စိုးသွေး - သန်းရှစ်ရာ၏ဥက္ကဌကြီး မော်

စာရေးသူ၏ မရေးမဖြစ်ရေးရသော အမှာစာ

စာဖတ်ခြင်းအားဖြင့် ဘဝကို ထွန်းတောက်ပြောင်းလဲစေနိုင်၏။ စာအုပ်စာပေသည် စိတ်ခွန်အားကိုပေးသည်။ ဘဝ၏ မီးရှူးတန်းဆောင်ဖြစ်  သည်။ စာအုပ်စာပေမှ သဘောတရား၊ အတွေးအခေါ် အယူအဆကောင်း များ ရရှိစေနိုင်သည်။

တရေးသူ၏ဘဝကို ပြောင်းလဲစေခဲ့သော တအုပ်တစ်အုပ် ကတော့ ကမ္ဘာ့စစ်ဘုရင်ဟုကျော်ကြားသော နပိုလီယန်ဘိုနာဘတ်၏ အတ္ထုပတ္တိစာအုပ် ဖြစ်သည်။ ထိုစာအုပ်ကိုဖတ်ပြီးနောက် စာရေးသူသည် နပိုလီယန်ကဲ့သို့ ကြိုးစားချင်စိတ် တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်၏။ နပိုလီယန်ကဲ့သို့ မဖြစ်မနေ လုပ် တတ်သော စိတ်ဓာတ်မျိုး ဖြစ်ပေါ်၏။ နပိုလီယန်ကဲ့သို့ ကြီးမားသော မျှော်မှန်း ချက်၊ ရည်မှန်းချက်များ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ထို စိတ်ဓာတ်၊ ထိုဇွဲတို့သည် စာရေးသူအား နာရီများစွာ တစ္ စိုက်စိုက် ဇွဲနပဲနှင့် လုပ်တတ်သောအကျင့်ကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သဖြင့် စာရေးသူသည် ကြီးမားသော စာပေတာဝန်များကို ထမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ အင်္ဂလိပ်မြန်မာ အဘိဓာန် အကြီး၊ အသေး၊ အလတ်များကို ပြုစုနိုင်ခဲ့သည်။ စာရေးသူ၏ဆန္ဒမှာ လူငယ်များကို စိတ်ခွန်အားပေးစေမည့် စာပေများကို မဖြစ်မနေ ဖတ်စေချင်

သည်။ ထိုသို့ စာရေးသူဖတ်စေချင်သော စာအုပ်များအနက်တွင် “သန်းရှစ်ရာ | ၏ဥက္ကဌကြီးမော်” စာအုပ်သည်လည်း တစ်အုပ်အပါအဝင်ဖြစ်သည်။

ဤစာအုပ်၌ ပြည်သူ့တရုတ်ပြည်သစ်ကို ထူထောင်သူ ရဲဘော် မော်စီတုန်း၏ လုံ့လ၊ ဝီရိယ၊ ဇွဲ၊ သတ္တိ၊ အားမာန်၊ အတွေးအခေါ် အယူအဆ၊ အမူအကျင့် များကို မျက်ဝါးထင်ထင် သိမြင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ရဲဘော်မော်စီတုန်း၏ အဆိုအမိန့်များသည် လေးစားနာယူဖွယ် အလွန်ကောင်းသည်။

““သဘောတရားမပါသော လက်တွေ့လုပ်ရပ်သည် အကန်းနှင့် တူပြီး လက်တွေ့လုပ်ရပ်မပါသော သဘောတရားသည် အကျိုးနှင့်တူသည်” “တွေဝေ ငေးမောစရာတွေကို အသာထားပြီး ဦးနှောက်ကို အလုပ်ပေးထားပါ” “ထက်မြက်အောင် ဆည်းပူး၊ ပြောင်မြောက်အောင်လေ့ကျင့်ပြီး ပြည်သူကို အလုပ်အကျွေးပြု” “တော်လှန်ရေးဆိုတာ ဂုဏ်ပြုညစာစားပွဲ မဟုတ်သလို စာစီစာကုံးတစ်ပုဒ်လည်းမဟုတ်ဘူး။ ပန်းချီကားချပ်တစ်ခု မဟုတ်သလို ဇာထိုးပန်းထိုးတစ်ခုလည်း မဟုတ်ဘူး။ ရှေ့ကို တိုးရာမှာ ညင်ညင်သာသာလေး၊ တရွေ့ရွေ့၊ ကနွဲ့ကလျ၊

