ဒဂုန်ရွှေမျှား -‌ ဝေဟင်ခရီး

ဝေဟင်ခရီး

၁၈၆၂ ခု၊ ဇန်နဝါရီလ ၁၄ ရက်နေ့တွင် လန်ဒန်မြို့ရှိ ကမ္ဘာ့ပထဝီပညာ စူးစမ်းရှာဖွေရေးအသင်းကြီး၌ အရေးကြီးသော အစည်းအဝေးကြီးတစ်စု ကျင်းပလေသည်။ ထိုအစည်းအဝေးတွင် ဥက္ကဋ္ဌဖြစ်သူက ကြောက်ရွံ့တုန်း လှုပ်ခြင်းမရှိသော အာဇာနည်ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတစ်ဦးသည် အာဖရိကတိုက်ကို မီးပုံးပျံဖြင့် ဖြတ်သန်းရန်ကြံစည်လျက်ရှိကြောင်း ကြေညာလိုက်ရာအသင်း သားများကလှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ဩဘာပေးကြလေသည်။ ထို့နောက် ဥက္ကဋ္ဌ က ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြီး၏နာမည်မှာ ဆင်မြူယယ်ဇာဂတ်ဆင် ဖြစ်ကြောင်းဖြင့် ပြန်ပြောပြန်ရာ အသင်းသားများမှာ အတိုင်းမသိ ဝမ်းမြောက်လျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြီးအား သူ၏စွန့်စားသွားရောက်မည့် ခရီးအတွက် ကုန်ကျမည့် စရိတ်စကများကိုကာမိစေရန် ငွေကြေးများစုဆောင်းထောက်ပံ့ကြ၏။ ' ဒေါက်တာဇာဂတ်ဆင်သည် ယခုအကြိမ်သာမဟုတ် ယခင်ကလည်း ဥရောပတိုက်အစရှိသော ကမ္ဘာဟောင်းနှင့် အမေရိကန်ပြည်စသောကမ္ဘာ သစ်တွင် အနှံ့အပြား ခရီးသွားခဲ့ဖူးရာ သူသွားခဲ့သော ခရီးများမှာ အကျိုးမဲ့ မဟုတ်ဘဲ လောကဓာတ်ပညာနှင့်တကွ ပထဝီသမိုင်းတွင် အကျိုးများစေလောက်အောင်တွေ့ကြုံခဲ့သောခရီးများ ဖြစ်လေသည်။ သူ၏ခရီးသွားလာ ခဲ့ပုံများကို သူသည် လန်ဒန်မြို့ရှိ သတင်းစာကြီးများတွင် ဆောင်းပါးအဖြစ် ဖြင့် အကျယ်တဝင့်ရေးသားဖော်ပြခဲ့ရာ ထို့ကြောင့်လည်း သူ၏နာမည်မှာ ထင်ရှားကျော်ကြားပြီးလျှင် ကြောက်ရွံ့ခြင်းကင်းမဲ့သည့် စွန့်စားရှာဖွေသူ အာဇာနည်ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတစ်ဦးအနေဖြင့် ကမ္ဘာအသိအမှတ်ပြုရလေသည်။ ဒေါက်တာဇာဂတ်ဆင်ကား မည်သည့်အခက်အခဲကိုမဆို တွန့်ထုတ်ခြင်း မရှိ၊ အပင်ပန်းခံသည့်နေရာနှင့် ဇွဲကောင်းသည့် နေရာတွင် ပြိုင်ဘက်ကင်း သောပုဂ္ဂိုလ်ကြီးပါပေတည်း။

အာဖရိကတိုက်ကြီးမှာ မည်မျှပင် လူများပေါက်ရောက်ခဲ့ပြီဆိုသော် လည်း တိုက်အတွင်း၌ လူသူမသိသေးသည့် လျှို့ဝှက်နက်နဲမှုများရှိရဦး မည်ဟု ဒေါက်တာဖာဂတ်ဆင်ယူဆ၏။ သို့ဖြစ်၍အာဖရိကတိုက်၏ တစ် စိတ်တစ်ဒေသကို အပျော်ခရီးသဘောမျိုးထွက်၍ စူးစမ်းရှာဖွေရန် ဖြစ်လေ သည်။ သူ၏အကြံမှာထိုဒေသကို မီးပုံးပျံဖြင့်သွားရသော် ရက်သတ္တပတ် အနည်းငယ်မျှနှင့် ပေါက်ရောက်နိုင်ပေမည်။ မီးပုံးပျံနှင့် သွားရန်မှာလည်း သူသည် မည်မျှလောက်စိတ်ချသနည်းဆိုပါမူ သူနှင့်အလွန်ချစ်ကျွမ်းဝင်သော ရစ်ချတ်ကနေဒီကိုပင် သူနှင့်အတူ လိုက်ပါရန် တိုက်တွန်းဖိတ်ခေါ် လေသည်။

ကနေဒီမှာ စကော့လူမျိုးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီးလျှင် ရဲရင့်၍ စိတ်ပြတ် တောက်၏။တည်ကြည်၍ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိ၏။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာအိန္ဒိယ ပြည်တွင်ရှိနေစဉ်က စစ်တပ်တစ်တပ်တည်း အမှုထမ်းခဲ့ဖူးရာတစ်ယောက် နှင့်တစ်ယောက်လွန်စွာပင်ချစ်ကျွမ်းဝင်လျက် ဖာဂတ်ဆင်မှာသစ်ပင်ပန်းပင် များနှင့် ပိုးမွှားများအတတ်ပညာများကို လိုက်စားပြီးလျှင် ဒစ်က ကျားဆင်

