မင်းယု၀ေ - ၃၈ဖြာမင်္ဂလာပုံပြင်များ(အတွဲ၁)

The Mango and the Gwedauk Tree story

သရက်ပင်နှင့် ခွေးတောက်ပင်

          ရှေးသရောအခါ ဗာရာသီပြည်တွင် ဒဓိဝါဟနမင်း စိုးစံ သည်။ ထိုမင်းတွင် ပညာဉာဏ်နှင့် အထူးပြည့်စုံသော ပညာ ရှိ အမတ်တစ်ဦး ရှိသည်။ တစ်နေ့သောအခါ မင်းသည် မြစ်၏ ထက်အောက်တွင် ကွန်ကို ထားစေ၍ ရေကစား၏။ ထိုစဉ် ကဏ္ဍမုဏ္ဍအိုင်ဘေးတွင် ပေါက်သော သရက်ပင်မှ သရက်သီး မှည် တစ်လုံးသည် အိုင်တွင်းသို့ ကြွေကြရာမှ မြစ်ထဲသို့ရောက် လာသည်။

          အစဉ်တစိုက် မျောပါလာရာ ကွန်၌ ငြိလေသည်။ မင်းချင်းတို့သည် ကွန်ကို သိမ်းယူသောအခါ ထိုသရက်သီးကို တွေ့သည်။ ရွှေရောင် အဆင်းရှိသဖြင့် မင်းကို ဆက်သသည်။

          Shay tha yaw akhar, long, long ago, King Dadiwarhana ruled over the Kingdom of Bayarna-thi. One day, the King decided to go for a picnic by a river. While he and his companions were having fun in the water, a mango fruit floated by and slowly stopped at the bank of the river.

          A Ponna, one of the King's wise companions, saw the mango and noting that the fruit had a golden glow, decided to offer it to the King,

          မင်းသည် ထိုသရက်သီးကို သုံးဆောင်ကြည်ရာ ချိုမြိန်၍ ထူးခြားကောင်းမွန်သော အနံ့၊ အရသာနှင့် ပြည့်စုံသည်ကိုသိရလေသည်။ ထို့ကြောင့် အစေ့ကို မိမိ ဥယျာဉ်တော်၌ | စိုက်ပျိုးစေသည်။ အပင်ပေါက် လာသောအခါ နို့ရည်များဖြင့်သွန်းလောင်းစေသည်။

          When the King ate the fruit he realized that it was an extraordinary mango. Not only did it look good, it had a wonderful scent and it was also very sweet tasty.

          As soon as he finished eating the fruit, he ordered his Chief Royal gardener to plant the seed in his Royal Garden. When the shoot appeared, he had the plant watered lovingly and carefuily with fresh milk.

          သုံးနှစ်ကြာသောအခါ သရက်သီးများ သီးလာသည်။ မင်းသည် သုံးဆောင် ကြည် သည်။ မူလသရက်သီးကဲ့သို့ပင် ချိုမြိန်၍ ထူးကဲသော အနံ့၊ အရသာနှင့် ပြည့်စုံသည်ကို သိရှိ ရလေသည်။ မင်းသည် သရက်သီးများကို ကိုယ်တိုင်လည်း သုံးဆောင်သည်။ အချို့ကို အခြားသောမင်းများထံသို့ လည်း လက်ဆောင်ပေးသည်။

          သို့သော်လည်း မျိုးပွားမည်စိုးသောကြောင့် လက်ဆောင်မပေးမီ သရက်သီး၏ အညွန့်အညှောက်ဖြစ်မည့် နေရာကို ဖားရိုးစူးဖြင့် ထိုးပြီးမှ ပေးပို့သည်။

          After three years, this mango plant had grown into a tree, a tree big enough to produce many fruits. The King ate a mango from this tree and was delighted to find that it tasted as sweet as the mango by the river. It was also just as fragrant. The King decided to send some of these mangos as gifts to other kings

          However, he did not want those kings to grow their own trees from the seeds so he had the seeds pierced with an extremely fine, long thorn before he sent them. This way, the growing inner part of the seeds were destroyed.

