောက် ရှစ် နာရီအကြာ နံနက် ၆ နာရီတွင်၊ တက်ကြွလန်းဆန်းပြီး အသက် ၂၀ ပြန်ငယ် သွားသည့် ပုံပန်းသဏ္ဌာန်ဖြစ်နေသည်။ ။

သူ၏ နှစ်လိုဖွယ်ရာအပြုအမူသည် သူသင့်ကို မည်မျှသိသည် | ဆိုခြင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဆက်နွှယ်မှု ရှိသည်။ သူသည် သူစိမ်းများကို နွေးထွေးစွာဆက်ဆံပြီး ရင်းနှီးသူများကို ခပ်စိမ်းစိမ်းဆက်ဆံသည်။ သူ့ဝန်းကျင်သို့ ဝင်ရောက်လာသော လူသစ်မှန်သမျှကို နွေးထွေးသည့် အပြုံးဖြင့် ဆီးကြိုနှုတ်ဆက်သည်။ သို့သော် ထိုအပြုံးသည် အပြင်လူများ | အဖို့ သီးသန့်ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်သူ့ကို သူ၏သား၊ သူ၏သမီးများ၊

သူ၏ညီမများနှင့်အတူ မကြာခဏတွေ့ဖူးသည်။ ထိုသူတို့ သိသော မင်ဒဲလားသည် ခက်ထန်ပြီး မပြုံးရွှင်သော အသွင်အပြင်ရှိကာ သူတို့၏ ပြဿနာများကိုလည်း စာနာမှု သိပ်မပေးနိုင်သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူ

သည် ဝိတိုရိယခေတ်ကကဲ့သို့ ရှေးကျသော အာဖရိကန် ဖခင်တစ်ဦးဖြစ် | သည်။ ခေတ်သစ်ဖခင်တစ်ဦး မဟုတ်ပါ။ သူဆွေးနွေးရန် မလိုလားသော အကြောင်းအရာတစ်ခုကို ပြောမိလျှင် မျက်မှောင်ကြုတ်လေ့ရှိသည်။ နှုတ်ခမ်းသည် အပြုံး၏ ပြောင်းပြန်ပုံသဏ္ဌာန် ဖြစ်သွားသည်။ သင်သူ့ကို အဆိုပါအကြောင်းဆက်ပြောလျှင် သူ့မျက်နှာသည် အေးစက်လာပြီး အာရုံလွှဲပြောင်းရန် ပြုမူလိမ့်မည်။ ထိုသို့ဆိုပါက နေသာသော နေ့တစ် နေ့သည် ရုတ်ခြည်းမှောင်မည်းလာသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မည်။

မင်ဒဲလားသည် ရုပ်ဝတ္ထုပစ္စည်း ပိုင်ဆိုင်မှုကို အလေးမထားပါ။ ကားနာမည်များ၊ ဧည့်ခန်းထိုင်ခုံ အမျိုးအစားများ၊ နာရီအမျိုးအစားများ

ကိုမသိပါ၊ သိရန်လည်းမကြိုးစားပါ။ သို့သော် တစ်ခါက သူ့ကိုယ်ရံတော် | တစ်ဦးကို သူနှစ်သက်သည့် ဖောင်တိန်ပင်ဝယ်ယူရန် တစ်နာရီကြာ ကားမောင်းရသည့် ဝေးကွာသောနေရာသို့သွားခိုင်းသည်။ သူ့သားသမီး များကို ငွေအပေးရက်ရောသည်။ သို့သော် သင်သူ့စားပွဲထိုး ဖြစ်လျှင်တော့ သူ့ထံမှ လက်ဖက်ရည်ဖိုးများများရရန် မမျှော်လင့်ပါနှင့်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦး တစ်ခါက ဟန်းနစ်ဘတ်မြို့ရှိ ခေတ်မီစားသောက် ဆိုင်တစ်ခုတွင် နေ့လယ်စာ အတူစားကြသည်။ စားပွဲထိုးများက သူ့ကို အထူးဂရုစိုက်ကြသည်။ စားသောက်စရိတ်သည် စုစုပေါင်း ရန်း တစ်ထောင်ကျသည်။ မင်ဒဲလားက သူ့လက်ထဲမှ အကြွေစေ့များကို စိစစ်ပြီး စားပွဲတွင် အကြွေစေ့အနည်းငယ်ကိုသာ ချထားခဲ့သည်။ သူ ထသွားသည့်အခါ ကျွန်တော်ကစားပွဲထိုးကို ရန်းတစ်ရာတန် တစ်ရွက် လက်သိပ်ထိုးပြီး ပေးခဲ့သည်။ ကျွန်တော် ဤသို့ ပြုလုပ်သည်မှာ တစ်ကြိမ် မကပါ။

