ကျော်ဝင်း - အာရပ်ကမ္ဘာသို့ မိန့်ခွန်း

အက်စလားမုအလိုင်း(လ)ကွန်း

(ဆာလမ်မာလေးကွန်း)

အမေရိကန်သမ္မတဘားရက်အိုဘားမား၏ အီဂျစ်နိုင်ငံ ကိုင်တက္ကသိုလ်တွင် ပြောကြားသော မိန့်ခွန်း ၂၀၀၉ ခုနှစ်၊ ဇွန်လ ၄ ရက်၊ ညနေ ၃း၅၈ နာရီ

ကောင်းသော ညနေခင်းပါ ခင်ဗျား။

အဆွေတော်တို့ရဲ့ ဘယ်တော့မှ မသေဆုံးနိုင်တဲ့ ထာဝရမြို့တော်ကြီး ကိုင်ရိုမှာ အခုလို ဆုံစည်းခွင့်ရတဲ့ အတွက် ကျွန်တော့်အနေနဲ့ အကြီးအကျယ် ဂုဏ်ယူမိပါ တယ်။ သမိုင်းမှာ ထူးခြားထင်ရှားတဲ့၊ သမ္ဘာရင့် အဖွဲ့အစည်း ကြီးနှစ်ခုရဲ့ ဧည့်သည်တော်အဖြစ် လာရောက်ရတဲ့ အတွက် လည်း ပိုပြီးတောင် ဂုဏ်ယူရပါသေးတယ်။ မိတ်ဆွေများ ခင်ဗျား၊ အဆွေတော်တို့ရဲ့ အယ်လ် အာဇဟာ” တက္ကသိုလ် ဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း တစ်ထောင်ကျော်ကတည်းကအစ္စလာမ်မစ် ဂန္တလောကရဲ့ မီးပြတိုက်ကြီးအဖြစ် အထင် အရှားရပ်တည်ခဲ့တဲ့ အဖွဲ့ အစည်းကြီး ဖြစ်ပါတယ်။ အလား တူပဲ အဆွေတော်တို့ရဲ့ ကိုင်ရိုတက္ကသိုလ်ကျောင်းတိုက်ကြီး ဆိုရင်လည်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း တစ်ရာကျော်ကတည်းက အီဂျစ်လူမျိုးတို့ရဲ့ ခေတ်မီ တိုးတက်ရေးအတွက် အကောင်း ဆုံး ရေခံမြေခံတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့တာပါ။ ပြောကြစတမ်းဆိုရင်၊ အဆွေတော်တို့ရဲ့ ဒီအဖွဲ့အစည်းကြီး နှစ်ခုဟာ အစဉ်အလာနဲ့ ခေတ်မီတိုးတက်ရေးရဲ့ သဟဇာတဖြစ်မှုကို ထင်ဟပ် ဖော်ပြလိုက်တဲ့ သင်္ကေတနှစ်ပါးလို့ သဘောရပါတယ်။ မှန်ပါရဲ့လား ခင်ဗျား။ ။

ကျွန်တော့်အနေနဲ့ အဆွေတော်တို့နဲ့တကွ အီဂျစ် ပြည်သူလူထု တစ်ရပ်လုံးရဲ့ ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်မှုအတွက်၊ အထူး ကျေးဇူးတင်ရှိပါကြောင်း၊ ပထမဆုံး ပြောကြား ပါရစေ။ တစ်ပြိုင်နက်တည်းမှာပဲ၊ အမေရိကန်လူထုရဲ့

ကောင်းမွန်တဲ့ဆန္ဒနဲ့ ကျွန်တော်တို့တိုင်းပြည်က မွတ်စလင် ကွန်မြူနတီရဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေး နှုတ်ခွန်းဆက် စကားတွေကို ကျွန်တော်နဲ့အတူ တစ်ပါတည်း သယ်ဆောင်ခွင့် ရခဲ့တဲ့ အတွက်လည်း ဂုဏ်ယူမိပါကြောင်း ပြောချင်ပါတယ်။ ဒီလို ကျေးဇူးတင်စိတ်၊ ဂုဏ်ယူဝမ်းမြောက် စိတ်တွေနဲ့ မိတ်ဆွေ အားလုံးကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ နှုတ်ခွန်းဆက်သလိုက် ပါတယ်။