          သရက်သီးလက်ဆောင်ရသော မင်းတို့သည် သရက်သီး ကို သုံးဆောင် ကြည်ကြသည်။ ထူးကဲသော အနံ့၊ အရသာနှင့် ပြည့်စုံသောကြောင့် လွန်စွာ နှစ်သက်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် အစေ့ကို စိုက်စေသည်။ သို့ရာတွင် အပင်ပေါက်မလာချေ။ အကြောင်းရင်းကို စုံစမ်းသောအခါ ဒဝါဟနမင်း၏ အစီအမံကိုသိရှိကြသည်။ သည်တွင် မင်းတစ်ပါးသည် စိုက်ပျိုးမှု၌ ကျွမ်းကျင် လိမ္မာသော ဥယျာဉ်မှူးတစ်ဦးကို ခေါ်သည်။

          “အမောင် - ဗာရာဏသီပြည်သို့ သွားလေ၊ ဒဓိဝါဟနမင်း၏ သရက်သီးတို့ ခါး၍ အရသာပျက်အောင်ပြုချေ'ဟူ၍ စေလွှတ်လိုက်သည်။ ဆုလာဘ်အဖြစ် အသပြာတစ်ထောင် ကိုလည်း ပေးလိုက်သည်။

          The kings who received their mango gifts tasted them. They relished the exceptional quality of these mangos so they asked their gardeners to plant the seeds. But no shoots came up, and no trees grew. They wondered why and started asking questions

          One of the kings found out about King Dadiwarhana's secret thom and he became so angry that he called his own trusted and skilled gardener and said, "Go to the Kingdom of Bayarnathi. Go and make his mangos bitter and tasteless!"

          ထိုဥယျာဉ်မှူးသည် ဒိဝါဟနမင်းထံ ချဉ်းကပ်သည်။ | စိုက်ပျိုးမှုတွင် မိမိ မည်မျှကျွမ်းကျင်လိမ္မာကြောင်း တင်လျှောက်သည်။ မင်းသည် နှစ်သက်သဘောကျသဖြင့် ထိုဥယျာဉ်မှူးကို | မိမိ၏ ဥယျာဉ်မှူးနှင့် အတူ ဥယျာဉ်တော်ကို ပြုစုလုပ်ဆောင်စေသည်။

          This gardener went to King Dadiwarhana and convinced him that he was an excellent gardener. King Dadiwarhana liked him so much that he gave him the job of Royal Gardener to work with his own Chief Royal Gardener.

          ဥယျာဉ်မှူးသစ်သည် ရောက်သည့်နေ့မှစ၍ လက်ရှိ ဥယျာဉ်မှူးထက်သာအောင် ကြိုးစားလုပ်ဆောင်ကြသည်။ သူသည် ဥယျာဉ်တော်ကို ယခင်ကထက် သာအောင် ပြုသည်။ ပန်းတို့ကို အခါရာသီမဟုတ်ဘဲ ပွင်အောင် ပြုသည်။ သစ်ပင်တို့ကို အခါ ရာသီမဟုတ်ဘဲ သီးအောင် ပြုသည်။

          မင်းသည် ဥယျာဉ်မှူးသစ်ကို အလွန်သဘောကျသွား သဖြင့် ဥယျာဉ်မှူးဟောင်းကို နှင်ထုတ်လိုက်သည်။ ဥယျာဉ်မှူး သစ်ကိုသာလျှင် ဥယျာဉ်တော်တစ်ခုလုံးကို စီမံလုပ်ဆောင်စေ သည်။

          From his first day a work, the new gardener worked very, very hard to prove that he was better than the old Chief gardener. He made flowers bloom even when it was not the season for them to bloom. He made trees bear fruit even though it was not their time to have fruit.

          All this made King Dadiwarhana so pleased with his new gardener that he dismissed his old gardener and made the new gardener the Chief Royal Gardener.

