ချစ်စံဝင်း - တီထွင်မှုမှော်ဝိဇ္ဇာကြီး အယ်လ်ဗာအက်ဒီဆင်

အခန်း (၁)

တီထွင်မှု့မှော် ဝိဇ္ဇာကြီး အယ်လ်ဗာအယ်ဒီဆင်

ဘယ်သူမဆို

 -ဘယ်မိဘမျိုးရိုးကပဲဆင်းသက်ဆင်းသက်

-ဘယ်အရပ်ဒေသမှာပဲမွေးမွေး

-မွေးဖွားစဉ်က ဘယ်လိုနက္ခတ်နဲ့ဘဲကြုံကြုံ

သူ့မှာ -အရင်းအနှီးတပြားရှိစရာလဲမလိုဘူး သူဟာ တစ်စုံတခုသောရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ရှိမယ်၊ ဒီပန်းတိုင်ကို အရောက်သွားမယ်ဆိုတဲ့ မဆုတ်မနစ်တဲ့ ဇွဲလုံ့လဝိရိယ ကြိုးစားမှု အားမန် ပြင်းပြထက်သန်တဲ့စိတ်ထားနဲ့ အပြုသဘောဆောင်တဲ့စိတ်ဓါတ်ရှိမယ်ဆိုရင် ထိုသူလိုချင်သောအရာအားလုံးသည် သူ့လက်ထဲသို့ရောက်ရစမြဲချည်း ဆိုတဲ့အယူအဆဟာ ကျွန်တော် တက်ကျမ်းတွေရေးသားရာမှာ အဓိကဆွဲကိုင်ထားရှိရေးသားတဲ့ အယူအဆဖြစ်ပါသည်။

ဒီအယူအဆ သွေးထွက်အောင်မှန်ကန်ကြောင်း ကျွန် တော်တို့ ဥပမာပေးသူတွေကတော့

အယ်ဒီဆင်

လင်ကွန်း

နပိုလီယံတီး(လ်)

အင်ဒရူးကာနက်ဂျီ

ဟယ်လင်ကဲလား

ဟာရိုးရပ်ဆယ်

မတ်ကွိုင်း

ချားလ်(စ်)ဒစ်ကင်း

 မိုက်ကယ်အိန်ဂျလို

လီယိုနာဒိုဒါဗင်ချီ

လီယူဝင်ဟုတ်

မစ္စတာဂျင်းနား

ဂျက်လန်ဒန်

ဘေထိုးဗင်

မိုက်ကယ်ဖာရာဒေး

မဒမ်ကျုရီ

မီကီမိုတို

 လိုဘွန်စွီး

 ဒါတွတ်(ခ)လင်ဂိုတောင်

 ရိုဘင်အက်(စ)ကေလို့ (စ)

ဟင်နရီဖို့ဒ်

အစရှိတဲ့မဆုံးနိုင်တဲ့သူတွေ ဖြစ်ပါတယ်။

ဘယ်သူမဆို အခုထလုပ်ရင် အခုဖြစ်သည်။

အဲဒီလိုဥပမာတွေပေးတဲ့အထဲမှာ ကျွန်တော်တို့အမြဲတမ်း စံပြု ဥပမာပေးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးကတော့မဟာ့မဟာသည်ဂရိတ်ဂရိတ်

သောမတ်(စ) အယ်လ်ဗာ-အယ်ဒီဆင်ဆိုသည့်လမ်းရိုးကိုမလိုက်ဘဲ အလွယ်နှင့်ဘယ်တော့မှအရှုံးမပေးသောတီထွင်မှုမှော်ဝိဇ္ဇာကြီး ဖြစ်သည်။

အယ်ဒီဆင်နှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်တော်တို့သည် အ ကြောင်းအပေါင်းများစွာ ဥပမာပေးခဲ့ကြ၏။