အက်စလားမု အလိုင်း(လ)ကွန်း”

(လက်ခုပ်ဩဘာသံများ)

မိတ်ဆွေများ ခင်ဗျား၊ ကံမကောင်းအကြောင်းမလှ စွာဟာ ဒီနေ့ ကျွန်တော်တို့ ဆုံတွေ့ကြရတဲ့ အခါသမယဟာ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုနဲ့ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းက မွတ်စလင်တွေကြား ခါးခါးသီးသီး တင်းမာနေချိန် နိုင်ခြေပါတယ် တကယ်တော့ ဒီတင်းမာမှုတွေဟာ လက်ရှိပေါ်လစီရေးရာ အငြင်းအခုံတွေကို ကျော်လွန်ပြီး သမိုင်းရေး အင်အားစု တွေထဲထိ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း အမြစ်တွယ်လို့ - နေတယ်။ ရာစုနှစ်တွေနဲ့ ချီပြီး ကြာမောလှပြီဖြစ်တဲ့ အစ္စလာမ်နဲ့ အနောက်တို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးမှာ ငြိမ်းချမ်းစွာ အတူယှဉ်တွဲ နေထိုင်ပြီး အညီအညွတ် ပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်ခဲ့ကြတဲ့၊ လှပတဲ့အချိန်တွေ ရှိခဲ့ဖူးသလို၊ ပဋိပက္ခတွေ၊ ဘာသာရေး စစ်ပွဲတွေအထိ အခြေအနေဆိုးခဲ့ ရတဲ့၊ အကျည်းတန် ကာလတွေနဲ့လည်း ကြုံတွေ့ခဲ့ဖူးပါတယ်။ ။

မကြာသေးခင်က သမိုင်းကို ပြန်ကြည့်လိုက်ရင်ပဲ ရှိရင်းစွဲ အမုန်းမီးပွားတွေကို ပိုမိုလောင်မြိုက်ပျံ့နှံ့စေခဲ့တဲ့ ကိုလိုနီစနစ်တို့ စစ်အေးတိုက်ပွဲတို့ဆိုတဲ့ သမိုင်းဆက်ထုံး တွေကို တွေ့ရပါလိမ့်မယ်။ ကိုလိုနီစနစ်က မွတ်စလင် အများစုရဲ့ ရပိုင်ခွင့်နဲ့ အခွင့်အလမ်းတွေကို ငြင်းပယ်ခဲ့တယ်။ စစ်အေးက မွတ်စလင် အများစု နေထိုင်တဲ့နိုင်ငံတွေကို၊ သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ရည်မှန်းချက်တွေအပေါ် အလေးမထားဘဲ ဘက်တော်သား နိုင်ငံရေးထဲ ဆွဲသွင်းခဲ့တယ်။ အဲဒီ နောက်ပိုင်း ခေတ်မီရေးနဲ့ ဂလိုဘယ်လိုက်ဇေးရှင်းက သယ်ဆောင်လာတဲ့ တစ်ခွင်တစ်ပြင်လုံး အပြောင်းအလဲတွေကို ဖြတ်သန်းရင်း မွတ်စလင်တွေရဲ့ အမြင်မှာ အနောက်နဲ့ ပတ်သက်ရင်၊ အစဉ်အလာ အစ္စလာမ်တန်ဖိုးတွေအပေါ် ရန်လိုတဲ့ အင်အားစုအဖြစ် ကြည့်မြင်လာစေတော့တယ်။