ထောက်ထားစာနာ၊ ယဉ်ကျေးပျူငှာ၊ ရိုးသားစွာ၊ ဣန္ဒြေရှိရှိ ရှေ့တိုးဖို့မဟုတ်ဘူး၊ တော်လှန်ရေးဆိုတာ လူတန်းစား တစ်ရပ်က အခြားလူတန်းစားတစ်ရပ်ကို အုံကြွပြီး တွန်းလှန် ဖယ်ရှားခြင်း ဖြစ်တယ်။”

ဂျပန်ကျူးကျော်စစ်၊ ပြည်တွင်းစစ် ကာလတလျှောက်လုံး၌ တပ် ရဲဘော်များကို အားတက်သည့် အဆိုအမိန့်များကို ပြောတောခဲ့သည်။ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း စံနမူနာပြ ပြုမူကျင့်ကြံခဲ့သည်။

ရဲဘော်မော်စီတုန်းသည် ကဗျာဆရာ၊ စာရေးဆရာ၊ သေနင်္ဂ ဗျူဟာဆရာ၊ အတွေးအခေါ်ပညာရှင် .... စသဖြင့် ဘက်ပေါင်းစုံတွင် ထူးချွန် ထင်ရှားသည်။ ကဗျာဖွဲ့ရာတွင် ပြောင်မြောက်သကဲ့သို့ အတွေးအခေါ်များက လေးနက်ပြီး သေနင်္ဂဗျူဟာတွင် အလွန်ကျွမ်းကျင်သည်။

မော်စီတုန်းရေးခဲ့သော ကဗျာများကို ယနေ့ထက်တိုင်အောင် ပြည်သူ့ တရုတ်ပြည်၌ အတန်းငယ်များတွင် ပြဋ္ဌာန်းစာအဖြစ် ပြဌာန်းထားသည်။ သေနင်္ဂဗျူဟာကျမ်းသ၊ဘောတရားရေးရာကျမ်းများသည် ကမ္ဘာအနှံ့ ပျံ့နှံ့ ကျော်ကြားခဲ့သည်။

“ကျွန်ုပ်တို့ ပြည်သူအပေါ်မှာ ယုံကြည်မှုရှိရမယ်။ ပါတီ အပေါ်မှာ ယုံကြည်မှုရှိရမယ်။ ဒါဟာ ပဓာနကျတဲ့ မူနှစ်ရပ် ဖြစ်တယ်။ ဒီမူနှစ်ရပ်ကို သံသယရှိနေရင်တော့ ဘာကိုမှ

ကျွန်ုပ်တို့ ပြီးစီးအောင် လုပ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး” .. ဟူ၍ “စာအုပ်နီလေး” ဟု ကျော်ကြားသော တော်လှန်ရေးအတွေးအခေါ် စာအုပ်တွင် မော်စီတုန်းက ဆိုညွှန်းခဲ့သည်။

ရဲဘော်မော်စီတုန်းသည် တရုတ်ကွန်မြူနစ်ပါတီ၏ ပထမဦးဆုံး သော ဥက္ကဋ္ဌဖြစ်သည်။ မတ်လ (၂၀)ရက်၊ ၁၉၄၃ ခုနှစ်မှ စက်တင်ဘာ (၉)ရက် ၁၉၅၆ ခုနှစ်အထိ (၃၃) နှစ် နှင့် (၁ရ၃)ရက်ထိ ပါတီဥက္ကဋ္ဌတာဝန်ကို ယူခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ကို ဥက္ကဋ္ဌကြီးမော်ဟု တလေးတမြတ် ဆိုညွှန်းခေါ်ဝေါ်ကြသည်။