ပထမဥပမာမှာတိုးတက်အောင်မြင်ဘို့ အတွက်တက္က သိုလ်တွေကဘွဲ့ထူးတွေ၊ ဂုဏ်ထူးတွေရမှမဟုတ်ဘူး၊ ဘဝတက္က သိုလ်ဆိုတာရှိတယ်။ တီထွင်မှုကဝေကြီးတွေ၊ သုတေသနမှော်ဝိဇ္ဇာ ကြီးတွေဟာ အများအားဖြင့် ဘယ်တက္ကသိုလ်မှာမှ မတက်ခဲ့ရဘူး၊ အတန်းကျောင်းတောင်ကောင်းကောင်းမနေခဲ့ရဘူး။ ပီနန်က သူဌေးကြီးလိုဘွန်ဂီးဆိုရင်လုံးဝစာမတတ်ဘူး။ အယ်ဒီဆင်ဟာ အတန်းကျောင်းကို နှစ်လခန့်လောက်ပဲ နေဖူးတယ်။ ဆရာ နှင့် အမေအဆင်မပြေ၍အမေဖြစ်သူကအယ်ဒီဆင်ကို ကျောင်းထုတ်လိုက်ရာ တသက်လုံး အတန်းကျောင်းသို့ပြန်မရောက်တော့ ပဲ ရှိ၏။ အတန်းကျောင်းတွင်နှစ်လခန့်သာ စာသင်ဖူးသော အယ် ဒီဆင်သည်လူ့သမိုင်းတွင် အကြီးအကျယ် အထင်ရှားဆုံးပုဂ္ဂိုလ်ကြီး ၆ ဦးရှိသည့်အနက် သူ့အမည်သည် တစ်ဦးအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ အယ်ဒီဆင်သည် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသို့ မရောက်ဘူး။ တက္ကသိုလ် တွင် စာပေသင်ကြားမှုပြုဘူးသည်မဟုတ်။ သို့သော် သူသည် သိပ္ပံ ဆိုင်ရာ ဘိုးအေတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သည်။ ပါရဂူမြောက်တတ်ကျွမ်းသူ တစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။ လျှပ်စစ်မီးကို တီထွင်ခဲ့သူဖြစ်၍ ခလုတ်နှိပ် လိုက်ရုံဖြင့် ဖန်သီးထဲက မီးခိုးမထွက်သော ကြည်လင်သည့်အလင်း ရောင်ရရှိအောင် ပြုလုပ်နိုင်သူဖြစ်သည်။ သူသည် လူသားကမ္ဘာ ကြီးအားလျှပ်စစ်အလင်းရောင်ကိုထွန်းညှိပေးခဲ့သူဖြစ်၏။

အယ်ဒီဆင်သည် နယူးယောက်ကိုလာစဉ်ကသူ့တွင် တစ်ဒေါ်လာဘဲ ပါလာသည်။ သူ့အသက်က ၂၂ နှစ်သာရှိသေး၏။ နယူးယောက်တွင် လက်ဖက်ခြောက်အရသာမြည်းစမ်းရသူတစ်

ယောက်က လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် စမ်းသောက်ရန်ပေး၍ အငွေ့ တထောင်းထောင်းထနေသော လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်သောက်ရင်း နယူးယောက်မြို့တွင်စတင်ခြေချရသူ ဖြစ်သည်။ ထိုအခါက သူသည် သာမန်ကြေးနန်းသမားလေးတစ်ဦးသာဖြစ်၏။ နယူး ယောက်တွင် အသိဟူ၍ အခြားမိတ်ဆွေကြေးနန်းသမား တစ်ဦး သာရှိ၏။ ထိုမိတ်ဆွေက သူ့ကို တစ်ဒေါ်လာချေးပြီး အိပ်ရန် ဘက်ထရီခန်းတစ်ခုကို ပေးထားသည်မှအစပြု၍ နယူးယောက်တမြို့လုံး အုံးအုံးကျွက်ကျွတ်ဖြစ်ရုံသာမက လူသားတရပ်လုံးတအံ့တဩကြားရသမျှ မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်အရာများကိုလုပ်ပြနိုင်သူသည် အယ်ဒီဆင်ဖြစ်သည်။