စင်စစ်မတော့ သမိုင်းဆိုတာ အခုလိုပဲ ခါးတစ်ခါ၊ ချိုတစ်လှည့် ဖြစ်တတ်တာ ဓမ္မတာပါ။ ဝမ်းနည်းစရာကောင်း တာက အကြမ်းဖက် အစွန်းရောက်ဝါဒီတွေဟာ၊ သမိုင်းအဆက်ဆက် အမုန်းမီးပွားတွေကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် အသုံးချပြီး အရေအတွက်အရ မများလှပေမယ့် စွမ်းသန်တဲ့ မွတ်စလင် အနည်းစုကြားမှာ အာဃာတမီးတောက်ကြီးတွေလောင်မြိုက်စေခဲ့ တာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအကြမ်းဖက် အစွန်း ရောက်ဝါဒီများရဲ့ ၂၀၀၁ ခုနှစ် စက်တင်ဘာ ၁၁ ရက် တိုက်ခိုက်မှုနဲ့၊ အပြစ်မဲ့အရပ်သားတွေကို သေကျေအနာတရ ဖြစ်စေခဲ့တဲ့နောက်ပိုင်း သတ်ဖြတ်မှုတွေကြောင့် ၊ နိုင်ငံ အချို့ဟာ မြင့်မြတ်တဲ့ ဘာသာတရားကြီး တစ်ခုအပေါ်၊ အမြင်သွေလွဲမှုတွေ ရှိသလောက် ရှိလာရပါတယ်။ အစ္စလာမ် ဟာ အမေရိကနဲ့ အနောက်အတွက်သာမက လူသား တစ်ရပ်လုံး အပေါ်မှာကိုပဲ ရန်လိုတဲ့ သဘောထားရှိတယ်လို့ ထင်မှတ်မှားကြတာတွေ ရှိခဲ့ပါတယ်။ ။

ဒီလိုဖြစ်စဉ်ဖြစ်ရပ်တွေ အားလုံးဟာ ပိုမိုကြီးမားတဲ့ အထိတ်တလန့် ဖြစ်ရမှုတွေနဲ့၊ ပိုမိုပြင်းထန်တဲ့ မယုံသင်္ကာ ဖြစ်ရမှုတွေကိုသာ မီးလောင်ရာလေပင့် ဖြစ်စေနိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးကို ကျွန်တော်တို့ကြား မတူခြား နားမှုတွေနဲ့ ဆက်ပြီး အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်နေကြမယ်ဆို ရင် ကျွန်တော်တို့ ရန်သူတွေကို လုပ်ပိုင်ခွင့်အာဏာ အပ်လိုက် သလို ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ ကျွန်တော်တို့ ရန်သူတွေဆိုတာ ငြိမ်းချမ်းရေးထက် အမုန်းပင် စိုက်လိုကြသူတွေကို ဆိုလို တာပါ။ ပူးပေါင်းဆောင် ရွက်ဖို့ထက် ရန်ဖြစ်ဖို့ အားသန် ကြသူတွေကို ပြောတာပါ။ ကျွန်တော်တို့ အချင်းချင်း ပူး ပေါင်းဆောင်ရွက်မှုကသာလျှင် ကျွန်တော်တို့ အားလုံး အတွက် တရားမျှတမှုနဲ့ ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုတွေ အောင်မြင် ရရှိအောင် ကူညီဖြည့်စွမ်းနိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဘယ်သူ့ အတွက်မှ အကျိုးများစရာ မရှိတဲ့ ဝိရောဓိသံသရာကြီးကိုအဆုံးသတ်နိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။

မိတ်ဆွေများ ခများ၊ အဆွေတော်တို့ရဲ့ ကိုင်ရိုး တော်ကြီးကို ကျွန်တော်ရောက်ရှိလာတာဟာ အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုနဲ့ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းက မွတ်စလင်တွေကြား၊ ဆက်ဆံရေး အသစ်တစ်ခု စတင်ဖို့ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီဆက် ဆံရေးအသစ်ဟာ အပြန်အလှန် လေးစားမှုနဲ့ အပြန်အလှန် အကျိုးရှိမှုအပေါ် အခြေခံရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အမေရိကနဲ့ အစ္စလာမ်ဟာ တသီးတသန့် မဟုတ်ဘူး။ ငြိုးသူရန်ဘက် တွေလည်း မဟုတ်ဘူး။ တရားမျှတရေး၊ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး၊ မတူတဲ့ အယူအဆတွေအပေါ် သည်းခံနားလည်ရေးနဲ့ လူ့ဂုဏ်သိက္ခာဆိုတဲ့ တူညီတဲ့ အခြေခံမူတွေပေါ်မှာ အတူ တကွရပ်တည်နေကြတဲ့ ညီရင်းအစ်ကိုတွေဖြစ်တယ် ဆိုတဲ့ အမှန်တရားအပေါ် အခြေခံကြရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ။

