ဒေါက်တာကျော်စိန် - ဖခင်ဘ၀ဇာတ်လမ်းစုံ

ဖခင်ဘဝ အဆင့်ဆင့်

(၁) လက်ခံခြင်း သို့မဟုတ် ငြင်းဆန်ခြင်း၊

 (၂) အခန်းကဏ္ဍကို လိုက်နာခြင်း (စောင့်ထိန်း ကာကွယ်

ခြင်း) သို့မဟုတ် ပစ်ပယ်ခြင်း၊

 (၃) သံယောဇဉ် နှောင်ဖွဲ့မှုနှင့် အနားသတ်မျဉ်းများ၊

(၄) ပုဂ္ဂိုလ်ရေး၊ စာရိတ္တနှင့် စိတ်ဓာတ်ပိုင်း ဉာဏ်ရည်များ

ဆိုင်ရာ စိတ်လှုပ်ရှား လေ့ကျင့်ပေးမှု

(၅) ဖခင်ဘဝနှင့် ဦးဆောင် သင်ကြားပေးမှု၊

ဖခင်ဘဝ အဆင့်ဆင့်ကို ကျောက်သားအတိဖြင့် တည် ဆောက်အပ်သော လှေကားထစ်များအဖြစ် မကြည့်မြင်စေလိုပါ။ အားလုံးသော ဖွံ့ဖြိုးမှု အဆင့်ဆင့်မှာကဲ့သို့ပင် ဖခင်ဘဝဆိုသည်မှာ လည်း တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် တက်သည့် သဘောမဟုတ်ဘဲကြောင်လိမ်လှေကားကဲ့သို့ ဝေ့ကာဝိုက်ကာ တက်ရသည့် လမ်းမြောင် သဖွယ်သာ ဖြစ်ကြောင်း သိမြင်ထားသင့်ပါသည်။

တစ်စုံတစ်ဦးသည်အဆင့် တစ်ဆင့်မှ တစ်ဆင့်သို့ တစ်ထစ်ချင်း သွားနိုင်သကဲ့သို့ နောက်ပြန် ဆင်းသွားခြင်းနှင့် အဆင့် နှစ်ဆင့် သုံးဆင့် ကျော်တက် ခြင်းတို့လည်း ပြုနိုင်ပါသည်။ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်များသည် တစ်ချိန် တည်းမှာပင် ခြားနားသော အဆင့် နှစ်ဆင့်၌ ရှိနေတတ်ကြပါသည်။

ဥပမာ- လူတစ်ယောက်သည် အဆင့် (၁) အမျိုးသမီး တစ်ယောက်နှင့် ရရှိထားသော ကလေးတစ်ဦး၏ ဖခင်အဖြစ် ငြင်းပယ်ခြင်း အဆင့် (၂) အခြား အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နှင့် ရရှိထားသည့် ကလေးတစ်ဦး၏ ဖခင်ဘဝကို ဝန်ခံခြင်းဟူ၍ အဆင့် နှစ်ဆင့်လုံးတွင် တစ်ပြိုင်နက်တည်း ရှိနေတတ်ပါသည်။ မိသားစု တစ်စုတည်း အတွင်းမှာပင် လူတစ်ယောက်သည် ကလေးများနှင့် ပတ်သက်၍ ခြားနားသော ဖွံ့ဖြိုးမှု အဆင့်တွင်ရှိနေနိုင်ကြောင်း လည်း တွေ့ရပါသည်။ ဖခင်အဓိကကျသော ကျွန်ုပ်တို့၏ လူ့ အဖွဲ့ အစည်းတွင် သမီးအတော်များများနှင့် သား အချို့သည် ဖခင်၏ ပစ်ပယ်ခြင်းကို ခံရတတ်ပြီး၊ သူတို့၏ အခြား မွေးချင်းများနှင့်မူ ဖခင်၏ သံယောဇဉ်ကြိုး ပိုမိုခိုင်မြဲစွာ ဖွဲ့စည်းထားကြောင်း ကိုယ်တွေ့ ကြုံနေရတတ်ပါသည်။