သူသည် ပါရဂူမြောက်ထူးချွန်မှုဖြင့်ဘဝကို ထူထောင်ခဲ့ သူမဟုတ်ပဲ၊ ချွေးထွက်အောင်မနားမနေစိတ်အားထက်သန်စွာ အလုပ်လုပ်မှု၊ တက်ကြွစွာဆောင်ရွက်မှုတို့ဖြင့် ဘဝအောင်ပွဲကို ရရှိခဲ့သူဖြစ်သည်။ ။

သူ၏စိတ်အားထက်သန်မှုကလည်း အံ့သြဘနန်းဖြစ်၏။ လျှပ်စစ်မီးသီးကို တီထွင်ရာတွင် မီးသီးအတွင်း၌ မီးဇာလိုသည်။ မီးဇာကို ဘာထည့်ရမည်နည်း။ မီးဇာအဖြစ်ကက္ကူစက္ကူ၊ အုန်းသီး၊ အမြှင်၊ သစ်သီးအမျိုးမျိုး၏အခွံ၊ ပေါ့၊ မုတ်ဆိတ်မွှေး၊ ကြေးနန်း၊ ပလက်တီနမ်စသည်တို့ဖြင့်စမ်းရာအကြိမ်တစ်ထောင်လောက် အထိမအောင်မြင်ဘဲရှိ၏။

အယ်ဒီဆင်လျှပ်စစ်မီးကိုတီထွင်နေသည်ဟုဆိုသော ကြောင့် အမေရိကန်လူထုကြီးနှင့်တကွကမ္ဘာသူကမ္ဘာသားတွေ ကလည်း လျှပ်စစ်မီးကိုစောင့်နေကြစဉ် အယ်ဒီဆင်မှာမူ မီးဇာဖြင့် ဒုက္ခရောက်နေရ၏။ မီးဇာတွေက ထည့်လိုက်တိုင်း ကြွေသည်။ သို့သော် အယ်ဒီဆင်သည် ဇွဲမလျှော့။ တနေ့တွင် သတင်းထောက် တစ်ဦးက “ခင်ဗျားအကြိမ်တစ်ထောင်တိုင်မီးဇာထည့်လို့ မအောင် မြင်ရင်ကောဗျာ”ဟုမေးရာ အယ်ဒီဆင်က “ကျုပ်တစ်ထောင့် တစ်ကြိမ်အထိထည့်မှာပေါ့”ဟု ဆို၏။ အယ်ဒီဆင်သည် ၁၀၀၁ ၊ ၁၀၀၂၊ ၁ဝဝ၃ ဂဏန်းတွေဆက်ရှိနေသေးသမျှ အားမလျှော့ပဲ စိတ်မပျက်ပဲဆက်လက်စမ်းသပ်နေမည်သာဖြစ်၏။အောင်မြင်သည်အထိ ဆက်လက်ဆောင်ရွက်မည့်သူ ဖြစ် သည်။ နောက်ဆုံးအယ်ဒီဆင်သည်လျှပ်စစ်မီးသီးတွင် မီးဇာအဖြစ် အမှန်တကယ်အသုံးပြုရမည့်ပစ္စည်းကိုတွေ့ရှိခဲ့သည်။ လေထုတ် ထားသောမီးလုံးအတွင်းသို့ လျှပ်စစ်မီးရောင်ရောက်လာပါ၏။

