ဗန်းမော်တင်အောင် - မင်းပြစ်မင်းဒဏ်

          လူမိုက်ကို ပညာရှိက ညှဉ်းပန်း နှိပ်စက်တတ်၏။ လူ့ပညာရှိမူ ကား သံသရာ၏ အနှိပ်အစက် အညှဉ်းပန်းခံကြရကုန်၏။ ဤကဲ့သို့ လျှင် လူမှုရေး သိပ္ပံအတတ်ပညာရပ်၌ လိမ္မာရေးခြားရှိသည်ဆိုသော လောကနိတိဆရာသမားများက မိန့်ဆိုလေ့ ရှိတတ်ကြ၏။

          တကယ်ဆိုတော့ သံသရာဆိုသည်မှာ အဘယ်နည်း။ အချိန် သည်ပင် သံသရာဖြစ်မည် မဟုတ်သလော။

( ၂ )

          အသိအလိမ္မာ ကြွယ်ဝသော ပညာရှိ သုခမိန်ဆိုသူ လူစားများ ကိုပင် ညှဉ်းပန်းနိုင်စွမ်း၊ နှိပ်စက်နိုင်စွမ်းရှိသော အချိန်သည် သာမည စွမ်းပကားနှင့်တော့ကား မဟုတ်တန်ရာ။ အကြွင်းမရှိသော သိဒ္ဓိရှင်သော်လည်း ဖြစ်နိုင်ရာ၏။ သို့တည်းမဟုတ် အနန္တတန်ခိုးတော်ရှင်သော်လည်း ဖြစ်နိုင်ကောင်း၏။

          အစနှင့်အဆုံး မမြင်သာမထင်သာဆိုကြသော ကမ္ဘာလောက ဓာတ်သည် ခပ်သိမ်းကုန်သော သက်မဲ့သက်ရှိရုပ်ဝတ္ထုပစ္စည်းများဖြင့် ဖွဲ့စည်း၍ ထား၏။ ယင်းအလားတူပင် ရေတွက် မှတ်သားခြင်းငှာ မတတ်နိုင်ကောင်းသော ဖြစ်ခြင်း၊ ပျက်ခြင်း အစရှိသော ခယဓမ္မ၊ ဝယဓမ္မ များဖြင့်လည်း စည်းနှောင်၍ ထားရှိ၏ ။ သက်မဲ့လောကဓာတ် ဩကာ သလောကဟူ၍၎င်း၊ ဖြစ်ခြင်း၊ ပျက်ခြင်းလောကဓာတ်ကို သင်္ခါရလော ကဟူ၍၎င်း ပညတ်ခေါ်ဝေါ်လျက်ရှိကြ၏။ ယင်းသုံးပါးလောကသည် အချိန်၏ စက်ကွင်းမှ လွတ်နိုင်၊ ကင်းနိုင်ကြသလော။ သို့မဟုတ် အချိန် ၏ တံဆိပ်ခပ်နှိပ်ခြင်း ခံရသော ဘဝအခြေမှကော ရုန်းထွက်လွတ် မြောက်နိုင်ကြသလော။

          သို့ရာတွင် အချိန်မူကား ဒြပ်နှင့်အထည်ကိုယ် ရတတ်သော အရာ ဝတ္ထုမဟုတ်။ အလားတူပင် ဆုပ်ဆုပ်ကိုင်ကိုင် ဖမ်း၍ချုပ်၍ရနိုင်ကောင်းသော ဝတ္ထုပစ္စည်းအမျိုးအစားလည်း မဟုတ်။ သိမ်မွေ့နက်နဲခြင်းလွန် သော ဝတ္ထုဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် အချို့အချို့သော သုခမိန်ပညာရှိတို့က နိစ္စပညတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဆန္ဒပညတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပညတ် ခေါ်ဝေါ်လျက်ရှိကြခြင်း ဖြစ်တန်ရာ၏။

          ဒြပ်မဲ့ပင် ဖြစ်စေကာမူ သိမ်မွေ့နက်နဲခြင်း ရှိသည်နှင့်အမျှ အချိန် သည် အလွန်တရာ လေးလံဖိစီးတတ်သော အရာဝတ္ထုဖြစ်၏။ ညှဉ်းပန်း နှိပ်စက်တတ်သော ဝတ္ထုပစ္စည်းလည်း ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့်လည်း ယင်း ဆုပ်၍ ကိုင်၍မရသော အရာဝတ္ထုကို အကြွင်းမရှိသော သိဒ္ဓိရှင် ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ အနန္တတန်ခိုးတော်ရှင် ဟူ၍လည်းကောင်း အထက်တွင် ရည်ညွှန်းခဲ့ရခြင်းပင် ဖြစ်၏။