သူသည် သူမှန်သည်ဟုထင်သောအကြောင်းအရာတစ်ခု အတွက် မဆုတ်မနစ်၊ မလျှော့သောဇွဲလုံ့လဖြင့် ကာကွယ်ပြောဆိုသူ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူက “ဒါမျိုးတော့ မဖြစ်သင့်ဘူး” ဟု ပြောသည်ကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ကျွန်တော်ကြားဖူးသည်။ သေးငယ်သည့် အကြောင်းအရာဖြစ်ဖြစ် ၊ နိုင်ငံတကာအရေးပါသည့် အကြောင်းအရာ ဖြစ်ဖြစ် သူ့လေသံမှာတစ်သံတည်းပင်။ ထိုလေသံကို သူ့လုံခြုံရေး အစောင့်တစ်ဦး၏သော့ဖြင့် သူ့ရုံးခန်းကို ဖွင့်မရသည့်အခါကသုံးသလို

တောင်အာဖရိကသမ္မတ အက်ဖ်ဒဗလျူဒီကလတ်နှင့် ဖွဲ့စည်းပုံကိစ္စ ညှိနှိုင်းဆွေးနွေးသည့်အခါတွင်လည်း သမ္မတကို တိုက်ရိုက်ပြောသည်ကို ကြားရသည်။ ထိုစကားစုကို ရော်ဘင်ကျွန်း အကျဉ်းထောင်တွင် အစောင့်တစ်ယောက်၊ သို့မဟုတ် အကျဉ်းထောင် အကြီးအကဲကို ပြောသည့်အခါတွင်လည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင် သုံးစွဲသည်။ “ဒါမျိုး

တော့ မဖြစ်သင့်ဘူး၊ အခြေခံအားဖြင့် မျှတမှု မရှိခြင်းကို သည်းမခံနိုင် ခြင်းသည် သူ့ကိုတွန်းအားပေးသည့်အရာ၊ သူ၏စိတ်မကျေနပ်မှုကို နှိုးဆွပေးသည့်အရာဖြစ်သည်။ အပါသိုက်၏ အဓိကကျသည့်တရား မမျှတမှုအပေါ် သူ၏ရိုးရှင်းသည့် ခံယူချက်သည် ထိုနည်းလည်းကောင်း ပင်။ အမှားတစ်ခုကိုမြင်၍ မှန်အောင်လုပ်ရန် သူကြိုးစားသည်။ တရား မမျှတမှုကို မြင်၍ ပြင်ရန် သူကြိုးစားသည်။

ကျွန်တော်ထိုအကြောင်းအရာများကို မည်သို့သိသနည်း

ကျွန်တော် နယ်လ်ဆန်မင်ဒဲလားနှင့် သူ့အတ္ထုပ္ပတ္တိရေးရန် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သည်။ ကျွန်တော်သူနှင့် သုံးနှစ်ခန့်အတူရှိနေခဲ့ သည်။ ထိုကာလအတွင်းသူနှင့် ကျွန်တော်နေ့တိုင်းလိုလို ဆုံတွေ့သည်။ ကျွန်တော် သူနှင့်ခရီးအတူသွားသည်။ ထမင်းအတူစားသည်။ သူ့ဖိနပ် ကြိုးကိုချည်ပေးသည်။ သူ့နက်ကတိုင်ကို ညှိပေးသည်။ သူ့ဘဝ၊ သူ့အလုပ် အကြောင်း နာရီပေါင်းများစွာ အတူဆွေးနွေးကြသည်။ ။