အပြောင်းအလဲတစ်ရပ်ဟာ နေ့ချင်းညချင်း ထွက် ပေါ် မလာနိုင်ဘူးဆိုတာ ကျွန်တော် သိမှတ်လက်ခံထား ပါတယ်။ ဒီနေ့ ကျွန်တော်ပြောတဲ့ စကားတွေကို အဆွေတော် တို့အားလုံး လက်ခံစဉ်းစားပေးကြမယ် ဆိုတာကိုလည်း အပြည့်အဝ ယုံကြည်ထားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နှစ်ပေါင်း မြောက်မြားစွာ အစိုင်အခဲဖြစ်နေတဲ့ မယုံကြည်မှုတွေကို မိန့်ခွန်းလေးတစ်ခု ခြွေလိုက်ရုံနဲ့ အမြစ်ပါမကျန် ဖယ်ရှား နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့ မျက်မှောက်ပြုနေရတဲ့ လက်ရှိအနေအထားကို ရောက်လာစေတဲ့ သမိုင်းအဆက် ဆက် ပြဿနာတွေကိုလည်း ဒီညနေခင်းလေး တစ်ခု အတွင်း ဖြေရှင်းနိုင်မှာ မဟုတ်တာ သေချာပါတယ်။

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော် လက်ခံယုံကြည် ထားတာ တစ်ခုတော့ ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့လက်ရှိ အခြေအနေက ရှေ့ကို ဖောက်ထွက်ဖို့ဆိုရင် ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောကြဆိုကြ ရပါတော့မယ်။ အရင်ကလို ပိတ်ထားတဲ့ တံခါးတွေနောက်မှာ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကြိတ်ပုန်းသွားလို့ မရတော့ပါဘူး။ ရင်ထဲ အသည်းထဲရှိသမျှ မချွင်းမချန် ဖော်ထုတ်ကြရပါလိမ့်မယ်။ တစ်ပြိုင်နက်တည်း မှာပဲ အပြန်အလှန် နားထောင်ကြဖို့၊ အပြန်အလှန် လေး စားကြဖို့၊ အပြန်အလှန် လေ့လာကြဖို့၊ ဘုံတူညီချက် တစ်ခု (common ground) ကို မရအရ ရှာဖွေဆုပ်ကိုင်ကြဖို့ ခွဲစွဲမြဲမြဲ ထက်ထက်သန်သန် ကြိုးပမ်းကြရပါလိမ့်မယ်။ ‘ကျမ်းမြတ်ကိုရာမ်' က မိန့်မှာသလို၊ အလ္လာအရှင်မြတ်ကို ဦးထိပ်တင်ပြီး အမှန်စကားကို အမြဲပြောကြားရပါလိမ့်မယ်”

(လက်ခုပ်ဩဘာသံများ)

ဒီနေ့ ကျွန်တော် ကြိုးပမ်းအားထုတ်မယ့် ကိစ္စဟာ ကျမ်းမြတ်ကိုရာမ်ရဲ့ ဒီမိန့်မှာချက်ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် ဘက်က အတတ်နိုင်ဆုံး၊ အကောင်းဆုံး ရိုးသားမှုနဲ့ အမှန် ဆိုပါရစေ။ ကျွန်တော်တို့ ရှေ့မှောက်မှာ ကျရောက်နေတဲ့ တာဝန်ကို နှိမ့်နှိမ့်ချချ ခံယူရင်း၊ ကျွန်တော့်ခံယူချက်ကို ခိုင်ခိုင်မာမာ ပြောပါရစေ။ ညီရင်းအစ်ကို လူသားတွေအဖြစ် ကျွန်တော်တို့ မျှဝေလက်ခံထားတဲ့ အကျိုးစီးပွားတွေဟာ ကျွန်တော်တို့တစ်တွေကို တကွဲတပြားဆီဖြစ်အောင် တွန်းပို့ နေတဲ့ အင်အားစုတွေထက် အဆများစွာ တန်ခိုးကြီး ပါတယ်။