များကို ပစ်ခတ်ရန် များစွာ ဝါသနာပါသူဖြစ်လေသည်။ (ဒစ်ဆိုသည်မှာ ရစ်ချတ်ကနေဒီအား ဒေါက်တာကရင်းနှီးစွာခေါ်သော အမည်ဖြစ်သည်။)

မကြာမီက ဒေါက်တာဖာဂတ်ဆင်သည် ဒစ်ထံသို့ အလည်အပတ်  ရောက်ရှိလာရာ အလွန်စကားနည်းပြီး အစဉ်ငေးမောတွေဝေလျက်ရှိသဖြင့် သူ၏ဦးနှောက်ထဲတွင် အကြံတစ်ခုခုရှိရမည်ဟု ဒစ်က ရိပ်မိလေသည်။ သို့သော် ထိုအခါကမည်သို့မျှဖွင့်ဟ၍မပေးခဲ့ချေမကြာမီတိုင်းသတင်းစာ တွင်အောက်ပါသတင်းတစ်ခုပါးလာသည်ကိုတွေ့ရသောအခါမှထိုပြဿနာ မှာရှင်းလင်းသွားလေသည်။

ကမ္ဘာကျော် စွန့်စားရှာဖွေသူနှင့် ခရီးသည်များဖြစ်သော ဒေါက်တာ ဖာဂတ်ဆင်သည် အာဖရိကတိုက်ကို အရှေ့မှအနောက်သို့ မီးပုံးပျံဖြင့် ဖြတ် သန်းရန် ကြံစည်လျက်ရှိကြောင်း မီးပုံးပျံစ၍ ထွက်မည့်နေရာမှာ အာဖရိ တတိုက်၏ အရှေ့ဘက်ကမ်းခြေရှိ ဇန်ဇီးဘားကျွန်းဖြစ်ပြီးလျှင် နောက်ဆုံး သူ၏ခရီးစဉ်ပြီး၍ ဆင်းသက်မည့်နေရာကိုမူ ဘုရားသခင်မှသာ သိမည် ဖြစ်ကြောင်း  ဟု သတင်းစာတွင် ဖော်ပြထား၏။

ထိုသတင်းကိုဇတ်ရသောအခါ ဒစ်က

“အရူး-သိပ်ရှုတဲ့အကြံ၊ အာဖရိကတိုက်ကို မီးပုံးပျံနဲ့ ဖြတ်ပျံမယ်ဆို တာ သူကြံပလေဗျာ၂ နှစ်အတွင်း ကြိတ်ကြံနေတာလက်စသတ်တော့ အကြံကို မဖြစ်ဘူး...မဖြစ်ဘူး မဖြစ်ဘူး။ ဒီလောက်တောင်ညဏ် နည်းတဲ့ အလုပ်ကိုတော့ မလုပ်ဖြစ်အောင်တားဦးမှ။ အခုလိုသာဆိုရင် လကိုတောင် သွားဦးမလား မပြောတတ်ဘူး” ဟု တစ်ကိုယ်တည်း ရေရွတ်  လျက်ရှိလေသည်။

ထိုည၌ ရစ်ချတ်ကနေဒီသည် လန်ဒန်မြို့သို့ရောက်ရှိသွား၍ ဒေါက် တာထံသွားရောက်ရာအဆင်သင့်ပင် ဒေါက်တာဖာဂတ်ဆင်နှင့် တွေ့ရ၏။ သို့သော် ဒေါက်တာဖာဂတ်ဆင်က""ဘယ့်နှယ်လဲဒစ်လား” "အစစ်ပေါ့ဗျာ “အမဲလိုက်ကောင်းတဲ့အချိန်ကြီး ခင်ဗျာ လန်ဒန်မှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ"

“ဘာလုပ်ရမှာလဲဗျ။ ခင်ဗျား အဓိပ္ပာယ်မရှိတဲ့အကြံကြီးကို ဖျက်ရ အောင်လို့ပေါ့” “ဘာအဓိပ္ပာယ်မရှိတာလဲ” (တိုင်းသတင်းစာကိုလက်ဖြင့်ထောက်ပြလျက်) "ဒီဟာအမှန်ပဲလား”

“မှန်တာပေါ့၊ ခင်ဗျာပါ ခေါ်သွားဖို့ ခင်ဗျားဆီကိုတောင် ကျပ်ဒီနေ့ စာရေးမလို"

“ကျပ်ကိုပါခေါ်မလို့ ဟုတ်စ။ မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ နှစ်ယောက်စလုံး အရူး ထောင်ရောက်နေဦးမယ်” “မဟုတ်တာပဲ။ ကျုပ်ရယ်စရာပြောတာမဟုတ်ဘူး။ တကယ်ပြောနေ တာ။ ခင်ဗျားမလိုက်ရင်လည်းကျပ်တစ်ယောက်တည်း သွားတော့မှာပဲ”

ဒေါက်တာ ဖာဂတ်ဆင်သည် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ရစ်ချတ် ကနေဒီ(ဒစ်) အားရှင်းလင်းပြ၏။ သို့နှင့် နောက်ဆုံး၌ ချစ်လှစွာသောမိတ်

ဆွေနှစ်ယောက်တို့သည် ယခင်က သူတစ်ထူးမကြံစည်ခဲ့ဖူးသောအကြံကို စွန့်စားရန်သဘောတူညီကြလေသည်။

(ဤဇာတ်လမ်းစတမြို့ဖြစ်ပွားသည့်အခါက အာဖရိကပြည်သည် လူသူလေးပါး အရောက်အပေါက်နည်းပါးသောတိုင်းပြည်တစ်ပြည်ဖြစ်၏။