အယ်ဒီဆင်သည် လက်ဖဝါး ခြေဖဝါးသက်သက်ဖြင့် သဘာဝလောကကြီးအားအန်တုစိန်ခေါ်ခဲ့၏။ သဘာဝလောကကြီး က အယ်ဒီဆင်၏ လုံ့လဝီရိယ၊ ဇွဲ၊ စိတ်အားထက်သန်မှု၊ ကြံခိုင်မှု၊ မဆုတ်မနစ်လုပ်ဆောင်မှုတို့ကို အမျိုးမျိုးစမ်းသပ်၏။ သဘာဝ တရားသည် ဘယ်သူမှမသိအောင်သိုဝှက်ထား၏။ ထိုလျှို့ဝှက်ချက် ကို အယ်ဒီဆင်က နေ့မအားညမနားရှာ၏။ တခါတရံသူ၏ စမ်းသပ်ခန်းတွင် တစ်ချက်လောက်သာ မှေးပြီး တစ်နေ့လုံးတစ်ညလုံး အလုပ်လုပ်သည်။ ထို့ကြောင့် နောက်ဆုံးတွင် သဘာဝတရားကြီး က သူ၏လျှို့ဝှက်ချက် အများအပြားကို အယ်ဒီဆင်အားထုတ်ဖေါ် ပေးခဲ့သည်။ အယ်ဒီဆင်ကို ချစ်စနိုး အယ်လ်ဟု ခေါ်ကြ၏။

အယ်လ်လိုကြိုးစားလျင် အေရော၊ ဘီရော၊ စီရော၊ အိပ်ခ်ျ ရော၊ အိုင်နှင့် ယူပါ အယ်လ်လိုအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်မည် ဖြစ်၏။ ယခုကြိုးစားလျှင် ယခု၊ ယနေ့ကြိုးစားလျှင် ယနေ့ အောင် ပွဲကိုရရှိမည်ဖြစ်၏။

သဘာဝတရားကြီးတွင်အယ်လ်လိုကြိုးစားသူတိုင်း အတွက် လျှို့ဝှက်ထားရှိသောအောင်ပွဲများ၊ ထင်ပေါ်ကျော်ကြား မှုများ၊ အဖိုးတန် ရတနာများ၊ ရတနာသိုက်ကြီးများ အမြောက် အများပေးအပ်ရန် ကျန်ရှိနေဆဲဖြစ်၏။ လုံ့လဝိရိယ၊ ဇွဲထက်သန်မှုသတ္တိရှိသူများကို သူတို့ရည်မှန်းသလောက်ပေးအပ်ရန် သဘာဝ တရားကြီးတွင် အောင်ပွဲများ အလုံအလောက်ရှိသည်။

 သင်ယနေ့ကြိုးစားကြည့်ပါ။ ရည်မှန်းချက်ထားလုပ် ဆောင်ကြည့်ပါ။ လက်ဖဝါး ခြေဖဝါးမှ သန်းကြွယ်သူဌေးဖြစ်ကိန်း အမှန်ဆိုက်ရောက်မည်ဖြစ်၏။

ကျွန်တော်သည် သောမတ်(စ)အယ်လ်ဗာအယ်ဒီဆင်၏ အကြောင်းကိုအကြိမ်ကြိမ်နမူနာပြကိုးကားဖေါ်ပြခဲ့သော်လည်း သူ၏ဘဝဖြစ်စဉ် ကိုယ်ရေးအတ္ထုပ္ပတ္တိကို တစ်ကြိမ်မျှ စာအုပ်အဖြစ် ထုတ်ဝေခဲ့ဖူးခြင်းမရှိပါ။

အယ်ဒီဆင်အကြောင်း အတ္ထုပ္ပတ္တိကို လူငယ်များအမှန် စိတ်ဝင်စားကြမည်ဟု ယူဆပါ၏။ အယ်လ်၏ဘဝကိုလေ့လာ၍ မိမိရောသူ့အသက်အရွယ်တွင် ဘာလုပ်နေမိသလဲဟု ပြန်လည် စဉ်းစားကာ သူ့အကြောင်းဖတ်ရှုလို့အဆုံးတွင် စာဖတ်သူ၏ဘဝ ကိုလည်း ကြိုးစားမှု၊ ထက်သန်မှု၊ လုံ့လဝိရိယ၊ ဇွဲ၊ ရည်မှန်းချက် တို့ဖြင့်ဘဝကို စကြည့်ပါ။