ယခုကဲ့သို့ ဖွံ့ဖြိုးမှု အဆင့်ဆင့် ခွဲခြား သတ်မှတ်လိုက်ခြင်း သည် ကျွန်ုပ်တို့အဖို့ ဖခင်ဘဝ၏ ခြားနားသော အဆင့်ဆင့်တွင် ရင်ဆိုင်ရမည့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုဆိုင်ရာ၊ အပြုအမူဆိုင်ရာ၊ အကျင့် စာရိတ္တနှင့် စိတ်ဓာတ်ရေးရာဆိုင်ရာကိစ္စရပ်များအတွက် အလုပ် သဘော လမ်းညွှန်မှုများကို ပေးနိုင်လိမ့်မည်ဟု ကျွန်တော် ယုံကြည် ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဖခင်ဘဝ၏ တုံ့လှယ် ပြုမူတတ်သည့် သဘောအဟုန်ရှိ တုံ့ပြန်သည့် သဘောတို့ကို နားလည်ဖို့ လိုအပ် ပါသည်။ တစ်နည်းပြောရသော် ဖခင်ဘဝသည် သားသမီးတို့၏ ဘဝနှင့် တုံ့လှယ်ပြုမူကာ အပြန်အလှန် အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိသည်ဟု ဆိုလိုပါသည်။ မိမိ၏ သွေးသားရင်း အစစ်ဖြစ်မှန်း သိပါလျက် သား သို့မဟုတ် သမီးအဖြစ် အသိအမှတ် မပြုသော ဖခင် သည် မကောင်းဆိုးဝါး အသည်းနှလုံးပိုင်ရှင် ဖြစ်ပါသည်။ ထိုသူ၏ နှလုံးသားသည် ဖခင်ဘဝကို မခံယူထိုက်သူ တစ်ဦး၏ နှလုံးသားသာ ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ဤစာအုပ်တွင် ပါရှိသည့် ယောသပ်၏ ပုံပြင်တွင် ဖခင် ဖြစ်ခြင်းသည် ကလေး၏ ဖွံ့ဖြိုးမှု အတွက်သာမက လူကြီး၏ ဖွံ့ဖြိုးမှု အတွက်ပါ အရေးပါကြောင်း တွေ့ရလိမ့်မည် ဖြစ်ပါသည်။ သားသမီးအဖြစ်ကို ငြင်းပယ်သူ၏ ရင်ထဲတွင် မောဟတရားတို့ ဖုံးလွှမ်းလျက် ရှိတတ်ပါသည်။ ထိုသူသည် အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို ခံလို၍ ရှင်သန် ဖွံ့ဖြိုးလိုသော သူ့ ရင်တွင်းရှိ အတ္တမှ အရာဝတ္ထု တစ်ခုကို ဖယ်ထုတ်ပစ်သောသူနှင့် တူပါသည်။ သံယောဇဉ်နှောင်ဖွဲ့မှု ကင်းမဲ့သူတစ်ဦးသည် သူ၏ ပုဂ္ဂလိက စွမ်းရည်များ ဖြစ်သည့် အကျင့်စာရိတ္တနှင့် စိတ်ဓာတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဉာဏ်ရည်တို့ လည်း ဖွံ့ဖြိုးလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ။ သူ၏ နှလုံးသားပိညာဉ်သည် တစ်နေ့တခြား ရေနည်းငါးသဖွယ်သာ ဖြစ်သွားပါလိမ့်မည်။

ဖခင်ဘဝ၏ အဆင့်အမှတ် (၅) သည် နှလုံးသားဝိညာဉ် တစ်ခုလုံးနှင့် သက်ဆိုင်သော ဖွံ့ဖြိုးမှုအဆင့် ဖြစ်ပါသည်။ ထို အဆင့်ရှိ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကျွန်ုပ်တို့ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှ ကလေးများ အားလုံးကို စောင့်ရှောက်သည့်သဘော ရှိပါသည်။ သူသည် သူ့ လုပ်ငန်း၊ သူ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပညာနှင့် သူ၏ လက်မှု နှုတ်မှု ဆိုင်ရာ ပညာရပ်အမျိုးမျိုးနှင့် ပတ်သက်၍ မျိုးဆက်သစ်တို့ကို မြေတောင်မြှောက်ပေးလိုသည့် ဆန္ဒရှိသူ ဖြစ်ပါသည်။ သူသည် ဖခင်ကောင်း တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို ဖခင်ဘဝ အဆင့် သို့ ရောက်ရှိရေးအတွက် ကျွန်ုပ်တို့အားလုံး ကြိုးစားဖို့ တာဝန် ရှိသကဲ့သို့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတိုင်းကလည်း ယင်းကြိုးစားမှုကို အပြည့် အ၀ အားပေးဖို့ လိုအပ်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယေရူ၏ ဖခင် ယောသပ်အား ကျွန်ုပ်တို့ ထားရှိရမည့်အဆင့်၊ စံများကို မီးရှူးတန်ဆောင်သဖွယ် ညွှန်ပြခဲ့သည့် အတွက်လည်း ကျေးဇူးတင်ရမည် ဖြစ်ပါသည်။