ဉရောပတိုက်သားများပင်လျှင် ပင်လယ်ကမ်းရိုးတန်းတစ်လျှောက်မှုလွဲ၍ အချို့ဒေသများသို့ အနည်းငယ်အကျဉ်းမျှသာရောက်ဖူးကြသေးသည်။ သို့ ဖြစ်၍အားလုံးသောမြေပုံစာအုပ်များ၌ပင်အာဖရိကတိုက်၏မြေပုံအလယ်မှ ကွတ်လပ်ကြီးထဲတွင် လူသူမရောက်ပေါက်သေးသော အတွင်းပိုင်းဒေသ ဟူ၍စာလုံးကြီးများဖြင့် ပုံနှိပ်ဖော်ပြထားတတ်ကြလေသည်။)

ဒေါက်တာ ဖာဂတ်ဆင်သည် သူ၏မီးပုံးပျံခရီးကို ဇန်ဇီဘားကျွန်းမှ စတင်ထွက်ခွာရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့လေသည်။ ဤကျွန်းကြီးသည် အင်္ဂလန်ပြည် ရှိ မန်းကျွန်းထက် ၃ဆနီးပါးမျှကြီးမား၍အီကွေတာ၏တောင်ဘက်တွင် ပထဝီမိုင်အားဖြင့် မိုင်ပေါင်း ၃၆ဝ ခန့် ဝေးကွာပြီးလျှင် အာဖရိကတိုက် အရှေ့ဘက် ပင်လယ်ကမ်းရိုးတန်းအနီး၌ ကပ်လျက်တည်ရှိ၏။ ဒေါက်တာ ဖာဂတ်ဆင်သည် သူထွက်သွားမည့် ခရီးအတွက် အသေးစိတ်ပြုလုပ်ပြင် ဆင်ရန်ရှိသည်တို့ကို အချိန်လုံလောက်စွာယူ၍ စေ့စပ်စွာ ပြင်ဆင်လုပ်တော့၏။ သူ၏မီးပုံးပျံကြီးနှစ်လုံးမှုပါရှိရန်အပြင် သူနှင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ နေလာခဲ့သော လူယုံတော်တပည့်ကြီး ဂျိုးကိုပါ သူနှင့်အတူ ခေါင်းဆောင် သွားမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ခဲ့လေသည်။ သေချာနိုင်သမျှ သေချာတိကျစွာ တွက်ချက်ပြီးသောအခါ၌ စားရေး ရိက္ခာအဝတ်အထည်များနှင့် တိုင်းထွာရန် ကိရိယာတန်ဆာပလာစသည့် လမ်းခရီးအတွက် သယ်ဆောင်သွားရန်လိုအပ်သောပစ္စည်းများ၏ အလေး ချိန်စုစုပေါင်းမှာ ပေါင် ၄၀၀၀ နီးနီးမျှ ရှိသည်ကို တွေ့ရှိရလေသည်။ သူ၏ နောက်ဆုံး ခန့်မှန်းခြေစာရင်းမှာအောက်ပါအတိုင်းဖြစ်လေသည်။

 

ပေါင်ချိန်များ

ဒေါက်တာဆင်မြူရယ်ဇာဝတ်ဆင် ၁၃၅

ဒစ်ကနေဒီ(သူ၏မိတ်ဆွ)         ၁၅၃

ဂျိုး (သူ၏တပည့်)                 ၁၂၀

ပ-မီးပုံးပျံ၏အလေးချိန်              ၆၅၀

ဒု-မီးပုံးပျံ၏အလေးချိန်                 ၅၁၀

လူစီးပုခက်နှင့် ပိုက်ကွန်ကြီး            ၂၈၀

သံချိတ်ကြီးများ၊ တိုင်းထွာသည့်ကိရိယာများ၊ သေနတ်များ၊ စောင်များ၊ ရွက်ဖျင်တဲနှင့်ကိရိယာ တန်ဆာပလာများ                                   ၁၉၀

အမဲသား၊ အသားမှုန့်၊ ဘီစကစ်မုန့်၊လက်ဖက်ခြောက်  ကော်ဖီမှုန့်နှင့် ဘရန်ဒီပုလင်းများ    ၃၈၆

သောက်ရေ                                       ၄၀၀

အဝတ်အထည်များ                             ၇၀၀

ဟိုက်ဒရိုဂျင်ဓာတ်ငွေ့                             ၂၇၆

သဲအိတ်များ                                           ၂၀၀

 စုစုပေါင်း-ပေါင်                                ၄၀၀၀

ဒေါက်တာမှာ စိတ်ကူးဉာဏ်ထက်မြက်သည့်အလျောက် မီးပုံးပျံကို အရွယ်နှစ်မျိုးပြုလုပ်ပြီးလျှင် အငယ်ကိုအကြီးထဲသို့ ထည့်သွားလျက်ယူခဲ့ ရန်အကြံရခြင်းဖြစ်လေသည်။ အဆိုပါမီးပုံးကြီးနှစ်လုံးစလုံးကိုပင် လိုင်ရွန် ပိုးဖြင့် ချုပ်လုပ်ကာအပေါ်မှ ကြက်ပေါင်စေးဖြင့် လေလုံအောင် မံထားလေ သည်။ သူသည် သေချာစွာ စမ်းသပ်စစ်ဆေးထားပြီးဖြစ်သော သံချိတ် ကြီး ၃ချောင်းအပြင် ပေါ့ပါးခိုင်ခန့်လျက် ပေ ၅ဝ မျှရှည်လျားသော ပိုးကြိုးလှေကားတစ်ချောင်းကိုပါယူဆောင်လာခဲ့ရန် စီမံထားလေသည်။