ပြောက်ကျားစစ်ကာလအတွင်း မော်၏ “တစေ့စေ့ချွေ ရေရှည် တိုက်” ဆိုသော ဆောင်ပုဒ်သည် အလွန်ထူးခြားထိရောက်ခဲ့သည်။ “လက်ဦး မှုယူ၊ ရန်သူမောပမ်း တို့တိုက်ခိုက်၊ ရန်သူဆုတ်ခွာ တို့ထက်ကြပ်လိုက်” ဟူသော ပြောက်ကျားစစ် အဆိုအမိန့်များသည် တပ်နီတော်အဖို့ အထူး တန်ဖိုးထားလေးစားစရာ သဘောတရားများဖြစ်သည်။

မော့်ကို သည်သို့ မြင်သည်

 

သဘောထားကြီးမြတ်သူ

ပါတီတွင်း၌ မော့်ကို အကြီးအကျယ် ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက် ခဲ့သူ ပါတီခေါင်းဆောင် သုံးယောက်ရှိခဲ့၏။ တစ်ယောက်ကား လီလီဆန်း၊ ကူမင်တန်တို့၏ ထောက်ခံမှုကို ရယူပြီး မော့်ကို နှစ်ရှည်လများ ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်လာဖူးသည်။ သို့သော် မော် အစိုးရဖွဲ့နိုင်သောအခါ အလုပ်သမားဌာန ဝန်ကြီးနေရာတွင် နေရာပေးသည်။ ဒုတိယ မော်ဆန့်ကျင်ရေးသမားတစ်ယောက်ကား ဝမ်မင်းဖြစ်သည်။ စောစောပိုင်းကာလတွင် အာဏာလုရန်ပင် ကြိုးစားအားထုတ်ဖူးသည်။ သူသည် ကူမင်တန်များ၏ ထောက်ခံ မှုရခဲ့သူဖြစ်၏။ မော်က ဝမ်မင်းအား ပါတီဆန့်ကျင်ရေးသမား အဖြစ်လည်း သတ်မှတ်ထားသည်။ သို့သော် ဝမ်မင်းသည် ဗဟို

ကော်မတီဝင် အမြဲဖြစ်နေခဲ့၏။ မော်က သူ့အား “ရဲဘော်” ဟုပင် ခေါ်ပေသည်။ ။

တတိယ မော်ဆန့်ကျင်ရေးသမားကား ချန်ကောတောင် ဖြစ်သည်။ ချန်အား မော်ပြုမူပုံသည် စတာလင်က ထရော့စတီး | နောက်သို့ လိုက်ခိုင်းစေပုံနှင့် ခြားနားလွန်းစွ၊ ခရီးရှည်ချီတက်၍

ဆုတ်ပေးရစဉ်အတွင်း ချန်သည် ပါတီအတွင်း လက်နက်ကိုင် ပုန်ကန်မှုတစ်ရပ်ကို ဦးဆောင်ခဲ့ဖူးသည်။ ပါတီကို နှစ်ခြမ်းကွဲအောင် ခွဲသူဖြစ်ပြီး သဘောချင်းဆန့်ကျင်သော မှော်ဘက်တော်သားများကို

ရာနှင့်ချီသတ်ပစ်သည်ဟု ကြားရဖူးသည်။ ခရီးရှည်ချီတက်ခြင်း | လမ်းဆုံးသို့ရောက်သောအခါ ချန်အား ယင်အန်း၌ ဗဟိုကော်မတီမှ