သင့်ကိုလဲ အယ်လ်လိုပဲ ထိပ်တန်းတနေရာမှာတွေ့ရမှာ သေချာပါတယ်။

အခန်း (၂)

တနေ့သောနံနက်ခင်း

၁၈၆၂ ခုနှစ်။

သာယာသောနေ့တစ်နေ့၏နံနက်ခင်းတစ်ခု။

အမေရိကန်နိုင်ငံ ဒေထရွိုက်မြို့နှင့် ပို့ဟူရွန်မြို့သို့ ပြေးဆွဲနေသောရထားသည် မီရှီဂန်ပြည်နယ်အတွင်းသို့ မောကြီး ပန်းကြီးဖြင့် ဝင်ရောက်လာ၏။ ဤရထားသည်ပုံမှန်အတိုင်းဆို လျှင်ဤနေရာတွင်ယခုထက်စော၍ ဖြတ်သွားဆဲဖြစ်၏။ ဒီနေ့

တော့မီးရထားအချိန်အနည်းငယ်နောက်ကျလျက်ရှိ၏။ မီးရထား ကြီးဖြတ်သွားလျှင် မီရှီဂန်ပြည်နယ်ဂျုံခင်းများအတွင်း၌ အလုပ်လုပ်နေကြသောလယ်သမားများသည် ဘာရယ်လို့မဟုတ် သူတို့၏ ခါးများကိုမတ်မတ်ဆန့်ကာမီးရထားကြီးကိုလှမ်းမျှော်၍ကြည့်တတ် ကြသည်ကထုံးစံဖြစ်၏။

ဒီနေ့တော့အချိန် အနည်းငယ်နောက်ကျနေ၍ မီးရထား သည်ရှေ့ဘူတာများသို့အချိန်မီဝင်ရောက်နိုင်ရေးအတွက်မောကြီး ပန်းကြီးဖြင့်တက်သုတ်မောင်းနှင်လာသောကြောင့်အရှိန်နှင့်မောင်း လာသောရထားကို လယ်သမားများကြည့်နေမိကြသည်။ အ တော်လေးအရှိန်တင်၍မောင်းလာရာ မီးရထားသည် သံလမ်းပေါ် တွင် ခုန်ဆွခုန်ဆွပင် ဖြစ်နေသည်။ အရှိန်နှင့်ကလည်းမောင်းလာ ၍ခေါင်းတွဲခေါင်းတိုင်မှမဲမှောင်နေသောမီးခိုးလုံးကြီးကလည်း အံထွက်နေသောကြောင့် ရထားမောင်းလာသည်ကိုကြည့်ရတာ ဆန်းသလိုပင်ရှိပါ၏။

ထိုအချိန်တွင် ကုန်တွဲဆီမှလည်း မီးခိုးများလျှံ၍ ထွက်လာ သည်။ ဒေထရွိုက်-ပို့ဟူရွန်မီးရထား၊ မီရှီဂန်ပြည်နယ်ရှိပြေးလမ်း ပေါ်တွင် ကုန်တွဲမီးလောင်နေပါပြီကော

“ရထား ကုန်တွဲမီးလောင်နေပြီ” “ရထား ကုန်တွဲမီးလောင်နေပြီ”

လယ်သမားများက အော်ကြသည်။ အချို့ကလည်း ရထား တွဲမီးလောင်နေကြောင်း သိသာရန် ယင်းတို့၏ အင်္ကျီများကို ချွတ် ၍ ဝှေ့ရမ်းပြကြရာ၊ မကြာမီ မီးလောင်နေသည်ကို ဂါတ်ဗိုလ်တွဲမှ လည်းသိရှိကာ ခရာတုတ်သံများ အဆက်မပြတ်ပေါ်လာ၏။ ဂါတ် ဗိုလ်ဘွဲ့မှလည်း အဆက်မပြတ် လှုပ်ခါအလံပြနေသည်။ အရှိန်နှင့်