 ဒေါက်တာ၏တပည့်ကြီး ဂျိုကား အရာရာတွင် စိတ်ချအားကိုးရသူ ဖြစ်လေသည်။ ဒေါက်တာ၏လက်အောက်တွင် တပည့်ခံလာခဲ့သည်မှာကြာ ရှည်လှပြီဖြစ်သောကြောင့်ဆရာဖြစ်သူကလခစားအစေခံတစ်ယောက်ဟူ၍ သဘောမထားဘဲ မိတ်ကောင်းဆွေကောင်းတစ်ယောက်အနေနှင့် ဆက် ဆံပေါင်းသင်းခဲ့သည်။ ဂျိုးကလည်း သူ့ဆရာ၏ယုံကြည်အားကိုးချက်ကို မိမိအသက်နှင့်လဲ၍ဆောင်ရွက်ရမည့်ကိစ္စဖြစ်စေကာမူ ဦးမလေးဘဲစေတ နာကို စေတနာဖြင့်တုံ့ပြန်ကာပြုလုပ်ဖွယ်ရှိသမျှကို ကျေပွန်စွာလုပ်ကိုင် ဆောင်ရွက်ပေးခဲ့သည်ချည်း ဖြစ်လေသည်။ ထို့ပြင် သူသည် ဒေါက်တာနှင့် အရပ်ရပ်သို့အတော်ပင်နှံ့စပ်အောင်လိုက်ပါခဲ့ဖူးသည့်အလျောက်လောက ဓာတ်ပညာဘက်ဆိုင်ရာ အချက်အလက်တို့ကိုလည်း အတော်အတန် တီး ခေါက်မိပြီးဖြစ်နေရာ ထိုဗဟုသုတများသည်ယခုထွက်မည့်ခရီးစဉ်အတွက် များစွာအထောက်အပံ့ရစေမည်ဟု ဆရာကြီးကယုံကြည်သည်။ ထိုအရာ များထက် ထင်ရှားသောဂျိုး၏အရည်အချင်းများသည်ကား တည်ကြည် ငြိမ်သက်ခြင်းအပြင် မည်သည့်အရာမျိုးနှင့် ရင်ဆိုင်ရစေကာမူ ကောင်း သည့်ဘက်သို့ ကြည့်ရှုမျှော်တွေးတတ်ခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ သို့ဖြစ်၍ ပြဿနာတစ်ရပ်သည် အခြားသူတစ်ယောက်အဖို့ ရှုပ်ထွေးခက်ခဲနေစေ  ကာမူ သူ့အဖို့ကား သဘာဝအားဖြင့် လွယ်ကူရှင်းလင်းသကဲ့သို့ ဖြစ်နေ တတ်လေသည်။

" အာဖရိကတိုက်ကို ဖြတ်ကျော်မည့်စီမံကိန်းကြီးကို ပြုလုပ်ရေးဆွဲရာ၌ ဆရာဖြစ်သူသည်သူ့အားထိုအကြောင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍စကားတစ်ခွန်းပင် မဟခဲ့ဖူးသော်လည်း ဂျိုက သူ့ဆရာ၏လေကြောင်း၊ စရီးစဉ်တွင် သူ လည်း အတူလိုက်ပါရမည်ဖြစ်ကြောင်း တထစ်ချယုံကြည်ပြီး ဖြစ်လေ သည်။

ဇန်ဇီဘာသို့ သွားမည့် ခရီးသည်များအား တင်ဆောင်သွားမည့် သင်္ဘောရီဇော်လူ့သည်၁၈၆၂ခုနှစ်ဖေဖော်ဝါရီလ၁၆ရက်နေ့တွင်ဂရင်း ( ဝစ်ဆိပ်ကမ်းမှာကျောက်ဆူးချကာဆိုက်ကပ်လျက်ရှိ၏။အဆိုပါသင်္ဘော

မှာတန်ချိန် ၈ဝဝ ခန့်ရှိသော ပင်လယ်ကူးမီးသင်္ဘောတစ်စင်းဖြစ်ပြီးလျှင် ' ပထဝီအသင်းကြီးမှ အသင်းသားများ၏ ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်ချက်အရ ဗြိတိ

သျှအစိုးရသည် ဒေါက်တာဇာဂတ်ဆင်၏ကိစ္စတွင် အသုံးပြုရန် ထိုသင်္ဘော ကို ဘုရင့်ရေတပ်မတော်မှ ကပ္ပတိန် ဝင်းနက် ဆိုသူအား အုပ်ချုပ်ဦးစီးစေ

လက်စေလွှတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ၊ မီးပုံးပျံကြီး (၂) လုံးနှင့် တကွ လူစီးပုခက်၊ သံချိတ်များ၊ ကြိုးများ၊

စားနပ်ရိက္ခာများ၊ ရေလှောင်ကန်းများနှင့် တိုလီမိုလီများပါမကျန် သင်္ဘော ကုန်လှောင်ခန်းထဲ၌ ဇာဂတ်ဆင် ကိုယ်တိုင်စီမံခန့်ခွဲ၍နေရာရထားလျက် ရှိ၏။ ဒေါက်တာဇာဂတ်ဆင်နှင့် ကနေဒီတို့အဖို့ သက်သာချောင်ချိစွာလိုက် ပါနိုင်မည့် အခန်းနှစ်ခန်းအပြင် ဂျိုးအတွက် အခြားခန်းတစ်ခန်းကိုလည်း အသင့်ပြင်ဆင်ထားလေသည်။

အဆုံးသတ်အစီအစဉ်များ ပြုလုပ်ပြီး၍ပထဝီအသင်းကြီးကောက် တာ ဖာဂတ်ဆင်အဖို့ ရည်ရွယ်ကျင်းပသော ညစာစားပွဲကြီး၌ ဖူးမြှော်ဆက်

