Skip to product information
1 of 7

စိတ်ကူးချိုချိုစာပေ

ကလောင်စုံ - ကမ္ဘာကျော်ခရစ္စမတ်ဝထ္ထုတိုများ

Regular price 2,500 MMK
Regular price Sale price 2,500 MMK
Sale Sold out

GERMANY

                               Gerhart Hauptmann

                               (Nobel Prize 1912)

                               A CHRISTMAS PARTY

                                                   တစ်ခုသော ခရစ္စမတ်ပါတီဝယ်

                                                                                                         မိန်(တက္ကသိုလ်)

          ခရစ္စမတ်ပွဲတော်နေ့သည် တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာချေပြီ ..

          ကက်ဆီနိုမြို့ရှိ နိုင်ငံလုံးဆိုင်ရတ အမျိုးသမီးအသင်းမှ အခမ်းအနား တစ်ရပ်ကျင်းပ၍ ဆုများချီးမြှင့်ရန် အစီအစဉ်များ ပြုလုပ်လျက်ရှိလေသည်။ အသင်းဥက္ကဋ္ဌဖြစ်သူ မစ္စစ်အင်စီနှင့်ဒက်ကွန်ဆက်နာပါ အပါအဝင် ကျွန်ုပ်၏ ဖခင်ပါ။ ၎င်းအခမ်းအနား အစီအစဉ်အတွက် အသေးစိတ်ဆွေးနွေး တိုင်ပင် ကြ၏။

          ကပွဲခန်းမဆောင်၌ မြင့်မားသော ခရစ္စမတ်သစ်ပင်ကြီးနှစ်ပင် စိုက်ထူ ထားသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ ခန်းမဆောင်မျက်နှာကြက်နှင့် နီးကပ်စွာ ချိတ်ဆွဲထွန်းညှိထားသော ဖယောင်းတိုင်မီးအိမ်ခွက်များကြောင့် ခန်းမဆောင် ၏ မျက်နှာကြက်မှာ မီးခိုးမိုင်းများဖြင့် မည်းနက်၍ နေ၏။

          မြင်းခွာပုံသဏ္ဌာန်ရှိသော ကျောက်စားပွဲကြီးပေါ်တွင်ဆုလက်ဆောင် ကလေးများကို သေသပ်စွာသော အထုပ်ငယ်ကလေးများနှင့် ထုပ်ထား သည်ကို ထင်ရှားစွာ တွေ့မြင်နေရ၏။

          အခမ်းအနားနေ့တွင် သက်ကြားအို အဘိုးကြီးများသည်လည်းကောင်း အိုမင်းနွမ်းနယ်နေသည့် အဘွားအိုများသည်လည်းကောင်း ထိုကျောက်စား ပွဲကြီးရှေ့တွင် အသီးသီးရပ်နေကြ၏။

          ခရစ္စမတ်သစ်ပင်များတွင် ထွန်းညှိထားသောမီးအလျှံကြောင့် သူတို့ ၏ မျက်နှာများပေါ်တွင် ရှက်သွေးများဖြာနေသည်ကို ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့မြင်နိုင်လေသည်။ သီချင်းများဝိုင်း၍ သီဆိုနေကြသည့်အချိန်၌ပင် သူတို့၏နှုတ်ခမ်းများမှာ ရဲတင်းမှုမရှိဘဲ၊ လှုပ်ရုံသာ လှုပ်နိုင်ကြလေသည်။

          ထိန်လင်းစွာ ထွန်းညှိထားသော မီးရောင်အောက်ဝယ် သူတို့အသီး သီး၏ ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှာ ထင်ရှားစွာ ပေါ်လွင်နေသည်ကို သူတို့ကိုယ်တိုင် ရိပ်စားမိကြကာ ရှက်စိက်ဝင်နေလျက်ရှိကြသည်။