ထုတ်ပယ်ခဲ့သည်။ အနောက် မြောက်နယ်စပ်ဒေသ အစိုးရအဖွဲ့၏ ဒုတိယသဘာပတိအဖြစ်မူ ဆက်လက်ထားရှိသည်ဟု ဆိုသည်။

၁၉၃၈ ခုနှစ်တွင်မူ ချန်သည် နယ်စပ်ကိုဖြတ်ကျော်ပြီး ကူမင်တန် တို့နှင့် ပူးပေါင်းလိုက်သည်။ သူထွက်မပြေးနိုင်အောင် ပစ်ခတ်ခဲ့ သဖြင့် သူ့သက်တော်စောင့် သေနတ်ထိမှန်ခဲ့ရသည်ဟု ချန်က စွပ်စွဲသည်။ သို့သော် မော်ပြောပြက်အရ ချန်၏သက်တော် စောင့်မှာ သေနတ်မမှန်ရုံမက စစ်တပတွင် အရာရှိအဖြစ် ယခုတိုင် တာဝန်ထမ်းဆောင်လျက်ရှိသည်ဟု ဆိုသည်။

စစ်ကြီးပြီးသွားသည်တွင် ချန်သည် စစ်ပြေးအဖြစ် ဟောင် ကောင်သို့ ထွက်ပြေးသည်။ ချန်၏ ကျန်းမာရေးမကောင်းဟု ကြားရ သည်တွင် ပြည်သူ့တရုတ်ပြည်တွင် သားသမီးများနှင့်အတူ နေထိုင်

ကျန်ရစ်သော ချန်၏ဇနီးအား မော်က အခေါ်လွှတ်သည်။ လင်ယောက်ျား အတိဒုက္ခရောက်နေချိန်မျိုးတွင် ဇနီးသည်သည် လင့် အနီးတွင် ရှိနေအပ်သည်ဟု မော်ကပြောပြီး ဟောင်ကောင်သို့ လိုက်သွားဖို့ အကြံပေးသည်။ ချန်၏ဇနီးက လိုက်သွားရန် သဘော တူသောကြောင့် ငွေကြေးအလုံအလောက် ထောက်ပံ့၍ ကလေးများ နှင့်တကွ ဟောင်ကောင်သို့ စေလွှတ်ခဲ့သည်။

ကျွန်တော်ကမေးသဖြင့် ထိုအကြောင်းအချက်များ မှန်ကန်ကြောင်း အတည်ပြုပြောဆိုကာ ရယ်လျက် “ဒါနဲ့များတောင်ဗျာ...၊ မစ္စတာဒါးလက်စ်က ကျုပ်တို့ကွန်မြူနစ်တွေဟာ လင်တကွဲသားတကွဲဖြစ်အောင် ဖန်တီးပြီး အိမ်ထောင်စုတွေကို ဖြိုခွဲ တယ်လို့ စွပ်စွဲနေသေးတယ်” ဟု မော်က ဆိုသည်။

 

သွေးမဆာတတ်သူ 

ရှည်ကြာသော တော်လှန်ရေးကာလအတွင်း၌ အလွန် သော့သွမ်းဆိုးယုတ်သည့် ရာဇဝတ်ကောင်များကို တရားနည်းလမ်း တကျ စစ်ဆေးစီရင်ခြင်းများ မပြုနိုင်ဘဲ သုတ်သင်ခဲ့ရသည်များ ရှိဖူးသည်။ သည်အတွက် မော်တွင်လည်း တာဝန်ရှိသည်ဟု ဆိုနိုင် သည်။ သို့သော် မော်သည် သွေးဆာ၍ဖြစ်ခြင်းမျိုးကား မဟုတ်ချေ။