ကလေးသည် လူကြီး၏ ဖခင်ဖြစ်သည်။

ဝီလျံ ပါ့စ်ဝါ့သ်

(၁)

မည်သည့် ရှုထောင့်ကပင်ကြည့်ကြည့် ပထမဦးဆုံးဖြစ်သော ခေတ်သစ်ဖခင်တစ်ဦးသည် သမိုင်းတွင် လျစ်လျူအရှုခံရဆုံးသော မိဘတစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သူသည် သူ့ကလေးအရင်းမဟုတ်သူအား ပြုစု ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်ခဲ့သည်။ သူ့ သားရင်းပမာ သဘောထား ၍ အိမ်တစ်ဆောင် မီးတပြောင်ထားခဲ့သည်။ သူ့ကလေးသည် မွေးကင်းစကပင် ခိုကိုးရာမဲ့သူကလေးဖြစ်သည့်အလျောက်ယောသပ် သည် သူ တတ်သလောက်၊ မှတ်မိသလောက် လက်သမားပညာဖြင့် အိမ်ကလေး တစ်ဆောင် ဆောက်ပေးခဲ့သည်။ ကလေးအဖို့ ယောသပ်တစ်ဦးတည်းသာလျှင် အမိလည်း ဖြစ်၊ အဖလည်း ဖြစ် သည်။ ထို့ကြောင့် ယောသပ်သည် လိုအပ်သမျှ အရာရာကို လုပ်ဆောင်ကာ ကလေးကို အကာအကွယ်ပေး၍ ကျွေးမွေး ပြုစုခဲ့သည်။

သူသည် ကလေးနှင့် ကစားသည်။ လောကတွင် လူ ဖြစ်ရ ခြင်း၏ သဘောနှင့် လူကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်ရခြင်း၏ အရေး ပါမှု အကြောင်းကို တဖွဖွ သင်ပေးခဲ့သည်။ သူသည် ကလေးအား လူတော်လူကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်အောင် သွန်သင် မွေးမြူခဲ့ သည်။ သူ တတ်သည့် လက်သမားပညာကိုလည်း သင်ပေးခဲ့သည်။ သူ ငါးများသွားရာသို့လည်း ခေါ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် သူ့ မယားပါသား၏ ကံကြမ္မာကို အဟန့်အတား ပြုရန်ကား မကြိုးစားခဲ့ပေ။ သက်သေ အထောက်အထား မည်မည်ရရ မရှိသော်လည်း ယောသပ်သည် သူ့သားကို ကယ်တင်ရန် မည်သို့မျှ မကြိုးစားဘဲ တုံဏှိဘာဝေ နေခဲ့သည်ဟု ဆိုချင်သည်။ ယောသပ် သည် ရန်သူတို့နှင့် ယှဉ်ပြိုင် တိုက်ခိုက်၍ သူအလွန်ချစ်ခဲ့ရသော ထို လူငယ်အား ကယ်တင်လိုသည့် ဖခင်ဇာတိစိတ်ကိုပင် ချိုးနှိမ်ခဲ့ သည်ဟု ယူဆနိုင်ပါသည်။ ။

ယောသပ်သည် တစ်ချိန်လုံး ယေရှု၏ အနီးတွင် ရှိနေခဲ့ သည်။ လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို သံမယ်တို့ဖြင့် တဒိုင်းဒိုင်း နှက်နေသည့် အသံ၊ နာကျင်လွန်းလှ၍ စူးစူးဝါးဝါး အော်လိုက်သည့် အသံတို့ကို လည်း သူကြားနေရသည်။ သွေးအလိမ်းလိမ်း ကပ်ငြိသော ကိုယ်ခန္ဓာဖြင့် လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် ပြင်းစွာသော ဝေဒနာ ခံစားရင်း

သေငယ်ဇောနှင့် မြောနေသည့် ယေရှုအားလည်း သူ မြင်နေရသည်။ “အို ဖခင်... ဘာ့ကြောင့် ကျွန်တော့်ကို မကယ်တင်ဘဲ ပစ်ထားရ တာလဲ” ဟု မေးနေသည့် ယေရှု၏ အသံကိုလည်း ယောသပ်ကြား