          ဥယျာဉ်တော်တစ်ခုလုံး မိမိလက်တွင်းသို့ ရောက်သည် နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အကြံသမား ဥယျာဉ်မှူးသစ်သည် သရက်ပင်ကို ဝန်းရံ၍ တမာပင်နှင့် ခွေးတောက်ပင်တို့ကို စိုက်လေ၏။

          မကြာမီပင် တမာပင်နှင့် ခွေးတောက်ပင်တို့၏ အမြစ်၊ အခက် တို့သည် သရက်ပင်၏ အမြစ်၊ အခက်တို့နှင့် ရောယှက် လေတော့သည်။ ထိုအခါ ယခင်က ချိုလှသော သရက်သီးသည် မချိတော့ပေ။ မချိရုံမျှမက တမာ ခွေးတောက်ကဲ့သိုပင် ခါးလေတော့သည်။ သည်တွင် ဥယျာဉ်မှူးသည်လည်း ထွက်ပြေးသွား လေတော့သည်။

          AS soon as he was made Chief, the new gardener planted Tamar and Gwedauk trees around the Mango trees. In a very short time the roots of the Tamar, Gwedauk and Mango trees began to intertwine with each other under the ground. The mango fruit became as bitter as the fruit of the Gwedauk tree. They were no longer sweet. When this happened, the new gardener ran away.

          ဒဓိဝါဟနမင်းသည် သရက်သီးများ ခါးလာရသော အကြောင်းရင်းကို ပညာရှိအမတ်အား စူးစမ်းစေသည်။ ပညာရှိ အမတ်လည်း ဥယျာဉ်သို့ သွား၍ ကြည့်ရှုစုံစမ်းသည်။

          ထိုနောက် မင်းအား “အရှင် - သရက်ပင်မှာ တမာ၊ ခွေးတောက်ပင်တို့နှင့် ရောယှက်နေသောကြောင့် သရက်သီးများသည် ခါးသောအရသာသို့ ပြောင်းခဲ့ရပါသည်။ မူလအတိုင်း ချိုမြိန်သော အရသာနှင့်ပြည့်စုံစေလိုပါက တမာ၊ ခွေးတောက် တို့ကို ဖယ်ရှားပစ်ရပါမည်။ မြေသြဇာသစ်၊ မြေသြဇာကောင်း တို့ကို ကျွေးရပါမည် နို့ရည်၊ သကာရည်တို့ဖြင့် သွန်းလောင်း ရပါမည်” ဟုလျှောက်၏။

          King Dadiwarhana asked the wise man,

          ponna to find out how to solve the problem. He went to the garden and examined the trees. He returned to tell the King about the mixing of the roots.

          Then he advised the King that the situation could be reversed if all the Tamar and Gwedauk trees and roots were removed. New rich soil would have to be used and the mango trees would have to be watered again with milk.

          မင်းလည်း ဥယျာဉ်မှူးဟောင်းကို ပြန်ခေါ်သည်။ ပညာရှိ အမတ်ဆိုတိုင်း ပြုစေသည်။ ဥယျာဉ်မှူးဟောင်းသည် ရှေးဦးစွာ တမာ၊ ခွေးတောက်ပင် တို့ကို အမြစ်မှနုတ်၍ ဖယ်ရှားပစ်သည်။ ထို့နောက် သရက်ပင်ကို မြေဩဇာသစ်၊ မြေသြဇာကောင်းများ ကျွေးသည်။ နို့ရည်၊ သကာရည်၊ နံ့သာရည် စသည်တို့ဖြင့် သွန်းလောင်းပေးသည်။ သို့ဖြင့် နောက်ထပ်၍ သရက်သီးများ သီးလာသောအခါ သရက် သီးတို့ သည် မူလအတိုင်းပင်ချိုမြိန်၍ ထူးကဲသော အနံ့၊ အရသာတို့နှင့် ပြည်စုံနေလေတော့ သည်။

          The old Chief Royal Gardener was asked to retum and take care of the mango trees. He followed the advice of the wise Ponna. When the mango trees bore fruit again, the mangos were as sweet as they had been before.

          ထို့ကြောင့် ပညာရှိတို့က “အသက်မဲ့သောအရာပင်လျှင် မကောင်းသော အပေါင်းအဖော်တို့နှင့် ပေါင်းဖော်ရ၍ ပျက်စီးသည်။ အသက်ရှိသော သတ္တဝါတို့ကား မကောင်းသော အပေါင်းအဖော်နှင့်

ပေါင်းဖော်သော် အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိအံ့နည်း”ဟူ၍ ဆိုကြသတည်း။

          So the wise caution us: Not to associate with fools

          Even as the good, sweet mango trees bore bitter fruit when they mixed with bitter Gwedauk trees, so too, should good people learn from this story not to mix with foolish, harmful companions, for in doing so. you too, may become foolish and harmful like them.

          Translated, adapted and retold by Sheila Desmond