ပြောရရင် ဒီခံယူချက်ဟာ ကျွန်တော့်ဘဝအတွေ့ အကြံထဲမှာကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း အမြစ်တွယ်နေခဲ့တာပါ။

ကျွန်တော်ဟာ ခရစ်ယာန်တစ်ယောက် ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ဖခင်ကြီးဟာ ကင်ညာမိသားစုကလာတာပါ။ ကျွန်တော်တို့ ဘိုးဘေးဘီဘင်တွေထဲမှာ မွတ် စလင်တွေ အများကြီးပါ။ ကျွန်တော့်ကလေးဘဝ ဆိုရင် လည်း အင်ဒိုနီးရှားမှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျင်လည်ခဲ့ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကလေးဘဝ တစ်လျှောက်လုံး မိုးသောက်ယံ တိုင်းနဲ့ ဆည်းဆာချိန်တိုင်းမှာ ဗလီတွေက နှိုးဆော်တဲ့အသံ (အာဇန်)ကို နာခံရင်း လူဖြစ်ကြီးပြင်းခဲ့ရတာလို့ ပြောနိုင် ပါတယ်။

လူငယ်ဘဝရောက်တော့လည်း ချီကာဂို မွတ်စ လင် ကွန်မြူနတီမှာ အလုပ်လုပ်ခဲ့ရပါတယ်။ အဲဒီကာလ တုန်းကဆိုရင်လည်း မွတ်စလင်ယုံကြည်မှုမှာ လူ့ဂုဏ်သိက္ခာ နဲ့ ငြိမ်းချမ်းမှုကို ရရှိခံစားရသူတွေ အများကြီး တွေ့ခဲ့ဖူး ပါတယ်။ နောင် သမိုင်းကျောင်းသား တစ်ယောက်ဖြစ်လာ

တော့ အစ္စလာမ်အပေါ် ကျေးဇူးကြွေးတင်နေတဲ့ အနောက် တိုင်း ယဉ်ကျေးမှုအကြောင်း သိလာရပါတယ်။ ရာစုနှစ် များစွာကို ဖြတ်ကျော်ပြီး ပညာအလင်းကို သယ်ဆောင် ပေးခဲ့တာဟာ အဆွေတော်တို့ရဲ့ “အယ်(လ)အာဇဟာ" တက္ကသိုလ်လို အစ္စလာမ်သောတုဇနတွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီပညာအလင်းကပဲ ဥရောပ ပြန်လည်ဆန်းသစ်ရေးနဲ့ ဉာဏ် အလင်းခေတ်တွေကို လမ်းဖွင့်ပေးလိုက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ တကယ်တော့ ခေတ်သစ်တန်ဖိုးတွေကို မွတ်စလင် ကွန်မြူ နတီက သယ်ယူတီထွင်ပေးလိုက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။

(လက်ခုပ်ဩဘာသံများ)

ဒီနေ့ ကျွန်တော်တို့အတွက် မရှိမဖြစ်တဲ့ အက္ခရာ သင်္ချာ၊ ဒီနေ့ ကျွန်တော်တို့ သုံးနေရတဲ့ သံလိုက်အိမ်မြှောင်၊ ရေကြောင်း အတတ်ပညာ၊ ပုံနှိပ်စက် အတတ်နဲ့ စာပေ ရေးသားမှု အနုပညာ၊ ရောဂါပျံ့နှံ့ပုံနဲ့ ကုသပုံ ... တွေ