ယောင်နေမိသည်။ ယောသပ်သည် ထိုနေရာတွင် ရပ်ရင်း “အဖေ ဆိုတာ ငါ့ကို ပြောတာလား။ သူက ငါ့ကို တစ်ခုခု လုပ်ပေးစေချင် တာလား” ဟု စိတ်ထဲက ငိုကြွေးကာ မေးခွန်းတွေကို မိမိဘာသာ မေးနေမိသည်။ ယောသပ်အဖို့ ဘာမျှ မတတ်နိုင်။ ထိုနေရာတွင် တုံဏှိဘာဝေ ရပ်၍သာ နေမိတော့သည်။ သူ့ကံကြမ္မာ၊ သူ့ နှလုံးသားဝိညာဉ်၏ စေခိုင်းချက်အရ သူသည် ဆိတ်ဆိတ်နေကာ ထိုနေရာ တွင်သာ ရပ်လျက် ရှိသည်။ မတုန်မလှုပ် ရပ်လျက်သာ နေသည်။ မှန်ပေသည်။ ဤသည်ပင်လျှင် ယေရှု၏ သဘာဝ ဖခင် ဖြစ်သူ၏ နှလုံးသားဝိညာဉ် အစစ်အမှန် ဖြစ်သည်။ ဤသည်ပင် ယောသပ်ဟု အမည်တွင်သော လူတစ်ယောက်သည် ဖခင်ကောင်း တစ်ယောက် ဖြစ်ခြင်း တည်းဟူသော ဘဝလုပ်ငန်း တစ်ရပ်ကို သူ တတ်နိုင် သလောက် ကြိုးစား ထမ်းဆောင်လိုက်ခြင်း၏ ပြယုဂ်ဟု ဆိုနိုင်ပေ သည်။

သင်သည်လည်း ဖခင်တစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ပါက ယောသပ် ကဲ့သို့ပင် ကြေကွဲစွာ ခံစားမှုများ၊ အနစ်နာခံ စွန့်လွှတ်မှုများနှင့် ရင်ဆိုင် ရမည်သာ ဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်ချိန်တွင် သင့် ရင်သွေးသည် သူ့ ကံကြမ္မာကို သူ ဖန်တီးသွားသဖြင့် သင် မည်သို့မျှ မတတ်နိုင်ဘဲ ယောသပ်ကဲ့သို့ပင် တုံဏှိဘာဝေ ရပ်၍ နေရသည့် အလှည့်မျိုးနှင့် လည်း ကြုံတွေ့နိုင်သေးသည်။ ဤဖြစ်ရပ်တို့က သင့် နှလုံးသား ဝိညာဉ်ကို ကြံ့ခိုင်စေပါလိမ့်မည်။ ထိုကလေးအား လူလားမြောက် ၂ သည် အထိ ဖခင်အဖြစ် စောင့်ရှောက် မွေးမြူနိုင်ခဲ့ခြင်းသည်ပင်သင်၏ ယောက်ျားကောင်းတစ်ယောက် ဘဝကို ပီပီပြင်ပြင် ထင်ဟပ် ပေါ်လွင်စေသည်ဟု ဆိုရပါလိမ့်မည်။

ထိုလုပ်ရပ်သည် မွန်မြတ် သန့်စင်သော လုပ်ရပ်တစ်ခု ဖြစ်ပါ သည်။ လူသားတစ်ယောက်အဖို့ ထိုလုပ်ရပ်သည် တကယ့် အရေးပါ သည့် ပဓာန လုပ်ရပ်တစ်ခုပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

သို့သော် ယောသပ်နှင့် ယေရှုတို့ သားအဖ၏ ဘဝဇာတ်လမ်း အပြည့်အစုံကို မသိရသည်မှာ တစ်ဖူနာလှပါသည်။ ယေရှု၏ ကလေးဘဝ၊ လူငယ်ဘဝတို့တွင် ရေချိုးရာ၌လည်းကောင်း၊ ညစာ စားရာ၌လည်းကောင်း မည်သို့မည်ပုံ ပျော်ရွှင်ကြည်နူး မြူးထူး ရယ်မောနေကြမည်ကို ကျွန်ုပ်တို့ မသိကြရပါ။ ယေရှု လူငယ်ဘဝ.....