စကားများပြောကြားပြီးလတ်သော်ခရီးသွားမည့်သူအားလုံးသည်သင်္ဘော ဓပေါ်သို့ ကောင်းမွန်စွာ ရောက်ရှိလေ၏။ သို့နှင့် ဖေဖော်ဝါရီလ ၂၁ ရက်နေ့ နံနက်တွင် ရီဇော့်သည် ကျောက်ဆူးများနတ်ပြီးလျှင် သိမ်းပြစ်ကြီးတစ်

လျှောက် အောက်သို့ စုန်ဆင်းကာ အာဖရိကအရှေ့ကမ်းရှိရာသို့ ရေး ထွက်ခွာလာခဲ့လေသည်။

ရှည်လျားပျင်းရိဖွယ်ကောင်းလှသော ရေလမ်းခရီး တစ်လျှောက်တွင် ဒေါက်တာသည် သင်္ဘောစားပွဲခန်းမကြီးထဲ၌ ပထဝီပညာနှင့် ပတ်သက်

သော လက်ရာ ရှင်းလင်းဟောပြောပြခြင်းဖြင့် အချိန်ကုန်စေ၏။ သူ၏ ဟောပြောခြင်းများ စိတ်ပါဝင်စားလျက်ရှိကြသော ပရိသတ်များသည် လေ

ကြောင်းခရီးအတွက် မည်သို့မည်ပုံစီစဉ်ထားသည်များကို တစ်စုစီ အသေး စိတ်ရှင်းလင်း ပြောဆိုပြသသောအခါ၌ ပို၍ပင် စိတ်အား ထက်သန်လျက် ရှိကြကုန်၏။ , ထို့ပြင်ဒေါက်တာသည် မီးပုံးပျံကြီးကို သူဆင်းလို တက်လိုသာအခါ ၌ မြေပေါ်သို့ဆင်းရန်နှင့် လေထဲသို့တက်ရန် သူမည်ကဲ့သို့ စီစဉ် ပြုလုပ် ထားကြောင်းကိုလည်း သူ့အဖော်များအား အောက်ပါအတိုင်း အပြည့်အစုံ ကြိုတင်ရှင်းလင်းပြောပြထားလေသည်။

(ဒေါက်တာ) "ကျပ်တော့မီးပုံးပျံထဲကဓာတ်ငွေ့တွေအပြင်ထွက်မသွား စေဘဲနဲ့ ကိုယ်လိုတဲ့အခါမှာဆင်းနိုင်ထက်နိုင်အောင် အထပ်ထပ် စမ်းသပ် ခဲ့တာပဲဗျို့။ နို့ပေမဲ့ ဒီလို စမ်းသပ်ပြီးလို့ ရခဲ့တဲ့ အဖြေတွေဟာတော့ စယ်ပြီး

ကျေနပ်စရာ မကောင်းလှသေးဘူး။ သဲအိတ်တွေကိုတော့ ကျပ်နည်းနည်း ခဲသယ်သွားပါတယ်။ကျပ်နဲ့ ဆင်းတဲ့တက်တဲ့နည်းတွေကတော့ မီးပုံးပျံထဲ မှာထည့်ထားတဲ့ ဓာတ်ငွေ့တွေကို အပူအအေးအမျိုးမျိုးပြောင်းလဲခြင်း

အာဖြင့် ပြန့်ကျဲစပြီးတော့ ဆင်းနိုင်တက်နိုင်တဲ့နည်းတွေပါပဲ။အထဲက ဓာတ်ငွေ့တွေ ပြန့်ကားသွားရင် မီးပုံးပျံကြီးဟာ ရှိရင်းစွဲအလေးချိန်ထက် ပေါ့သွားတဲ့အတွက် အပေါ်ကိုတက်ပါတယ်။ ပြဒါးချိန်ကို လျှော့ပေးလို့ ဓာတ်ငွေ့တွေ ပြန်ကျုံ့ဝင်သွားတဲ့အခါမှာတော့ မီးပုံးပျံကြီးဟာ အောက်ကို ကျလာပါတယ်”

ရီဇော်လူ့သင်္ဘောသည် သိမ်းမြစ်ထဲမှ ထွက်ခွာလာခဲ့ပြီးနောက် ၃၇ ရက် မြောက်သောနေ့ (မတ်လ ၃၀ ရက်နေ့) တွင် တပယ်တောင်တန်း ကို မြင်ရလေ၏။ လေကြောင်း သင့်နေသောကြောင့် ရီဇော်ရှေ့မှာလည်း ပိုမို ခရီးတွင်လျက်ရှိလေ၏။ ဇန်ဗီရေလက်ကြားကို ကျော်လွန်ခဲ့ပြီးနောက် ဧပြီလ ၁၅ ရက်နေ့ နံနက် ၁၁ နာရီအချိန်၌ကား သင်္ဘောသည် ကျွန်း အနောက်ဘက်ကမ်းရှိ ဇန်ဇီးဘားပင်လယ်ဆိပ်ကမ်းမြို့တော်ကြီးသို့ ဆိုက်ရောက်လေတော့၏။ ,