ကျွန်တော် မင်ဒဲလားနှင့် ဆုံစည်းရန် အကြောင်းဖန်လာသည် မှာ အမှတ်မထင်တိုက်ဆိုင်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ကျွန်တော် တောင်အာဖ ရိကသို့ မရည်ရွယ်ဘဲရောက်သွားခဲ့သည်။ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ဂျာနယ် လစ်တစ်ဦးက တောင်အာဖရိကသွားရန် ကိစ္စတစ်ခုကို နောက်ဆုံး အချိန်ကျမှ ကပ်ပြီးဖျက်သိမ်းသည်။ ကျွန်တော် သူ့အစား သွားရောက်ခဲ့ သည်။ ထိုခရီးတွင် သိခဲ့ရသည့်အချက်အလက်တို့အပေါ် မှီငြမ်းပြီး

တောင်အာဖရိကမြို့ငယ်တစ်ခု၏ အပါသိုက်အောက်နေထိုင်မှုစနစ် အကြောင်း စာအုပ်တစ်အုပ်ရေးသည်။ ထိုစာအုပ်ကို မင်ဒဲလား၏ ဘဝ မှတ်တမ်းထုတ်မည့် အယ်ဒီတာက မတော်တဆ ဖတ်ရသောအခါ မင်ဒဲလား၏ ဘဝဇာတ်လမ်းကို မင်ဒဲလားနှင့်အတူ လက်တွဲပြုစုရန် အခွင့်အလမ်းကို ကျွန်တော့်အား ကမ်းလှမ်းသည်။ ။

 သို့ဖြင့် ကျွန်တော် ၁၉၉၂ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလတွင် ဂျိုဟန်း နစ်ဘတ်မြို့တွင်ရောက်ရှိပြီး မင်ဒဲလားကိုတွေ့ရန် စောင့်ဆိုင်းနေရ သည်။ ထိုအချိန်ကာလသည် တောင်အာဖရိက၏ သမိုင်းတွင် ခက်ခဲမှု များ၊ သွေဖည်ဖောက်ပြန်မှုများရှိနေသောကာလ ဖြစ်သည်။ စည်းလုံး ညီညွတ်မှုမရှိခြင်းကြောင့် ပြည်တွင်းစစ်ဖြစ်ရန် အန္တရာယ်ရှိနေသည်။ မင်ဒဲလား အကျဉ်းထောင်မှ လွတ်ထားသည်မှာ သုံးနှစ် မပြည့်သေးပါ။ သူ၏အာဏာစက် ကျစ်လျစ်ခိုင်မာအောင် ကြိုးပမ်းနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူ၏ဦးဆောင်မှုဖြင့် နိုင်ငံ၏သမိုင်းတွင် ပထမဦးဆုံးဖြစ်မည့် ဒီမို ကရေစီ ရွေးကောက်ပွဲသို့ ဦးတည်လှုပ်ရှားနေသည်။ သူ့အတ္ထုပ္ပတ္တိပြုစုရန်မှာ သူ၏လုပ်ရန်ရှိစာရင်းတွင် နံပါတ် ၁ တော့မဟုတ်ပါ။သို့