          ကျွန်ုပ်၏ဖခင်၊ မိခင်နှင့် ကျွန်ုပ်တို့မှာ ဤဆုပေး အခမ်းအနားကို ကြည့်ရှုနေရသည်အား စိတ်မချမ်းမြေ့နိုင်အောင် ဖြစ်နေရသည်။ အဘွားအို ကြီးတစ်ဦးဖြစ်သူ မင်ဇယ်မှာ တုန်တုန်ရီရီဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့နှင့် အတူစောင့် ကြည့်နေရှာ၏။

          ဒက်ကွန်ဆက်နာသည် တရားဟော ဆရာတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ယခုကဲ့သို့ သော အခမ်းအနားမျိုးတွင် အကွက်ကောင်း ယူလျက်ရှိလေသည်။

          သူသည်မိမိကိုယ်ကို မိမိတရားဟော ကောင်းသူတစ်ယောက်ဟု ယူ ထားပြီး ဤကဲ့သို့အခမ်းအနားတွင် မိမိ၏အစွမ်းအစကို ပြသောသဘော ဖြင့် ရှည်လျားလှသော မိန့်ခွန်းရှည်ကြီးကို ဟောကြားလျက်ရှိလေသည်။

          ထို့ကြောင့် ဆုချီးမြှင့်ခြင်းခံကြရန် အသင့်စောင့်ဆိုင်းနေကြရသော ဆင်းရဲနွမ်းပါးကြသူလုပ်သားပြည်သူ အသီးသီးမှာ မိမိတို့ရယူလိုသော ဆုအသီးသီးကို မရရှိနိုင်သေးဘဲ ပစ္စည်းအထုပ်များကိုသာ လောလောဆယ် အားဖြင့် မျက်စိအာရုံပြုကာ ကျေနပ်နှစ်သိမ့်လျက်ရှိနေရလေသည်။

          ဒက်ကွန်ဆက်နာ၏ တရားမိန့်ခွန်းရှည်ကြီးမှာ လိုအပ်သည်ထက် နှစ်ပြန်ခန့်ရှည်လျားပြီးမှ ဆုံးခန်းတိုင် သွားလေသောကြောင့် အများမျှော် လင့်စောင့်စားနေသည့် ဆုချီးမြှင့်ရန်အစီအစဉ်မှာ အချိန်ကျရောက်လာပါ တော့သည်။

          မဒမ်အက်သည် ထိုင်နေရာမှ ထလိုက်၏။ သူ၏အမူအရာနှင့် လှုပ် ရှားမှုများမှာ ဆင်းရဲနွမ်းပါးသူများ၏ ဘက်တော်သားတည်းဖြစ်သူ အရှင် မာရီသရီဇာနှင့် တစ်သားတစ်ထပ်တည်း တူညီနေပေသည်။ သူ၏ ကြီးမား သော ရင်အုံပေါ်၌ ထိုအချိန်က ခေတ်စားလျက်ရှိသော ဘုရင်မလွိုစ်၏တံဆိပ်တော်မှာလည်း ထင်ရှားစွာ ပေါ်လွင်နေလေသည်။

          သူ၏ထင်ရှားစွာ ပေါ်လွင်လျက်ရှိသော ဦးခေါင်းသည်လည်းကောင်း၊ နှာတံ သေးသေးလုံးလုံးကလေးသည်လည်းကောင်း၊ အစဉ်တောက်ပလျက် ရှိသော မျက်လုံးနက်နက်များသည်လည်းကောင်း၊ ဂျာမန်တစ်ဦးမဟုတ် နိုင်ဘဲ ဆလာဗစ်သူတစ်ဦး ဖြစ်ကြောင်းသိလာနိုင်လေသည်။

          ယခုလို ပွဲလမ်းသဘင် အခါသမယများတွင် အမျိုးသမီးများ ဝတ်စား ဆင်ယင်လေ့ရှိကြသကဲ့သို့ မဒမ်းအိုက်သည်လည်း ဟင်ဒီမန်မိသားစု၏ အတွင်းပစ္စည်းများမှ အလှပဆုံးသော ရွှေထည်၊ စိန်ထည်များကို ဝတ်ဆင် လာခဲ့လေသည်။