ရီဏ်လူ့သင်္ဘောသည် ကျောက်ထူးချမိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အင်္ဂ လိပ် ကောင်စစ်ဝန်သည် သင်္ဘောပေါ်သို့ တက်ရောက်လာပြီးသော် မိမိ ပေးနိုင်သည့် အကူအညီမှန်သမျှကို ပေးရန် အသင့်ရှိပါကြောင်းနှင့် ဒေါက်” တာအား ပြောကြားလေသည်။ ထို့ပြင် စရီးသွား အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ကြီးနှင့် သူ၏မိတ်ဆွေများသည် ကောင်စစ်ဝန်ရုံး၌ လိုက်၍တည်းခိုသင့်ပါကြောင်း ဖိတ်ကြားခေါ်ငင်သဖြင့် ဖာဂတ်ဆင်၊ ကနေဒီနှင့် ရိုးတို့လည်း ကောင်စစ် ဝန်နေထိုင်ရာ ကောင်စစ်ဝန်ရုံးသို့လိုက်၍ အေးချမ်းစွာ တည်းခိုလျက်ရှိ ကြ၏။ သူတို့၏ ပထမဆုံး လိုအင်ဆန္ဒမှာ မီးပုံးပျံကြီးကို ဇန်ဘားမြို့အနီး ကမ်းပေါ်ရှိ သင်္ဘောများထွက်ဝင်သည်ကို အရက်ပြသည့်နေရာအနီးမှ သင့်လျော်သော နေရာတစ်နေရာသို့ ရပြီးလျှင် အတွင်းသို့ ဓာတ်ငွေ့သွင်း

ရန်ဖြစ်လေသည်။အဆိုပါနေရာမှာ အရှေ့ဘက် ဓလတိုက်ခြင်းမှ ကောင်း စွာအကာအကွယ်ရသောနေရာဖြစ်လေသည်။

သို့ရာတွင် မီးပုံးပျံကြီးအား ကုန်းပေါ်သို့ မည်ပြုသောအခါ ကျွန်းနေ လူထုသည် မီးပုံးပျံကြီးအား ကုန်းပေါ်သို့ ချမည့်ကိစ္စကို လူထုအလုံးအရင်း နှင့် ပြင်းထန်စွာကန့်ကွက်ကြလိမ့်မည် ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ကောင်စစ်ဝန်အား လာရောက် သတိပေးကြသည်။ ထိုသူများသည် ဘာသာ အယူဝါဒတွင် တစ်ယူသန် စွဲလမ်းလျက် ရှိကြသည် ဖြစ်ရကား ကောင်းကင်လဟာပြင်ထဲ သို့ တက်ရောက်ရန် မိမိတို့ရှိရာသို့ ရောက်လာကြသော ခရစ်ယာန်များ သည် မိမိတို့ကိုးကွယ်သည့် အယူဝါဒကို စော်ကားရန်စပြုရန် ပြုလုပ်ခြင်း ဖြစ်သည်ဟု တစ်ဖက်သတ် အယူသီးလျက် ရှိကြ၏။ နေနှင့်လ နှစ်ခုစလုံး ကိုပင် အာဖရိကတိုင်းရင်းသားများသည် ကိုးကွယ်ကြသည်ဖြစ်ရာယင်းကဲ့ သို့ ခရီးသည် သူတို့အား ဘေးအန္တရာယ် ကျရောက်စေလိမ့်မည်ဟူ၍ - လည်း မိုက်မဲစွာ ယူဆကြသဖြင့် ယခုကဲ့သို့ ကန့်ကွက်တားဆီးရန် ကြံစည် ကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။

။ ဒေါက်တာ- “ဒီလိုဆို ကျုပ်တို့ ဘယ့်နှယ် လုပ်ကြရမလဲ။ ကျုပ်တို့ ကပ်အပေါ်ဘယ်နေရာကိုပဲဆင်းဆင်းဒီလိုရည်းပဲနေမှာပဲ”

ကောင်စစ်ဝန် - "ကိစ္စမရှိပါဘူးဗျာ။ ခင်ဗျာ ဆိပ်ကမ်းအပြင်ဘက်က ဟောဟိုကျွန်းတွေကို မြင်တယ်မဟုတ်လား။ အဲ ခင်ဗျား မီးပုံးပျံကြီးကို အဲဒီ မှာရပြီးတော့ သင်္ဘောသားတွေကို ခင်ဗျား ဘေးပတ်လည်မှာ ဝိုင်းဝိုင်းထား ပေတော့။ ခင်ဗျား ဘာမျှကြောက်စရာမလိုတော့ဘူး”

ဒေါက်တာ- "ဟန်ကျလိုက်လေဗျာ။ ဒီလိုဆိုရင်တော့ ကျုပ်တို့ဖြင့် ဆင်စရာတွေကို အေးအေးဆေးပြင်နိုင်ဆင်နိုင်ကြမှာပဲ”

ကပ္ပတိန်ဝင်းနက်ကလည်း ထိုအကြံကို သဘောတူသည်။ သို့နှင့် ရီဇော်လူကို ဇွန် အမည်ရှိသောကျွန်းကလေးကို ပြောင်း၍ ဆိုက်ကပ် ကြသည်။ ဧပြီလ ၁၆ ရက်နေ့ နံနက်တွင် မီးပုံးပျံကြီးကို ဘေးပတ်လည် သစ်ပင်ကြီးများဖြင့် နေရိပ်၍ နေသော ကွက်လပ်ကြီးတစ်ခု အလယ်တွင် ရထားကြလေသည်။