သော် သူ့ဇာတ်လမ်းကိုသူကိုယ်တိုင်ပြောပြလိုသည့် ဆန္ဒတော့ရှိသည်။ သူ့ကို ကျွန်တော်တွေ့ခွင့်မရမီ ကျွန်တော့်ကို တစ်လတိတိ စောင့်ဆိုင်း စေသည်။ တွေ့သည့်အခါ ကျွန်တော့်စီမံကိန်းကို ကျွန်တော် ဖျက်မိမလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူ၏ရုံးဟောင်း အေအင်န်စီရုံးချုပ်၏ အပြင် စောင့် ဆိုင်းခန်းတွင် ကျွန်တော်သူ့အလာကို ထိုင်စောင့်နေစဉ် သူရောက်လာ သည်။ သို့သော် ကျွန်တော် မျှော်နေသည့်ဘက်မှမဟုတ်ဘဲ ခန်းမကို ဖြတ်လျှောက်ကာ အခြားတစ်ဖက်မှဝင်လာသည်။ “သူလမ်းလျှောက် သည်မှာ ထိန်းချုပ်မှုကြောင့် နှေးကွေးနေသည်။ အနှေးရုပ်ရှင်ပြကွက် နှင့်တူသည်။ ကျွန်တော်ပထမဦးဆုံး သတိပြုမိသည်မှာ သူ၏ အသား အရေပင်ဖြစ်သည်။ နူးညံ့လှပသော ညိုဝါရောင်ဖြစ်သည်။ မျက်နှာ သွင်ပြင်မှာ လှပသည်။ မေးရိုးမြင့်ပြီး အာရှဆန်သည်။ အရပ်မှာ ၆ ပေ၂ လက်မ ရှိသည်။ သူ့ဦးခေါင်း၊ သူ့လက်များ၊ အားလုံးသည် ထည်ဝါ သည်။ သူအနားရောက်လာသည့်အခါ ကျွန်တော် မတ်တတ်ရပ်လိုက် သည်။

သူက “ဟုတ်ကဲ့၊ ခင်ဗျားက...” ဟု ဆိုပြီး နာမည်ကွက်လပ် ဖြည့်ပြောရန် ကျွန်တော့်ကိုစောင့်နေသည်။ ကျွန်တော်က “ရစ်ချတ် စတင်ဂဲလ်” ဟုပြောလိုက်သည်။ သူ့လက်ကိုကမ်းသည် ထိုလက်သည် ပြည့်ဖြိုးပြီး နွေးထွေးခြောက်သွေ့သည်။ လက်ချောင်းများသည် အသား အူချောင်းများကဲ့သို့တုတ်သည်။ သို့သော် နှစ်ပေါင်းများစွာ အလုပ်ကြမ်း လုပ်ခဲ့ရခြင်းကြောင့် အရေခွံမာနေသည်။ သူကျွန်တော့်ကို အထက်

အောက်ကြည့်သည်။ “အင်း... မောင်ရင်က လူငယ်တစ်ယောက်ပဲ” ဟု ပြုံးပြီးပြောသည်။ “လူငယ်" ဟု ပြောလိုက်သည့် လေသံမှာ ချီးကျူး သည့် လေသံမဟုတ်ပါ။ ထို့နောက် သူ့ရုံးခန်းသို့ဝင်ရန်ဖိတ်ခေါ် သည်။ ရုံးခန်းသည် ကျယ်ပြန့်သန့်ရှင်းသည်။ ပစ္စည်းများစနစ်တကျရှိသည်။ အလှသုံးရုံးခန်းဟု ထင်မိသော်လည်းမဟုတ်ပါ။ သူ့လက်ထောက်အမျိုးသမီးတစ်ဦးနှင့်စကားပြောရန် ခေတ္တရပ်လိုက်ပြီး ထိုအမျိုးသမီးက လက်မှတ်ရေးထိုးရန်စာရွက်တစ်ရွက်ပေးသည်။ သူက စာရွက်ကို တမင်တကာဖြည်းညင်းစွာ ယူသည်။ သူလုပ်သမျှသည် ချင့်ချိန်ပြီး လုပ်နေမှန်းသိသာသည်။ ထို့နောက် သူ့စားပွဲတွင်ထိုင်ကာ ထိုစာရွက်ကို သူဖတ်သည်။ အပေါ်ယံဖတ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ အသေးစိတ်ဖတ်နေခြင်းဖြစ် သည်။ ထို့နောက် စာရွက်အောက်ခြေတွင် သူ့လက်မှတ်ကို ယခုမှ လက်မှတ်စထိုးသူတစ်ဦးလို ဖြည်းညင်းစွာရေးထိုးသည်။ ။