“တော်လှန်ရေးဆိုတာက ညစာထမင်း ဖိတ်ကျွေးသလို မျိုး၊ စာစီစာကုံးတစ်ပုဒ် သီကုံးရသလိုမျိုး၊ ပန်းချီကားတစ်ချပ် ရေးဆွဲရသလိုမျိုး၊ ကိုယ့်စိတ်ကူးလေးနဲ့ကိုယ် ပန်းထိုးနေရသလိုမျိုးနဲ့ တော့ ဘယ်တူနိုင်ပါ့မလဲဗျာ။ တော်လှန်ရေးဆိုတာက ညင်ညင်သာသာ၊ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့၊ ချမ်းချမ်းမြေ့မြေ၊ ကြင်ကြင်နာနာ၊ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ ဘယ်ဖြစ်နိုင်ပါ့မလဲ” ဟူ၍ တောင်သူလယ် သမားသူပုန်များအား တစ်ခါက ပြောဖူးသည်။

မပေါ်လွင်စေ့ချင်သူ

မော်သည် တရုတ်ကွန်မြူနစ်ပါတီ ဗဟိုကော်မီတီ၌ အဆို တစ်ခု တင်သွင်းဖူးသည်။ မည်သည့်မြို့ရွာကိုမှ သူ့နာမည်၊ သို့မဟုတ် အသက်ထင်ရှားရှိသူ အခြားသူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏ အမည်မှည့် ခေါ်ခြင်းမပြုရန် အဆိုပင်။ သူ့မွေးနေ့ကျင်းပခြင်းကိုလည်း တားဆီး ခဲ့သူ ဖြစ်သည်။

ဇာတ်တူသား မစားသူ ပေါ်လစ်ဗျူရိုအတွင်း၌ မော်သည် အပြင်းအထန် အတိုက် အခံပြုခြင်းများကို ခံရဖူးသည်။ အရေးနိမ့် အလျှော့ပေးရခြင်းများ လည်း ရှိဖူးသည်။ မော်သည် သူ့အတိုက်အခံများကို သတ်ပစ်သည် ဟူ၍မူ မကြားရဖူးချေ။

လူတန်းစားဉာဉ် လူတန်းစားအမြင်ကို စွန့်သူ

ကျောင်းသားဘဝအချိန်က ကျွန်တော့်စိတ်၌ ပညာတတ် လူတန်းစားသာ အသန့်ရှင်းဆုံး၊ လယ်သမားတို့သည် အလွန်ညစ်ပတ်စုတ်ပဲ့သည်ဟု အယူအဆရှိခဲ့ဖူးသည်။ ။

တော်လှန်ရေးသမားဘဝရောက်တော့မှ ကျွန်တော်ကိုယ် တိုင် အလုပ်သမား၊ လယ်သမား၊ တော်လှန်ရေးတပ်မတော်သား တွေနှင့် တစ်တန်းတစ်စားတည်းရှိလာ၍ ကျွန်တော်က တနေ့တခြား ပိုပြီး ရင်းနှီးလာသလို သူတို့ကလည်း ကျွန်တော့်အပေါ် ပိုပြီး ရင်းနှီးလာခဲ့သည်။ သည်တွင်မှ ကျွန်တော့်တွင် ကိန်းအောင်းနေခဲ့ ဖူးသော ဓနရှင်ပေါက်စနှင့် ပညာတတ်ဉာဉ်များ ပျောက်သွားတော့ သည်။ သည်တွင်မှ တကယ်တမ်း ညစ်ပတ်သူများသည် မိမိကိုယ်မိမိ မပြုပြင်ရသေးသော ပညာတတ်များဖြစ်၍ လယ်သမားနှင့် အလုပ် သမားလူတန်းစားမှာမူ သူတို့လက်တွင် ရွံ့ဘယ်လောက် ပေနေ ပေနေ၊ သူတို့ခြေထောက်တွေ့၌ ရွံ့ဘယ်လောက် ပေကျံနေပေနေ တကယ်တမ်း သန့်ရှင်းသူများ ဖြစ်သည်ဟု သဘောပေါက်လာ သည်။ လူတန်းစားအမြင်ကို ပြောင်းပစ်ဖို့ လိုအပ်ပါသည်ဟု မော်က ရေးသားဖူးသည်။