ပေ၈၀စီအမြင့်ရှိသောတိုင်ကြီးနှစ်တိုင်ကိုပေ၈၀မျှပင် အကွာထား ၍စိုက်ထူကြပြီးလျှင် ထိပ်ဖျားနှစ်ဖက်ကို တောင့်တင်းခိုင်ခံ့သော ကြေး နန်းကြိုးတစ်ချောင်းဖြင့် ဆက်သွယ်ထား၏။ ထိုကြီး၏အလယ်သို့ မရှိ သေးသော မီးပုံးပျံကြီးကို ဆွဲတင်ရန် စက်သီးများကို တပ်ဆင်ပြန်၏။ ထို နောက် နှစ်လုံးစလုံးကို အတူတွဲတင်နိုင်ရန် မီးပုံးပျံအငယ်ကို အလုံးကြီး အတွင်းထိပ်ထဲ၌ မြဲမြံစွာ ပူးကပ်၍ထားလေသည်။ ထို့နောက် မီးပုံးပျံကြီး တစ်လုံးစီ၏ အောက်ဖျား၌ အတွင်းသို့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်ဓာတ်ငွေ့များကို အသီး သီးပေးသွင်းရန်ပိုက်ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်းတပ်ဆင်လေသည်။

ကန့်၊ ရေနှင့် သံတိုသံစများတို့မှ ဓာတ်ငွေ့ထုတ်ယူရသာကိရိယာ ကိုလည်း ပြုလုပ်စီမံထားသည်ဖြစ်ရာ နောက်တစ်နေ့ နံနက် ၈နာရီတွင် အလုံးစုံအသင့် ဖြစ်နေကြလေသည်။ ပိုက်ကွန်ကြီးဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော မီးပုံးပျံကြီးကို သဲအိတ်ပေါင်းများစွာဖြင့်ဆွဲ၍ထားသောလူစီးပုခက်ကြီး၏ အပေါ်တည့်တည့်၌ ချိန်သားကိုက်၍ထား၏။ ပြန့်ကားဖောင်းပွလာစေ မည့် ကိရိယာကို သတိကြီးစွာဖြင့် စီစဉ်ပြီးလျှင်ဓာတ်ငွေ့ထည့်သွင်းသည့် အလုပ်ကို စတင် ပြုလုပ်လေသည်။ သံချိတ်များ၊ ကြိုးများ၊ ကိရိယာတန် ၊ ဆာပလာများနှင့်တကွ လမ်းခရီးအတွက် လိုအပ်သော အဝတ်အထည် စောင်စသည်များအပြင် ရွက်ထည်တိ၊ စားရေရိက္ခာများနှင့် လက်နက်

ခဲယမ်းမီးကျောက်များကိုပါ ပုခက်ထဲတွင် သူ့နေရာနှင့်သူ စီစဉ်ကန့်သတ် ၍ထည့်သွင်းလေသည်။ ကြည်လင်သန့်ရှင်းသော သောက်ရေကိုလည်း ဇန်ဇီးဘားမှ ရရှိသိုမှီးကြရသည်။ ညနေ ၅ နာရီအချိန်ခန့်တွင် အထက်ပါ အစီအစဉ်အားလုံးကို အပြည့်အစုံ စီမံပြုလုပ်ပြီးစီးကြလေသည်။ ယင်းကို သို့ အစီအစဉ်များ စီမံလုပ်ကိုင်နေဆဲတွင် ရီဇော်လူ့သင်္ဘောမှ လှေများ သည် ရေလက်ကြားထဲ၌ စောင့်ကြပ်၍လည်းကောင်း၊ ကျွန်းပတ်လည်ကို ပတ်တရောင်များမပြတ်လှည့်၍လည်းကောင်းနေကြရ၏။

ကျွန်းမကြီးပေါ်မှ တိုင်းရင်းသားလူမည်းများကား မိမိတို့မနှစ်သက် သည့်အကြောင်းကိုဆန္ဒပြသည့်အနေဖြင့်ဒေါသတကြီးအော်ဟစ်ခြင်းများ၊ လက်သီးလက်မောင်းတန်း၍ပြခြင်းများဖြင့် အဆက်မပြတ်အောင် ဆူညံ လျက်ရှိကြ၏။ ဘုန်းကြီးများနှင့် ဆေးဆရာကြီးများက ဆူညံလျက်ရှိကြ သောလူအုပ်များထဲသို့ လှည့်ပတ်ဝင်ရောက်ကာ ပရိသတ်၏ဒေါသများ ကို ထိန်းသိမ်းပေးလျက် ရှိကြလေသည်။ အချို့သတ္တိကောင်းသောလူအချို့ ကမူ ဇန်ဇီးဘားနှင့် ခြားနေသော ရေလက်ကြားကလေးကိုပင် လက်ပစ် ကူးကာ ဖြတ်ကျော်လျက် ကျွန်းပေါ်သို့ တက်ရောက်ကြသေး၏။ သို့ရာတွင် ထိုသူများအား လွယ်ကူစွာ ပြန်လည် မောင်းနှင်ပစ်လိုက်နိုင်ခဲ့ကြသည်။ ထို့ နောက်၌ကား နီးဂရိုးလူမည်းများသည် အုန်းရည်မှချက်လုပ်ယူရသောမီး တောက်သည့် ရက်အရက်တစ်မျိုးကိုလည်းကောင်း၊ လူးဆန်မှ ပြုလုပ် သော ဘီယာအပြင်းစား တစ်မျိုးကိုလည်းကောင်း မူးယစ်သောက်စားကြ ပြီးလျှင် ရဲဆေးတင်ကာအမျိုးမျိုးထူညံလျက် သီချင်းများကို သာယာနာ

ပျော်ဖွယ်ကင်းလှသည့်အသံဆိုးကြီးများဖြင့်ည၌လုံးပေါက်သီဆိုကာဆက် လက်၍အနှောင့်အယှက်ပေးကြပြန်၏။

ညနေ၆ နာရီတွင် ရီဇော်လူ့သင်္ဘော၌ ခရီးသည်ကြီးများအတွက် နှုတ်ဆက်ညစာစားပွဲကြီးကို ကျင်းပကြသည်။ ထိုညအဖို့ သူတို့သည် သင်္ဘောပေါ်၌ပင်အိပ်ကြလျက် နံနက် ၆ နာရီတွင်မှ ဂျွန် ကျွန်းပေါ်သို့ နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ဆင်းကြလေသည်။