ထို့နောက် ဆိုဖာခုံရှည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိ အကြိမ်ကြိမ်သုံး စွဲမှုကြောင့် ဟောင်းနွမ်းနေသော သားရေခုံတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ ကျွန်တော် ဘယ်အချိန်က ရောက်သည်ကိုမေးသည်။ သူ့အသံသည် အသံထိန်းခလုတ်တပ်ဆင်ထားသည့် နှဲရှည်သံကဲ့သို့ အနည်းငယ်ဝါး သည်။

'မောင်ရင်လာတာ ဒီကိစ္စတစ်ခုတည်းအတွက်လား။ တခြား ကိစ္စရောရှိသေးလား။ ကျွန်တော်စိတ်ညစ်သွားသည်။ သူ့မေးခွန်း၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ၊ သူ့အတ္ထုပ္ပတ္တိရေးရန်အတွက်နှင့် ခရီးတစ်ခုမထွက်လာ သင့်ဟု သဘောရှိသည်။ ကျွန်တော်က သူ့စာအုပ်အတွက်သာ လာခြင်း ဟု ပြောလိုက်သည်။ သူခေါင်းညိတ်သည်။ စကားကိုမလိုအပ်ဘဲ မပြော ပါ။ သူက ဒီဇင်ဘာလ ၁၅ ရက်နေ့မှစပြီး ခေတ္တအနားယူရန် စဉ်းစား ထားပြီးသူ့ရုံးဝန်ထမ်းများကသူနှင့်ကျွန်တော်စကားပြောရန် ၄ ရက် ၅ ရက်ခန့် ဖယ်ပေးထားကြောင်းပြောသည်။ အနားယူရန် ရက်မှာ ( ၁၀ ရက်ခန့် လိုသေးပြီးယင်းမတိုင်မီ ကျွန်တော်နှင့် ဆွေးနွေးမှု ပြီးဆုံးနိုင် မည်ဟု မျှော်လင့်ကြောင်းပြောသည်။ ကျွန်တော်သူ့ကိုတွေ့ရန် တစ်လ

စောင့်ခဲ့ရသည်။ ဖုန်းဆက်လျှင် ပြန်လည်ဖြေကြားခြင်းမရှိခဲ့။ ကျွန်တော် သူ့အကြောင်း သုတေသနပြုလုပ်ပြီး ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။ ထိုကိစ္စများ အားလုံးကြောင့် ကျွန်တော် စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားပြီး သူ့ကို အသံမြှင့်ကာ အော်ပြောမိသည်။ “၄ ရက်၊ ၅ ရက်ဟုတ်လား၊ လူကြီးမင်းရဲ့ စာအုပ်ကို

ကျွန်တော်တို့ ၄၊ ၅ ကြိမ်တွေ့ဆုံဆွေးနွေးရုံနဲ့ ပြီးမယ်လို့ထင်ရင် လူကြီး | မင်း၊ လူကြီးမင်း...ကျွန်တော် “ကိုယ့်ဘာသာ ညာနေတာပဲ” ဆိုသည့် စကားအတွက် သင့်တော်သည့်အခြားစကားလုံး ရှာမရဖြစ်နေသည်း

ကျွန်တော် မင်ဒဲလားရှေ့မှောက်တွင် ၁၀ မိနစ်ပင် မပြည့်သေး ချိန်မှာ သူသည်အခြေအနေမှန်ကို မဆုပ်ကိုင်နိုင်သူဟု ကျွန်တော်

ပြောမိသလိုဖြစ်သွားသည်။ သူက မျက်ခုံး အနည်းငယ်ပင့်ပြီး ကျွန်တော့် ကိုကြည့်သည်။ ထို့နောက် မတ်တတ်ရပ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်ကို သွားစေချင်သည့်သဘောဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သူ့စားပွဲသို့ လျှောက်သွား ပြီး သူ့လက်ထောက်ကို အင်တာကွမ်းနှိပ်ခေါ်ပြီး 'မစ္စတာစတင်ဂဲလ်နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ အချိန်ဇယားတစ်ခု ရေးဆွဲဖို့ စီစဉ်နေကြတယ်” ဟု ပြော လိုက်သည်။ သုက သူထိုညနေတွင်အခြားကိစ္စတစ်ခုရှိနေကြောင်း၊ ကျွန်တော့်ကို မလာလိုသော်လည်း တနင်္လာနေ့နံနက်တွင် သူ့လက်