          ထို့ကြောင့် အဖိုးတန် နားကပ်များ၊ လည်ဆွဲတန်ဆာများနှင့် လွိုစ် ဘုရင်မ၏ ရင်ထိုးတံဆိပ်များကို သူ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် ထင်ရှားစွာ တွေ့မြင် နိုင်လေသည်။

          လွိုစ်ဘုရင်မ၏ ရင်ထိုးတံဆိပ်ကိုကား အခြားသူများ၏ မနာလိုဝန်တို မှုကို သူသည်အထူးဂုဏ်ယူလျက် ဝတ်ဆင်လာခြင်းဖြစ်သည်။

          သို့ သော် ပုခက်တော်အတွင်းမှ သူငယ်တော် ယေရှုသည်သော် လည်းကောင်း၊ မယ်တော်မေရီယာနှင့် ဖခင်ဂျိုးဇက်တို့သည်သော်လည်း ကောင်း၊ လွိုစ်ဘုရင်မ၏ ရင်ထိုးတံဆိပ် တပ်ဆင်ခွင့်ရှိသူနှုတ်ဖျားမှ ဤသို့ သော စကားများကို ဤမည်သောလေသံမျိုးဖြင့် ပြောကြားနေခြင်းအား ကြားသိကြပါလျှင် အဘယ်သို့ ရှိပါအံ့နည်း။

          အမှန်ကို ဆိုရသော် ကုသိုလ်ကောင်းမှုပြုသော ဒါနရှင်အမျိုးသမီးကြီး ဖြစ်သူတစ်ဦးက ပြောကြားနေသော စကားလုံးများမှာ သူ၏အပေါ်နှုတ်ခမ်း ပေါ်တွင် အစီအရီပေါက်နေသော နှုတ်ခမ်းမွေးညှင်းများနှင့် မဆီလျော် လှသကဲ့သို့ ရှိနေသည်။

          “ယခုလို အခမ်းအနားမျိုးမှာရှိတဲ့ လှူဖွယ်ဝတ္ထုပစ္စည်းများ ဖြစ်တယ် ဆိုတာ အားလုံးသိရှိပြီး ဖြစ်ကြပါလိမ့်မယ်၊ နောက်ပြီး ရှင်တို့တစ်တွေဟာ ဒီပစ္စည်းတွေရဲ့ တန်ဖိုးကို လေးလေးနက်နက် သိရှိထားပြီး ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ လည်း ကျွန်မမျှော်လင့်ထားပါတယ်။

          အကယ်ဆိုရင် ရှင်တို့အနေနဲ့ ကုသိုလ်ရှင်တွေကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့ ပြောရုံကလေးနဲ့ မပြီးနိုင်သေးဘူးလို့ ကျွန်မ ထင်မြင်ပါတယ်။ သူတို့တစ်တွေရဲ့ ကျေးဇူးဟာရှင်တို့အပေါ်မှာ ကြီးမားလှပါပေတယ်”

          မဒမ်းအိုက်နှင့် ပြိုင်ဆိုင်၍ ငြင်းဆိုရန် မလွယ်ကူချေ။ သူသည် သူ ပြောလိုသော စကားများကို အကြွင်းမဲ့မှန်ကန်သောသစ္စာဟု ယုံကြည်ထား ပြီး ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

          မစ္စအိုက်၏ မိန့်ခွန်းများမှာ တစ်ခါတစ်ခါတွင် အမိန့်ပေးနေသကဲ့ သို့ ခက်ထန်မာကျောသွားတတ်လေသည်။

          ယခုကဲ့သို့သော ဆုပေးအခမ်းအနားမျိုးဖြင့် မလိုလားအပ်သော လူမှုရေးဒုက္ခတစ်ခုကို ဖြည့်တင်းပေးနေရသည်ဟူသော သဘောမျိုးမပါ။ သူ့စကားများမှာ တစ်ဖက်သတ်ကျလွန်းလှသည်။