မီးပုံးပျံကြီးကား အရှေ့လထဲတွင် ပုံညားစွာ တလှုပ်လှုပ်တရွရွ ရှိလေသည်။ ထိုအချိန်၌ မီးပုံးပျံတက်မသွားစေရန် ထည့်သွင်းထားသော သဲအိတ်များကိုသင်္ဘောသား၂၀တို့ကပြန်၍ရွှေ့လိုက်ကြ၏။ ကပ္ပတိန်ဝင်းနက် နှင့် သင်္ဘောအရာရှိများကား ကျွန်ုပ်တို့၏ ခရီးသည်ကြီးများအား ဘေးမသီ ရန်ပစဘဲကောင်းမွန်စွာပြန်လည်ရောက်ရှိရေးအတွက် ဆုတောင်းပတ္တနာ ပြု၍နောက်ဆုံးနှုတ်ဆက်ရန် အသင့်ရှိနေကြမလပြီ။ ။

ဤသို့ဖြင့် နောက်ဆုံးနှုတ်ဆက်စကားကို ပြောကြားကြလေတော့ သည်။ လူတိုင်းပင် ခရီးသည် သူရဲကောင်းကြီး သုံးယောက်တို့နှင့် လက်တွဲ နှုတ်ဆက်ကြ၏။ ၉နာရီတွင် သူတို့သည်လူပုခက်အတွင်း၌မိမိတို့နေရာ ကို အသီးသီးယူကြလေသည်။ သင်္ဘောသားများကကြိုးများကို အသီးသီး

လျှော့ပေးကြသဖြင့် မီးပုံးပျံကြီးသည် အပေါ်သို့ တဖြည်းဖြည်း ကြွတက်လာ ပြီးလျှင် ပေ ၂၀ ခန့်အမြင့်သို့ ရောက်လျက်ရှိ၏။ အဖော်နှစ်ယောက်၏ အလယ်၌ ရပ်လျက်ရှိသော ဒေါက်တာကြီးက ဦးထုပ်ကို ချွတ်ကိုင်ရင်း “မိတ်ဆွေများ၊ ကျုပ်တို့ရဲ့ လေသင်္ဘောကြီးကို အတိတ်ကောင်း နိမိတ်

ကောင်း ဖြစ်အောင် ဝိတိုရိယ ရယ်လို့ ကျုပ်တို့အမည်တပ်လိုက်ကြပါစို့ရဲ့ ဟုလှမ်းအော်ပြောလေသည်။

“ဟူးရား...ဘုရင်မကြီး သက်တော်ရာကျော်ရှည်ပါစေ။ အင်္ဂလန်ပြည် ကြီးအဓွန့်ရှည်စွာတည်မြဲပါစေ”ဟူသောတစ်ခဲနက်အသံကြီးကားဟိန်းသွား လေသည်။

ထိုအချိန်၌ကြွကြွရွရွဖြစ်နေသောမီးပုံးပျံကြီးသည်လေထဲသို့ပျံတက် သွားလိုလှသကဲ့သို့ တလူးလူးတလွန့်လွန့်ဖြင့် လှုပ်ရှားရုန်းကန်လျက် ရှိလေ၏။ “ကိုင်း ... လွှတ်လိုက်ကြပေတော့” ဟု ဒေါက်တာက လှမ်း၍ အမိန့်ပေးလိုက်လေသည်။ သို့ဖြင့် သင်္ဘောသားများသည် သူတို့ကိုင်ထိန်း ထားကြသော ကြိုးများကို ဖြေ၍ လွှတ်ပေးလိုက်ကြလေရာ ဝိတိုရိယ ယာဉ်ပျံကြီးလည်း လျင်မြန်သော အဟုန်ဖြင့် လေထဲသို့ ကြွတက်လာ သည်တွင် ရီဇော်သင်္ဘောမှ ဂုဏ်ပြုခွဲရွာသော အထိမ်းအမှတ်ဖြစ် သည့် အမြောက်ကြီး ၄လက်မှ ဆက်တိုက် မြည်ဟည်းထွက်ပေါ်၍လာကြ လေတော့သတည်း။ ။

- ရာသီဥတုမှာကြည်လင်သာယာနေသဖြင့် ဝိတိုရိယသည် ပေ ၁၅ဝဝ အမြင့်အထိ တစ်ဟုန်ထိုး တည့်တည့်မတ်မတ်ကြီးတက်သွားလေသည်။ တစ်ဖက်စွန်းမှ အခြားတစ်ဖက်စွန်းသို့ တိုင်အောင် ဇန်ဘားကျွန်းကြီး တစ်ကျွန်းလုံးကို ခြုံ၍မြင်ရသော ရှုခင်းမှာ ခရီးသည်များ၏ မျက်စိအောက် ၌ ရောင်စုံကော်ဇောကြီးကို ဖြန့်၍ဝင်းလိုက်ဘိသကဲ့သို့ ကြည့်ရှု၍ မပြီးနိုင်

အောင်ရှိလေ၏။ လယ်ကွက်များသည် လှပသော ရောင်စုံကန့်လန့်ကာ ကွက်များနှင့် တူ၍လူများကား သေးငယ်သော ပိုးမွှားတိရစ္ဆာန်ကလေး များကဲ့သို့ ရှိနေကြလေသည်။ ဟစ်အော်ကြွေးကြော်၍နေကြသောအသံ များ တဖြည်းဖြည်း ဝေး၍ပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့်အတူ ရီဖော်မှ