ပစ္စည်းမဲ့များနှင့် မကင်းကွာသူ

မော်သည် သူ့သတင်းကို သူယူသူဖြစ်၏။ ပျမ်းမျှအားဖြင့် တစ်နှစ်လျှင် လေးလသာ ပီကင်းတွင် နေသည်။ ကျန်ရှစ်လတာ အတွင်း တစ်ပြည်လုံး၏ တနံတလျားကို ခရီးဆန့်သည်။ မြို့ကြီး များကို မှန်မှန်ရောက်သလို ပြည်နယ်ခေါင်းဆောင်များနှင့် မပြတ် ထိတွေ့သည်။ ပါတီတွင်း အောက်ခြေအဖွဲ့ အစည်းများနှင့် မပြတ် ဆက်သွယ်သည်။ အစိုးရ၏ စီမံကိန်းသစ်၊ ဘုံအဖွဲ့၊ စက်ရုံကလေးထိန်းဌာန၊ သူငယ်တန်းကျောင်းနှင့် ပညာပေးအလုပ်စခန်းများ သို့လည်း အနှံ့ရောက်ဖြစ်သည်။ အချိန်းအချက်မပြု၊ တင်ကြို အကြောင်းမကြားဘဲနှင့် လယ်တောများ၊ စက်ရုံကလေးများဆီသို့ | ရောက်သွားတတ်ပြီး လယ်သမားများနှင့် ဆွေးနွေးသည်။ သူတို့နှင့်အတူ ရောနှောစားသောက်သွားလေ့ ရှိတတ်သည်။

 

တာဝန်ကို လေးစားသူ

သူကို လူတိုင်းက လေးစားရိုကျိုးသော်လည်း မှော်တွင် သူရဲကောင်းဆန်လိုမှုများ ကျော်ကြားလိုမှုများ မရှိချေ။

ကျွန်တော်အဖို့မူ မော်သည် စိတ်ဝင်စားစရာ ပုဂ္ဂိုလ် တစ်ဦးပင်။ သူသည် ရိုးသားပွင့်လင်းသည်။ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နှင့်  ရယ်ရွှမ်းပတ်ရွှမ်း နေတတ်သူလည်း ဖြစ်သည်။ စကားကို တိကျ

ပွင့်လင်းစွာ ပြောတတ်သလို နေပုံထိုင်ပုံသည် တရုတ်လယ်သမား များကဲ့သို့ ရိုးသားသည်။

မော်သည် စကားပြောကောင်းသလောက် ထူးထူးခြားခြား မှတ်ဉာဏ်ကောင်းသူလည်း ဖြစ်သည်။ စာရေးရာတွင်လည်း ထူးချွန် သည်။ သူ့ စားဝတ်နေရေးကိုမှ အလျဉ်းဂရုထားသူမဟုတ်။ ဖြစ် သလို ဝတ်စားနေထိုင်သည်။ သို့သော် တာဝန်များကိုတော့ မေ့လျော့ခြင်းမရှိတတ်။ မမောနိုင်မပန်းနိုင် လုပ်နိုင်သူလည်း ဖြစ် သည်။ စစ်ရေးနှင့် နိုင်ငံရေးတွင် သူမတူအောင်ပင် ကျွမ်းကျင် သည်။ ထို့ကြောင့် စစ်ရေးစစ်ရာတွင် ဂျပန်များက သူ့အား လေးစား စံထားခဲ့ရ၏။

ရောင့်ရဲလွယ်သူ

စင်စစ် မော်သည် သူ့ဘဝကိုသူ ရောင့်ရဲသူ၊ တပ်နီတော်သားများမခြား နေထိုင်ရခြင်းကို သဘောကျသူ ဖြစ်သည်။ အနီများ ကို ဆယ်နှစ်ကျော် ခေါင်းဆောင်မှုပေးလာသည့် သက်တမ်း တလျှောက်တွင် ဓနရှင်ကြီးများ၊ အစိုးရအရာရှိကြီးများနှင့် အခွန် ဝန်ကြီးများထံမှ အဖိုးတန်ပစ္စည်းအမြောက်အမြားကို သိမ်းပိုက် ရရှိဖူးသော်လည်း မှော်တွင် သူပိုင်ပစ္စည်းအဖြစ်ထားရှိသည်မှာ