ထောက်နှင့် ဆက်သွယ်စေလိုကြောင်းပြောသည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော် သူ့ရုံးခန်းမှ ထွက်ခဲ့ရသည်။ သူ့ဘဝမှ ထွက်လာခဲ့ခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင် သည်။ တနင်္လာနေ့ ညနေပိုင်းတွင် မင်ဒဲလားက ကျွန်တော့်ကို နောက် နေ့ နံနက် ၇ နာရီတွင် တွေ့ဆုံလိုကြောင်း သတင်းစကားကို သူ့ရုံးမှ ဖုန်းဖြင့် အကြောင်းကြားသည်။ ၇ နာရီအတိအကျတွင်သူနှင့် ကျွန်တော် ပထမနေ့ကအတိုင်း သူ့ရုံးခန်းတွင်တွေ့ဖြစ်ကြသည်။သူက “ကဲ စကြစို့" ဟု တရားသူကြီးတစ်ဦးက တရားခွင်တွင်အမှုစစ်ရန် ဖွင့်သည့်ဟန်နှင့် ပြောလိုက်သည်။ ကျွန်တော် လည်ချောင်းကိုဟန့်လိုက်ပြီး ရှေးဦးစွာ ပထမ တွေ့ဆုံသည့်နေ့က ကျွန်တော့်အပြုအမူအတွက် တောင်းပန်လို

ကြောင်း ပြောလိုက်သည်။ “အဲဒီနေ့ကကျွန်တော် စကားပြောတာ ရိုင်း ရိုင်းပျပျ ဖြစ်မိသွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်မည်သည့် စကားလုံး သုံးရမည်ကို ကြံရာမရဘဲ သုံးလိုက်သည့် ထိုစကားလုံးသည် စိမ်းနေသည်။ သူကကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီးပြုံးသည်။ ထိုအပြုံးက သူ နားလည်သည်၊ ရယ်ချင်စိတ်ပင်ဖြစ်ပါသည်၊ ဤလိုမျိုး ယခင်ကလည်းကြုံဖူးသည်ဟု ဖွင့်ဆိုနေသည်။ “ဟိုနေ့က ကျွန်တော်တို့ စကားပြောကြ တာကို ရိုင်းရိုင်းပျပျ ဖြစ်သွားတယ်လို့ မောင်ရင်ထင်ရင်၊ မောင်ရင်ဟာ တကယ့်ကို ရည်မွန်တဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်လိုပဲတွေးခေါ်သေးတယ်" ဟု သူပြောသည်။ “ရိုင်းရိုင်းပျပျံ' ဆိုသည့် စကားလုံးကို သေချာပီသ အောင်ပြောသည်။ ကျွန်တော် ရယ်လိုက်သည်။ သူသည် အကျဉ်း ထောင်ထဲတွင် ၂၇ နှစ် နေခဲ့ရပြီး အစောင့်များက များသောအားဖြင့် နှိမ့်ချဆက်ဆံခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ သာမန်အားဖြင့် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ် မှုတို့ကိုလည်း ခါးစည်းခံခဲ့ရသည်။ ထိုစဉ် မတိုင်မီက ရဲနှင့် စစ်သားများ က သူ့ကို မဖြစ်မနေ ဖမ်းဆီးရမည့် အကြမ်းဖက်သမားတစ်ဦးအနေဖြင့် နောက်ယောင်ခံလိုက်ခဲ့ကြသည်။ သူနေသည့်နိုင်ငံတွင် လူဖြူတို့က သူ့လို လူမည်းတစ်ဦးကို လူသားတစ်ဦးကဲ့သို့ မဆက်ဆံကြ။ ယင်းသည် ရိုင်းပျ ခြင်းထက် ပိုဆိုးသည်။