          ကျွန်ုပ်သည် အချိန်၏ ဖိစီးနှိပ်စက်မှုနှင့် ညှဉ်းပန်းထောင်းထုမှု များကို နှစ်ရှည်လများ ခံနေရခဲ့ရသူ တစ်ဦးဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် သုခမိန် စာရင်းဝင် တစ်ဦးတော့ကား မိမိသည် မဟုတ်ချေ။ အလားတူပင် လူ့ ဗူးတောင်းတစ်ဦးတော့လည်း မဟုတ်တန်ရာဟု မိမိကိုယ်ကို မိမိထင်၏။ ကိုယ့်တိုင်းပြည်နှင့် ကိုယ့်အမျိုး လွတ်လပ်ခြင်းနှင့် တရားမျှတခြင်းတို့ကို ချစ်မြတ်နိုးမိသည့် အတွက်ကြောင့် ရာဇဝင်၏ သားကောင်နှင့် အချိန်၏ သုံ့ပန်းဘ၀သို့ ကျရောက်ခဲ့ရသူတစ်ဦးမျှသာ ဖြစ်၏။

          အချိန်၏ ဖိစီးနှိပ်စက်မှုနှင့် ညှဉ်းပန်းထောင်းထုမှုများ၏ ဒဏ်ရာ ဒဏ်ချက်များအကြောင်းကို သက်ကြီးရွယ်လွန်တို့ သိရှိကြ၏။ အကြောင်းမူကား သူတို့တတွေသည် ကောင်းစွာ ခံခဲ့ကြရသောကြောင့်ပင် ဖြစ်၏။ သူတို့ထက် ပိုမိုသိရှိကြသူများ ရှိကြသေး၏။ ၎င်းတို့သည်ကား သုံ့ပန်း၊ နှစ်ကြီးအကျဉ်းသမားနှင့် ကြိုးသမားများပင် ဖြစ်ကြ၏။

          သေမိန့်ချမှတ်ခြင်း ခံရသော ကြိုးသမား အကျဉ်းသားများသည် အချိန်၏ ဖိစီးမှုဒဏ်ကို သူတကာနှင့်မတူအောင် ပင်ပင်ပန်းပန်း၊ လေး လေးလံလံ ခံကြရသည်မှာ အမှန်ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် ကြာရှည်လေးမြင့် တော့ကား မခံကြရပေ။ အာဏာပါးကွက်သားများက သူ့ကို ကြိုးတိုက် အတွင်းမှ လာရောက်ထုတ်ယူသွားပြီးနောက် မကြာမီ ထိုဝဋ်ဒုက္ခမှ ကြိုးသမားသည် လွတ်သွား၏။ သို့ရာတွင် သုံ့ပန်းနှင့် နှစ်ကြီး အကျဉ်း သမားများမူကား ထိုကဲ့သို့ မြန်မြန်ထက်ထက် လွတ်ကျွတ်ခွင့် မရကြချေ။ တမျှဉ်းမျှဉ်းခံကြရ၏။ နှစ်ရှည်လများ ခံရလေလေ ပို၍ ခံရလေ ဖြစ်၏။

          သက်ကြီးရွယ်အိုများသည် ဇရာ၏ ထောင်းထုမှုကို သဘာဝအ လျောက် ခံကြရသူများသာဖြစ်၏။ သို့ပန်းနှင့် နှစ်ဦးအကျဉ်းသမား များကမူကား ထိုသို့ မဟုတ်။ အနှောင်အဖွဲ့ နှင့် ဖြစ်ကြ၏။ အချိန်၏ဖိစီးညှဉ်းပန်းမှုကို သဘာဝအလျောက် ခံကြရသူများထက် အနှောင်အဖွဲ့ နှင့် ခံကြရသူများက ပိုမို၍ လေးလေးလံလံ၊ ပင်ပင်ပန်းပန်း ခံကြရသည် မဟုတ်သလော။

          ယင်းသို့ အကျဉ်းအကြပ် အနှောင်အဖွဲ့များနှင့် အချိန်၏ သုံ့ပန်း ဘဝဖြင့် နှစ်ရှည်လများ ခံလာခဲ့ရသည့်အတွက် ကျွန်ုပ်သည် မည်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက် အပေါ်မျှလည်း ယိုးမယ်မဖွဲ့။ မိမိ၏ ကြမ္မာကိုလည်း အပြစ်တင် ညည်းတွားခြင်းပြုရန် မကြံရွယ်။ လူခပ်သိမ်းတို့သည် မိမိ စိုက်သော မျိုးစေ့များမှ ပေါက်လာသော အပင်တို့ကို ကိုယ့်ဟာကိုယ် ရိတ်သိမ်းကြရရိုး ဖြစ်သည် မဟုတ်သလော။ ဘယ်သူမပြု မိမိမှုဆိုသော စကားလည်း အရှိသား မဟုတ်လား။

          ကျွန်ုပ်သည် အချိန်၏ ဖိစီးနှိပ်စက်မှုနှင့် ညှဉ်းပန်းထောင်းထုမှုများ ၏ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တို့ကို နှစ်ရှည်လများ ခံနေခဲ့ရသော အချိန်၏ သုံ့ပန်း၊ သို့မဟုတ် ရာဇဝင်၏ သားကောင်တစ်ကောင်မျှသာ ဖြစ်၏။ ထိုအမှုသည်လည်း ဘယ်သူမပြု မိမိမှုမျှသာ ဖြစ်သည်ပင် မဟုတ် သလော။