စောင်၊ ဖျာနှင့် ဝတ်စုံနှစ်ထည် အပါအဝင် အခြားအသုံးအဆောင် အနည်းငယ်သာပင်။ ။

မော်သည် တပ်နီတော်အကြီးအကဲ ကွန်မြူနစ်တို့၏ ဥက္ကဌ ကြီးဖြစ်သည်။ သို့သော် သာမန်တပ်နီသားကလေးတစ်ယောက် ကဲ့သို့ပင် ကုတ်အင်္ကျီကော်လာတွင် အနီတန်းကလေးနှစ်တန်း ပါသည့် တံဆိပ်လောက်ကိုသာ တပ်ဆင်ထား၏။

မော်သည် နေ့စဉ် ၁၃ နာရီမှ ၁၄ နာရီအထိ အလုပ် လုပ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ညဉ့်နက်သန်းခေါင်တိုင်အောင် အလုပ် လုပ်သည်။ သို့သော် သူ့ကျန်းမာရေးသည် သံမဏိသားကဲ့သို့ ထုသားပေသား ခံသည်။

ခံစားတတ်သောနှလုံးသားရှိသူ

မော်သည် အတွေ့အကြုံတစ်ခုနှင့်ပတ်သက်၍ ခံစားမှုရှိသူ တစ်ဦးလည်းဖြစ်၏။ တိုက်ပွဲတွင် ကျဆုံးခဲ့သော ရဲဘော်များအကြောင်းကို ပြန်ပြောင်းပြောပြရာတွင် သူ့ မျက်လုံးတွင် မျက်ရည် ဝေ့နေတတ်ကြောင်း ကျွန်တော်တွေ့ရ၏။ ဟူနန်နယ်တွင် ငတ်မွတ် ခေါင်းပါးသည့်ဘေးနှင့် ကြုံရခိုက်တုန်းက ဆူပူလှုပ်ရှားစဉ် ဆုံးရှုံး ထိခိုက်မှုများကို ပြန်ပြောင်းပြောပြရာတွင် သူ့အသံသည် တိမ်၍ တိမ်၍ ဝင်သွားတတ်၏။ ရှေ့တန်းစစ်မျက်နှာတစ်ခုတွင် ဒဏ်ရာရ

သော စစ်သားတစ်ဦးအား မော်သည် သူ့ကုတ်အင်္ကျီကို ချွတ်ပေး ခဲ့ဖူးကြောင်း တပ်နီတော်သားတစ်ယောက်က ပြန်ပြောပြသည်။ သူ၏ တပ်နီတော်သားများတွင် ဖိနပ်မရှိသောအခါ မော်ကလည်း ဖိနပ်စီးရန် ငြင်းဆိုသည်ဟု တပ်နီတော်သားတစ်ယောက်က ပြန် ပြောပြဖူးသည်။

မှော်အား နှစ်လိုခင်မင်ဖွယ်ကောင်းသော လေးစားကြည် ညို ထိုက်သော ခေါင်းဆောင်ကောင်းပီသသော ခေါင်းဆောင် တစ်ယောက်အဖြစ် ကျွန်တော် ထင်မြင်လက်ခံသည်။ ကျွန်တော့် ထင်မြင်ယူဆချက်များ မှန်ကန်ကြောင်းကိုလည်း အဖြစ်သနစ်များ က သက်သေခံခဲ့ပြီ။

 

အဂ္ဂါစနိုး

(စာရေးဆရာ/သတင်းစာဆရာ)